Ik heb toen een ballonnetje geplaatst gekregen en die was er de volgende dag al uit. Toch was mijn baarmoedermond nog niet rijp genoeg en konden ze nog niet voldoende bij de vliezen. Toen heb ik opnieuw een ballonnetje geplaatst gekregen van 4 cm en die voel er die avond al uit. De volgende dag bleek echter dat mijn ontsluiting op 3 cm was blijven hangen en dat het nog steeds niet rijp genoeg was. Ik ben toen ingeleid met een gel, die heb ik 2x gehad. Toen was het alweer maandag. Toen ik weer gecontroleerd werd had ik nog steeds niet voldoende ontsluiting en ze konden nog niet goed bij de vliezen en mijn baarmoedermond was nog steeds niet rijp genoeg. Ik mocht weer naar huis. De volgende dag (dinsdag) moest ik terug komen voor controle. De ctg was opzich wel goed, maar de echo was niet goed. Ik had amper vruchtwater. Ik ben toen weer ingeleid met een ballonnetje van 4cm en die viel er diezelfde avond al uit. De volgende ochtend mochten we dan eindelijk naar de verloskamers. Toen ze me vliezen wilde breken zeiden ze tegen mij dat ik langdurig met gebroken vliezen heb rond gelopen. Dus kreeg de baby als eerst extra vruchtwater en ik een antibiotica infuus. De weeen kwamen toen vanzelf al opgang, maar na 2 uur waren ze nog niet sterk genoeg en werden ze opgewekt. Ik kon ze goed opvangen en de verpleging daar vond ook dat het goed ging. De ctg gaf wel aan dat de kleine het zwaar had en haar hartslagje ging omlaag zodra ik een wee had. Op een gegeven moment kwam ik in een weeenstorm terecht en wist ik niet meer waar ik kijken moest. De ene was nog niet afgelopen of de volgende kwam al. Iedere keer zeiden ze dat de weeen niet sterk genoeg waren en werden ze opgehoogd(terwijl ze van het ctg scherm afpiekten)Er werd toen besloten door de artsen dat er een ruggenprik gezet moest worden. Dat wachten duurde anderhalf uur, terwijl ik nog steeds die weeenstorm had. na ongeveer 3 uur begonnen de weeen door de ruggenprik heen te komen en vroeg ik of het opgehoogd mocht worden. Dat moest eerst overlegt worden. Ik mocht nog niet opgehoogt worden omdat dat dan te snel zou zijn. Na  in totaal 13 uur kwam de gyneacoloog zelf kijken omdat het niet wilde vlotten. Toen bleek ik in 12 uur tijd maar 2cm ontsluiting erbij te hebben. Ik was van 4 naar 6 gegaan. Ze hadden verwacht dat de bevalling al moeilijk zou worden, maar dit niet. Toen werd er besloten om een spoedkeizersnee te doen en zei de gyneacoloog ook dat dit voor de andere operatie ging. Ik zag op de ctg dat haar hartslagje steeds verder begon te zakken en binnen 10 min lag ik op de OK. Daar bleek dat de ruggenprik niet goed meer zat en ik begfon lichtelijk in paniek te raken. Ik ben toen volledig onder narcose gebracht. Sari moest opgang geholpen worden en had een score van 1. Gelukkig knapte ze snel op!