Ik ben 100%people pleaser en heb dat geaccepteerd je kan je karakter nu eenmaal niet veranderen ja misschien voor een paar uur, maar dan komt het schuldgevoel weer om de hoek.
Ik laat altijd dames met weinig boodschappen voor gaan.
Ja was ik ook maar wat harder meer een bitch helaas.
Accepteren dat ik weinig grenzen aangeef geeft mij het meeste rust.
Je kan niet een masker opdoen en zeggen zo nu ben ik egoïstisch.
Je bent niet egoïstisch door je grenzen aan te geven. Dat schuldgevoel is in het begin heel erg maar dat moet je opbouwen. Je kan zeker je karakter wel veranderen, al zal je altijd je zwakke plekken houden.
Dat schuldgevoel indd. En andere mensen zijn het ook niet van je gewend dat je ineens je grenzen aangeeft.
Ik ben 100%people pleaser en heb dat geaccepteerd je kan je karakter nu eenmaal niet veranderen ja misschien voor een paar uur, maar dan komt het schuldgevoel weer om de hoek.
Ik laat altijd dames met weinig boodschappen voor gaan.
Ja was ik ook maar wat harder meer een bitch helaas.
Accepteren dat ik weinig grenzen aangeef geeft mij het meeste rust.
Je kan niet een masker opdoen en zeggen zo nu ben ik egoïstisch.
Het kan helpen om klein te beginnen. Bijvoorbeeld als iemand met weinig boodschappen vraagt of hij voor mag, dat je dan nee zegt. En dan steeds een beetje groter gaan, eerst bij je eigen man aangeven dat je nu even geen zin hebt in whatever hij van je vraagt omdat je even tijd voor jezelf nodig hebt. Is het wel handig om hem wel eerst even in te lichten dat je hier mee bezig bent en of hij je wil helpen. En dan als dat beter gaat lukt het misschien ook wel op het werk of in familie situaties.
Hier hielp het werken aan mn eigenwaarde, ik ben nogal een people-pleaser dus grenzen aangeven is sws lastig. Maarja dat werken aan je zelfwaarde ging een beetje automatisch toen ik met een psycholoog praatte en cognitieve gedragstherapie kreeg.
Het helpt als je weet wat er onder zit. Vermoedelijk een laag zelfbeeld? Altijd willen pleasen? Je eigenwaarde laten afhangen vd mening van anderen? Bang om afgewezen te worden? Vroeger onvoldoende gezien door je ouders?
Misschien eens met een psycholoog praten? Het is iets dat al heel lang in je systeem zit, dat veranderen is lastig, laat staan in je eentje. Dat zit vaak niet in ‘trucjes’ leren toepassen uit een boek of cursus, maar in uitzoeken waar het bij jou nou in zit, waar het vandaan komt. Het onderliggende probleem onderzoeken en dan pas gaan oefenen met de ‘trucs/tools’. Dat zou ik denk ik doen.
Dacht ik ook wel aan indd. Praktijk ondersteuner ofzo?
Is ook lastig en word nu ook echt irritant.
Misschien ga ik indd wel een afspraak maken bij de huisarts.
Ja, dat is zeker een goed eerste ‘loket’. Succes!
Waarin grenzen aangeven? In alles of iets specifieks?
Waarin grenzen aangeven? In alles of iets specifieks?
Het komt in alles wel terug in het dagelijkse leven.
Op werk gaat het steeds beter om grenzen aan te geven maar blijft wel lastig.
Tegenover schoon familie vind ik ook wel lastig. Dan gaat het meestal over de kinderen. Dat ze dingen doen die ik niet wil. bv mijn dochter chocolade geven terwijl ik zeg dat ik niet wil dat ze chocolade krijgt (Ze kan er nml niet goed tegen) en toch geven ze het haar...waar ik bij sta. Dat is even zo'n voorbeeld. En dan denk ik ben ik nu gek? Zo ga ik elke keer gespannen naar verjaardagen etc van schoonfamilie. Nu kan mijn man er wat van zeggen maar ik moet zelf er wat mee vind ik.
Herken het ook allemaal van mijn privé maar stel duidelijk me grens en geef aan. Gewoon echt je eigen gevoel volgen en tips geen idee komt met de tijd? I dont know ik leer nu ook nog steeds . Met m'n man ben ik wel altijd een frond dat helpt wel
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (14) Verversen