Mijn kinderen zijn allemaal te klein. Ze groeien altijd in het begin netjes op de lijn, daarna buigt het wat af.
Zij eten goed, zij sporten en slapen goed. Met mijn oudste loop ik in het ziekenhuis voor controles en zij zien dat zijn bovenlichaam langer is dan onderlichaam. Zij hebben bloed afgenomen om te testen op allerlei dingen.
Om een voorbeeld te nemen van hoe ik merk dat ze klein zijn is dat zij altijd qua kledingmaat 1 maat achter lopen. Zij zijn ook de kleinste van de klas.
Zijn er dingen die ik kan doen om de groei te bevorderen? Of zijn er onderzoeken waar ik naar kan vragen? Herkennen mensen dit en hebben de kinderen laten vanzelf een groeispurt gehad? Met welke leeftijd?
Een schop onder de kont geven! ik zeg tegen mijn dochter Je had niet zo lief moeten zijn😉 Mijn dochter zit onder alle lijnen en loopt achter in haar botleeftijd. Dit weten ze dmv een röntgen foto van haar hand. Dat betekend dat zij nog/meer ruimte heeft om te groeien. Straks als de rest stopt met groeien is er kans dat zij nig door groeit. (Al betwijfel ik dit zelf) Bloedonderzoek heeft ze gehad en gelukkig geen syndroom. Clonidine test voor het groeihormoon was prima. (Deze test was voor mijn dochter heel erg vervelend) Dit is zo'n beetje wat ze gaan onderzoeken. Wat de bloeduitslagen af en de arts zal je dit vertellen..of niet als hij/zij zich geen zorgen maakt.
Ons zoontje is geboren met 26,3 wkn en 670 gr. hij heeft nooit inhaalgroei gehad en z’n groeicurve ging steeds meer afbuigen naar -4. Toen hij 5 jaar was is hij gestart met groeihormonentraject met een super resultaat. Dit omdat hij anders echt veel te klein zou blijven wat ook kan zorgen voor psychische problemen op latere leeftijd. Inmiddels is hij 10 jaar oud en qua groei zit hij op -1. Wij zijn heel blij dat hij dit traject zo mag volgen. Mocht je je echt zorgen maken dan kunnen ze dus echt wel dingen gaan onderzoeken/ uitsluiten.
Ik ben zelf klein en gezond. Mijn kinderen zijn ook allemaal kleiner dan gemiddeld en hun klasgenoten. Ze zijn gezond, slapen en eten goed. En ook in hun doen en laten te vreden. Dat zijn belangrijke pijlers. En als dat goed gaat zou ik me niet druk maken. Mn man, vader van de kids, was lang klein tot zn 16e. Toen groeide hij in rap tempo. En is nu ong 1.88.
Bij onze jongste is dit ook zo. Hij draagt bv broeken in maat 134 en bovenkleding 140 of 140/146. Dit is ook wel een beetje zijn bouw denk ik. Mijn vader heeft in verhouding ook een wat langer romp/ kortere benen. Zoon groeit verder goed gelukkig. Volgens de lijn.
Lieve mama, als je kinderen tevreden zijn (goed slapen en eten, speels zijn e.d.) zou ik mezelf niet teveel druk (proberen) te maken. Hier ook een meisje wat ver onder de 'maatstaven' zit maar dat is ook logisch met een mama die 'maar' 1.56 is. Als kind zat ik standaard ver onder de norm (ik heb nog nooit in mijn leven de groene/standaard lijn geraakt), ze wilden mij zelfs als kind zijnde aan de groeihormonen zetten. Gelukkig hielden mijn ouders voet bij stuk. Iedereen in onze familie is klein. Daarnaast is mijn man weer 1.86 waardoor de marge voor de groei van onze kinderen weer heel ruim is (volgens het ziekenhuis 1.52-1.90). Hier hebben ze destijds ook onderzoeken gedaan maar daar kwam niks bijzonders uit - alle waarden zijn goed, ze is gewoon wat kleiner. De onderzoeken die wij gehad hebben waren oa. rontgen foto's van de groeischijven, uitgebreid bloedonderzoek en genetisch onderzoek (ze wilden evt. mutaties uitsluiten). Voor de beeldvorming, ons meisje is bijna 6 jaar, c. 16 kg en 102 cm. Ons zoontje is vergeleken met haar weer aan de 'grote' kant met zijn 3 jr, c. 20 kg en 104 cm.
Hier ook hele kleine kinderen. Middelste heeft silver Russel syndroom . Dochter van 5 heeft maatje 104 Middelste 80 hij is nu 3 geweest Jongste van bijna twee zit in maatje 74
Ik pleit voor stoppen met al die gemiddelde lijnen, hoe het hoort, wat de norm is en al dat soort zaken. Het begint al in de kraamweek. Groeien volgens curve, daarna op het cb qua groei en ontwikkeling, vervolgens dendert het op school lekker verder dat ze minimaal aan het gemiddelde moeten voldoen en bij voorkeur zo hoog mogelijk. Kijk naar het kind zou ik zeggen. En sluit daarbij aan. Mijn man is 1,80 en ik ben 1,55. Zijn familie is allemaal klein. < 1,80. Mijn eigen familie ook klein < 1,78. Waarvan beide kanten de dames max 1,65. Onze kinderen zijn dus een hoofd kleiner dan de meeste leeftijdsgenoten van haar klas. Allen zijn ze kleinste of 1 na kleinste. En dat is prima. De omgeving maakt het probleem helaas. Dus proberen we de kinderen vooral voor te houden dat ze goed zijn zoals ze zijn. Of ze nu klein zijn of niet, met of zonder flaporen, met of zonder scheef gebit etc. Niet dat het van toepassing is bij henzelf maar dat ze leren zichzelf en anderen te accepteren en niet op uiterlijk te beoordelen. Je bent goed en uniek gemaakt en wees daar tevreden mee. Zeker gezien ons geloof is dat misschien nog wel extra belangrijk. Maar al geloof je niet dan zou ik de kinderen alsnog zo opgevoed hebben.
Dat klinkt prachtig en ik hoop dat veel kinderen dit mee krijgen...Maar het "achterlopen" in lengte kan meerdere medische oorzaken hebben. Het kan samen gaat met een syndroom, een allergie, het missen of minder aanmaak van het groeihormoon om maar wat te noemen. Dit zijn wel dingen die je wilt weten zodat je je kind ook uit kan leggen waarom en evt een behandeling aangaan.
Een gemiddelde is een gemiddelde, omdat sommige kinderen groter zijn en andere kleiner. Heel normaal, anders zouden we allemaal precies even groot zijn.
Mijn kind heeft trouwens qua bovenlichaam (lang) ook 2 maten groter dan qua onderlijf (broeken)
Mijn jongste zoon is ook klein voor zijn leeftijd. Maar niet 'te' klein. Volgens de groeicurve op ongeveer -1,5. Hij is 8 jaar, zit in groep 5 en draagt maat 128. Samen met een meisje uit zijn klas is hij de kleinste. Qua grootte past hij beter tussen de kinderen van groep 3. Mijn oudste volgde dezelfde groeicurve en was op die leeftijd dus dezelfde lengte, maar omdat hij een late leerling was, viel dit minder op. Hij was ook jarenlang de kleinste van de klas. In groep 7/8 kreeg hij een enorme groeispurt en toen hij de basisschool verliet, was hij bijna de langste van de klas! Zo snel kan dat gaan!
Lastig is dat he. Hier is het groeihormoon ook gewoon goed. Wij zitten nu op een volledig glutenvrij dieet om te kijken of ze dan wel gaat groeien. En zo niet? Dan weten de artsen het ook even niet meer. Ze gaat nu horizontaal onder de curve.
Is koemelkeiwit al eens geschrapt? Onze oudste dochter heeft lang kma gehad, dan leek ze tegen melkeiwit, te kunnen (geen klachten meer).. bleek ze niet meer te groeien en viel af! Ze krijgt nu geen melk meer en ze begint weer te groeien. Dus de allergie is toch niet weg helaas. Ze kunnen klachtenvrij zijn en toch groeiachterstand op doen door kma
Wat is te klein? 1 maat achterlopen vind ik niet raar of schokkend. En zolang ze hun eigen lijntje volgen al helemaal niet. Onthoud: er is altijd iemand de kleinste in een groep ;)
Wat is te klein? Die lijn is ook maar een gemiddelde, en het gemiddelde komt voorts uit diverse metingen. Als het in de lijn der genen ligt zeg ik let it go. Groei kan je niet zelf bevorderen.
Hoe lang zijn jullie zelf? Ik was altijd 1 van de kleinste kinderen in de klas, maar mijn moeder is ook klein (155 cm). Ik ben uiteindelijk 165cm. Ik zie dat je jongens hebt, die zijn over het algemeen ook wat later met groeien.
Lengte zit in de genen, maar een gezonde en gevarieerde voeding en voldoende slaap kunnen positief effect hebben (ik kijk hierbij naar het verleden, toen mensen eenzijdiger aten en een stuk kleiner waren. Gezonde en gevarieerde voeding zal vandaag de dag geen tientallen centimeters schelen, maar een heel eenzijdig dieet kan wel effect hebben. Zie bijvoorbeeld de documentaires RAW en RAWER, waarin een Nederlandse jongen raw vegan eet en een stuk kleiner dan leeftijdsgenoten is. Edit: ik lees net dat ze 80% rauw en 20% gekookt eten. De jongen is uiteindelijk 177 cm geworden, dus misschien ook gewoon een late groeier).
Wij zijn hier allemaal klein. Als kind bungelde ik onder alle groei lijntjes, maar volgde wel mijn eigen lijntje. Mijn dochter doet nu hetzelfde. Is geboren met 48 cm(gemiddeld lengte) en is nu met 4 jaar 93 cm. Op mijn werk heb ik al meerdere kindjes gezien die klein waren, de een zonder reden, waarvan vader zei dat hij tot zijn puberteit zelf ook heel klein was en daarna ontzettende groeispurten kreeg en nu gewone lengte is. De ander waar wel allerlei onderzoeken lopen maar geen oorzaak gevonden is. Mij hebben ze vlak voor mijn puberteit groeihormonen aangeboden omdat mijn verwachtte lengte niet zo groot was. Ik heb geweigerd en ben nu 154. Valt prima mee te leven hoor, heeft ook zo zijn voordelen! Maar mijn inhaalslag kwam dus niet 😋
Maar alles valt of staat met of ze netjes haar eigen lijntje volgt, wat er in haar genen zit en of ze verder gezond en tevreden kind is. In principe kunnen artsen een prima schattig van de uiteindelijke lengte maken en daarna een beleid uitzetten.
Onze kids ook klein in lengte! Oudste van 14 is 153 nu. Onze schoonouders zijn niet groot, al hun 4 kids wel normale lengte, en alle neefjes/ nichtjes aan die kant relatief lang. Dus waarom onze kids klein zijn? Onze oudste lijkt nog een groeispurt te moeten krijgen, is laat met puberen.
Mijn kinderen zijn ook niet lang. Mijn zoon van nu 14 is altijd de kleinste van de klas. Hij heeft meerdere kledingmaten achter gelopen. Ik ben extra naar de GGD geweest om zijn groei te laten monitoren. Hij groeit gewoon in zijn eigen lijn omhoog. Ook qua fysieke ontwikkeling loopt hij achter (tandenwissel, puberteit) echter, de ontwikkeling is er gewoon, alleen alles in zijn eigen tempo. Hij zit zelfs nu in een groeispurt, helaas wel met de ongemakken die daarbij horen zoals groeipijn en duizeligheid.
Als al je kinderen kleiner zijn (mijn man en ik zijn ook niet lang), dan zal het vast genetisch zijn. Vrienden van mij hebben weer hele lange kinderen. Jongste groeide zelf haar twee jaar oudere broer voorbij.
Aan de hand van een röntgenfoto kan ook naar de groei worden gekeken. Mijn oudste van 16 brak vorig jaar zijn pols. De arts vertelde en passant dat hij nog niet uitgegroeid was.
Ik denk als de testen goed zijn. Dit gewoon erfelijk kan zijn .. En dan is er niks aan te doen. Maar kan in de toekomst ook veranderen. Als dit niet erfelijk is.
Maar mijn zoon was ook vrij klein voor zijn leeftijd. En maak nu een groeispilurt.
Groei kan je zelf niet sturen, ze groeien zoals ze groeien. Je kan enkel onderzoeken laten doen al denk ik als er verder geen belemmering is en ontwikkeling goed gaat. Vaak trekt het in de latere jaren wel recht. Ik vind een maar persoonlijk niet zorgwekkend, je hebt gewoon kinderen die kleiner zijn de ander en zoals de er ook grotere kinderen zijn die een maar voorlopen. Lijkt me niet dat je dan ook zorgen zou maken bepaalde dingen is genetisch en zoals ze zijn
Ja zoontje van 4,5 moet ik de broeken zelfs nog 1x omslaan maat 98. Oudste is 10 en draagt 128. 134-140 is gewoon nog net te wijd en te groot. 2e is 8 en draagt 122-128. 3e is 6 en draagt 110-116. Dus gewoon allemaal mini’s.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (37) Verversen