Lieve allemaal, Paar weken terug al eens iets gepost.. wie weet hebben jullie nog tips tricks voor mij..
Ben 31 jaar, 1.5 jr getrouwd, woonachtig in Eindhoven, nieuwbouwhuis is in de maak in dorp vlakbij en na 1.5 jaar eindelijk zwanger, nu 29wkn.. Maar als donderslag bij heldere hemel ben k 3 weken terug verlaten voor een ander 💔 Momenteel uiteraard verdriet rouw ongeloof terwijl alle facetten onder me vandaan worden gehaald en ik sterk moet blijven voor mezelf en m'n kindje. Enige wat ik geloof (laat die discussie maar achterwege 😬), dat hij er voor het kind wil en gaat zijn. Ik werk zelf in de jeugdzorg en wil ook echt in het belang van het kind denken en blijven praten communiceren in belang van kind. Al is dat voor mij uiteraard het allermoeilijkst want ik ben de kwetsende partij. Ik zie heel erg op tegen de eenzaamheid, de herinneringen, je gebroken toekomstbeeld, 5e wiel aan de wagen voelen in toekomst bij dingen ondernemen met je netwerk etc.
Wel al therapeut enz ingeschakeld en belangrijkste nu is focussen op mezelf en baby en rust tussendoor het verdriet pakken middels yoga wandelen met mensen praten etc. Heb dus ook duidelijk gemaakt dat al het geregel qua huizen financiën etc echt een tijd na de bevalling pas kan.
Toch maalt het door mijn hoofd en wil ik t hier al eens voorgelegd hebben... Qua plek in toekomst is het voor m'n gevoel kiezen tussen 2 kwaden: - Mijn netwerk zit een uur hier vandaan (familie, wat ouder en 2 vriendinnen). Daar kan ik wel op bouwen. Alleen qua wonen is het meer voor ouderen en veel minder te doen etc. -Qua wonen gezelligheid terrasjes activiteiten tradities etc is iets zoeken in het dorp waar we nieuwbouw zouden krijgen beter. En dan zou de vader ook makkelijker kind kunnen zien wat voor mij ook voor waarschijnlijk meer ontlasting zorgt. (Doe ik dan niet voor hem maar voor baby en mezelf). Alleen heb ik daar dus geen vangnet. Maar naar het vangnet zou ik eventueel de weekenden kunnen gaan...(Opvang is ook al in dat dorp geregeld..) Ik vind het zoooo ontzettend moeilijk!
Mochten jullie nog andere tips of gedachtes hebben waar ik kracht uit kan halen, heel graag.
Rondom bevalling zegt m'n gevoel nu: hem erbij maar op afstand (niet hele tijd erbij in andere kamer totdat ik t wil of op einde) en eventueel een doula. En weken erna... tja.. ik hecht veel waarde aan belang van kind en hechting. Dus misschien paar x per week paar uurtjes. Alleen voor hem is het "makkelijk" want hij is al van me losgekoppeld maar ik nog niet van hem. Dus dat gaat emotioneel zo lastig worden. (Nu verblijft hij bij haar als ik hier ben en zien we elkaar ongev 1 a 2 x p wk even ivm hond etc).
Vangnet en familie, echt waar! Ik ben samen met mn man en heb 2 kinderen. En ons vangnet woont ver weg. Familie 2 uur, beste oppasvriend op 1 uur. En 1 vriendin met druk eigen leven op een kwartier. Het is altijd super lastig om dingen geregeld te krijgen en ik vind het vreselijk en mis dat vangnet heel erg. Je hebt namelijk toch best wel eens oppas nodig. Een baby neem je nog overal mee heen, maar een peuter echt niet. Dus elke doktersafspraak, officiele meeting, even rustig alleen winkelen, klussen in huis, keer langer door moeten op werk. Dan moet je eigenlijk iemand regelen die kan helpen. En dan heb je het nog niet over ziekte.... kind ziek, met vangnet ver weg kan je nooit meer op tijd op werk zijn. Jij gaat ook eens ziek zijn. Voelt heel vervelend om dan iemand 1 uur te laten rijden om je kind op te vangen. Iig wij willen terug verhuizen naar dichterbij onze ouders, helaas iets met een oververhitte woningmarkt. Anders wist ik het wel.
Ik ben verlaten vlak voor de bevalling. Onze relatie liep ook niet meer lekker maar een echt breuk had ik zelf ook niet gewild. Wij waren echt al gesetteld in mijn woonplek dus ik had gelukkig mijn vangnet nog echt in de buurt. Deze heb ik ook echt wel nodig gehad. Als jij waar je nu woont vrienden hebt waar je op terug kan vallen is dat ook goed. Verder de bevalling. Ik heb meerdere keren gedacht ik ga hem er niet bij vragen. Ik zeg het pas als de baby al geboren is. Het was een 3e dus het zou een vlotte bevalling worden. Toen mijn bevalling echt begonnen was had ik zo iets van ik moet hem toch bellen. Het voelde ook goed. De baby was er wel zo snel dat hij er alleen de laatste 40 minuten bij is geweest. Toen was de baby er al. Na de bevalling is hij hier weer een tijdje in huis geweest. Ik vond het fijn om de zorgen voor de baby en de andere 2 kids te delen maar het was mentaal ook wel zwaar. vooral het verdriet wat het had kunnen zijn. Nu 2,5 jaar later heb ik er vrede mee.
Kiezen voor je vangnet! Je gaat hele andere prioriteiten krijgen wss als je een kindje hebt. Dan zijn terassen etc minder belangrijk. Of juist alleen af en toe in t weekend.
De juiste mensen om je heen is echt meer waard.
Daarnaast zou ik me kunnen voorstellen dat in de woonplaats wonen waar je met hem een toekomst voor ogen zag veel verdriet kan doen. Kan miss confronterend zijn etc..
Een heel nieuw begin in je oude vertrouwde woonplaats met de juiste mensen om je heen zou voor mij veel beter klinken
Ga voor de plek waar je veel sociale contacten hebt, familie en vrienden.. eenmaal een kindje en je ontdekt hoe ontzettend veel je aan anderen kan hebben! En je bent helemaal niet flexibel meer ..
Kies voor de plek waar jij je het beste voelt. Kijk niet alleen naar de praktische kant, want praktische zaken zijn altijd te organiseren. Jij moet er wonen, dus jij moet je er goed voelen, dat is het belangrijkste. Stel dat is in je nieuwe dorp, dan kan de kleine bij opa en oma logeren in een weekend ipv dat ze alleen een middag oppassen wat je weer sneller zou doen als ze dichtbij wonen. En je kunt in je nieuwe dorp ook contacten opbouwen, als je alleen bent doe je dat toch meer. Voel je je beter in je oude dorp, dan is het overleggen met je ex hoe jullie dat voor je zien.
En ik weet niet hoe ver je ouders van je ex vandaan wonen, maar meestal maak je in co ouderschap afspraken over de afstand die er tussen jullie mag zijn, ook ivm dat je kind gewoon naar 1 school en eigen sport ed kan en het te doen is met heen en weer reizen. Het kan zijn dat het dus sowieso geen optie is om daarheen te verhuizen.
Wat een heftige situatie en ik snap dat je hier toch ook al over na aan het denken bent, ondanks het verdriet. Het is hieronder al meerdere keren gezegd, maar uit mijn ervaring van de afgelopen maanden (4 mnd geleden bevallen) kan ik zeggen dat vangnet dichtbij echt heel erg belangrijk is. Mijn ouders/vrienden etc wonen op een half uurtje rijden en ik merk nu dat ik dat heel jammer vind. Niet even de wagen kunnen pakken en een kopje thee drinken bij mijn moeder oid of heel even een uurtje slapen terwijl mijn moeder op de kleine past (de eerste weken). En dan heb ik gewoon nog mijn vriend thuis die echt een fantastische, hands-on vader is. Verder heb ik nog geen terrasje of uitgaansgelegenheid gezien hoor in de afgelopen maanden haha, dus daar zou ik nu de keus niet vanaf laten hangen. Je kan altijd als de kleine wat groter is weer verhuizen toch?
Je moet het qua woonsituatie nu uit gaan zoeken samen met hem. Je moet het erover hebben. Ik wilde ook verhuizen naar de omgeving met mijn vangnet na de breuk, maar mijn ex-partner wilde een co-ouderschap en dan is zo'n grote afstand niet handig. Zeker als je kind eenmaal naar school gaat. Uiteindelijk besloten we dat het oké is dat ik nu een huis heb tussen mijn vangnet en hem in, in het midden. Hij zal ook gaan verkassen (eerst zien, dan geloven) naar een nieuwe woonplaats vlak bij die van mij.
Ik snap dat het stress geeft, maar het is nog vervelender als je straks een kleine hebt, een nieuw huis en dan toch nog opnieuw moet gaan verhuizen, omdat het anders niet haalbaar is. Een vader heeft ook rechten.
Ik zou terug naar je familie en vrienden gaan. Je zegt dat het meer voor ouderen is, maar dat kan toch nooit in die hele omgeving zo zijn? Je hoeft niet letterlijk in dezelfde woonplaats te gaan wonen, maar wellicht een leuke plaats in de buurt? En daar is ook echt wel opvang te regelen. In je huidige omgeving heb je ook niet veel aan gezelligheid zonder je naasten om je heen… of heb je er veel vriendinnen waarvan je denkt ze vaak te blijven zien?
Qu bevalling: ik zou me zelf niet kunnen voorstellen iemand erbij te willen hebben waar ik nog verliefd op ben maar die mij heeft verlaten. Ik zou zelf iemand anders erbij willen. Maar dat is natuurlijk helemaal aan jou.
Wanneer je een kind hebt, zijn terrasjes veel minder gezellig en behoorlijk onbelangrijk. Betrouwbare mensen om je heen is dan echt het allebelangrijkste
Qua bevalling zou ik puur voor jezelf kiezen. Gaat het je steun en rust brengen als hij er is of juist stress?
In de weken/maanden erna zou ik hem regelmatig even langs laten komen. Maar ook even de zorg laten overnemen als jij rust nodig hebt. Weet niet of jij borstvoeding gaat geven, maar hij kan sowieso wel een rondje met de kleine gaan wandelen.
En qua wonen.. Doe ook wat voor jou goed voelt. Waar word jij blij van? Probeer niet te veel te denken maar ook te voelen. Een uur afstand is niet onoverkomelijk. Dat lukt iig de weekenden makkelijk. Door de week heb je de opvang en de papa van je kind dichtbij is ook voor je kind heel fijn. Zeker als hij daadwerkelijk een grote rol kan gaan spelen. Vooral als jullie kind groter is is dat ook heel fijn (denk aan school, hobby's, vriendjes). Sterkte!!
In jullie plannen voor ouderschapregeling wordt vaak ook afstand mbt verhuizen vastgelegd. Denk er dus nu al goed over na. Maar zoals in al eerder zei: vagnet is nr 1 prioriteit!
Ik zou gaan wonen in je netwerk! Op hen zal je hoedanook kunnen steunen, op je ex-partner, dat weet je niet. En sowieso moet je he omringen met mensen die het beste met jou en je kind voorhebben. Van n je ex-partner weet je dat niet.
Dit inderdaad! Je had ook nooit verwacht dat je ex je zou laten zitten.. Hij kan nu natuurlijk veel beloven en van plan zijn maar ik zou toch zeker als eerst voor jezelf kiezen. Dat heeft hij immers ook gedaan, jij hoeft je echt niet aan zijn grillen aan te passen.
Jeetje wat heftig zeg. Het lijkt me super zwaar om hier mee om te gaan. Betreft je vraag zou ik kiezen voor het vangnet, daar in de buurt te wonen.. je weet nu immers nog niet hoe alles je zal voelen, dan beter je mensen dicht bij je zodat ze gemakkelijker kinnen helpen als dat nodig is. Veel sterkte en kracht de komende tijd🍀
Ga je een ouderschapsplan opstellen? Daar kan ook namelijk iets in komen te staan over verhuizen... Ik zou dat soort dingen wel nu al uit gaan zoeken eerlijk gezegd. Persoonlijk zou ik een vangnet verkiezen boven leuke dingen kunnen doen. Die leuke dingen kun je namelijk niet altijd doen zonder vangnet :)
Wat wil je ex-partner? Wil jij überhaupt bij de bevalling zijn en wil hij bij je zijn in de kraamweek? Ik zou de bevalling op je af laten komen en pas op het moment zelf beslissen of je je ex er wel of niet bij wil hebben. Kies iemand die je er sowieso bij wil hebben om je te steunen. Je ex kan altijd nog komen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Alleenstaande ouders
reacties (22) Verversen