Ik ben echt heel nerveus voor mijn 2e bevalling. Het komt met vlagen. Soms voel ik me sterk en soms ben ik echt zenuwachtig.
Bij m'n 1e kind duurde de bevalling meer dan 24u en omdat de ontsluiting niet op gang kwam maar ik wel intense weeënstormen had ben ik naar het zkh gegaan voor een ruggenprik. Liever zou ik het deze keer zonder ruggenprik doen omdat ik wat klachten achteraf heb gehad vorige keer (de ruggenprik tijdens de bevalling zelf was top voor me maar riskeer liever die klachtjes achteraf deze keer niet)
Ik heb een TENS apparaat, een yoga bal om op te bewegen en ik heb m'n hypnobirthing map van de vorige keer om nog door te kijken. Maar ik sta open voor alle tips.
Misschien ter voorbereiding juist een goede cursus volgen? Bevallen als een Baas van Nira van Dijk is wel echt een aanrader. En verder van tevoren ontspanningsdingen doen zoals massage, voetreflexbehandeling of haptotherapie (dit is gericht op voelen, dat gaat dus ook over angst en hoe dat zich bij jou openbaart maar ook wat jou juist helpt met omgang hiermee).
Maak een bevalplan. Geef die een paar weken van te voren al. Thuis uiteraard ook een kopie hebben en in de vluchttas. Onderstreep het belangrijkste . En dan: loslaten. Het komt zoals het komt. Zorg dat je man precies weet wat jij wil/nodig hebt en voor jou praat als het niet lukt.
Ik heb de tweede bevalling thuis gedaan, ik stond heel lang onder de douche. En verder probeerde ik rustig te blijven, me niet te verzetten tegen de weeën maar het te accepteren.
Ik vang de weken staand op, beetje voorover geleund op het aanrecht of kast, heupwiegend en rustig ademend. Neus in mond uit.
M’n bevallingen gingen snel, zonder scheuren etc. M’n dochter heb ik zelfs gedaan zonder vk. Ze was niet op tijd.
Wat bij m’n eerste erg hielp was de gedachte dat mensen vroeger en in sommige gebieden onder een boom bevallen zonder alle “moderne kennis” waar wij over beschikken. Back to basics. Blijf bij je eigen kracht, praat met je kleintje, praat hem/haar eruit. Of hardop of in gedachten. Jullie doen dit samen.
Niet teveel plannen. Het gebeurt zoals het gebeurt. Ik wilde de tweede ook zonder ruggenprik, maar had net zo’n soort ervaring als jij met de eerste. Laat het niet als mislukking voelen als het toch met ruggenprik gebeurt, want dat is het echt niet.
Bij mijn eerste bevalling had ik een heftige weeenstorm en raakte uiteindelijk bijna in paniek van het oergeweld en de snelheid van de bevalling. Ik werd pas rustig nadat ik een pompje met morfine had. Bij bevalling 2 wilde ik daarom perse weer in het ziekenhuis en met pijnstilling. Ik zette me al helemaal schrap. Maar eenmaal bezig, merkte ik een herkenning. Wederom een supersnelle bevalling en een heftige weeenstorm, maar ook een soort berusting: dit is dus hoe mijn lijf dit doet, en dit gaat goedkomen. Dat gaf vertrouwen waardoor het overgeven aan het proces lukte. Toen ben ik zonder pijnstilling of stress bevallen. Die herkenning, dat vertrouwen, die berusting, het is een gevoel dat ik lastig kan uitleggen, maar dat ik het niet voor het eerst meemaakte, maakte heel veel verschil. Ik heb dit ook van twee vriendinnen gehoord. Dus geen echte tips vanaf mijn kant, maar misschien wel wat geruststelling.
En wat ik drie keer had: vooraf van alles bedacht, en tijdens de bevalling dat hele plan meteen de deur uit gegooid. Bij de 1e wilde ik zonder pijnstilling, weeën opvangen onder de douche en zoveel mogelijk blijven bewegen. Moment zelf: morfine en plat liggen graag. Tweede: pijnstilling en plat liggen. Moment zelf: zonder pijnstilling en half over het bed hangend weeën opvangen graag. Derde: baarkruk proberen. Moment zelf: 5 minuten in de kamer en de baby was er al, allang blij dat ik überhaupt mijn broek op tijd uit had 😅
Beste tip is dan misschien toch: ken je opties maar sta voor alles open.
Wat beschrijf je dat mooi, en heel herkenbaar. Bij de eerste overviel het me hoe snel het ging, dat mijn hoofd erg aan stond en ik me best paniekerig voelde door alle kracht en pijn. Bij de tweede ging het weer heel snel en voelde ik me ook totaal niet in mijn bubbel, maar ik herkende het meteen en accepteerde ook. Ipv mezelf te veroordelen dacht ik echt "oke, dit is hoe mijn lijf en hoofd reageren, ik ben dus niet het type dat sereen in een bad bevalt - bring it on!!!" Dat gaf zoveel bevrijding, waardoor ik er veel positiever op terug kijk!
De tweede kwam hier heeeel vlot. Ik belde lachend de vk op en die dacht dat het allemaal zo'n vaart niet liep. Toen ze kwam had ik 5 cm. 3 uur later had ik onze dochter in de armen waarvan ik het laatste uur op heb moeten houden omdat de vk's het zo druk hadden dat ik moest wachten totdat ze langs kwamen. Was niet grappig. Later hoorde ik dat er die nacht 5 of 6 waren bevallen dus ja toen snapte ik het wel.
Mijn eerste bevalling duurde 18/19 uur volgens mij even gauw uit mijn hoofd. Mijn eerste bevalling heb ik als heftig ervaren weeenstorm en fluxus (meer als 2 liter bloedverlies). Ook bevallen met een ruggenprik uiteindelijk. Zag als een berg op tegen mijn 2e bevalling.
Tijdens mijn 2e bevalling heb ik de weeen opgevangen voorover hangend op het ziekenhuisbed. Tussen de weeen door stond ik gewoon. Wel opnieuw veel rug weeen gehad maar kon ze dit maal veel beter opvangen. Heb het nu zonder ruggenprik gedaan en duurde met persen in totaal 5 uurtjes. Heb ook tijdje in bad gezeten maar was echt niks voor mij. Mijn 2e bevalling is mij echt reuze meegevallen. Probeer er open in te gaan hoe moeilijk ook het komt goed
Mijn eerste bevalling duurde 18/19 uur volgens mij even gauw uit mijn hoofd. Mijn eerste bevalling heb ik als heftig ervaren weeenstorm en fluxus (meer als 2 liter bloedverlies). Ook bevallen met een ruggenprik uiteindelijk. Zag als een berg op tegen mijn 2e bevalling.
Tijdens mijn 2e bevalling heb ik de weeen opgevangen voorover hangend op het ziekenhuisbed. Tussen de weeen door stond ik gewoon. Wel opnieuw veel rug weeen gehad maar kon ze dit maal veel beter opvangen. Heb het nu zonder ruggenprik gedaan en duurde met persen in totaal 5 uurtjes. Heb ook tijdje in bad gezeten maar was echt niks voor mij. Mijn 2e bevalling is mij echt reuze meegevallen. Probeer er open in te gaan hoe moeilijk ook het komt goed
Mijn beste tip, probeer de vorige bevalling achter je te laten. Dit is een nieuwe die heel anders kan zijn. Hier was de eerste ook hels met vanaf minuut 1 een weeenstorm. De tweede ging volgens het boekje en toen leerde ik pas dat de intensiteit van de weeen die ik gelijk had bij de eerste pas weeen zijn die je normaal hebt bij 8-9cm. Ik kwam dus lachend met 5-6cm het ziekenhuis in wat dat was appeltje eitje. Had in het begin niet eens door dat de bevalling begonnen was. Als ik dat had geweten was ik veel minder gespannen geweest voor de tweede. Hier hielp het (zeker vanaf 6-7cm) om in mezelf te keren en te focussen op ademhaling en te tellen. Succes! Je kan het!
Ja dat idee heb ik dus ook wsnt bij de jnfo avond vertelde ze hoe de weeën zijn vanaf zon 7 a 8 cm en toen zei m'n partner: "dit had jij echt vanaf het begin hoor" en toen ze zeiden dat in het begin een wee korter duurt en de tijd tussen de weeën in veel langer en dat je dan gezellig kunt kletsen en ontspannen begon m'n partner ook te grinniken en zei hij"nou dat was voor jou echt niet te doen hoor"
Ik vang de weken staand op, beetje voorover geleund op het aanrecht of kast, heupwiegend en rustig ademend. Neus in mond uit.
M’n bevallingen gingen snel, zonder scheuren etc. M’n dochter heb ik zelfs gedaan zonder vk. Ze was niet op tijd.
Wat bij m’n eerste erg hielp was de gedachte dat mensen vroeger en in sommige gebieden onder een boom bevallen zonder alle “moderne kennis” waar wij over beschikken. Back to basics. Blijf bij je eigen kracht, praat met je kleintje, praat hem/haar eruit. Of hardop of in gedachten. Jullie doen dit samen.
Na m'n 1e zei ik dit doe ik nooit en nooit meer en pas toen ik mijn samen ging met mijn man begon ik er weer voor open te staan ik heb toen paar lessen hypnobirthing gedaan en gewoon alles over m'n heen laten komen hoewel die bevalling langer duurde en ik ondertussen toch ook medisch werd omdat ontsluiting niet vorderde en dus weeën opwekkers kreeg (waar ik dus bang voor was ivm vorige weeën storm) toch weer ruggenprik gekozen en achteraf veel last van gehad kon amper met m'n rug ergens tegen aanzitten maar opdat na die 2e bevalling heel positief ervaren.
De 3e zelfde erin gegaan over me heen laten komen maar die weeën kwamen onverwachts en gelijk mega pijnlijke rug weeën maar ik merkte dat ik begon te verstijven als ik ze voelde op komen en zei toen in mezelf gewoon daar komt ie weer hij gata ook weer weg en nam ik diepe hap lucht via m'n neus probeerde in te ademen tot die pijnpiek en daarna uitademen heel langzaam alsof je de pijn uitblies gewoon dat werkte voor mij echt focussen op de ademhaling toen de vk ging toucheren was ze in shock dat ik al 10cm had omdat ik zo gecontroleerd en rustig die weeën weg zuchtte.
Ik heb wel ook voor m'n 3e bevalling mega veel bevallingsverhalen gelezen zowel positieve als negatieve. Elke avond googelde ik er een paar
Ik heb mijn eerste bevalling als heftig ervaren, al viel het op medisch vlak wel mee. Wij hebben toen gekozen voor een doula, en dat was echt perfect voor ons. De bevalling liep totaal anders en ook qua setting enzo heel anders dan ik vooraf had gewild, maar ik kijk er 100 keer beter op terug. Dat komt echt grotendeels omdat ik wat ik zo spannend en heftig aan de eerste keer had ervaren goed had verwerkt en die extra support bij de bevalling had. Was voor mijn man ook heel fijn.
Geen idee of het iets voor jullie is, maar wie weet. Heel veel succes!
Ik vind op m'n knieën fijn. Zowel om weeën op te vangen als om te persen. Rechtop, dus ik ga een tafeltje op bed zetten. Verder als aanvulling op de tip die altijd gegeven wordt om naar de pijn toe te ademen: je handen op je onderbuik leggen kan daarbij helpen. Dan stuur je je ademhaling naar de aanraking (=ontspanning) en hoef je minder op de pijn te letten. Terwijl je wel een lage ademhaling daarvan krijgt.
Uit de reacties blijkt wel dat we allemaal andere tips hebben. Ik lees over bewegen. Bij mij ging het alle keren zo snel dat ik wilde liggen en de kinderen op de wereld wilde zetten.
Mijn tip: adem naar de pijn toe. De pijn zit onderin en dus kun je nooit te hoog gaan ademen en verklein je de kans op hyperventilatie aanzienlijk. Ik ademde gewoon rustig in en uit, dus geen gepuf
Ik ben in bad bevallen. Ik weet nog goed dat ik vanuit dat bad naar het ziekenhuis bed keek en dankbaar was dat ik daar niet in lag. Ik had alsnog veel pijn hoor, maar ik kon vrij bewegen en dat vond ik fijn.
Het is iig belangrijk dat je ontspannen en met vertrouwen de bevalling in gaat. Dat is natuurlijk lastig als je al een slechte ervaring hebt gehad… in jouw geval zou ik je aanraden om toch nog iets van een cursus te doen om vertrouwen te krijgen in je lichaam en ontspannen de bevalling in kunt gaan. Mss is hypnobirthing wat voor je? Ik kreeg daar iig veel vertrouwen van. Zelf vond ik een bad ook heel fijn en je zou ook nog eens kunnen kijken naar zo’n morfine pomp als pijnbestrijding of lachgas. Wat minder heftig ook dan een ruggenprik. Succes!!
Nou we hadden dus laatst een informatiebijeenkomst bij de vk over de bevalling en daardoor heb ik er nu wel vertrouwen in en overweeg ik zelfs thuis te bevallen als alles vlot verloopt maar soms komt dat stemmetje toch weer omhoog en raak ik onzeker.
Mijn eerste was ook een ziekenhuis bevalling, en daarna gezegd ik beval nooit weer in het ziekenhuis. Tweede was thuis, wat een heerlijke ervaring en ontspannend. Echt op alle vlakken beter. Je ontspant denk ik thuis ook veel beter. Dus mocht je de mogelijkheid hebben raad ik het echt aan!
Mijn enige thuisbevalling was een verademing vergeleken bij de 2 ziekenhuisbevallingen:) ik raad dat iedereen bij wie dat medisch gezien kan van harte aan!
Een kam. Een simpele kam, tijdens een wee met de karteltjes in je hand knijpen. Kreeg ik als tip van mijn VK. Hele kam was na de bevalling aan gort, maar het heeft me echt geholpen. Het schijnt dat je pijnprikkels van de wee dan word afgeleid door de “pijn” in je hand door de kam😄. Verder vond ik de baarkruk heel fijn ivm zwaartekracht. En inderdaad de yogabal, heel veel aan gehad. Douchen had ik niks mee, vond het verschrikkelijk maar veel vinden dit ook fijn. Verder nam ik voor de energie wat dadels en kokoswater. Komt helemaal goed!!🍀
Oh goeie. Ik heb wel kammen die ik toch niet gebruik. Ga zo gelijk eentje in m'n kraampakket gooien dan ligt die maar binnen bereik haaha. Goeie tip, dankjewel!
Mijn enige tip is: heb geen plan en pin je nergens aan vast. Alle clichés waren hier sowieso niet waar. Dus als ik me vast zou hebben gehouden aan ‘de tweede gaat sneller’, ‘een tweede gaat makkelijker’ ‘je lichaam weet wat je moet doen’ dan was de tweede bevalling me nóg meer tegengevallen. De eerste bevalling was zo ongeveer vergelijkbaar met die van jou. Duurde eindeloos, schoot niet op, maar wel vanaf moment 1 volop in de regelmatige weeën. Bevalling 2 zal ik het maar niet over hebben, die was gewoon nog meer horror. Maar ik kon het een soort van handelen omdat ik dus geen plan en verwachting had. Ik heb t maar gewoon allemaal ondergaan.
Ik had een nare eerste bevalling en ben (onder lichte druk van de verloskundige) van te voren bij een bevalcoach geweest. Echt super fijn. Zo veel aan gehad. Voelde in eerste instantie heel zweverig maar ging met veel meer vertrouwen de bevalling in en het ging ook zo veel beter.
Als alle bevallingen hetzelfde waren geweest hadden we je heel veel tips kunnen geven, maar dat is helaas niet zo. Mijn eerste bevallingsverhaal lijkt op die van jou. Uiteindelijk geen ruggenprik gehad alleen, maar wel die weeenstormen en meer dan 24 uur regelmatige weeën om de 5 minuten die niet meer en minder werden.
Maaar, tweede was dus echt een eitje Met een paar uur had ik mn zoontje in mn armen, ging zo snel dat het mij bijna overviel, maar kon dat prima hebben. Elk belangrijke stap in een bevalling was er steeds ver voordat ik het verwachte, dus elke keer opluchting. En de meeste mensen vinden een 2e bevalling veel makkelijker, gaat sneller enzovoort. Uitzonderingen daargelaten. Dus de enige tip die ik heb: je niet nu al druk maken, laat het over je heen komen en de kans is groot dat je veel positiever op deze bevalling terug ga kijken.
Tja, dat zal voor iedereen anders zijn. Ik heb me beide keren gewoon niet voorbereid. Ik dacht: we zien wel hoe het loopt. Ondanks de eerste drama bevalling (die eindigde in een spoedkeizersnede) had ik toch zin in de tweede bevalling. Die had niet gehoeven, want mij werd een geplande keizersnede geadviseerd, maar ik wilde toch nog een keer alles meemaken (weeën, persen) en ik ben achteraf ook blij dat ik dat zo gedaan heb. Helaas eindigde het opnieuw in een spoedkeizersnede, maar toch ben ik blij dat daar een stukje bevalling aan vooraf is gegaan.
Bevallen is gewoon een oerding, waarbij er oerkrachten bij jezelf naar boven komen. De rest van de wereld telt even niet op dat moment. Dat vond ik er mooi aan.
Maar daar heb jij geen fluit aan, want jij kijkt er wel tegenop. Hopelijk ga je een heerlijke bevalling tegemoet!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Bevalling
reacties (47) Verversen