Hallo ladies , Hoop dat iedereen een fijne vakantie heeft ! Ik ben nog niet zwanger , maar ben nu al aan het nadenken over borstvoeding. Ben enorm dankbaar dat ik eindelijk borstvoeding mag en kan geven . Zoonlief is al 2jaar oud en wordt ‘s nachts wel eens wakker om te drinken . Overdag doet hij wel eens sabbelen als hij erg moe is . Maar…. Het heeft me wel gesloopt , kap zelf met ondergewicht en hele lage vitamine waardes . Voelde me gewoon altijd heel slap al mijn reserves gingen naar mijn zoontje . Mocht ik ooit nog een vierde mogen krijgen , ben ik zeker van plan om borstvoeding te geven . Maar , ik wil zeker niet meer samen slapen . Als speen gebruikt worden , en zou het graag willen combineren met flesvoeding . Of dit kunstvoeding moet zijn en of afgekolfde melk weet ik nog niet . Maar hoe doen jullie dit ? Gewoon zelfde aanpak als flesvoeding ? Na het drinken in eigen bedje leggen. En hoe combineren jullie fles en borst ? Wil echt een aanpak in mijn achterhoofd houden. Alle tips en adviezen zijn welkom 🫶🏼
Ik heb lang gevoed, maar op een gegeven moment heb ik ‘s nachts tegen mijn zoontje gezegd: “Sorry, de melk is op. Mama moet eerst nieuwe melk maken.” Dan bood ik hem water aan voor de dorst en knuffelde hem om aan zijn behoefte van geborgenheid tegemoet te komen. En dan ging hij met een aai over zijn bol weer slapen. Al snel werd hij niet meer ‘s nachts wakker om te drinken, ook niet voor water. Als de bar open is, ga je er schijnbaar sneller heen. (D.w.z. hij werd schijnbaar wakker omdat de mogelijkheid er was om even te drinken en moederliefde te tanken.)
Bij mijn jongste kwam de ‘borstvoedingsmoeheid’ eerder, mijn lichaam schreeuwde dat het zelf de energie nodig had, ik voelde me echt uitgemergeld. Dit was het teken dat het tijd was om te stoppen met de borstvoeding—al heb ik het met hangen en wurgen en met tegenzin bij mij en de jongste nog 3 maanden gerekt.
Mogelijk is dit wat je voelt: Je lichaam geeft aan dat het voor je jongste nu klaar is en tijd om te stoppen. En je lichaam heeft de voedingstoffen nu zelf harder nodig dan je jongste, die prima zelf kan eten. Bepaal pas wat je met de nieuwe baby wilt als die er is. Niet op basis van je uitputting van nu. Je kan alle kanten op: Meteen volledig fles, combi, goed dat je je inleest en je grenzen beter bewaakt.
Ik sluit me aan bij de rest: Zorg dat je aansterkt en je vitaminen op peil zijn, samen met een arts, voordat je aan een zwangerschap begint. Tijdens een zwangerschap kan je niet herstellen, want alles gaat met voorrang naar de baby. Ik kwam in het ziekenhuis met een maagzweer tijdens de zwangerschap van mijn oudste. In plaats van vrij snel weer op te knappen toen ik uit het ziekenhuis kwam, duurde het ruim zes weken! Alles ging naar de baby en niet naar mijn herstel.
Als jij teveel tekort komt en je nieren houden er mee op tijdens de zwangerschap, om maar een dwarsstraat te noemen, of je lichaam begint je spieren (waaronder je hart en longspieren) af te breken om jou en de baby van voldoende energie te voorzien, dan heeft dat ook gevolgen voor jouw gezondheid en die van de baby. Bovendien staat het in de weg van je herstel ook na de bevalling, en je hebt al meerdere kinderen die hun mama nodig hebben.
Je weet waarschijnlijk zelf genoeg over je gewicht en vitamineprobleem, maar laat eventueel iemand meekijken die er verstand van heeft, wellicht dat je huisarts of een verloskundige/gynaecoloog je kunnen helpen of vertellen bij wie je moet zijn. Er bestaat zorg en ondersteuning vóór de zwangerschap.
Hoe raar het ook klinkt, zet jezelf op 1 zodat je je kinderen op 1 kunt zetten. Help je lichaam om aan te sterken en evt wat reserves op te bouwen. Als je vitamines tekort komt, dan heeft je lichaam eerst tijd nodig om daarvan te herstellen, zelfs als je je vitamines weer op peil brengt. Dat moet eerst.
Je weet nooit in welke rollercoaster je terecht komt tijdens of na een zwangerschap, en dan moet je er toch kunnen staan voor je kleintje en de rest van je gezin. Mijn jongste kwam 7 weken te vroeg, de couveuse periode was slopend. Medische problemen bij de baby? Je wordt geleefd. Baby alles goed maar een ander kind dat jou acuut nodig heeft? Waar haal je die reserves vandaan, in een situatie waarin zelfs fysiek gezonde moeders volledig uitgebrand en op hun tandvlees door worstelen. Al heb je alleen maar een huilbaby die je dag en nacht wakkker en op de been houdt?
Oké dit was een heel negatief scenario, meestal gebeurt dat gelukkig niet. Maar het gebeurt vaker dan je denkt.
Jij bent ongetwijfeld een geweldige moeder, maar er zijn hele kleine mensjes die jou nodig hebben en die het nog niet kunnen zonder jou. Zorg dat je er kunt blijven staan voor hen. Ook voor de ienie mienie die er hopelijk nog bij komt.
Dank je voor je uitgebreide reactie, ik loop bij een internist . En krijg vitamine D prikjes . Mijn gewicht is nu goed volgens hem . Om zwanger kunnen en mogen raken, maar is niet de bedoeling dat ik afval door langer borstvoeding geven .
Ik zou nu sowieso gewoon gaan stoppen met je zoontje van 2. Dan kun je aan jezelf en je vitamine te kort gaan werken, dat is wel heel belangrijk want als je zwanger raakt gaan alle vitamines ook naar je baby.
Je hoeft jezelf ook niet als speen te gebruiken, als je goed let op echte honger signalen hoef je niet bij elke kick al aan te leggen. In het begin is dat natuurlijk wel handig om je productie omhoog te krijgen, maar na 6 weken zou ik daar mee stoppen en evt een speentje aanbieden bij onrustig gedrag of krampen.
Ik heb lang gevoed, maar op een gegeven moment heb ik ‘s nachts tegen mijn zoontje gezegd: “Sorry, de melk is op. Mama moet eerst nieuwe melk maken.” Dan bood ik hem water aan voor de dorst en knuffelde hem om aan zijn behoefte van geborgenheid tegemoet te komen. En dan ging hij met een aai over zijn bol weer slapen. Al snel werd hij niet meer ‘s nachts wakker om te drinken, ook niet voor water. Als de bar open is, ga je er schijnbaar sneller heen. (D.w.z. hij werd schijnbaar wakker omdat de mogelijkheid er was om even te drinken en moederliefde te tanken.)
Bij mijn jongste kwam de ‘borstvoedingsmoeheid’ eerder, mijn lichaam schreeuwde dat het zelf de energie nodig had, ik voelde me echt uitgemergeld. Dit was het teken dat het tijd was om te stoppen met de borstvoeding—al heb ik het met hangen en wurgen en met tegenzin bij mij en de jongste nog 3 maanden gerekt.
Mogelijk is dit wat je voelt: Je lichaam geeft aan dat het voor je jongste nu klaar is en tijd om te stoppen. En je lichaam heeft de voedingstoffen nu zelf harder nodig dan je jongste, die prima zelf kan eten. Bepaal pas wat je met de nieuwe baby wilt als die er is. Niet op basis van je uitputting van nu. Je kan alle kanten op: Meteen volledig fles, combi, goed dat je je inleest en je grenzen beter bewaakt.
Ik sluit me aan bij de rest: Zorg dat je aansterkt en je vitaminen op peil zijn, samen met een arts, voordat je aan een zwangerschap begint. Tijdens een zwangerschap kan je niet herstellen, want alles gaat met voorrang naar de baby. Ik kwam in het ziekenhuis met een maagzweer tijdens de zwangerschap van mijn oudste. In plaats van vrij snel weer op te knappen toen ik uit het ziekenhuis kwam, duurde het ruim zes weken! Alles ging naar de baby en niet naar mijn herstel.
Als jij teveel tekort komt en je nieren houden er mee op tijdens de zwangerschap, om maar een dwarsstraat te noemen, of je lichaam begint je spieren (waaronder je hart en longspieren) af te breken om jou en de baby van voldoende energie te voorzien, dan heeft dat ook gevolgen voor jouw gezondheid en die van de baby. Bovendien staat het in de weg van je herstel ook na de bevalling, en je hebt al meerdere kinderen die hun mama nodig hebben.
Je weet waarschijnlijk zelf genoeg over je gewicht en vitamineprobleem, maar laat eventueel iemand meekijken die er verstand van heeft, wellicht dat je huisarts of een verloskundige/gynaecoloog je kunnen helpen of vertellen bij wie je moet zijn. Er bestaat zorg en ondersteuning vóór de zwangerschap.
Hoe raar het ook klinkt, zet jezelf op 1 zodat je je kinderen op 1 kunt zetten. Help je lichaam om aan te sterken en evt wat reserves op te bouwen. Als je vitamines tekort komt, dan heeft je lichaam eerst tijd nodig om daarvan te herstellen, zelfs als je je vitamines weer op peil brengt. Dat moet eerst.
Je weet nooit in welke rollercoaster je terecht komt tijdens of na een zwangerschap, en dan moet je er toch kunnen staan voor je kleintje en de rest van je gezin. Mijn jongste kwam 7 weken te vroeg, de couveuse periode was slopend. Medische problemen bij de baby? Je wordt geleefd. Baby alles goed maar een ander kind dat jou acuut nodig heeft? Waar haal je die reserves vandaan, in een situatie waarin zelfs fysiek gezonde moeders volledig uitgebrand en op hun tandvlees door worstelen. Al heb je alleen maar een huilbaby die je dag en nacht wakkker en op de been houdt?
Oké dit was een heel negatief scenario, meestal gebeurt dat gelukkig niet. Maar het gebeurt vaker dan je denkt.
Jij bent ongetwijfeld een geweldige moeder, maar er zijn hele kleine mensjes die jou nodig hebben en die het nog niet kunnen zonder jou. Zorg dat je er kunt blijven staan voor hen. Ook voor de ienie mienie die er hopelijk nog bij komt.
Goed dat je het nu anders wil gaan doen. Ik zou eerst zorgen dat je gezond bent. Ga goed eten, ga bewegen, ga je tekorten aanpakken. Anders begin je al met een achterstand voor je kind, want als jij een tekort hebt heeft je kind dat dus ook.
Ik hield bij mijn baby de wakkertijden en de drinktijden aan, juist omdat ik niet als speen wilde worden gebruikt. Op de andere momenten als er troost nodig was, kan je prima knuffelen, wandelen enz, troosten hoeft niet altijd alleen maar door te voeden. Dat vraagt wel alertheid en reflectie bij jezelf, wat is de reden dat ik bijvoorbeeld het huilen direct wil stoppen door de borst te geven. Als dat stress bij jezelf was, of vermoeidheid, is het dus dan zaak dat je meer rust neemt en iets kan uitbesteden.
Het niet willen samen slapen is een goed plan. En mocht dat om de een of andere reden toch gebeuren, wees je dan erg bewust van de keuzes die je maakt. Het is niet zo zwart-wit, het een is goed, het ander niet.
Ik zou stoppen met bv. Een kind van 2 dat wakker wordt om te drinken is toch niet fijn? Het klinkt wel wat als roofbouw op jouw eigen lichaam, want je krijgt minder slaap, je hebt al een tekort en geeft ook nog energie weg. En je kind profiteert minder van jouw voeding omdat die niet optimaal
Je hoeft echt niet samen in een bed te slapen als je borstvoeding geeft. Ik heb dat nooit gedaan, op een enkele ellendige nacht in de kraamweek na. Gewoon drinken, even rechtop en terug in bedje/wieg. Ik vond dat ‘s nachts veel fijner dan een fles (of naja, lijkt me; wakker word ik toch wel, en om dan m’n man aan de slag te laten gaan met een fles geeft veel meer gedoe en kost veel meer tijd). Ik heb beide keren lang gevoed (eerste tot ik tweede trimester zwanger was van de tweede, tweede ruim 2 jaar).
Combineren met flesjes (meestal gekolfde melk, soms flesvoeding als dat zo uitkwam, ik ging niet zitten stressen over “te weinig gekolfd” - ik kolfde wel altijd de hoeveelheid gedronken kunstvoeding na om de balans goed te houden), was bij dochter ook fijn en gaf een beetje vrijheid.
Als eerste: stop met je borst aanbieden op dit moment en zorg dat je gezond wordt vóór een volgende zwangerschap. Anders zijn de gevolgen voor een kindje echt niet goed... Die heeft er echt last van als moeder niet gezond is. Als jij een vitaminetekort hebt, kun je ook niet voldoende doorgeven aan je kindje. Dus begin met voor jezelf te zorgen. Je twee-jarige kan echt zonder. Gemakkelijk. Ik had mijn kinderen de eerste 8 weken in de wieg naast mijn bed. Ik voedde ze de eerste week om de 2 uur en bouwde dat uit tot uiteindelijk om de 4 uur met een maand of 2,5. Ze groeiden fantastisch. Met 8 weken gingen ze naar hun eigen kamer en sliepen de oudste twee door. De jongste was een moeilijker drinker. Zij dronk ongeveer om de 3-3,5 uur. Sliep tot 3 maanden door. En daarna pas weer met 2 jaar...
Ik zie vaak dat als je flesvoeding geeft, dat het kindje voor zijn recht voldaan is toch overstapt op volledige flesvoeding en om altijd te kolven (vooral in t begin in de nachten ook) is heel zwaar..
Ja samen slapen is ook zwaar maar als je nu vitaminen tekorten hebt zou ik eerst daar aan gaan werken want in de zwangerschap word het nog erger. Ik heb tijdens het geven van borstvoeding altijd ondergewicht, in de zwangerschap kom ik makkelijk 30kg aan maar in 2 maanden is alles er weer af en blijft het heel moeilijk op pijl. Als ik zorg dat ik goed eet, gaat het wel maar ja ik vind dat soms lastig met de kinderen (er is altijd iets te doen..)
Ik slikte trouwens multi vitaminen bruistabletten van Kruidvat, vergeet geen foliumzuur extra te slikken.
Allahoema yaasir
Ohja en hoe meer je vecht tegen samen slapen hoe vaker het toch wel gebeurt haha je moet juist makkelijker worden met elk kind, ik heb een matras waar ik mn dochter in slaap borst en ga dan bij mn man liggen, soms hoef ik er maar 1x uit en soms blijf ik bij mn dochter liggen als ze vaak wakker word (ze slaapt meestal beter als ik er niet naast lig). Als ze 2 jaar is dan gaat ze echt bij haar grote zus slapen met een bed.
Ik snap je gevoel wel een beetje. Ik heb de eerste 2 kinderen fulltime bv gegeven de eerste 3 maanden. Daarna deels fles en deels borstvoeding. Nu bij de 3e ben ik gestopt met werken en leek het mij fantastisch om een keer een klein jaar wel fulltime bv te geven. Maar omdat het mij mega veel energie kostte (en zij dus niet goed groeide op de bv) meerdere keren geprobeerd om te beginnen met de fles. Ze is nu 10 maanden, en drinkt nog steeds 2x de borst (en verder gewoon vast voedsel), kv weigert ze, daar krijg ik haar niet meer aan.
Ik kan je vertellen dat de eerste 2 veel en veel eerder zelf doorsliepen (2e trouwens al in de bv periode, dus telt niet helemaal), nooit dat gehannes met aan de borst willen hangen. Die kwamen gewoon naar mij toe als ze moe waren om te knuffelen (ze kregen dus nog wel de ochtend en avond voeding aan de borst) en de 3e komt als ze moe is ook naar mij toe, maar kleed mij vervolgens helemaal uit omdat ze die borst zoekt. Ook snachts valt ze lastig te troosten zonder melk.
Resultaat; ik ben moemoemoe. Dat gehang aan mij lijf, ik wil het niet meer. Tel er nog een paar tanden bij en 2 broers die afleiden waardoor ik er nog chagrijniger van wordt ook. Mocht er ooit nog een 4e komen, dan krijgen ze vanaf 3 maanden de fles van mij.
Het combineren vond ik niet zo lastig. Ochtend in bed borstvoeding en savonds de laatste voeding weer bv. Overdag gewoon een fles geven 😅 ik gaf kunstvoeding. Kolven is niet aan mij besteed (dat vond ik echt een koe-gevoel geven).
Ik had na de 2e precies hetzelfde als jij gezegt. Nooit meer samen slapen, ritme in de voedingen, niet meer op verzoek, niet als speen gebruikt worden. Maar toch weer in de val getrapt bij de 3e😂 Ze is ook al 2 geweest en drinkt nog om de haverklap. Wil wel stoppen maar vind het toch ook wel heel bijzonder nog want dit is de laatste
Haha het is gewoon een makkelijk iets. Als ze huilen hup borst erin en is het stil. Andere kids kunnen rustig doorslapen/spelen en geen koppijn voor de rest. Als je het echt niet wilt moet je sterk zijn. Ik koos voor de makkelijke weg😂
Ik voel me ook weleens slap en futloos en heel moe. Ik ben benieuwd hoe het gaat als ik straks ben gestopt. Oudste is 7 en ben sinds zijn zwangerschap of zwanger of ik gaf borstvoeding zonder pauze. Ik hoop dat het beter gaat strajs
Ja maar echt ! Ik hoor weleens flesvoeding heel makkelijk is … nou vindt borstvoeding dan echt gemakkelijker, wel heb ik spijt dat ik het als troost middel heb ingezet 🥹
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Borstvoeding
reacties (14) Verversen