Moeilijke borstvoedingsweg (korte tongriem, lage en hoge productie, spruw, schimmel, tepelkloven, relactatie en dan ook nog eens borstontsteking).. Steun gezocht :(
Ik open deze topic omdat ik even behoefte heb aan een peptalk, denk ik. Als je mijn vorige topics hebt gezien dan zie je dat de borstvoedingsweg van mij en mijn dochtertje niet zonder slag of stoot is gegaan. We hebben alles voorbij zien komen. Ik merk dat ik even een beetje wanhopig begin te worden en behoefte heb aan wat positiviteit. Mogelijk ervaringsverhalen, een pep talk, iets dat mij helpt om door te zetten. Want dat is wat ik nu opnieuw moet doen. Overigens is mijn dochtertje vandaag 15 weken oud.
Ons verhaal is achtereenvolgens gekenmerkt door de volgde borstvoedingscomplicaties: het begon met een te strakke lipband en tongriem, gekliefd toen zij 3 weken was. Daarna kwam het probleem van een schimmel en hardnekkige tepelkloven, toen fulltime gaan kolven, dit na een aantal weken gestopt en gekozen om te stoppen met borstvoeding vanwege de stress die dit gaf. Vervolgens hier spijt van gekregen en besloten te relacteren (mijn productie was toen voor 50% al afgenomen). Daarvoor domperidon gaan slikken. Alles in overleg met huisarts en lactatiekundige gedaan. Vervolgens baby'tje met spruw en ik opnieuw schimmel bij tepel. Daarna een overproductie en regelmatig verstopte melkklieren waar ik voor naar de fysiotherapeut ging om deze te laten 'wegtrilllen'. Relacteren was een groot succes! Tot voor afgelopen vrijdag liep de borrstvoeding als een trein, baby kwam goed aan en deed het perfect op de voeding. Ik had zelfs het laatste avondflesje zo goed als helemaal vervangen door live voeden.
Maar dan... afgelopen weekend, een beginnende tot uiteindelijk volledige borstontsteking en we zijn weer terug bij af :( De productie aan de rechterkant is zowat nihil. Dat zie ik door het drinkgedrag van mijn dochter (onrustig drinken, gefrustreerd raken, niet tot weinig slikken tijdens drinken) en met kolven komt er nauwelijks wat uit. Dit terwijl deze borst het hartstikke goed deed. Ook linker borst hapert nu.
Ik slik inmiddels antibiotica en de ontsteking lijkt al minder te worden. Straks ga ik opnieuw naar de fysiotherapeut voor de verstoppingen, maar het feit ik nu opnieuw weer de hele boel moet gaan opkrikken is zo frustrerend... Zowel mijn dochtertje Anna als ik genoten vand e borstvoeding, want het liep zo goed. Toen we met relactatie begonnen dronk ze elke 2 uur, tot voor afgelopen vrijdag was dit elke 3 tot 3,5 uur. Het ging steeds makkelijker.
En nu? Nu moet dus de rechterborst weer 'aan' gaan, maar hoe gaat dan? En lukt dat uberhaupt? Ik vind het zo frustrerend en heb echt wederom het idee gehad ermee te kappen. Het kost zoveel energie en tranen. Tegelijk wil ik haar de borstvoeding niet ontnemen en ga ik door. Vanmiddag komt er opnieuw een lactatiekundige langs en ik hoop dat zij met wat hoop kan bijpraten en met mij een schema'tje wil opzetten. Zonder steun ga ik dit denk ik niet trekken :(
Oh, mijn plan voor nu. Aanleggen, aanleggen en nog eens aanleggen. Omdat ik weer werk (na mijn verlof) kan dat niet volledig maar de momenten dat ik thuis ben ga ik dat zeker doen. De domperidon zou ik eigenlijk gaan afbouwen, maar die slikken we denk ik nog eventjes door nu...
Nogmaals, ik schrijf dit om het even van me af te schrijven. De teleurstelling, verdriet ook wel, het gemis van die makkelijke voedingssessies en opnieuw de onzekerheid dat mijn dochtertje te weinig binnen krijgt en ik weer moet gaan leren vertrouwen op mijn lichaam. Stiekem hoop ik dat er vrouwen zijn die de borstontsteking en verstopte klieren herkennen en dat zij mij kunnen zeggen 'het komt goed!'. Ik hoop het... Voor nu moet eerst de verstopping uit de borst, de ontsteking weg, dan kunnen we weer verder kijken.
Dank voor het luisteren/lezen.
Een wat radeloze borstvoedingsmama op dit moment
Ps. fotootje gemaakt op vrijdagochtend, toen het nog zo goed ging
Dank voor al jullie berichten! Inmiddels is de borstontsteking weg en loopt de borstvoeding weer als voorheen. Jullie berichten hebben me gesteund om door te gaan. Want inderdaad, borstvoeding is een proces van ups en downs, dat merk ik wel... Het gaat een tijdje goed, dan gebeurt er weer iets en loopt het weer wat terug... Dat lijkt er zowat bij te horen. En ondanks die downs is het zo ongelofelijk fijn en mooi en drinkt de kleine meid zo goed, dat het het waard is.
Een aantal van jullie gaven aan; waarom perse door willen gaan wanneer het zo moeilijk gaat? Ik denk dat wat ik hierboven zeg dat al wel weergeeft. Ik merk aan mijn dochtertje dat ze aan de borst altijd tot rust komt, traantjes drogen op, ademhaling kalmeert, ze gaat lachen, brabbelen, klemt haar handjes om mijn borst heen en krult haar hele lijfje om mij heen. Naast het feit dat ze heel goed heeft leren drinken doet het iets met haar in de zin van kalmeren en ontspannen. Dat was voor mij destijds toen ik was gestopt al een grote reden om door te zetten en het opnieuw te proberen. Ze miste het toen erg. Overigens zal dat met een flesgevoede baby mogelijk ook zo zijn (die ervaring heb ik zelf niet, maar dat wil niet zeggen dat het niet kan). Deze post plaatste ik puur om ervaringen te horen van vrouwen die deze weg herkennen, maar tegelijk ook hebben ervaren hoe het weer beter kan gaan na het hebben gehad van een borstontsteking.
Ik heb mezelf ook afgevraagd, zou ik het opnieuw doen als ik van tevoren zou weten wat het allemaal zou kunnen betekenen? Met alles dat kan tegenzitten met de borstvoeding? Ja, dat verwacht ik wel. Maar ik denk zeker dat ik op voorhand naief was als het gaat om borstvoeding, ik dacht dat het allemaal 'vanzelf zou gaan'. Nou, daar ben ik wel op teruggekomen.
Wat een lastige weg zeg! Ik snap je verdriet en vermoeidheid. Een tip voor de schimmel. Koop van nature geurende kokosolie. Dat is onbewerkte kokosolie. Hij moet ook echt ruiken naar kokos. Hier moet je wel echt goed opletten want er zijn zat kokosolie bewerkt en deze werken niet. Deze niet bewerkte kokosolie werkt schimmel werend en deze kun je na elke voeding op je tepels smeren. Verzorging voor je tepels en minder kans op een schimmel infectie. Ik vond het zelf heel fijn. Verder is er ook een middeltje dat de kans op verstoppingen kleiner maakt. Ik dacht lectinen. maar ik weet het niet meer zeker. De Lk weet dat vast wel. Veel sterkte en succes!
Wat een leuke foto! Ik herken je verhaal niet, maar wat een doorzetter ben jij! Goed dat de lactatiedeskundige weer langs komt. Hopelijk ga je weer wat moed en tips krijgen.
Hé meid, ik heb je eerdere topics ook gelezen. Wat een doorzetter ben je! Ik herken mezelf erg in je, want ook ik zit zo in elkaar, dus aan reacties als: ‘Stop er dan gewoon mee’ had ik niet zoveel, want stoppen wilde en kon ik niet.
Heel goed dat je een lactatiekundige hebt ingeschakeld! Zij kan je vast helpen om het weer goed op gang te krijgen na de borstontsteking. Daarnaast zou ik, zoals hieronder ook geopperd, eens googelen op 4-maandendip. Het is heel goed mogelijk dat dat aan de hand is. Mijn dochter had toen 3 dagen zulk vreemd drinkgedrag en toen was het over. Ik zat er toen ook helemaal door en m’n vriendin zei: ‘Wil je stoppen? Zo ja, dan moet je dat doen. Zo nee, dan doorzetten en dan kom je er weer door.’ En zo geschiedde.
M’n dochter is nu 8 maanden en ondanks dat ik vanwege haar kma op een streng dieet zit, loopt het nu wel goed (behalve het slapen s nachts dan 🙈). Maar ooit komen er ook tandjes en dan gaat ze wellicht bijten en dan dip ik ook weer.
Bv loopt hier altijd met dipjes. Als je er middenin zit is het loodzwaar, maar als ze weer achter je liggen, ben je het weer even vergeet.
Verlies je zelf niet uit het oog en beslis samen met je partner en/of een goede vriendin waar jouw grens ligt. Die kan een andere buitenstaander niet voor jou bepalen, hoe goed bedoeld ook.
Zet m op! Maak een keuze waar je zelf achter staat. Doorgaan of stoppen: het is allebei goed. Dikke knuffel!
Het voelt voor mij niet juist om je aan te moedigen om verder te gaan met bv. Wat een ellende zeg. Je hebt heel hard je best gedaan. Ik raad je aan om na te denken waar je de grens legt voor je eigen fysieke en mentale gezondheid. Als je midden in het proces zit, schuift die grens heel makkelijk steeds een stukje verder op.
Herkenbaar… respect dat je zo volhardend bent, ik trok het niet meer na de perikelen met korte tongriem en borstontsteking. Was wel blij de keuze gemaakt te hebben om te stoppen, voelde me daarna beter en kon er meer zijn voor mijn zoontje (ik kolfde ook fulltime op z’n laatst). Weet dat je dit allemaal niet hoeft te doen. Het is ook al mooi wat je tot nu toe wel aan moedermelk hebt kunnen geven. Maar welke keuze je ook maakt daar moet je zelf achter staan.
Heftig hè, die ups en downs. Probeer het per moment te bekijken. Helaas niet ook meerdere borstontsing gehad, uiteindelijk maar 2 met ook antibiotica. De rest weg gekregen die veel te kolven, masseren enz.
De productie komt vast weer goed, bij mij ook elke keer. Wel door wat extra te kolven.
Probeer het nog een week en kijk dan weer. Kleine termijnen hielp mij heel erg. Elke gekregen druppel is er 1!
Antibiotica kunnen de productie verminderen.... Als je klaar bent met de kuur, weet je eigenlijk pas echt hoe het gaat.... Wel heel lastig voor je! Sterkte!!!
wat een dappere moeder ben je! Ik vind het belangrijk om te zeggen dat borstvoeding een keuze is. Je hoeft niet door te gaan, voor helemaal niemand. Deze gedachte hielp mij om de druk van te ketel te houden. Ik hoefde het alleen te doen als ik dit wilde.
Dus als je echt door wilt gaan: dan even mijn verhaal: Mijn dochter bleek na 3 maanden ondervoed. Ik had niks door, omdat mijn dochter gewoon prima was, en nooit huilde. Ik heb in die maanden wel eens gezegd: geeft mijn dochter het wel aan als er iets is? niet helemaal dus. Het advies was overgaan op nachtvoeding, omdat ik te weinig had (ik voede nog met tepelhoedje). Ik heb dtoen nog een lactatiekundige erbij geroepen, ben gaan powerkolven (en ook snachts, want mijn dochter sliep toen al door). en heb weer volledige borstvoeding kunnen geven zonder tepelhoedje. wat een gevecht, maar na 2 weken doorzetten was ik er weer.
Met mijn andere dochter ook veel borstvoedingsperikelen gehad. Heel veel verschillende. Mijn mantra was. Ik probeer het nog 1 week, is het dan nog een gevecht, dan stop ik. het lsote altijd op binnen een week, en ik geef nu zelfs soms nog borstvoeding (eens in de 2 weken ofzo, en ze is nu 3 jaar en 9 maanden). dit termijn van een weekje maakte het overzicht, niet eindeloos/uitzichtloos zwaar. Maar 1 week schouders de onder, en lukt het niet dan hadden we pech.
Zo herkenbaar dit! Ik kijk zo tegen op weer 🙈 behalve dat stukje met tongriempje. Heb ik alles meegemaakt met mij zoontje en dochter. Mijn halve tepel ging ik was helemaal kapot van borstvoeding geven. Heb ook in 3 maanden 2x ontsteking gehad. En een beginnende abces dat was voor me het keerpunt en heb het besloten om mee te stoppen.
Ik denk de welbekende 4 maanden dip… Heb je Facebook? Zo ja, kun je lid worden van de Facebook groep: borstvoedingsforum en daar je verhaal neerleggen. Typ bij de zoekbalk in de groep ook eens “4 maanden dip” in en lees daar alle verhalen/reacties van mama’s die dit ook hebben mee gemaakt. Er zitten ook lactatiekundigen in de groep die hun advies uitspreken. Sterkte!
Heel veel respect lieve mama, wat een doorzetter ben jij!
Onze weg bij de 3e was ook heel hobbelig. In mijn kraamweek lagen mijn tepels helemaal open. Uiteindelijk na veel gesprekken met de verloskundige en kraamverzorgster begonnen met tepelhoedje. Oef wat had ik een pijn. Na 2 weken een behoorlijke borstontsteking, met antibiotica (mijn zieke borst deed bijna niks meer), lipbandje en tongriempje gekliefd. En toen na 2,5 week gingen we eindelijk de goede kant op. Productie kwam weer goed op gang, tepels begonnen te herstellen en toen na vaak oefenen weer zonder tepelhoedje. Het is op dat moment allemaal goed gekomen gelukkig. Helaas is het tot nu toe (8 maanden) nog allemaal ellende.. Maar ik blijf doorzetten..
Je bent al zo ver gekomen, nog even doorbijten!! Hopelijk gaat het straks weer als een trein! En kunnen jullie samen weer heerlijk genieten. En lukt het niet allemaal, kijk dan ook naar hoe hard je gevochten hebt, hoe ver je gekomen bent.
Nou dit, 15 weken al aan het aanklooien. Zonde van je tijd met je lieve baby. Maar goed, om alles wat jij schrijft kies ik dan ook zeer bewust voor flesvoeding. Wat een gedoe, en voor wat. De gezondheidsvoordelen zijn te verwaarlozen....
Je bedoelt het vast goed, maar dit is geen helpende reactie. Er is absoluut niks mis met kv en dat jij daar bewust voor kiest is ook helemaal prima, maar dat de gezondheidsvoordelen te verwaarlozen zijn zou ik niet durven beweren.
Ik heb vorige week Corona gehad, geef bv en m’n dochtertje van 8 maand heeft het nu ws. Wat ben ik blij dat ik haar zo antistoffen mee kan geven, waardoor ze ws eerder opknapt. Daarnaast gelden er niet alleen gezondheidsvoordelen voor de baby, maar ook een heleboel voor de moeder.
Welke gezondheidsvoordelen haalt deze TO hier precies uit? Want ik lees 15 weken struggels. Nou, nou poeh, poeh, zo gemakkelijk borstvoeding geven. Wat betreft corona, dat is bij jonge kinderen een griepje. Eerder opknappen kan ieder ander kind ook. Echt, ik snap deze TO niet. Doe het jezelf niet aan, deze stress.
Dat je haar niet begrijpt, snap ik wel. Ik denk dat je daarvoor echt zelf de bv-struggles moet hebben meegemaakt. Dat bedoel ik niet onaardig, maar is wel waar.
Dat Corona voor jonge kinderen als een griepje is, ben ik met je eens. Dat was m’n punt ook niet. Het gaat me erom dat ik met mijn melk haar antistoffen mee kan geven en ja, ik vind het mooi dat dit zo voor haar gemaakt wordt. Werd zij zonder die antistoffen ook beter: ja, natuurlijk.
Ik heb wel struggles meegemaakt en snap het daarom juist wel als ze niet doorzet. Ik heb het ervaren als een verádeming dat stoppen, echt waar. Wat een druk er af, wat een rust bracht het (fysiek en mentaal) en wat deden de kinderen het er goed op. Het kan juist enorm helpend zijn als je niet maar steeds aangemoedigd wordt door te zetten, maar als het gewoon oke gevonden wordt als je stopt.
Ik denk ook inderdaad dat ik het nooit zal begrijpen omdat ik geen borstvoeding heb gegeven maar ik zie graag een happy moeder, het is voor mij dan lastig voor te stellen dat doorgaan (door willen gaan) dan happy maakt. Ik wens TO succes, ik lees veel tips!
Pfoe, precies. Flesvoeding is echt geen slecht alternatief, en al helemaal niet als dat afzet tegen de rust en minder zorgen die dat oplevert. Er is echt meer belangrijk dan bv, een relaxte flow, rust in de tent, mama's lichaam tot rust, voeden wordt gezellig, kunnen drinken bij papa, er telt nog zoveel meer mee. Pas stoppen als dat voor jou goed voelt hoor, maar laat alsjeblieft het idee los dat je je kindje iets ontneemt als je stopt.
Hier gaat het ook met ups en downs en tijdens de opnames in het ziekenhuis breekt het me soms ook echt op. De kinderarts zei tegen me; Denk er aan 90% gebeurt in je hoofd. Zolang je dat kunt omvormen naar iets positiefs zal je lichaam weten wat te doen. Probeer een weg te vinden waarin je het positieve weer kunt vinden 🙏🏻
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Borstvoeding
reacties (22) Verversen