Wij zitten een beetje met ons handen in het jaar ivm het bijna niet eten / ander (slecht) gedrag wat we niet gewend zijn. Allereerst het eten. Onze zoon wil dus bijna niet eten, en voor de beeldvorming, sowieso is ie altijd wel een pietje precies mbt eten, maar als ie dan eet, eet ie ook veel, normaal gesproken. Hij wil nu gewoon bijna geen eten want hij heeft geen honger zegt ie. Normaal at ie zo 2 a 3 boterhammen als lunch, nu met moeite en aanmoediging van ons misschien 1. Ook als ie wat lekkers krijgt (croissant, wentelteefjes) eet ie niet zoals normaal. Hij zegt ook telkens dat ie zo moe is. 's ochtends als ie wakker wordt zegt ie wel dat ie honger heeft maar eenmaal aan het ontbijt wil ie niet. Ik zou zelf ook moe /slap worden als ik ineens zo weinig zou eten. Gisteren begon ik bijna te denken dat er iets (medisch) aan de hand is. Hij was zo uitgeput /moe dat ie zowat niet meer aan tafel kon zitten. Moeten we dit helemaal loslaten? Wij weten het niet meer, ook bang dat het zo'n cirkeltje wordt, moe, geen eten, slapper worden, nog meer moe etc.
Dan zijn gedrag, hij luistert alleen als we echt boos worden en hij is ook keer op keer te lomp naar zijn kleine zusje (11 maanden) . We hebben echt veel geprobeerd, rustig een gesprekje voeren,, uitleggen, 1 op 1 aandacht, negeren, boos worden... De sfeer wordt er niet gezelliger van en daar balen we van. Qua gedrag denken wij dat ie zich thuis verveelt en daarom dit gedrag vertoond. Iets met toe zijn aan de basisschool. Hij is ook wel een slim mannetje, al zeg ik het zelf. Op de opvang vindt ie het heel leuk (2 dagen) ik heb al gevraagd of ie een dag extra kan gaan... Volgende week hoor ik daar meer over.
Volgende week gaan we op vakantie, ik hoop dat dit hem goed zal doen en dat het beter gaat.
Ik wil nog meegeven dat ik snap ie een peuter is en dat dit soort gedrag normaal is, alleen vind ik dit toch wel heel heftig.
Ons zoontje is eind mei 4 jaar geworden en gedragsmatig van superlief braaf en gehoorzame peuter naar een regelmatig dwarse boze krijsende kleuter verandert. Een jaar lang te weinig uitdaging gehad op de opvang en thuis zoveel gedaan om hem uit te dagen, te prikkelen en bezig te houden. Mocht je insta hebben check happyhomekidz voor ideetjes. Als kleuterjuf heb ik zo vaak te horen gekregen dat kinderen zo toe waren aan school dat ik mij altijd heb afgevraagd waardoor is een kind toe aan school? Heeft het genoeg sociale contacten met gelijken? Heeft het genoeg uitdaging om te ontwikkelen op alle vlakken maar vooral waar het kinds interesses liggen? Over het eten misschien een gekke vraag maar heeft dit niet te maken met de autonomie? Kinderen kun je twee dingen nooit afdwingen.. eten en de stoelgang. Probeer te blijven observeren en praten over waarom hij niet wil eten zolang je niets medisch verwacht natuurlijk zou mijn advies zijn. 🍀
Met toe zijn aan de basisschool bedoel ik dat hij qua leren daar wel aan toe is. Thuis doen we ook veel, maar blijkbaar nog niet genoeg. Hij herkent al veel letters, telt met gemak tot 20, maakt puzzels van 100 stukjes (met een beetje hulp) maar ik denk dat ie nog meer uitdaging nodig heeft.
En wat het eten betreft, ik snap wat je bedoelt, zit wat in, alleen vind ik het lastig omdat het echt van de een op andere dag is gekomen. Daarvoor lieten we hem ook wel zijn ding doen en heeft hij periodes gehad dat hij minder at maar dat was niet zo extreem als nu. Wat ik (wij) moeilijk vind is dat als ie niet eet, wij zien dat ie slap en suf wordt en dan heb je als ouder ook wel verantwoordelijkheid denk ik zo.
Qua eten maak ik me zelf nooit zo'n zorgen, mijn dochter eet nooit veel. Misschien net klaar met een groeispurt?
Onze dochter heeft de laatste weken enorme driftbuien / krijsbuien en is veel dingen weer aan het testen. Ik twijfel nog even of het bij haar eraan ligt dat ze meer aandacht nodig heeft, vanwege de 6wk schoolvakantie van haar broer is het nu natuurlijk ook anders. Maar kan me ook voorstellen dat ze toe raakt aan school.
Misschien gewoon iets onder de leden? Ze geven zelf wel goed aan of ze iets willen eten ja/nee. Ik zou vooral niet proberen te dwingen of allerlei dingen proberen. Verder zou ik me geen zorgen maken over zijn gedrag, vast een fase! Gaan veel kindjes doorheen vlak voor ze toe zijn aan de basisschool. Misschien geen uitdaging meer thuis voor hem.
Hmm, ik denk het niet maar je weet het nooit. Als we hem er naar vragen krijgen we geen (duidelijk) antwoord. Ik denk dat we dat eten inderdaad maar los moeten laten.
Jaa dat laatste is zeker aan de hand! Daarom dachten we ook al een dag extra opvang (daar komt ie al sinds dat hij 3 maanden is met dezelfde, vaste leidsters) want daar vindt ie het fantastisch en vaak vraagt ie op dagen dat ie niet gaat of ie mag gaan. We gaan hem thuis meer uitdaging aanbieden, die tip las ik een uur geleden even maar lijkt nu weer verwijderd.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Familie en Gezin
reacties (7) Verversen