Na een bewogen 2020 met 2 miskramen ben ik nu ondertussen 35 weken zwanger van ons eerste kindje, dolgelukkig maar een stressvolle zwangerschap met veel angsten dat het mis zou gaan. Dit gevoel is er absoluut nog steeds maar daar bovenop is de enorme klap gekomen, volledig onverwacht dat mijn man, liefde van mijn leven van begin 30 helaas zeer ernstig ziek is er waarschijnlijk niet meer beter gaat wordend. Een prognose hebben we nog niet, deze horen wij volgende week samen met een behandelplan die hoogstwaarschijnlijk met de nu bekende informatie enkel levensverlengend zal zijn.
De realiteit begint langzaam te komen dat ik er dus snel, of met geluk over enkele jaren alleen voor kom te staan met ons kindje, ik mag vanaf 38 weken ingeleid worden om de bevalling mogelijk te kunnen plannen rondom eventuele zware behandelingen van mijn man, of anders zou ik zelfs met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht worden waar hij behandelt zou worden zodat hij er hoe dan ook nog bij kan zijn.
Ik hoop natuurlijk dat niemand hier ervaring mee heeft, maar ik zou graag willen weten of iemand tips heeft wat mijn man zou kunnen doen om zo veel mogelijk van zichzelf na te laten aan de kleine.
Gelukkig ben ik gezegend met een goed sociaal netwerk en heb ik zeer goed contact met mijn schoonfamilie.
Jeetje wat erg is dit zeg, word r gewoon stil en verdrietig van.. Wil jullie heel veel kracht en liefde toe wensen en hopelijk kan je man nog lang va jullie genieten.
Ik wil jullie in de eerste plaats enorm veel kracht en sterkte toewensen, wat een hartverscheurend bericht dit,
Misschien is het een idee dat je man wat videodagboeken opneemt? Eventueel met verhalen van zijn jeugd zodat jullie kindje er later misschien herkenning uit kan halen, en misschien dat hij op film kan vertellen over hoe hij uit zag/ziet naar de komst van jullie kleine, Of wat vaderlijke tips op film voor jullie kleintje voor later,
Heel veel sterkte.. ik heb beiden ouders verloren net voor en met name mijn eerste zwangerschap dat is niet te vergelijken met jou situatie. Maar ik ben blij met de herinneringen die mijn mama voor mijn zoontje heeft gemaakt. Het boek vertel eens is al voorbij gekomen... erg mooi. Daarnaast de brieven voor de bijzondere momenten in het leven. Ik heb een geboortebeer met de stemopname van mijn mama erin. Als je op het buikje drukt hoor ik haar mijn zoontje toespreken. Oh wij hebben een halfjaardag gevierd met 6 maanden omdat we niet wisten of ze de eerste verjaardag zou halen. Zonder echte cadeautjes maar met zelfgemaakte cadeautjes. Was erg bijzonder. Mooie fotoshoot. Dat soort zaken. Het zal een zware periode worden. Voor jullie allemaal. Heel veel sterkte
Heel veel sterkte.. ik heb beiden ouders verloren net voor en met name mijn eerste zwangerschap dat is niet te vergelijken met jou situatie. Maar ik ben blij met de herinneringen die mijn mama voor mijn zoontje heeft gemaakt. Het boek vertel eens is al voorbij gekomen... erg mooi. Daarnaast de brieven voor de bijzondere momenten in het leven. Ik heb een geboortebeer met de stemopname van mijn mama erin. Als je op het buikje drukt hoor ik haar mijn zoontje toespreken. Oh wij hebben een halfjaardag gevierd met 6 maanden omdat we niet wisten of ze de eerste verjaardag zou halen. Zonder echte cadeautjes maar met zelfgemaakte cadeautjes. Was erg bijzonder. Mooie fotoshoot. Dat soort zaken. Het zal een zware periode worden. Voor jullie allemaal. Heel veel sterkte
Ik heb ooit een keer in een serie gezien dan een moeder al voor hun hele leven voor elke verjaardag een cadeau had gekocht. Maar ook voor bijzondere dingen als afstuderen en trouwen etc. Allemaal met een brief of tekst. Zo kregen ze altijd nog wat van hun moeder ook al was die al overleden. Maar wat verschrikkelijk heftig zeg! Heel veel sterkte.
Geen extra tips maar ik wil je gewoon heel veel sterkte wensen en ik hoop dat jullie samen toch nog wat fijne momenten kunnen delen ondanks dit vreselijke nieuws
Jeetje meis wat verdrietig! De nabije toekomst hangt helemaal af van de diagnose, de prognose en de behandeling natuurlijk. Maar jullie gaan sowieso een heel zware tijd te gemoed. Er is al heel veel gezegd over herinneringen maken, maar er moet ook nog wat gezegd worden over jou, jullie en jullie relatie. Jij en je man gaan hier psychisch heel verschillend op reageren, jullie zullen elkaar misschien niet altijd begrijpen en verschillende prioriteiten hebben. Hier moet je zoveel mogelijk over praten en elke ondersteuning die jullie hierbij kunnen krijgen, voor je man, voor jouw en voor jullie samen is mooi meegenomen. Daarnaast zal er een moment komen, als je man inderdaad niet meer beter wordt, dat hij zich zal gaan afzetten en terug trekken van jou en van jullie kindje. Dit is heel natuurlijk, maar ook heel pijnlijk. Juist als dat moment komt is het van groot belang voor jullie allebei dat je al veel hebt gepraat, elkaar probeert te begrijpen en andere manieren kan zoeken om er toch voor elkaar te zijn. En juist op dat moment is het voor jou het aller belangrijkst dat er ook anderen zijn waar jij steun kan vinden. Veel sterkte aan jullie drie
Ik zie al mooie tips staan!! Heel veel sterkte! misschien is het iets om zijn vingerafdruk op een sieraad te laten zetten bijv op een ring of een kettinghangertje als waardevolle sieraad wat je dichtbij kan dragen
Ja, of na de bevalling een gipsafdruk van zijn hand en het handje of voetje van jullie kindje . Kijk eens op bodycasting ( 3D). Ook om met zijn 3-en te doen.
Jeetje wat heftig zeg, allereerst wil ik jullie heel veel steun, kracht en sterkte wensen!! Misschien is het een idee om zoveel mogelijk filmpjes en handgeschreven brieven (als dat nog lukt?) En herinneringsdozen te maken, met spullen die voor hem/jullie belangrijk zijn en misschien ook wat nieuwe spullen voor nu en later? Mijn man zijn moeder is overleden toen hij 13 was en zijn jongste zusje net 7, zij had ook zulke manden/dozen gemaakt en allemaal cassettes opgenomen en schriftjes geschreven met herinneringen etc. Die hebben jaren op zolder gestaan en toen wij samen gingen wonen hebben we die opengemaakt, dat was heel mooi en bijzonder! Vorig jaar is zijn vader in 3 weken tijd overleden, en daar heeft hij samen met zijn eigen hand een gips afdruk van laten maken, misschien kunnen jullie dit ook doen, van jullie handen samen of van die van hem alleen? Of van je zwangere buik en dat zijn handen jouw buik vast houden? Verder zou ik veel foto's maken en miss nog een zwangerschapsshoot met z'n tweeen als dat nog gaat? Ik hoop dat je hier wat aan hebt, vraag optijd hulp! Nogmaals heel veel sterkte!💐
Wat verschrikkelijk... Heel veel sterkte en hou een beetje hoop naar het gesprek met het behandelplan toe. Ik heb bij over mijn lijk wel eens wat gezien over wat ze aan kinderen nalaten. Een mooie herinneringskist, waar hij de komende tijd waardevolle spullen in stopt, van hem zelf maar misschien ook wat dingen die hij voor zijn kind koopt. Ik zag hieronder al staan om een brief aan jullie kind te schrijven, dat vind ik ook een heel mooi idee. En misschien wat video-opnamen maken, dan zijn er altijd beelden inclusief stem etc.
Allereerst heel erg veel sterkte gewenst deze en aankomende periode, Ik las al meerdere tips ik heb ooit eens in het programma over mijn lijk een vrouw gezien die voor elke verjaardag van haar dochters tot een bepaalde leeftijd een kaartje schreef met daarin een bijzondere boodschap en misschien zou hij ook de mijlpalen kunnen pakken zoals het huis uit, trouwen etc. Dit is ver weg nog maar het zou een idee kunnen zijn? Een persoonlijke lange brief hoe hij was, en is geworden. Iets persoonlijks timmeren/knutselen. Heel erg veel sterkte.
Oh en zelf zou ik het denk ik heel fijn vinden als mijn man een brief oid zou schrijven aan de kleine. Over zijn leven, over wat hij de kleine toewenst etc.
Ik kan er verder niet echt over meepraten, maar misschien is het kostbaar om via knuffelmakers (geen reclame, zag dit toevallig voorbij komen) een knuffel te bestellen die op je man lijkt, zodat je toekomstige kindje en jijzelf nog met je man kan knuffelen? Vind ik een heel mooi idee.
Wat een vreselijk en onwerkelijk nieuws! En wat een rotziekte is het!
Ik weet niet of je op soortgelijke verhalen zit te wachten, wellicht juist helemaal niet.. Maar mocht je je eenzaam voelen in wat je meemaakt, is het misschien wat om Over Mijn Lijk seizoen 4 te kijken. Daarin zit Ronald. Zijn vrouw was net zwanger van hun eerste kindje toen hij de diagnose kreeg.
Pfff wat heftig en zo verdrietig Ik verpleeg iemand met nog jonge kinderen. Hij heeft qua prognose nog wel een paar jaar te gaan, maar zal langzaam allemaal functies verliezen. Hij is begonnen met het boek " pap vertel eens". Met name voor zijn jongste kind... Heel veel sterkte❤
Oh wat heftig meid... allereerst wil ik jullie beiden heel veel sterkte toewensen en ik hoop echt dat het jullie nog gegund is om nog mooie herinneringen samen te maken met en voor jullie kleine.
Ik heb de reacties niet gelezen maar dit is wat er in mij opkomt. - Als je man er de energie nog voor heeft, en een beetje creatief is, laat hem iets maken voor jullie kleine, iets persoonlijks. - Als hij goed in schrijven is, laat hem brieven schrijven voor mijlpalen in de toekomst waar hij net bij kan zijn. de eerste keer naar school, zwemdiploma, naar de middelbare school, behalen rijbewijs, trouwen, etc. - Laat hem een boek invullen die heet 'pap vertel eens' Hierbij worden vragen gesteld over zijn herinneringen, zijn dromen en wensen. Eigenlijk komt hier dan een levensverhaal uit van toen hij kind was tot aan nu. Dat is een schat aan waardevolle dingen die hij dan nalaat voor de kleine.
Wat een sterke vrouw ben jij! Geen ervaring of adviezen, anders dan zoveel mogelijk foto's (laten) maken en herinneringen bewaren. Ik wil je sterkte, kracht en moed wensen 🍀❤❤❤
Wat moeilijk.. 1 van je ergste nachtmerries. Heel veel sterkte voor jullie allemaal Mijn pake is overleden toen ik 3 was en ik vond het heel fijn dat hij 2 poeziealbums voor me had gekocht en in beide een persoonlijk gedichtje handgeschreven heeft. Ook heeft hij cassettebandjes opgenomen met voorgelezen boeken. Ik heb een kookboek gekregen, waar hij een persoonlijke boodschap in geschreven heeft. Dus dingen voor nu en voor later. Eigenlijk gewoon het feit dat er van je gehouden is en aan je gedacht is, geeft veel kracht. En daarnaast alles wat een beeld kan geven van hoe die persoon was. En het is heel bijzonder om jaren na iemands overlijden nog iets te krijgen waar je dan wat aan hebt. Dat geeft het gevoel dat die persoon altijd bij je is
Wat bijzonder en lief!! ❤ Koester dit. Tranen in mijn ogen. Pff, sinds ik zelf kinderen heb kan ik zulke ontroerende berichten niet meer lezen met droge ogen!
Wat ontzettend vreselijk. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en ik sluit me aan bij de reacties van de dames hieronder, er zijn al veel mooie ideeën genoemd.
Poe, wat heftig, ik heb de tranen in mijn ogen staan. Heel veel sterkte meid. Musschien heb ik nog wel een tip voor je: je hoofd is vast nu niet bij een tweede kindje, maar misschien wil je ooit een broertje of zusje voor je kind. Is het goed om te bespreken of er zaad ingevroren kan worden?
Dit hebben we inderdaad besproken en gaan we ook doen, er bestaat een kans dat het onvermijdelijke een paar jaar gerekt kan worden, we hopen dat daarin misschien een periode zit waarin hij een 2de zwangerschap zou kunnen mee maken, en anders wil ik zeker die optie alleen hebben
Mijn moeder. Mijn vader had kanker. Bij mij was hij ziek, toen beter en is mn broertje gemaakt , en toen weer ziek. Helaas overleden toen mn broertje half jaar was . Ze lagen ook tijdens de bevalling ook samen in het ziekenhuis
Wat oneerlijk allemaal. Ik wens jullie nog een goede tijd toe waarin je samen afscheid kunt nemen. Doe alles wat in je opkomt, voor zover dat lukt natuurlijk. Wij hebben veel foto's gemaakt van m'n oma. Had nu ook graag wat filmpjes gehad. Maar dat was toen nog niet zo. Heel veel sterkte toegewenst samen in de komende tijd. Ik hoop dat er nog fijne momenten mogen zijn dat je kunt hebben als gezin.
Wat vreselijk meid. Afschuwelijk. Heel veel sterkte gewenst. Ik kan me alleen maar aansluiten bij de andere dames: maak herinneringen, laat hem brieven schrijven. Dikke knuffel.
Eigenlijk alle ideeen die al gezegd zijn die iets opleveren wat je kunt zien of horen zijn heel goed: foto's en vooral filmpjes (bewegend beeld). En laat hem ook opschrijven wat hij nu of later (je kunt een 'capsule' van maken) aan zijn kind zou willen zeggen.
Mijn dochter kent haar Nederlandse oma ook vooral van de filmpjes die we nog hebben, oma stierf helaas toen mijn dochter 2,5j was (ze is nu 6,5). Zonder die filmpjes zou haar beeld echt al snel vergaan zijn tot nul. Er wordt ook nog regelmatig over oma.NL gepraat, dat helpt ook. Ze heeft ook 1 knuffel die door oma is gebreid. Misschien heeft je man ook iets speciaals om achter te laten?
Hopelijk heeft je man nog genoeg tijd. Misschien heeft zijn baby daar een.goede invloed op. Heel erg veel sterkte!
Misschien kun je de facebookpagina "papa's bloed - mama's moed" opzoeken. Deze dappere vrouw heeft een kindje gekregen terwijl haar man ziek was, een kindje net nadat hij is overleden en afgelopen jaar nog een kindje van hem mogen krijgen. Wellicht kun je contact met haar opnemen.
Pff wat heftig! Ik wil je heel veel sterkte wensen, maar wens je ook toe dat je deze laatste fase ook kunt genieten van je zwangerschap. Echt twee werelden naast elkaar.
Er is afgelopen jaar een documentaire van Marc de Hond uitgekomen. Door zijn ziekte was hij heel bewust bezig met de dood en ook wat fysiek na te laten voor zijn jonge kinderen (veel beeldmateriaal; stemgeluid, visueel etc). Misschien haal je daar inspiratie uit. Heel veel sterkte
Wat heftig om te lezen.. ik wil jullie samen heel veel sterkte en kracht toewensen. Ik weet helaas hoe het is om een dierbare met levensverlengende behandelingen naast je te hebben staan. Als je, je je een keer kwijt wilt, kun je mij altijd een berichtje sturen!
Heftig. Heel veel sterkte toegewenst. Alle woorden schieten daarvoor tekort.
Wat ik mogelijk in zo'n geval zou doen is een video door je man op laten nemen zodat je kind die later kan zien. Misschien brieven voor mijlpalen in zijn/haar leven?
Wat komt jouw bericht bij me binnen zeg... Ik lees al langere tijd hier mee, maar speciaal door jouw bericht heb ik nu een profiel aangemaakt. Ik heb je een vriendschapsverzoek gestuurd. Ik help je graag met meedenken en, afhankelijk van waar je woont, misschien zelfs met de uitvoering daarvan. Voor nu ontzettend veel sterkte gewenst en ik spreek je graag even persoonlijk!
Ik weet niet wat ik moet zeggen... Ik wil je heel veel sterkte wensen! Laat anders een fotoreportage maken door Stichting Still (gratis). Dan heeft je kindje altijd nog prachtige foto's met zijn of haar vader
Ik dacht dat dit alleen voor stilgeboren kindjes was, maar zie inderdaad dat ze het ook voor zieke ouders doen, ik ga zeker contact met ze op nemen bedankt.
Graag gedaan. Ik hoop op een mooie reportage voor jullie! Volgens mij mogen ze nu weer in het ziekenhuis komen. Vraag dat even goed na, want anders kun je de reportage wellicht nog thuis doen nu je zwanger bent
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Familie en Gezin
reacties (53) Verversen