Op dit moment ben ik 17 weken zwanger. Vanmorgen stond ik op de weegschaal en schrok ik echt. Ik ben in totaal al 4,7 kilogram aangekomen. Ik kom van een normaal gewicht. Vrijwel mijn hele puberteit heb ik anorexia gehad en ook al ben ik ervan overtuigd dat ik hiervan genezen ben in hoeverre dat kan, ik merk dat ik dit echt lastig vind. Ik zie ook aan mezelf dat ik dikker wordt. Mijn armen zijn groter, er zit een vetlaagje op mijn buik, mijn borsten zijn 3 cups gegroeid en mijn gezicht is wat gezelliger. Ik let enigszins op wat ik eet, maar eet wel gewoon lekkere dingen en heb van tijd tot tijd gewoon heel veel honger nu. Ik weet niet goed wat moet doen. Uit het verleden weet ik goed dat ik wel zelfdiscipline heb als ik dat wil. Mijn man is overigens heel lief en zegt dat het allemaal niet uitmaakt, als ik voor mezelf maar probeer onder de 20 kg te blijven. Moet ik nu strenger voor mezelf zijn en op relatief dieet? Geen lekkere dingen meer eten, alleen functioneel (brood, fruit, avondeten)? Iemand tips of ervaringen? Alsjeblieft niet te veel reacties over hoe weinig jullie waren aangekomen bij deze termijn, want ik weet dat dit me alleen maar meer triggert.
ik ik dacht alleen maar maar bijna 5 kilo. Bij mijn eerste zat ik toen al op meer als 10 kilo. Op een dieet gaan van brood, fruit en avond eten lijkt me echt totaal niet gezond! Mijn advies niet doen, echt niet! Je zegt dat je wel is wat lekkers neemt, ook daar is echt niets mis mee. Maar ja wat is wat lekkers? Een koekje of een complete slagroom snit. Probeer je ook zeker niet vast te pinnen op die 20 kilo. Jou lichaam bepaald nu helemaal hoe deze dingen gaat doen. Dat kan best zijn dat je op het einde veel vocht gaat vasthouden en daar kan best wel wat gewicht in gaan zitten. Maar hier ook wel is gelezen van een mama die alle zwangerschappen ongeveer hetzelfde at maar bij de ene zwangerschap 10 kilo aan kwam en bij de andere 30. Soms heb je er ook geen invloed op. Als wegen je gek maakt zou ik zeggen gewoon niet doen.
Zwanger zijn heeft enorm wel inmpact op je lichaam.. gewicht aankomen hoort erbij. Je lichaam houdbaar extra vast omdat het nu meer nodig heeft dan normaal. Het is ook lastig te zeggen waar die kilo’s precies vandaag komen. Ik hield zelf ook heel veel vocht vast tijdens de zwangerschap. Ik was een paar dagen na me bevalling nog op de weegschaal gaan staan.. en 2!weken na die meting was ik 10 kilo aan vocht lichter! En dan was ik gelijk ma de bevalling ook al zo’n 8 kilo lichter. Dit gewicht was puur baby / vruchtwater en placenta. Met die 10 kilo vocht meegerekend dus al 18 kilo bij elkaar. Daarnaast bleef dan nog wat vet reserve over en dat ging er langzaamaan ook af. Aankomen tijdens de zwangerschap hoort er dus echt gewoon bij.
Dit. Ik herken mezelf helemaal hierin, en ben ook bang dat ik te veel ga aankomen, ookal weet ik dat dit normaal is.. ik heb ook gewoon bang voor na de bevalling en dat ik mijn eigen lichaam niet meer ga terug krijgen en nooit meer ga worden hoe ik was, zeker omdat mijn zelf decipline een beetje zoek is sinds ik zwanger ben. Ik probeer wel zo veel mogelijk te genieten en ze zeggen dat als je ergens zin in hebt je je dat niet mag ontzeggen, dus dat doe ik ook niet.. heb de weegschaal ook weg gedaan..
Ik ben zelf heel gefrustreerd over hoeveel ik ben bijgekomen. Heel ander verhaal... Mijn startgewicht was 72kg (bmi 23) en nu op 36 weken weeg ik 92kg!!! Ik kan het gewoon niet geloven. Ik probeer het los te laten maar het lukt me ook niet helemaal. Ik denk niet dat je echt strenger voor jezelf moet zijn. Als je probeert gezond te eten zijn het kilo's die er echt wel makkelijk weer af gaan... (bij mijn 1e zwangerschap ben ik 18kg bijgekomen, bij mijn 2e 12kg. En nu dus al 20 en still counting... Ik doe helemaal niks anders als de vorige keren, heb gewoon 'pech' deze keer denk ik.)
4,7kg is overigens ook maar een getal. Onmogelijk te weten hoeveel hiervan baby, vruchtwater, vocht of vet is...
Joh, er is helemaal niks met het gewicht dat jij aangekomen bent. Dat is heel normaal: er verandert zoveel in je lichaam, dat moet je gewoon laten gebeuren... Dus: eet gewoon zoals je doet, dan komt het helemaal goed!
Dat valt echt wel mee. Probeer het los te laten. Hier ook een anorexia verleden en ben bewust niet op de weegschaal gegaan tijdens mijn zwangerschappen.
Gooi die weegschaal weg meid! Je bent prachtig , en je moet maar zo denken ... t is maar tijdelijk , na die 9 maanden gaat t meeste er weer af 😊 Je creëert een mooi mensje en je mag daardoor zeker trots zijn op je lijf! Dikke knuffel
Dan doe ik een tegenovergestelde reactie. Ik was de eerste 14 weken 7 kilo aangekomen. Uiteindelijk in totaal maar 10. Dit was Mn laatste zwangerschap. Maar ik ben 4 keer zwanger geweest. De eerste keer stond ik na 22 kilo erbij niet meer op de weegschaal. Na een jaar was het eraf De derde keer stond ik na 30 kilo erbij niet meer op de weegschaal maar ook dit is er allemaal weer afgegaan (was veel vocht) Gooi anders die weegschaal de deur uit als je er last van hebt.... het belangrijkste nu is genieten en dat gewicht komt na je bevalling wel weer 😉
Bedankt al voor alle lieve reacties meiden. Vanavond ga ik naar de verloskundige, daar zal ik het even bespreken. Als ik mijn berichtje overlees besef ik me ook wel dat het wat overdramatischer klinkt dan het daadwerkelijk is. Ik weet tenslotte wat voor wonder het is dat er een klein mensje in mijn lichaam groeit en voel me de gelukkigste van de wereld als ik s avonds met mijn man het harde bultje op mijn buik voel. Af en toe vergeet ik dat alleen even en dan komen er weer oude gedachten naar boven. Ik ben het helemaal met jullie eens dat dit echt zonde is en ik beter kan genieten van de zwangerschap. Meestal lukt dit gelukkig ook. Heel fijn dat er zo veel mensen zijn die mijn probleem herkennen en een hart onder de riem steken. Ik zal vanavond ook even met mijn man wat regels maken mbt wegen, bv nog maar eens in de maand, zodat ik er niet te veel mee bezig ben.
Ben jij mijn tweelingzus of zo? Ik heb ook een verleden met anorexia en sta dagelijks op de weegschaal. Voor mijn eerste zwangerschap had ik nèt een gezond gewicht en ik probeerde bewust op de ondergrens te blijven. Tijdens mijn vorige (eerste) zwangerschap heb ik een schema gemaakt met daarop per week het gewicht dat ik minimaal (in blauw), optimaal (in groen) en maximaal (in rood) mocht aankomen. Ik ben daar zeer strak binnen gebleven en dacht dus dat ik dat wel weer even zo zou doen. Let op let op, ik maakte dit schema zelf maar eigenlijk heb ik enorm gesmokkeld en geeft het schema aan wat iemand met een veel te hoog BMI mag aankomen, terwijl ik juist een net-niet-te-laag BMI had als uitgangspunt. (Na mijn eerste zwangerschap en vóór mijn tweede wisselde mijn gewicht, maar meestal bleef het ofwel precies wat ik wilde ofwel soms tot zo'n 2 kilo meer. Soms accepteerde ik dat laatste, soms werd ik erg kritisch op mezelf.)
Nu ben ik bijna 19 weken zwanger en ik ben meer aangekomen dan het rode cijfertje aangeeft (uit dat schema van vorige keer wat dus eigenlijk bedoeld is voor mensen met een (te) hoog BMI). Namelijk 4,7 kilo (of iets meer, ligt eraan welke dag ik van uit ga). Ik baal hier van omdat ik vorige keer weer zo keurig in de groene cijfers bleef, ook al lagen er toen (en liggen er nu) op mijn onderrug boven mijn billen aan weerszijden van mijn ruggengraat ineens 'reservetankjes', vetkussens.
Maar heb ook trek, dus ik eet wel, en ik snaai erg veel maar dan gezond, bijvoorbeeld noten/pitten zaden, maar ja die zijn natuurlijk naast gezond ook calorierijk. Op dagen dat ik thuis werk/ben kan ik me wat die ongebrande ongezouten nootjes betreft moeilijk beheersen. En soms eet ik ook gedroogd fruit. In winkels waar je mag proeven sla ik nooit over. Toch zit er ook nog veel van mijn 'normale' (anorectische) discipline in mij: Ik mag van mezelf maximaal een stukje 100% (of 99%) chocola per dag. En meestal lukt het me de kaas in de koelkast te laten, of alleen met de lunch te gebruiken. Ik heb mezelf tot nu toe niet toegelaten om de omtrek van mijn bovenarmen en dijen te meten. Ik ben bang dat als ik dat doe, en ik blijk dikkere arme of dijen te hebben dan ik als niet-zwanger ben, dat ik dan helemaal geobsedeerd zal raken. Nu kan ik mezelf nog voorhouden dat het veel vruchtwater is. Ik blijf er toch teveel mee bezig, terwijl ik zo graag eindelijk echt volop, zonder bijgedachten of zelfkritiek, wil genieten van deze zwangerschap waar we zo lang op hebben gewacht en waarvoor we veel medische behandelingen hebben moeten doorploeteren.
Ik heb geen tips en ik kan je niet écht helpen, behalve door twee dingen te zeggen: 1: Je bent niet alleen en het is niet stom of verkeerd hoe je je voelt. Zolang je maar redelijk verstandig blijft handelen en niets gevaarlijks doet voor jouw gezondheid of de gezondheid van je kindje. 2: Misschien weet jij, net als ik, met je volle verstand, stiekem in je achterhoofd, ook wel dat de kilo's die wij inmiddels zijn aangekomen echt NIET te veel zijn, laat staan veel te veel. Er zijn vele vele vrouwen die net zoveel of meer zijn aangekomen maar die zetten dat vaak niet mee op internet. Die vrouwen hebben toevallig het geluk een andere geschiedenis te hebben zonder eetstoornis en die maken zich meer druk om de toekomstige levensruimte van de baby: de babykamer (en al dan niet de co-sleeper). En met de huidige woonplaats van de baby (hun lichamen) zijn ze alleen maar bezig als ze hun wijntjes en sigaretten laten staan. De verloskundige zal je ongetwijfeld aanhoren en het serieus nemen dat je dit lastig vindt. Maar daarnaast zal de verloskundige óók zeggen dat dit, op papier, een prima aantal bijgekomen pondjes is. Praat vooral met die mensen en ander professionals, we wonen in een land waar niet alles maar héél véél wel heel goed is geregeld en ook vanuit de basisverzekering krijg jij allerlei hulp vergoed en wordt er de tijd voor jou genomen en aandacht aan jouw 'conflict met jezelf' gegeven als je aangeeft dat je dat nodig hebt. Hang in there sister. Je hebt in je pubertijd het een en ander doorstaan dus je bent sterk, ik weet het!
Herkenbaar ik heb geen anorexia gehad maar ben er heel dichtbij gekomen en die geobsedeerde blik en kritiek op mn lichaam ben ik pas sinds een paar jaar kwijt. Het gewicht tijdens je zwangerschap heb je maar gedeeltelijk in eigen handen. Zolang je goed eet en beweegt moet je je geen zorgen maken om het gewicht. Haal gezonde dingen in huis maar als je bijvoorbeeld ook ergens zin in hebt wat minder gezond is,lekker eten in normale hoeveelheden en niet te vaak. Blijf bewegen (wandelen en zwemmen bijvoorbeeld) en je zult zien dat de kilo's er na de bevalling weer snel vanaf zijn. Geniet ook van de veranderingen in je lichaam: grotere borsten, mooiere huid/haar, je buik waar een wonder in groeit. Verander je perspectief. Je lichaam is nu een huis voor je baby,en je bent prachtig!
Ervaar het ook soms ben nu 18 weken zwanger en denk ook soms oh help ben ik al zoveel aangekomen.... terwijl je gewoon normaal eet enz. Misschien wel om er positiever om over te denken dat het ook veel vocht is waardoor je kan aankomen, had ik bij mijn vorige zwangerschap ook, zoveel vocht maar daar doe je echt niets aan maar zijn wel behoorlijk wat kilo's. Ik zou het ook met je verloskundige bespreken ook gezien je verleden. Mij gaf ze ook pop poli als advies vanwege autisme, is wel fijn als er iemand meekijkt enz.
Ik kom ook van een normaal gewicht. In de pubertijd was ik altijd te zwaar en ik heb hard gewerkt om op een gezond gewicht te komen. Sinds ik zwanger ben vliegen de kilo’s eraan terwijl ik niet abnormaal eet. Vooral de laatste weken (ik ben nu 34.6) gaat het enorm ! Inmiddels heb ik de +20kg aangetikt en ik vind het vreselijk ! Het is hoofdzakelijk vocht en ik weet dat het na de bevalling allemaal wel weer goed komt. Voor nu is alleen mijn baby belangrijk, zij moet de juiste voedingsstoffen binnen krijgen
Probeer die knop om te zetten want tegen de kilo’s kun je vrij weinig doen. Ik weet hoe lastig het is maar het komt weer goed ! Sterkte !
Inderdaad bespreken met je vk of je Ha. Ik zit in t zelfde schuitje en heb een doorverwijzing gekregen naar de pop poli. Dit doet mij erg goed, juist omdat ik njet weer in oude patronen wil vervallen. Maar soms doen hormonen rare dingen met je ;) succes x
Dat valt echt wel mee. Probeer het los te laten. Hier ook een anorexia verleden en ben bewust niet op de weegschaal gegaan tijdens mijn zwangerschappen.
Klinkt wat mij betreft erg netjes hoor. Vergeet niet dat je hoe dan ook zwaarder wordt. Hormonen spelen ook een rol. Als je zelf gezond en gevarieerd eet, hoef je je niet schuldig te voelen over je gewichtstoename. Bespreek het desnoods met je verloskundige.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Gewicht en zwangerschap
reacties (17) Verversen