Dat mijn 5 jarige zoon erg dromerig is en je 100x alles moet herhalen, weet ik allang. Het is vervelend, maar ik kan er mee om. Voor mij is het nog geen probleem. Voor de school is het blijkbaar zelfs een erg groot probleem. Met elk gesprek met de juffrouw op school krijg ik te horen dat hij basis handelingen, dat hij al bijna 3 jaar doet op school, niet kan. Hij weet nooit wat hij moet doen omdat hij zo ver in zijn eigen wereld zit. Jas aan of uit doen, boekentas weg zetten, taken uitvoeren,... het is allemaal een probleem. Terwijl hij wel intelligent genoeg is. Hij kan al rekenen en kent al veel letters van het alfabet. Hij schrijft zelfs al wat woordjes en dat terwijl hij in de 2de kleuterklas zit. Maar basis handelingen die je elke dag doet, kan hij niet.
De juf vind het zo verontrustend dat ze twijfelt of hij de 3de kleuterklas wel aankan. Ik vind persoonlijk dat zij juist zijn aandacht moet trekken als ze iets in groep wil zeggen. Hij zit nog maar in de kleuterklas en ze komen nu al af met z'n dingen. Ik moest vroeger niks doen in de kleuterklas. Wat vinden jullie hiervan? Moet ik met mijn zoon verder gaan hiermee? Of moet ik mij er niks van aantrekken en hem gewoon kind laten zijn, en afwachten tot hij naar het eerste leerjaar gaat?
maar zou ze dan de hele dag moeten zeggen ''..... luister is?' Dat kan echt wel is maar ook 100 keer op een dag? Je kan je afvragen in hoevere het haalbaar is dat een juf dat elke keer weer moet doen in een volle klas. Op een gegeven moment word ook wel steeds iets meer zelfstandigheid verwacht van kindjes. Daar hoort dit ook onder. Nu kan hij dus nog prima mee komen en hij kan al die dingen al. Maar als hij zo weinig mee krijgt hoe gaat dat later dan? Kinderen krijgen echt wel individuele aandacht maar in een grote groep is er gewoon tijd voor om een kind constant individuele aandacht te geven. Heb je trouwens aan de juf gevraagd hoe ze dat doet met aandacht trekken? Want hier doet de juf dat altijd voor ze iets zegt of begint.
in Belgie (ik neem aan, vanwege je woordgebruik dat je in Belgie woont?) daar beginnen ze zo'n traject pas mee in het tweede leerjaar... ik zit er ook op te wachten, mijn zoontje gaat na de zomer naar het tweede leerjaar
ik ben ervoor bij zijn juf geweest, zij had me doorgestuurd naar de zorgcoördinator van de school en zij heeft het mij toen uitgelegd, uiteraard kan het zijn dat dat anders is op de school van jouw zoontje...
Het volgende heeft ze me uitgelegd: Er zijn veel kleine kinderen die erg dromerig zijn in de eerste levensjaren. In het eerste leerjaar is dan ook nog eens een heel grote aanpassing omdat ze dan moeten gaan leren en werken ipv spelen. Sommige van die kinderen kunnen direct mee, andere kinderen hebben even tijd nodig om aan te passen aan het hele leer/werksysteem. Rond oktober in het 2de leerjaar worden er tests afgenomen waarbij ze concentratie, intelligentie etc toetsen (dus geen gewone schrijf, lees of rekentoets). Hieruit kunnen ze vaak zien of en wat er niet helemaal juist zou kunnen zijn, waar er aan gewerkt kan worden etc...
Mijn zoontje is ook een dromer en altijd geweest (bijna 7 jaar oud) en zelfs deze middag bijna een ongeluk met de fiets gehad omdat hij aan het dromen was. Hij weet de verkeersregels perfect en weet ook hoe hij ze moet toepassen, alleen zit hij dus vaak in die 'dromerswereld' waardoor hij niks meer ziet/hoort in zijn omgeving. Met sommige dingen dus echt wel een probleem! Mijn zoontje is trouwens ook heel gevoelig en trekt zich van alles aan, hoe klein het ook is... Hij ontploft (en kan de lelijkste dingen zeggen tegen mij) of hij barst in huilen uit. Bij hem hebben ze het vermoeden dat hij hoogsensitief is. Er kan alleen nu nog niks gedaan worden omdat we het tweede leerjaar moeten afwachten.
Wat zijn juf en zorgjuf(coördinator) wel doen zijn kleine aanpassingen in de klas. Zoals dat hij altijd maar 1 kindje naast hem heeft zitten (ze zitten in lange rijen) ze laten hem niet naast het raam zitten en bij toetsen mag hij een geluidswerend koptelefoontje op zodat hij zich beter kan concentreren. Veel meer kunnen ze in Belgie op deze leeftijd niet doen, tenzij je zelf naar het CB/kind en gezin gaat en daar je zorgen uit.
Als je 100x iets moet herhalen voor hij je hoort of het effectief uitvoert is toch niet echt plezant meer he. Mijn driejarige moet ik het max 2x zeggen en van bepaalde dingen moet hij weten dat hij dat moet doen zonder vragen. Zoals bij binnenkomen schoenen uit en sloffen aan. Rugzak in de keuken om uit te pakken. Jas uit en ophangen. Als daar iets niet lukt dan mag hij het vragen maar ergens moet je zoon wel een soort regelmaat en inderdaad basishandelingen kunnen uitvoeren. Een kleuterjuf met 15 kindjes kan echt niet blijven herhalen en zelf het doen bij de kinderen. Enkel bij de instappertjes is dit nog van toepassing. Je kan er vooral zelf mee aan de slag gaan in de grote vakantie. Desnoods met pictogrammen werken maar hij moet toch ergens notie hebben van die dingen. Wie weet is daar al een heel deel mee opgelost. Succes!!!
'Ik moest vroeger niks doen'....? Dat vraag ik me af. Waarschijnlijk ging het bij jou gewoon goed en kon je juf duidelijk zien wat je wel en niet kon. Ik ben nu 37 en toen ik op de kleuterschool zat 'moest' ik ook bepaalde werkbladen maken om te zien of ik kon tellen en de kleuren kende en zo. Verder is het toch echt wel de bedoeling dat een kleuter zelf zijn jas uit doet. .. schoenen aan en uit enz. En ook uit zichzelf bij het naar binnen of buiten gaan. Ik snap de juf dus heel goed. Kijk... een nieuwe kleuter moet alles vaak nog leren. Maar de meeste kinderen groeien daar dus in... De juf van je zoon heeft veel vergelijkingsmateriaal, dus ik zou haar mening zeker serieus nemen. Misschien thuis goed gaan trainen? Bij het thuis komen of weggaan? Moet jij dan als moeder alles zeggen? Elk klein ding wat hij doet? Zo ja.. dan zou ik daar echt mee beginnen! ! Ik snap je wel.... Maar ik denk dat de juf gelijk heeft.
dat thuis 'trainen' is gemakkelijker gezegd dan gedaan bij een echte 'dromer'... mijn zoon is dat namelijk ook... Hij is slim genoeg, leert goed, maar als hij in zijn 'dromersfase' zit is het alsof er een knop in zijn hoofd om slaat en ziet/hoort hij niks meer in zijn omgeving of lijkt het alsof het knopje 'begrijpen' gewoon uit staat in zijn hoofd. Hij kan en weet het wel, maar op zo'n moment niet kan hij er gewoon niet aan...
Het is goed in zijn toetsen te zien... als hij 2x exact dezelfde toets moet maken op verschillende dagen/tijdstippen kan de ene 100% foutloos zijn terwijl de volgende keer met exact dezelfde toets maar 25% van de antwoorden juist zijn... dat wil niet zeggen dat hij niet geleerd heeft of iets niet kan, maar dat de knop in zijn hoofd op 'uit' staat
Ik zou hem eens door een specialist/orthopedagoog laten observeren. Zowel thuis als op school. En die uitspraak laten doen of zijn dromerigheid leeftijdsadequaat is of echt opvalt. Een schoolse omgeving is nou eenmaal anders dan thuis en ik denk dat je wel graag wil dat hij straks goed op z'n plek zit op school. Misschien zijn er voor hem wat kleine aanpassingen nodig om zaken op school te verbeteren, zodat hij niet van meet af aan al een achterstand ontwikkelt die niet past bij zijn capaciteiten.
Ik was vroeger altijd van het kind kind laten zijn. ADHD bestond niet ADD ook niet dat waren labels voor lastige kinderen.
Nu 10 jaar later heb ik zelf een zoon met zware ADHD die het heel moeilijk heeft op school onder andere omdat de diagnose veel te laat gesteld is en de achterstand al veel te groot is geworden. Het automatiseren wat schijnbaar nu al niet lukt gaat hij straks nog veel harder nodig hebben met rekenen en wiskunde. Zoals de tafels leren, formules onthouden, hoofdrekenen etc.
Mijn advies is doe er wat mee! Ze zijn er vroeg genoeg bij als er wel wat is en is er niets weet je dat ook snel genoeg! Mijn zoon werd depressief en dat is als moeder zijn heel zwaar om dat te moeten zien en hem niet te kunnen helpen..... sterkte en je mag me altijd een berichtje doen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Kleuters
reacties (17) Verversen