Ik ben momenteel 7 weken zwanger, het is mijn 2e zwangerschap. Bij de eerste was ik nooit misselijk, nu ben ik vanaf het begin ontzettend misselijk. Daarnaast veel buikpijn. Ik eet 1 tot 2 droge beschuitjes per dag met wat water. Ik lig sinds een week alleen maar op bed, ik kan niet meer goed lopen en praten dan word ik misselijk. Ik kan ook niet eten, drinken of naar buiten om iets te gaan doen. Ik heb Suprimal gekregen maar dit werkte niet. Ik krijg nu zetpillen van de huisarts. De verloskundige zei dat de misselijkheid normaal is en ik niet persee hoef te eten. Ik vraag me af of meer vrouwen hier last van hebben. Ik vind dit wel erg extreem en soms denk ik bij mezelf als het zo doorgaat hoeft het niet meer van mij.
Ach meid,moet aan mezelf denken. Hier alle 3 zwangerschappen gewoon ziek op bed gelegen,zo misselijk en natuurlijk van bijna niks eten super suf. Bij mkj ging het echt door tot eerste zwangerschap 7 maanden, 2e tot 16 weken en 3e tot 20 weken. Maar ik moet wel zeggen dat ik de periode van 7 weken het verschrikkelijkste vond. Moest ook naar zieksnhuis soms zo erg was het. Daarna zal het stilletjes aan wat beteren hoop ik. Ik hoop dat het bij jouw sneller gaat, maar het belangrijkste is ik heb drie prachtige kindjes aan overgehouden, dus probeer vooral te denken waar alle moeite voor is :)
Wat erg.. Ja daar probeer ik aan te denken maar soms is dat zo moeilijk als je je zo voelt.. Hopelijk gaat het snel over. Kan niet wachten en hoop dat er nog een moment komt dat ik me helemaal beter voel en niet meer misselijk ben zodat ik lekker kan genieten van de zwangerschap.
Ja wel, komt wel. Belangrijkste is dat het met babytje goed blijft gaan. Gaat allemaal over,het is even doorbijten ik weet het. Ik dacht dat ik me nooit meer normaal zou voelen. Het is even een lading van hormonen die alleen maar toenemen in je lichaam. Na 12de week gaat het meestaal veel beter met velen. Hou de moed erin
Wat een lariekoek! Je hebt juist behoefte aan voldoende en gezonde voedingstoffen en mineralen. Ik had ook hg gehad, en nu zit ik opgenomen met kolieken ook braak ik alles uit en krijg extra vocht toegediend. Bij me werkte niks dus moest toch maar zofran slikken. Sterkte! En laat je niet gek maken, als het niet gaat gewoon bellen en desnoods aandringen andere medicatie anders naar gyn via verloskundige
Sterkte en beterschap.. Dankjewel, ja ik schrok er ook van want ik was zo blij dat ik naar de verloskundige kon en er eindelijk iemand me kon helpen en me zou begrijpen. Ik zei dat het zo erg was en ik het niet meer kon volhouden, maar ze vond het heel normaal. En scheepte me zo af. Als dit niet werkt ga ik om andere medicatie vragen. Normaal ben ik best wel sterk en denk ik het gaat vanzelf over, maar dit gaat nu zeker niet vanzelf over.
Oef ik voel het nu nog wat je beschrijft.. zo naar.. ik had dat ook niet bij mijn eerste maar wel dus bij mijn tweede. Emesafene hielp mij enorm! Hoop voor jou ook!!! En anders naar de huisarts direct hoor. Bij mij nam het gelukkig met 12 weken af.
Zo gek dat het dan bij de eerste niet is en de 2e zo exteeem. De verloskundige zei dat dit kan en normaal is. Dit zijn voor mij wel 2 uitersten bij de 1e nergens maar dan ook nergens last van gehad geen 1 dag misselijk en nu lig ik op bed en kan ik niks meer zelfs niet lopen. Ontzettend veel last van kwalen. Hoe kan het dat het bij de 2e wel kan en de 1e niet vraag ik me dan af? Mijn moeder is 3 keer zwanger geweest en bij alle 3 geen kwaaltjes en niet misselijk. Ik heb vanmiddag de eerste emesafene zetpil ingenomen, ik merk nog niks. Nog steeds misselijk, ontzettende buikpijn en buikkramp. Hopelijk gaat het nog werken. Weet niet hoe ik dit anders vol kan houden ik merk dat ik echt op mijn eind zit. Ik vind het heel zwaar en kan me niet voorstellen hoe anderen dit doen. Ik hoop dat het met 12 weken afneemt maar dat duurt nog 4/5 weken..
Ja, dat kan echt. De eerste zwangerschap was ik alleen maar ziek, de tweede zwangerschap overgegeven van begin tot eind en de derde zwangerschap was qua overgeven en ziek zijn veel minder heftig. De derde keer was het na 1, max 2, keer overgeven in de ochtend klaar. De andere zwangerschappen bleef het maar komen
Als het blijft aanhouden en je niets meer binnen houdt is het echt tijd aan de bel te trekken. Ik had hyperemesis gravidarum met uitdroging en alles en helemaal niet kunnen eten is ook niet gezond zoals ze altijd willen beweren. De hongerwinter is daar een voorbeeld van bij ondervoede baby's
Wat erg voor je.. Ja ik vond zelf dat ik echt te weinig eet, maar meer lukt gewoon niet het komt gelijk naar boven. Kon niet geloven dat het normaal was. Ook constant gevoel alsof mijn luchtpijp word dichtgedrukt word en ik niet kan ademen door het misselijk zijn/overgeven/kokhalzen. Echt erg, ik geloof ook niet dat het maar allemaal gezond en normaal en goed is.
Ik voel je, bleggghh. Kon ook alleen liggen, emmer naast me, een slokje water was al gauw te veel of het kwam eruit. Gebukt en heel zachtjes lopen kon soms. Duizelig met flauwvallen en van praten moest ik al overgeven. Wat een vreselijke periode. Ik werd afgescheept met emesafene. Werkte totaal niet en niet wetende dat er meer soorten medicatie was. Het nam bij week 16 af en 17 was het voorbij.
Toch een tweede kindje gekregen 😅 bij die zwangerschap was het met 18 weken klaar met de misselijkheid.
Eet vooral waar je "trek" in hebt, ookal is het ongezond en maar een paar hapjes. Download een spelletje op je telefoon waar je niet zo bij na hoeft te denken.
Je beschrijft precies mijn situatie. Hopelijk helpt de emesafene en anders ga ik gewoon weer naar de huisarts. Fijn om te horen dat meer vrouwen er last van hebben, sommige mensen verklaren je echt voor gek en kunnen het niet geloven. Bedankt..
Vraag primperan aan je huisarts, dat was iets wat de scherpe randjes er af haalde bij mij. Nog steeds extreem misselijk maar het spugen stopte er iig van… En nee… dit is echt niet normaal!! Laat je niet met een smoes wegsturen!
Ik heb vanmiddag de eerste zetpil van emesafene genomen, ik merk nog niks. Nog steeds misselijk, buikpijn en buikkrampen. Hopelijk gaat het nog werken, anders ga ik zeker om primperan vragen. Ik denk niet dat ik het nog langer kan volhouden zit echt tegen m’n eind aan voor mijn gevoel. Hoe kan het toch dat je zo extreem misselijk word. Een beetje misselijk oké maar zo erg dat je niet eens kan lopen of kan praten? Vind het heel erg tegen vallen en zwaar. Nog geen 1 dag kunnen genieten van de zwangerschap, elke dag pijn lijden.
Hier ook 7 weken zwanger, naast de misselijkheid is bij mij dit keer ook duizeligheid heel erg. Ik heb Navalit gekregen en helpt heel goed. Bij mij zijn de avonden het ergst. Ik ben nu zeker 2 weken niet naar buiten geweest om mijn duizeligheid en evenwichtsstoornis
Bij mijn tweede zwangerschap had ik precies hetzelfde. Omdat ik het bij de eerste niet had, had ik het niet verwacht. Ook ik heb in die weken regelmatig gedacht dat ik het echt niet meer wilde, maar weg laten halen was absoluut geen optie. Er doorheen gaan was dan ook de enige optie, maar wat een vervelende periode is het geweest.
Ik kreeg emesafene, dat hielp iets. Ik kon daardoor wel iets binnenhouden, maar de misselijkheid ging helaas niet weg. Probeer uit te vinden wat je binnen kan houden of dat nou gezond eten is of niet. Ik heb geleefd op cola en boterhammen nutella, al het andere kwam er direct uit. En soms friet en kipnuggets van de Mac. Mijn dochter heeft er niets aan over gehouden, als is ze wel dol op de Mac.
Het is niet normaal, het is mentaal ook zwaar als je je zo voelt. Veel sterkte.
Dit klinkt precies als mij.. fijn dat ik niet de enige ben. Tot wanneer bleef jij zo misselijk? Klopt het is mentaal erg zwaar je voelt je zo klein en afhankelijk.
Tot een week of 12 was het ik dag en nacht heel erg misselijk. Vanaf toen begon het langzaam beter te gaan en met 15 weken ben ik gestopt met de medicatie. Er zijn wel een aantal dingen geweest die ik de hele zwangerschap niet kon eten, dan ging ik weer overgeven. Maar het was een stuk beter dan de eerste weken.
En dat klein en afhankelijk voelen herken wel. Niets kunnen, niet voor je kind kunnen zorgen, wakker worden en meteen weer misselijk zijn. Niet weten wanneer het beter wordt etc. Als je er in zit lijkt het zo uitzichtloos. Achteraf gezien is het niet eens een hele lange periode geweest, maar op het moment zelf voelde dat toch anders.
Ja klopt het lijkt al zo lang te duren, ik ben sinds het begin al misselijk en sinds 1.5 week zo extreem. Hopelijk word het snel iets beter. Ik herken me helemaal in jou bericht.
Ik heb exact wat jij beschrijft.. Ook 2e zwangerschap. En zo verschrikkelijk beroerd. Ik heb ook al de gedachtes gehad dat 't zo niet hoeft. Ben toch wel blij dat ik niet de enige ben die zo denk als je je zo voelt.
Ja die gedachte is volgens mij wel normaal als je je zo beroerd voelt dat je je net aan voort kan slepen. Misselijk zijn is gewoon echt verschrikkelijk!
Ik zit in dezelfde fase als jou en voelde me zo mega beroerd. Kreeg emesafene van de dokter. Die neem ik nu voor ik naar bed ga, 'smorgens en rond de middag. Dan is het te doen. Ook al voel ik me misselijk ik eet evengoed want ik merk dat een lege maag helemaal verkeerd gaat. Voor ik opsta begin ik met vanillevla( vind ik lekker zacht en licht op mijn maag) dan ga ik van bed af en dwing mezelf om brood te eten. Ik wissel steeds af. Eerst wat lichts en daarna wat zwaarders( tot nu toe is dat brood) ik moet wel zeggen dat kon ik bij andere zwangerschappen ook niet verwerken. Zorg dat er elke keer wat in je maag zit. Watermelloen werkt ook goed. Fris, sappig en zeer licht op je maag. Voor nu werkt dit goed voor mij maar net wat ik zei, bij voorgaande zwangerschappen lukte dit me ook niet en leefde ik alleen op vanillevla. Maar je kan het proberen. Beschuit is heel erg licht maar vult verder niet echt. Ik vind het niet gek dat je misselijk bent als je alleen dat eet. Maar begrijp me niet verkeerd, als het niet lukt dan lukt het natuurlijk niet. Toch werkt het als ie probeert constant wat in je maag te hebben. Verder is afleiding voor mij ook goed.. al heb ik geen moed, evengoed evengoed wat gaan doen. Frisse lucht, wandelingetje, even je gedachten verzetten. Als je in bed blijft word je alsmaar beroerder. Sterkte! Hopelijk ben je er met een paar weken weer vanaf!
Ik vind het altijd een beetje moeilijk als steeds maar wordt gezegd “het is normaal”. Ja, daar ben je dan mooi klaar mee. Ik ben bij beide zwangerschappen een beetje vaag misselijk geweest rond die termijn en dat was dat. Als jij alleen maar kan liggen en twee droge beschuitjes kan eten, lijkt me dat gezien je zwangerschap geen reden tot nader onderzoek, maar “normaal”, nee. Er is meer dan één medicijn tegen misselijkheid. Er is naast je suprimal (=meclozine) ook nog een combi met meclozine en nog wat anders (emesafene), primperan of zofran. Je mag met zulke heftige klachten best wat meer “klagen”.
Klopt het lijkt me ook niet normaal ik snap dat misselijkheid bij een zwangerschap kan horen maar vind dit wel extreem. Ik kan het huishouden ook niet meer doen of koken. Mijn man en mijn moeder hebben nu alles overgenomen. Ontzettend lief maar ik vind dit verschrikkelijk en doe het liever zelf ik wil anderen niet tot last zijn. Tijdens de eerste zwangerschap heb ik nergens last van gehad en nooit misselijk geweest. Ik heb nu van de huisarts emesafene gekregen, hopelijk helpt dit. Ik zit er aardig doorheen en ben al een week aan het huilen. Op het begin is het nog makkelijk om je erdoor heen te slaan. maar naar mate de tijd vordert en het niet verbetert word je zo moedeloos. Ik hoop dat het met 12 weken gaat verbeteren maar ik lees ook van aardig wat vrouwen dat het hij hun de hele zwangerschap heeft geduurd.
Ik heb eerst een nog heftiger middel gekregen om mijn maag te kalmeren. Ik weet alleen niet meer hoe het heet. Het wordt ook gebruikt bij misselijkheid als je chemotherapie krijgt. Dit mocht ik maximaal een week gebruiken. Toen overgegaan op de Emesafene. Ik hoop dat de Emesafene jou ook gaat helpen!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Peuters
reacties (44) Verversen