Ik heb van mezelf een lager libido qua gemeenschap en mijn man heeft een hoger libido. Ik ben vaak moe na hele dagen met kids en werk en huishouden dan ook behoefte aan vrije tijd en ook partner natuurlijk.
Hoe gaan jullie hiermee of en hoe heeft het uitgepakt?
Mijn libido is ook erg laag. Vaak alleen zin met de eisprong. Ik vind dat ook erg moeilijk, het is zo ontzettend hormoon afhankelijk bij mij. Manlief heeft gelukkig veel geduld en wacht gewoon het moment af. Sinds kort probeer ik maca pillen te nemen, voel wel sneller een kriebel bij aanraking, maar nog niet meer zin in seks helaas. Ik denk dat bij mij ook veel drukte en stress van het gezin mee speelt.
Mijn libido is echt compleet weg. Heb er absoluut geen interesse meer aan en zie dit ook niet zo snel weer veranderen. Ik heb gelukkig geen man dus ik voel me ook niet gedwongen om iets te doen wat ik niet wil. Vind het best sneu om te lezen dat sommige zich zin maken omdat hun partner wel gewoon behoeftes heeft🥺😢
Zin maken betekent dat het ook lukt om zin te krijgen. Dat is niet hetzelfde als tegen je zin in iets doen. Vergelijk het met sporten, dat je echt geen zin hebt om te gaan maar je laat overhalen door een vriendin, dat het sporten eigenlijk best lekker gaat en je achteraf blij bent dat je gegaan bent
Dat is niet sneu hoor, tenzij ze het écht met volle tegenzin doen en het ook niet fijn vinden als ze eenmaal bezig zijn.
Bij mij is het zo; ik maak zin. Maar dit doe ik alleen als ik er zelf ook 200% achter sta (als ik namelijk écht niet wil, gebeurd het ook niet) en zodra we eenmaal lekker bezig zijn vind ik het fijn en geniet ik er van. En daarna merk ik dat de zin vanzelf weer wat meer terug, komt, als we het wat vaker hebben gedaan, omdat ik "over de drempel" heen ben. Niks sneu aan... alleen maar fijn 😊.
Sorry ik heb je dan even helemaal verkeerd begrepen! Ik dacht dat je bedoelde dat je het alleen maar deed omdat je man wel behoeftes had en jij eigenlijk helemaal niet wou. In dat geval zou ik het wel heel sneu vinden.
Zolang het voor jullie werkt is het toch alleen maar goed?! Alleen ich denk dat je noooit iets tegen je wil in moet doen omdat je man wel behoeftes heeft, dat wou ik eigenlijk met mijn reactie zeggen. 😊
Waarom is dat sneu? Soms heeft je lichaam even een duwtje nodig...ik zie daar niets raars in. (Je brein kan je namelijk daar flink van afleiden door de drukte van de dag)
Ik bedoelde meer dat ik het sneu vind als je seks tegen je wil in hebt omdat je man wel behoeftes heeft, maar zoals ik begrepen heb is dat bei de desbetreffende persoon niet het geval 😊
Het is bij mij echt in vlagen, als ik bagger in mijn vel zit dan aan mijn lijf liever geen polonaise. In tegenstelling tot forevermom is mijn hysterectomie geen verschilmaker in libido.
Eigenlijk hangt het hier van zovele factoren af maar denk niet dat mijn man te klagen heeft.
Hier ook zoekend. Ik heb al wel eens wat programmas van Goedele gekeken de seksuologe uit België. De adviezen werken wel. Maar je moet wel allebei je best blijven doen.
Kun je op een vlak hulp vragen aan je partner dat jij bijv minder moe wordt? Daardoor ook meer zin kan krijgen. Uiteindelijk heeft hij er dan ook baad bij.
Mijn libido was prima. Niet elke dag maar zeker wel om de dag. Toen ik met de pil stopten. Kon ik elke dag wel. Maar nu ik zwanger ben.. Heb ik zooo geen zin. Moe, buikpijn, misselijk. Klaag klaag. Dus maak ik een keer in de week maar zin. Want hij heeft gewoon dezelfde behoeftes als normaal. En als ik niet wil of als hij niet genoeg heeft aan die keer. Dan heeft hij handen.
Maar met mijn vorige zwangerschap kwam de zin in seks in het 2e trimester zeker terug. En aan het eind wilde ik bijna elke dag weer. Dus ik hoop voor hem dat dat nu ook het geval is
Ondanks dat ik nooit bewust last had van de pil, heeft het stoppen daarmee echt gezorgd voor meer zin bij mij. Ik merk dat ik nu meer leef vlg mijn cyclus en dat qua libido ook positief uitwerkt.
Daarnaast geloof ik ook dat ‘zin maken’ soms goed is om te doen. Want eenmaal over de drempel is het gewoon fijn. Het brengt ons dan ook weer dichter bij elkaar.
Ik herken het totaal niet, het is nooit laag geweest . Echt nooit. “Zin” komt ook vaak vanzelf wel denk ik altijd maarja misschien denk ik nu te makkelijk.
Waarom stoppen met anticonceptie? Misschien wil ze nu geen kinderen. Dan is stoppen met anticonceptie wel een erg slecht advies. Daarbij is een laag libido een bijwerking van bepaalde hormonale anticonceptie. Anticonceptie zonder hormonen hebben die bijwerking niet.
Wij hebben een vast moment. Klinkt enorm stom, maar voor ons werkt het goed. Het is natuurlijk geen echte verplichting he, als je écht moe bent of er is bezoek of wat dan ook, dan houdt het op. Maar ik merk dat mijn libido vaak ook geremd wordt door “ik moet eigenlijk nog even dit en dat doen” of “ik ben echt aan slaap toe” of “ik voel me niet fris” etc, naja. Op deze vaste avond in de week kan ik eerst even rustig douchen en nemen we rustig de tijd. En wat daarnaast nog gebeurt gebeurt; soms doen we het nog een keer vaker; uitgebreid of even snel. Maar die ene keer neemt niemand ons dan iig meer af ;)
Ik heb hier best een tijd last van gehad, misschien wel 2 jaar, en het had een negatief effect op onze relatie.
Voelde me vaak moe, mijn hoofd zat altijd vol met regelzaken en ik had fysiek gewoon bijna nooit zin. Ik wees hem vaak af, op een gegeven moment werd elke aanraking beladen. Een knuffel vond ik al naar, want dan dacht ik: ooh, straks wil hij meer en dan moet ik weer nee zeggen. Ik voelde me schuldig, hij voelde zich afgewezen en we hadden beiden geen idee hoe we er uit kwamen. Echt een negatieve spiraal op een gegeven moment. We hebben er veel over gepraat, en ik heb echt bewust 'zin gemaakt'. Want dat was het wel, eenmaal over de drempel heen kon ik wel genieten. En hoe langer ik het niet deed, hoe hoger die drempel werd. Door het 'gewoon' weer te doen werd de drempel lager. Ook hebben we afspraken gemaakt over gewoon contact en verwachtingen daarbij, knuffelen zonder seks, een kus geven bij thuiskomen en weggaan, dat soort dingen. Maar wat uiteindelijk écht wonderen deed was stoppen met de pil. Ik heb nooit last van de pil gehad, maar na vruchtbaarheidsbehandelingen en 3 zwangerschappen in 4 jaar tijd, trok mijn lijf de pil niet meer. Toen ik stopte was het alsof er een mist optrok, en mijn libido schoot echt omhoog. En ik heb meer energie, ik zit lekkerder in mijn lijf, ervaar meer emoties. Ik voel nu pas hoe vlak ik was met die pil. Ik ben nog steeds regelmatig moe en mijn hoofd zit nog altijd vol, want hee, druk gezin met 3 kleintjes, maar waar dat toen als overheersend voelde, als een oprecht excuus voor geen zin hebben, voelt het nu als bijzaak.
Mijn libido is ook een stuk lager dan die van mijn vriend. En zeker met hormonen is het soms wel om te janken. Soms maak ik wel zin, dan merk ik wel dat het gewoon fijn is en als we dan wat vaker seks hebben, heb/krijg ik uit mezelf ook weer wat meer zin.
En als ik echt een paar dagen ofzo niet wil, dan helpt hij zichzelf maar een handje. Mij niet lastig vallen dan 🤣🤣🤣
Uhh lastig. Soms maak ik zin soms laat hij het zitten. Ik ben nu zwanger van de 4de en echt kotsmisselijk, hij zit te wachten maar zegt "geef maar aan als je ervoor openstaat" soms onderga ik het maar.. vind het ook zielig voor hem haha
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Peuters
reacties (24) Verversen