Hoe kan je dit afleren?? Onze 2e van bijna 3 jaar is eigenlijk een heel makkelijk mannetje. Een echte knuffelaar, maar kan zichzelf ook heel goed alleen (of samen) vermaken. Maar de laatste paar weken(/maanden?) schopt, slaat, bijt en duwt hij er op los. Hij is fysiek zeker zo sterk als zijn broer, maar als hij merkt dat hij gaat verliezen dan gaat hij of bijten of hij slaat met speelgoed op het hoofd van de oudste. Twee broers die een beetje ruzie maken vind ik niet erg, maar bijten en met speelgoed slaan vind ik echt not done. De ruzie met zijn broer heeft vaak nog wel een aanleiding (of nouja, 9 van de 10x is het zo dat hij het speelgoed wil waar de oudste mee speelt). Maar hij gaat nu ook steeds vaker zijn zusje van 10 maanden pijn doen. Soms heeft dat wel een reden als ze wat kapot maakt, maar soms zijn ze gewoon leuk aan het spelen en duwt hij haar opeens tegen haar hoofd achterover. Of hij gaat op haar rug zitten springen of tegen haar aan lopen trappen. Uiteraard zet ik haar wel regelmatig in de box als ze vervelend loopt te doen, zodat hij rustig kan spelen, maar ze gaat gewoon graag het hele huis door, dus kan haar niet de hele dag in die 1,5 m2 opsluiten.
Heb al wel het een en ander geprobeerd, maar ben even benieuwd hoe jullie zulk gedrag aanpakken... hij is best spraakzaam, we kunnen samen ook heel veel kletsen, maar als ik zeg dat dit niet mag dan lijkt hij het niet te begrijpen en soms gaat hij ook keihard lachen alsof ik net een hele leuke mop heb verteld 🙄 maar ik heb het idee dat het dan niet echt doordringt.. of is dit leeftijd?
Het gesprek aangaan, uitleggen, samen oplossingen zoeken en zo nodig uit de situatie halen. Voorbeeld bij pijn doen: 'Ik zie dat je boos bent. Hoe komt dat? Je mag best boos zijn, maar je mag je broer/zus geen pijn doen. Hoe kunnen we dit oplossen wanneer je een volgende keer boos bent? Voorbeeld 2: Ik zie dat je je broer weer pijn doet nu je boos bent. Wat hadden we hier voor oplossing voor bedacht? Als ik zie dat het weer niet goed gaat mag je even bij mama aan tafel een puzzeltje maken.
Lees dat je begonnen bent met op de trap zetten, dat doen wij hier ook, op de gang zetten. Ik heb wel het idee dat dat werkt. Doorzetten denk ik! Succes!
Focus op het 'slachtoffer'. De 'dader' even negeren en het gebeten kind troosten. Het bijtertje helpen het goed te maken.
Grote broer heeft pijn. Ga maar een glaasje water/nat doekje voor hem halen. En als de boel gekalmeerd is kun je uitleggen dat bijten pijn doet Was het jouw bedoeling om ... pijn te doen?
Meestal is dat het niet. De meeste kinderen willen het van nature gewoon goed doen ;-). En dan kun je voor het vervolg een alternatieve oplossing verzinnen. En dat zal vast niet in een keer lukken.
Onze jongste is 2 en doet dit ook regelmatig. We hebben nog steeds de oplossing niet gevonden, dus ik lees ook even mee. Kind is ook zo sterk. We geven aan dat het pijn doet, uit de situatie halen, straffen. Het helpt allemaal niet
Ik weet niet wat je doet maar praten werkte hier op die leeftijd nog bijzonder slecht. Consequenties aan gedrag wel. Wij hebben huisregels getekend op een blaadje, al vanaf dat ze klein waren. We praten met lieve woorden, handen thuis, spullen laten we heel, je maakt elkaar niet bang … dat soort dingen. Met een afspraak wat als je je er niet aan houdt. Ongewenst gedrag tekenen, rood kruis erdoor en gewenst gedrag met groene krul erbij. Hier mag hij leren zeggen ‘ik wil dat niet’ of ‘mama wil je helpen’ als het niet gaat zoals hij wil. Dat kan je langzaam aan gaan aanleren op die leeftijd. Zal misschien eerst stapje zijn als ‘je loopt even weg als het niet gaat zoals je wilt’ Bij ongewenst gedrag op die leeftijd was hier naar de gang om uit te razen en daarna gaan we samen sorry zeggen (was eng dus ik ging dan mee). Geen sorry willen zeggen is terug naar de gang (duurde in het begin soms eeeeeindeloos). Dingen slopen op de gang/tegen de deur trappen (gebeurde hier ook nog wel) dan extra consequentie .. bijv favo speelgoed afpakken. Hier andersom ook geprobeerd dus goed gedrag belonen maar dat werkte niet ;-) Bedritueel kwam ik nooit aan als straf want die hebben ze nodig. Als ze groter worden kan je wachttijd introduceren voor tv of iPad (dan mag de rest wel maar moet je 10 min wachten bijvoorbeeld: zeer effectief hier!) en maken ze iets stuk is het helpen repareren of meebetalen. Hier een ASSer die nog weleens meltdowns had (gaat nu veel beter) en tja die meltdown kan je weinig aan doen. Maar de consequenties wel, zo gaat het in volwassen leven ook. Dus de bloempot kan je betalen en we gaan samen een nieuwe plant kopen .. niet boos dan dus op het feit dat er een meltdown is maar wel verantwoordelijk houden voor consequentie waar anderen last van hebben.. schreeuwen, uitrazen, prima maar op je kamer waar niemand er last van heeft..
Dankje voor je uitgebreide reactie. Ik denk dat het voor hier misschien ook wel goed is om met pictogrammen te werken. Ga ik mij eens in verdiepen, grote kans dat ze dit meer aanspreekt dan een boze moeder 😅
Haha ja mijn boosheid haalt echt geen klap uit hier. Zeker niet als ze al overprikkeld zijn dan wordt het alleen maar erger. Dan moet ik rustig blijven maar ja uhhhh .. iets met ‘ook maar een mens’ Succes! Tis beetje uitvogelen wat voor jouw kids past, elk kind is anders
Ik had hetzelfde probleem en heb een paar keer supernanny gekeken. En het ‘strafbankje’ overgenomen. Duidelijk regels stellen voor alle kinderen, slaan, bijten, knijpen en schoppen vallen hier allemaal onder de categorie: geen waarschuwing. Doe je dat, zit je direct het aantal minuten van je leeftijd op de trap. En…. Het werkt! Zelfs de 2 jarige snapt het, die was overigens vaak de klos omdat ze regelmatig klappen/duwen opving 😬 maar dat is nu echt veel en veel minder. Het leuke er van vind ik dat je naar een positieve leefomgeving werkt, waar ruimte is om te spreken over wat wel en niet fijn is voor elkaar en wat het met de ander doet. Het is aanrader!
Het is even doorbijten. Na 2 weken was het iedereen goed duidelijk en echt ik heb me zo vaak afgevraagd waarom ik dit niet veeeeel eerder gestart ben. Verder paste ik ook de tactiek toe van, weglopen is terugbrengen. Eerste keer zeggen: jij blijft 3 minuten op de trap. 2e keer, op de trap. En daarna simpelweg negeren en terug naar de trap slepen. Het vereist echt even tijd van jou nu maar het is zo heerlijk verhelderend voor zowel de kids als jezelf. Zet ‘m op hoor 💪
En nog even over dat uitlachen. Kinderen moeten leren dat bepaalde dingen niet grappig zijn. Als jij consequent de kinderen corrigeert dan snáppen ze dat slaan niet leuk is. Want hee, dan krijgen ze straf. Zo leren ze het juist. En het stukje invoelen dat de ander ook emoties heeft dat groeit met de tijd.
Ja erg lastig idd. Onze jongste deed dit ook bij de oudste. Jongste kon zich nog niet genoeg duidelijk maken toen. Als hij het deed, zei ik met geschrokken gezicht en stem dat het niet kan en dat dit heel veel auw doet! Ik heb zelf een keer gezegd, als mama dit zou doen bij jou denk je dat dit geen pijn doet !? Het is uiteindelijk wel gestopt, toch weer een fase 😉
Hoop inderdaad dat als hij wat ouder is dit gedrag wel vanzelf over gaat. Maar echt met speelgoed op hoofden slaan, op een rug van een baby springen en haar omduwen vind ik toch wel gedrag waarbij ik niet wil afwachten voordat het een keer mis gaat.
Heel duidelijk/streng zeggen dat dit niet mag (en wat wel mag, )en als hij ermee doorgaat direct op de gang. En als dat niet werkt, neem ik ook wel eens een favoriet speelgoed van kind af waar ze dan op dat moment mee speelde en vertellen wanneer ze het terug kan krijgen (welk gedrag ik dan wel wil zien). Mijn ervaring is dat ze misschien lachen of het nog een keer doen, (dan volgt dezelfde sanctie) maar dat ze de volgende dag er zelf over begint en dan herhaalt wat ik heb gezegd. Het landt dus toch wel, ook al proberen ze even de grens op te zoeken en hoe consequent jij erin zit. Herhalen herhalen dus. En verder ook voorkomen door na de straf even uit de situatie te halen als het gedrag zich steeds herhaalt. Iets positiefs gaan doen. Dat doe ik vaak alleen als vermoeidheid de oorzaak is want dan weet ik dat ook onmacht een rol speelt, net die momenten dat je niet doordringt.
Verder bespreek ik hier op een rustig moment hoe we wel en niet met elkaar om gaan. Hoe kunnen we lief samen spelen? Wat mag dan niet? En wat mag dan wel? En waarom mag je niet slaan? Hoe voelt de ander zich? En een knuffel, is dat wel fijn? Betrek dan ook de oudste in het gesprek. Samen weten ze precies wat wel en niet mag. Als het dan mis dreigt te gaan zeg ik: dat is niet wat we hebben afgesproken met lief spelen, weet je nog wat wél mag?
Ik dacht misschien moeheid. Maar vanmorgen gebeurde het een half uur nadat hij uit bed kwam 😑 de 2 minuten op de trap heeft hij doorstaan, maar de gewenste antwoorden gaf hij totaal niet. Zijn broer wel 😅
Ook dan kan het vermoeidheid zijn. Wij komen ook wel eens moe uit bed. Maar het kan ook zonder vermoeidheid uiteraard dat hij flink over de grenzen gaat. Maar kies een methode en hou die vol. Dan weet je kindje waar ie aan toe is. Jij kunt dit! Het bespreken zoals ik hierboven heb beschreven doen wij gewoon aan tafel tijdens het eten bijvoorbeeld. Totaal niet gerelateerd aan een incident. En complimentje aan je oudste👍🏻. Zo zie je ook maar dat het ook echt aan het kind kan liggen, want je geeft in de basis dezelfde normen en waarden aan beide kids
Nou mijn zoon van 4 heeft dit momenteel ook heel erg 🙈 zijn oudere zus slaan, haren trekken, met speelgoed gooien, knijpen... Bijten deed hij vroeger ook maar nu niet meer. Hij doet het zowel uit explosieve boosheid (wordt erger als hij moe is), als ook uit gewoon een soort spelletje waarbij hij zijn eigen kracht niet kent (is zooo sterk). Ik probeer heel consequent te zijn en hem zodra hij zus pijn doet op de trap te zetten in de gang (met deur open). Timer op en als wekker gaat mag hij eruit. Dan kort woordje: slaan doet pijn, iemand pijn doen mag niet. Goed maken met zus en weer verder. Maar lijkt allemaal zo van hem af te glijden 🙈 als ik actief met hem bezig ben, of als hij kan helpen is het veel beter. Is verder ook zo'n lieverd, een echt knuffelaar en zorgzaam naar zijn jongere neefje en nichtjes. Maar dus naar zus toe verschrikkelijk qua gedrag. Kan er zo boos om worden, ook dat weglachen. Weet het soms ook niet meer en hoop dat het consequent blijven gaat helpen. Ik volg even mee, wie weet krijg ik ook nog wat tips.
Echt precies dit inderdaad... je bent nu de 2e die zegt dat het erger wordt als ze moe zijn, misschien moet ik daar eens op letten. En misschien is dat ook gelijk het probleem, want hij lijkt de laatste tijd ook veel meer slaap nodig te hebben. Hier zet hij ook wel eens zijn tanden in mn schouder als we samen aan het knuffelen zijn. Meestal is het wel ruzie gerelateerd, maar dus soms ook echt uit het niets.
Ja raar is dat. Hij doet alweer regelmatig een dutje smiddags. Soms in bed als hij het aangeeft en soms valt hij bij mij op schoot in slaap als ik zie dat hij moe is.
Op deze leeftijd zou ik heel consequent met een boze stem/gezicht hem in de hoek zetten en zeggen waarom. .En na 3 minuten een korte uitleg en de afspraak dat hij niet mag bijten/pijn doen. Met alleen woorden gaat hij dit niet afleren...
Heb ik ook al geprobeerd 🙄 in eerste instantie bleef die niet op de trap zitten. Heb er uiteindelijk een timer bij gezet op 3 minuten. Dat hielp voor het blijven zitten. Als hij dan weer rustig is praat ik met hem, vraag ik of hij weet wat hij gedaan heeft. Zeg ik dat het niet mag. Als ik dan vervolgens vraag of hij mag bijten is zn antwoord: 'ja hahahaha'.
Ja die kids heb je .. ik heb hier zo’n dame rondlopen. Dat is echt arbeidsintensief … de leeftijd 3-5 vond ik killing bij haar. Maar nu ze 10 is heb ik geleerd dat het goed was om het zo te doen want tis echt een leuk kind geworden (die nog steeds de randen van de regels opzoekt en vooral heel temperamentvol en gevoelig is). Enerzijds aandacht voor de emoties maar anderzijds consequent op de regels was hier wel de oplossing (maar man man wat was ik het soms zat om der 3 uur lang elke keer weer terug der bed in te leggen, der dank je wel te leren zeggen of sorry, te leren dat slaan niet grappig is)
Ooh dat laatste zo herkenbaar😅 ik moet mn vragen hier gesloten formuleren.. dus wat mag je niet doen bij iemand anders? Was toen een keer dat hij had gebeten en ik vroeg na het afkoelen; bijten mag (‘niet’)…? alleen zachtjes zei die 🤭
Stiekem moet je ook nog lachen als je dan zo'n reactie krijg 🫣😁
Helaas doet hij het hier ook echt niet zachtjes en bijt hij soms echt door tot het bloed. Ik ga eens proberen om mijn vraag anders te formuleren zodat ik misschien wel het juiste antwoord krijg.
Ja mijn dochter doet precies dit. Die is nu 3,5. Als ze moe is dan word het vaak nog erger. Straffen doe ik wel maar helpt vaak ook niet echt. Alleen op pad naar buiten of echt samen dingetjes in huis doen helpen wel om het gedrag wat te verminderen. Heb hier toen ook om advies gevraagd en de meeste reacties waren het is de leeftijd en toe aan school. Dat lijkt het hier ook wel echt te zijn dus we zingen het nog een paar maandjes uit.
School duurt nog ruim een jaar voor hem 🫣 het is misschien wel meer geworden sinds zijn broer naar school is gegaan een half jaar terug. Ze maakte daarvoor ook wel ruzie, maar niet dat gemene echte pijn doen. Even in de zomervakantie kijken of het beter gaat als de oudste thuis is.
Pfff nog een jaar. Ja sommige kindjes hebben echt een uitdaging nodig om zich te kunnem vermaken. En wanneer ze die thuis niet meer vinden in het speelgoed dan gaan ze zich vervelen en vanuit die verveling gaan ze dan gekke dingen doen. Zo lijkt het iig bij mijn dochter wel te zijn. Als ik met haar ga zitten voor een puzzel of knippen/plakken gaat het goed. Ook meehelpen in huis/koken dan gaat het goed. Maar dan hou ik haar bezig. Als ze het zelf moet doen gaat het even goed en dan begint het gedoe. Heeeeeeeeeeel vermoeiend. Wellicht als in de zomervakantie de oudste thuis is dan heeft hij weer een speelmaatje en dan zal het wel veel beter gaan.
Maar hij kan zichzelf dus echt fantastisch vermaken. Geef hem 2 auto's en hij heeft hele fantasie verhalen. Heb ook niet het idee dat hij zich verveeld en als dat wel een beetje het geval is ga ik vaak wel even samen met hem een puzzel maken of een treinbaan bouwen. Heb ook niet het idee dat hij echt toe is aan school, het zijn totaal geen hoogvliegers, hele gemiddelde kinderen. Eens kijken of het in de vakantie beter gaat, anders is het misschien ergens toch wel een beetje verveling.
Ik herken dit wel van die leeftijd. 3 tot 4 jaar was hier heel pittig met de oudste. Ik strafte haar wel, zette haar op de gang. Maar vaak had dat ook niet heel veel zin. Veel naar buiten gaan, energie kwijt hielp hier wel.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Peuters
reacties (39) Verversen