Onze 3,5 jarige zoon heeft zo veel energie dat hij niet kan stil zitten. Het is onmogelijk om hem een boekje voor te lezen of om een spelletje met hem te spelen, zelfs rustig eten aan tafel gaat niet. Hij heeft zoveel energie dat hij de hele dag continu in beweging is zonder stoppen. Ondanks het feit dat hij niet stil zit merk ik wel dat hij wel slim is. Als ik dan een spelletje met hem probeer te spelen en hem iets vraag in stukken en brokken dan antwoord hij meestal wel juist.
Maar het is enorm slopend, vermoeiend, niet gemakkelijk om op te voeden.
Ook op school zorgt het voor moeilijkheden, ze lezen met moeite een boekje voor.
Hem altijd laten buiten spelen en alle energie afwerken is de oplossing niet, daar wordt hij alleen maar wilder van en luistert dan slechter omdat we in die paar uurtjes geen grenzen gestelt hebben. Als we in de gewoonte blijven van grenzen te stellen dan blijft hij die ook volgen.
Maar dit is ook vermoeiend om de hele tijd te doen.
Misschien heb je een heel energiek kind (heeft mijn zoon ook in de klas) maar het klinkt ook wel als onze zoon net adhd. Dus mogelijk als dit probleem blijft eens informeren naar testen op adhd. Hoeft natuurlijk niet zo te zijn maar bij onze zoon was het wel zo en nu met behulp van ritalin hebben we een energiek kind die zich wel kan concentreren als het nodig is en de rest van de dag nog steeds lekker druk en uitgelaten is. Hij voelt zich beter en behoud makkelijker vriendschappen (makkelijk vrienden maken deed hij al). Dus mijn advies zou zijn, kijk eens rustig rond of er meer aan de hand is en als er ritalin nodig is zeker doen dit is zo helpend en fijn voor kind zelf en het gezin. En wat bij onze zoon helpt als hij heel erg druk is is kinetisch zand of klei. Daar wordt hij rustig van. En lego inderdaad. En kinderen met adhd zijn ontzettend creatief, spontaan, geïnteresseerd in van alles en sprankelend. Maar het is wel fijn om te weten of er sprake van is of niet om het juiste plan van aanpak en begeleiding te hebben. O ja en luisterboeken zijn echt een hit. Die kan hij zelf aanzetten tijdens het eten/guppen enz. Daar hoeft hij niet stil voor te zitten. Succes
Ik herken wel dingen van wat je schrijft. Hier ook zo'n stuiterende wiebelaar, vanaf het moment dat ik hem ging voelen in mijn buik ;) Leerde "stil" zitten toen we zijn eerste doosje lego voor hem kochten, ik denk dat hij toen de leeftijd had van jouw zoon. Hij is nu 5 geworden en maakt inmidds de dozen van 7 en 8+ in zn uppie. Zit veel uitdaging in voor hem want onderprikkeling ligt ook constant op de loer. Groep 1 was daardoor ook echt een heel taai jaar, want hij wilde helemaal niet kleuren, knippen, spelen maar iets leren, daarvoor zat 'ie toch zeker op school. Juffen waren ook echt niet leuk. Nu in groep 2 gaat het stukken beter maar hij gaat zo hard dat ik me soms wel eens zorgen maak hoe 'ie genoeg uitdaging blijft krijgen.
Anyhow, misschien eens kijken voor een doosje lego? Zijn eerste doosjes hielpen we met het klaar leggen van de blokjes per bladzijde en soms met het in elkaar drukken, maar het zelf doen en het succes aan het einde gaf hem een enorme boost. En hij kan het ook staande doen bijvoorbeeld, al wiebelend kun je prima bouwen. Voor onze zoon was het echt goed dat hij zo zelf ook merkte dat hij ergens goed in was in plaats van altijd maar anders te zijn. (In de familie en vriendengroep alleen maar bijzonder rustige kindjes, dus hij hoorde in gezelschap altijd dat hij zo druk was..)
Hieronder zegt iemand dat het een fase is, dat is het niet perse, maar het kan zeker wel beter gaan over een tijdje. Duurde hier ook een jaren, maar nu heeft hij echt een langere spanningsboog en is hij iets beter te sturen.
Succes ermee, hopelijk slaapt hij wel goed! En zo niet, ook dat ging hier beter zodra hij op school echte uitdaging kreeg 😉
Hier ook zo’n hyperactief friemel kind (vermoeden van o.a. adhd, we zijn momenteel bezig met testen). Al voor zijn geboorte was hij hyperactief (zelfs een keerje extra echo door gekregen 🙈). Boekjes lezen had op die leeftijd ook zijn interesse niet, tenzij het een dino informatie boek was. Stil zitten bij het boekje lezen vraag ik niet meer aan hem. Hij moet naast mij ‘zitten’, maar dan zie ik geregeld voeten en of billen langs komen. Daarnaast helpt het ook om iets in zijn handen te hebben. Ook heeft hij een verzwaringsdeken en kussen die ik hem dan soms geef. Maar dat is vooral is ik zijn gewiebel even niet zo goed kan hebben 😉. Ik zorg ervoor dat de verhaaltjes kort zijn, max 5 min, maar dat is eigenlijk al te lang. Probeer iets te zoeken waar hij ‘rustig’ van wordt. Hier mag hij de tablet om even tot rust te komen, wellicht geeft dat wel veel prikkels, maar wij zien hem echt even tot rust komen. Wij hebben dan ook van onze gezinshulp het advies gekregen om dit gewoon te doen. Lego kan hij ook heel geconcentreerd mee bezig zijn, maar dan blijft hij wel bewegelijk. Ik kan je verder alleen maar meegeven om hem goed in de gaten te houden en optijd aan de bel te trekken als hij straks naar school gaat. Mijn zoon zit nu in groep 3 en heeft het daar heel moeilijk met het stil zitten. Het os een slim jongetje (dat is ook uit de eerste testresultaten gebleken), maar doordat hij niet stil kan zitten lijkt hij het toch moeilijk te hebben in de klas. Gelukkig wordt hier wel rekening mee gehouden en is er ruimte voor hem. We zijn hiervoor wel continu met school in overleg en opzoek naar wat voor hem werkt.
Hier twee pubers die ik wel eens woordjes overhoor . En hoe gaat dat ….. ze zitten op balans bal of staan op balance board .liefst zitten ze met hun handen ook nog lekker te friemelen . Dat gewiebel maakt de focus op een of andere manier beter . Dus het doortrekkend naar jouw wiebel kleuter , zou zittend op een balans bal en frunniken aan tangle een boekje lezen wel lukken ?
Paar dingen die mij te binnen schieten: 1) Helpt het als je hem iets in zijn handen geeft waar hij mee kan spelen als hij een boekje gaat lezen? Een frummelding ofzo? 2) herken je over- en onderprikkeling goed genoeg en weet je wat te doen? Onderprikkeling geeft drukker gedrag, overprikkeling ook .. 3) helpt het om korte afspraakjes te maken om het zo te trainen? Bijvoorbeeld: we gaan een boekje lezen en zetten de kookwekker over 3 minuten. Tot hij afgaat moet je luisteren en hier blijven zitten. Je mag wel .. (friemelen met je handen, met je voeten tikken, wat dan ook wat ie fijn vindt). En zo de tijd wat opbouwen ..
Laat het zijn, het is hoogstwaarschijnlijk een fase. cognitieve uitdaging, veel laten bewegen, weinig schermtijd (dit werkt overprikkelend) En het even aankijken. Er niet te snel een label op laten plakken, dit kun je altijd nog bekijken als er geen verandering in komt met de tijd. Zorg ook dat je jezelf even terug kunt trekken om op te laden. Ga ook eens alleen wandelen of een bakkie doen in dit mooie herfstweer en laat dan even iemand oppassen. 3,5 is ook echt een pittige leeftijd, waarin kinderen extra wild kunnen zijn.
Je hebt ook gewoon kinderen waar het brein zo werkt en het geen fase is ;-) brengt flinke uitdagingen mee in de opvoeding. Als (plus)moeder van kids met ADHD, ASS en HB kan ik je zeggen dat ouders die geen kids hebben waarbij het brein anders werkt dan de gemiddelde norm is, echt maar dan ook echt geen idee hebben wat dat betekent voor de opvoeding.. de standaard oplossingen werken zelden namelijk
Ik was als kind zodanig druk, dat mijn moeder tot mijn 7e niet durfde om nog een kind te krijgen. Vanaf 6 a 7 jaar ging het steeds beter. Natuurlijk ken ik jouw kind niet, is ieder kind anders, maar het kan echt vanzelf goedkomen. Soms ook niet, maar met 3,5 jaar, is het echt moeilijk te zeggen. Ik zou het consultatiebureau eens vragen om advies, die staan ook weer in contact met gespecialiseerde mensen, die hebben mogelijk ook tips hoe je hiermee kunt omgaan en hoe je het volhoudt.
Heb je genoeg structuur en afwisseling op een dag? Ik begrijp niet goed het stuk dat buiten geen grenzen zouden gesteld kunnen worden?
Ik zou denk ik een vaste structuur op de dag gaan volgen, mocht je dat nog niet doen, zodat je kind ook weet wanneer het even lekker kan bewegen. Probeer bijvoorbeeld 3x per dag lekker naar buiten te gaan, speeltuin of op fietsje. Ik ga vaak al vroeg, half 9-half 10 rondje wandelen; dan fruit eten, dan spelen in huis (wat je kind leuk vindt, kan ook samen dansen of muziek maken zijn), dan lunchen, dan even rustig op de bank, of slapen, of spelen, en dan weer naar buiten. En bij het eten mag hij best wat wiebelen toch? Niet alle kinderen kunnen even goed stilzitten en dat hoeft ook niet. Wij zaten een tijdje op peutergym, dat was ook leuk, combi van bewegen en nieuwe dingen leren. Het is wel zo dat je focussen kan aanleren, bijvoorbeeld door van jongs af aan voor te lezen, leert een kind wel zijn aandacht voor iets langere tijd vast te houden. Dat is wel te oefenen, al is er natuurlijk veel verschil in kinderen en in hun interesses.
Die dingen die je zegt gebeuren meestal al, zeker als het vakantie is. Ik merk dat je geen idee hebt wat ik bedoel. Ik heb van jongs af aan al boekjes proberen voorlezen. Je zegt even rustig op de bank maar dat kan hij niet.... Als ik hem buiten laat rond lopen en spelen (grote open velden) dan zit ik geen grenzen te stellen...
Dat laatste stukje slaat kant noch wal he😅 Ik herken je verhaal compleet. De middelstr vermoed ik adhd. Hij is nu 5 jaar geweest en het gaat wel iets beter. Hij kan nu focusen op dingen die hij heel leuk vind. Maar het blijft een ding inderdaad. Zodra hij 6 is word hij getest. Op school heeft hij wiebelkussen. Lastig he.. Je wilt eigenlijk niet steeds grensen stellen en politieagent spelen. Dat is ook niet goed voor zn zelfvertrouwen door heel dag hem te wijzen op wat mag en niet. Moeilijk!!
Focus kan je oefenen, blijkt zeker uit wetenschappelijk onderzoek. Met heel kleine stapjes beginnen.
Maar als het er altijd al geweest is, is het niet vreemd dat het juist nu nog meer opvalt gezien de schoolse setting waarin meer verwacht wordt van een kind
Krijgt hij cognitief voldoende uitdaging? Onze kinderen zijn hoogbegaafd vandaar dat ik vanuit onze insteek kijk ☺️ hoe meer wiebelen hier hoe minder cognitieve uitdaging ze hebben gehad
Zou het ook in die hoek proberen te zoeken door bijvoorbeeld zelf meer uitdaging te bieden. Een stukje acceptatie misschien ook maar onze hbers kunnen wel stil zitten als ze goed moe zijn geestelijk en lichamelijk (moeten daar dus wel echt voldoende van krijgen is dat niet zo stuiteren ze constant van tafel en door het huis haha)
Hier hetzelfde verhaal maar . Mijn zoon zit nu in de HB klas en er liggen meerdere stoelen in de klas wiebelkussens en er staan krukken met trappers op de gang. Aan tafel stil zitten is een drama. Thuis overigens ook. Mijn man is een ADHD'er en die kan beter stil zitten dan mijn zoon en ik🤣 moeder van mijn zoons vriendin zit ook standaard met haar knieën boven tafel tijdens het eten hoorde ik al🙈
Mijn oudste en ik zitten bij het ontbijt vaak met een puzzelboekjes aan tafel. Geen probleem als ze vies worden en het geeft rust omdat we dan bezig zijn. Ik heb het opgegeven om me er druk om te maken. De jongste heeft er wel een handje van om op me te gaan hangen en op schoot te kruipen, dit wil ik niet hebben want daar raak ik geïrriteerd van. Maar even tussendoor een rondje lopen, helemaal prima🙈 en een boek luisteren kan ook ondersteboven, achterstevoren en al lopend.
Mijn beweeglijke kind liet ik voornamelijk gewoon bewegen. Klinkt als een open deur, maar het werkte wel om maar niet steeds te proberen haar stil te laten zitten. Als het staand op 1 been op de trip trap wel lukte om te eten of als ze ondersteboven op de bank met wiebelende voeten in de lucht naar een kort verhaaltje kon luisteren, dan deed ik het gewoon zo. Ze vond het ook fijn om in bad voorgelezen te worden, dan speelde zij wat en zat ik er naast. Van water werd ze altijd rustiger. Na het bad mocht ze het water ‘van zich af’ dansen en springen, en daarna droogde ik haar pas af. Anders krioelde ze meteen die handdoek weer uit, dan moet eerst even die beweging er uit gegooid worden. Ze zit nu in groep 4 en is nog steeds een heel beweeglijk kind. Er komt steeds vaker rust in, ze kan nu zittend eten, al blijft een hele maaltijd aan tafel echt een opgave. Voorlezen lukt nu bij bedtijd ook goed. Maar vaak genoeg krioelt en stuitert ze nog alle kanten op. Onze school is sterk in bewegend leren en veel sportieve activiteiten, de kinderen mogen ook veel bewegen in de klas. Dat helpt heel erg. Bij de kleuters mocht ze bij het voorlezen een wriemel speeltje in haar handen houden, en dan zat ze achteraan zodat zo min mogelijk kinderen last van haar gewiebel hadden. Vaak zie je dat de juffen ze dan juist vooraan willen om ze kort te houden, maar dat werkte bij onze dame juist averechts.
Verder hielp een duidelijke structuur in de dag en lekker veel uitdaging en nieuwe dingen proberen goed. Ruim de tijd nemen om de dag af te bouwen ook. En schermtijd beperken.
Bedankt, ik ga hem vanaf nu een boekje voorlezen als hij in bad zit, dat is een super goed idee!
De mijne krioelt ook alle kanten op als ik probeer voor te lezen, ik maak me dan zorgen voor later, of het wel gaat lukken in de 1e kleuterklas...het helpt wel om te lezen dat het beter kan gaan met de tijd. Bij onze school wordt er meer gefocust op regels en moeten ze stil kunnen zitten. Geen ideale combinatie. Een wriemel speeltje is ook een super goed idee bedankt! De juf heeft zelf ook al gemerkt dat hij meer uitdaging nodig heeft Je hebt veel goede tips gegeven. Enorm bedankt
Ik snap de zorgen om school, maar in de kleuterklas mogen ze echt nog alle kanten op bewegen hoor. Er zijn er elk jaar wel enkele die nog niet goed in de kring kunnen zitten. En ze doen op school vaak toch ook wel iets makkelijker mee met de groep, dus eerst maar eens kijken hoe het gaat. Onze juf in groep 3 had een Master in bewegend leren dus die leefde zich lekker uit :) Ze had ook een klas met driekwart jongens, was echt nodig. Ze gingen ook gewoon het schoolplein op voor bepaalde werkjes ofzo. En nu in groep 4 heeft ze een juf die zo relaxt is, en gewoon zegt: dan doet ze toch staand haar sommen. Vorig jaar had ze een soort pool noodle om haar tafeltje op de voeteneind zodat de anderen het tikken van haar voeten niet hoorde. En er is een klasgenootje die een speciaal wiebelkussen heeft, en eentje met zo’n elastiek bij zn voeten om mee te wiebelen. Dat soort spullen zijn er niet voor niets, er zijn heus genoeg krioelkindjes :)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (21) Verversen