Hoi. We hebben een vermoeden dat ons zoontje van 3 autistisch is. We krijgen waarschijnlijk een ontwikkelingsonderzoek. Eerst naar de kinderarts. Hoe verloopt dit proces? Wat doet de kinderarts en wat zijn de verdere stappen? Onze voornaamste problemen zijn dat hij niet met speelgoed speelt. Kan wel puzzelen en vormenstoof en dat soort dingen maar hij doet het liever niet. Speelt er op zijn eigen manier mee. Heeft niks met andere kindjes. Wil ze het liefst niet in de buurt. En als er wel een kindje is is het alleen maar ruzie omdat ze niks mogen aanraken qua speelgoed. Er is wel meer maar dit is het voornamelijk. Mijn vraag aan mamas met autistische peuters, hoe vermaken jullie je kind? De mijne wil niks en is de hele dag aan het hangen en niksen. En vooral veel huilen omdat niks goed is. Praat ook nog niet trouwens. Volgt wel mijn aanwijzingen op dus begrijpt wel veel maar praten doet hij niet.
Mijn kind kan ook niet zelf spelen, maar dat is misschien een gebrek van mij. Of een teveel aan speelgoed. Ik vermoed om andere redenen autisme. Mijn kind kan niet tegen achtergrond geluid. Een lekker muziekje aan is totale paniek. Als ik blij ben moet ik emoties uitspreken lachen in huis is uit den boze, zeggen dat je blij bent is goud. De kalender is heilig en timers geven rust. Helaas ben ik niet zo van het bovenstaande en Enorm chaotisch, wij hebben samen hierin onze weg gevonden en op school werkt de aanpak ook. Als hij het nodig heeft gaat hij zijn eigen wereldje in hiervoor heeft hij de tools binnen handbereik. Dit om een meltdown te voorkomen. Driftbuien zijn vervelend, maar meltdowns... En de totale paniek in zijn ogen breekt soms mijn hart maar... Hij doet het fantastisch!
Mijn zoon met autisme kan zichzelf juist heel goed vermaken. Kan uren lang spelen zonder dat ik hem hoor. Hij geniet enorm van de treinbaan en van zijn Lego Duplo. Samen spelen mag ook maar liever niet met andere kinderen.
Vooral omdat in de meeste gevallen (ook niet altijd uiteraard) vaak de ontwikkeling tot aan kleuterfase redelijk hetzelfde gaat), ondanks dat er wel notificaties zijn van.
Ik heb twee zoons met autisme ( en hoge intelligentie). Ze zijn ondanks dezelfde diagnose totaal verschillend en hebben zich ook verschillend ontwikkeld. Zij konden zich beiden heel erg goed zelf vermaken, ze speelden alleen anders dan de meeste leeftijdsgenoten. Veel meer gericht op details van speelgoed bijvoorbeeld. De kinderarts heeft ons doorverwezen naar een specialistisch centrum, waar ze gediagnosticeerd zijn. De een vrij jong, de ander pas toen hij 10 was. Ze zijn geobserveerd en er is uitgebreid met ons gesproken. Geen persoon is hetzelfde, dat geldt net zo goed voor mensen met ASS, dus ik zou afwachten wat de artsen zeggen, meer dan afgaan op hoe het bij anderen ging. Succes.
Wij hebben onlangs ook de diagnose autisme gekregen voor onze oudste zoon, en herken wel wat van jouw verhaal. Hier heeft het een stuk langer geduurd en is het vermoeden van autisme pas ontstaan toen hij al wat ouder was. Ik denk dat het onderzoek eerst in houdt dat ze uitgebreid met jullie in gesprek gaat over zijn ontwikkeling en of je dingen herkent of niet, daar hebben zij een speciale vragenlijst voor. Daarnaast zullen ze hem gaan observeren in zijn spel denk ik en daarna zullen ze gaan kijken hoe ze hem kunnen stimuleren.
Ik hoefde op die leeftijd mijn kind niet te vermaken. Hoewel hij ook het speelgoed op een andere manier gebruikte dan de bedoeling was en dat doet hij nog steeds wel. Veel sterkte ermee!!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (12) Verversen