Ik heb een dochtertje van 3 jaar en een kereltje van 6 maanden, je zou denken dat ik dit weet maar ik ben wanhopig (zoals je vast wel weet als je mn posts volgde)
Hoe troost ik mijn 6 maandertje in bed? Ik prpbeer tegen hem te praten, zingen, aaien over zn bolletje, over zn buikje, handje vast houden, tutje, knuffeldoekje, ssshen, ... Niks wil werken. Als hij wakker in bed gelegd wordt is het krijsen tot hij rood aanloopt en gaat snakken naar adem.
Hij wil alleen maar gewiegd worden. Ik dacht dat opnieuw inbakeren (in combi met fedde kees lakentje) werkte maar dat was maar 1 week goed, nu weer drama. Hij wil in de nacht ook gewoon gewiegd worden, na 23u slaapt hij enkel nog als ik rondloop met hem. Op me slapen of in hetzelfde bed is ook niet goed. Ik leg al mn shirt van de dag onder zn hoofd zodat hij me ruikt. Extra flesjes helpen niet, hij drinkt ze op en gaat vervolgens alsnog krijsen, hij heeft echt geen honger. Hij heeft witte ruis, verduisteringsgordijnen, hij heeft het niet te koud of warm. Heb zelfs meermaals paracetamol geprobeerd uit wanhoop maar ook dat doet niks.
Ik heb een slaapcoach consult gehad, en volg dat schema qua wakkertijden en dutjesduur en bedtijd. Hierdoor is hij overdag ietsjes vrolijker, als ik hem laat slapen wanneer hij wil is hij nog verdrietiger de hele dag.
Zn oortjes zijn gecheckt, kinderarts kan niets vinden, osteopaat ook niet.
Mijn partner krijgt hem ook gewoon niet in slaap, helpt me sinds.kort wel meer met de oudste en huishouden.
Nog twee weken tot kdv en dan leggen ze hem daar gewoon in bed tot hij slaapt, wat dus heel lang huilen gaat zijn. Voel me vreselijk maar ik moet echt wat rust, ik word bozer en gefrustreerd. Zelfs als de baby slaapt lig ik zenuwachtig op bed tot hij weer begint. Dit had ik bij mn oudste huilbaby ook. Doe ik wat verkeerd??!! Bovendien ben ik zo op dat mijn menstruatie ook al 8 dagen uitblijft, en hoewel de test negatief is blijf ik een beetje paniekerig dat hij toch positief wordt.
Ik zit echt met de handen in het haar. Moet ik hem dan toch maar een paar dagen uren laten huilen? Hoewel alles in mn lijf zegt dat niet te doen..........
Ik lees het hier net ook al, maar zou inderdaad kijken of je kindje last heeft van verborgen reflux. Hebben wij destijds ook gehad met onze zoon. We kwamen er na 5 maanden achter en toen we er medicijnen voor kregen ging het al snel een stuk beter. Het arme ventje had al die tijd pijn gehad en zoals je al beschrijft hielp dan echt niets. Een paar dagen laten huilen zal dan ook niet helpen. Voor jou en voor die kleine niet. Ik vrees dt je alleen maar meer gestresst raakt van het gehuil (zo werkte dat bij mij tenminste). Volg je gevoel daarin zou ik zeggen ;) En zijn er andere mensen die je kunnen helpen? Je kleine aan iemand geven om even voor te zorgen is lastig, maar misschien dat ze in huis kunnen helpen of een lekkere maaltijd kunnen maken? Kan ook al een hoop helpen. Ik hoop dat je snel erachter komt wat er is en wat meer kan genieten.
Heb je al eens gedacht aan verborgen reflux? Bespreek het eens met je huisarts en vraag of je op proef misschien medicijnen mag proberen en kijk hoe je kleintje erop reageert. Ik herken je frustratie. Onze middelste heeft ook veel gehuild en ik kon het ook niet meer handelen op gegeven moment. Je staat bij het kleinste geluidje al op scherp. Nu, bijna 6 jaar later, kan ik van hem soms het huilen qua geluid nog moeilijk verdragen. Het zit nog steeds in m'n systeem zeg maar. Sterkte, want wat is kindjes grootbrengen soms moeilijk. Hou vol mama, je kan het! ❤️
Wij hadden een huilbaby, die ook niet sliep en vaak ontroostbaar was. We gingen er zelf bijna aan onderdoor. Op de kinderopvang ging het echt een stuk beter dan thuis. Niet heel geweldig, maar daar sliep ze dus wel. Het kostte de leidsters niet eens zoveel moeite. Het was voor mijn dochter en voor ons fijn om uit de negatieve spiraal van thuis te zijn.
Nee ik zou absoluut niet een paar uur laten huilen. Hij is nog maar 6 maanden en dat is zo klein..😢 Waarschijnlijk volop in ontwikkeling, en misschien een slaapregressie? Heb je al geprobeerd om het ledikant op jouw kamer naast je neer te zetten? Heeft hij een speentje? Krijgt hij tandjes?
Als niks werkt. Dan zou ik oordopjes indoen en hem laten huilen waar je bij bent. Of op jezelf, of naast je, of in zn eigen bedje. Wat het beste voelt. Ik zou er niet bij weg gaan maar er dan bij blijven. Of anders je partner vragen om dit op te pakken.
Kan me voorstellen dat het tegen je gevoel in gaat. Hier werkte naast mij in bed leggen gelukkig wel. Maar hele nachten wandelen met een baby van 6mnd is ook niet te doen voor jezelf.
Ik lees letterlijk de wanhoop in je berichten en ik heb het echt met je te doen. De ene baby is gewoon een betere slaper dan de andere. Je hebt al super veel geprobeerd. Ik hoop voor je dat de kdv echt jou rust gaat geven. Kdv is niet slecht, anders was zo ongeveer 99% van de ouders slecht 😉
Maar wat ik vooral voor je hoop is dat je gaat zien dat hij op het kdv wel gaat slapen na gewoon laten huilen. Dit doen ze op het kdv niet voor niks... die hebben behoorlijk wat ervaring met kinderen. Ik hoop dat jij het erna ook durf te proberen. Want er zit nog een heel groot gat tussen 'niet laten huilen' en 'uren laten huilen'. Ik weet dat je tegenwoordig een vreselijke moeder ben als je een kind laat huilen, maar ik weet dat andere moeders daar meer last van hebben dat je dat doe dan jouw kind.
Na mijn mening kan je nu nog 2 dingen doen (want je hebt echt al veel geprobeerd). 1. Zo doorgaan tot hij er vanzelf mee stopt. Dit kan nog een half jaar duren, maar ook 3 jaar. 2. Consequent zijn en dus ook gewoon regelmatig laten huilen. Elke dag dezelfde tijd naar bed, een keer aai over zn bol, even zn buikje aaien en weer weg. Dit heeft ook een hele lange adem nodig van jou, want dan red je niet met 2 dagen. Gelukkig heb je binnenkort 2 dagen om zelf op te laden. Je kind gaat vanzelf het ritme juist krijgen, en het linkje 'snappen'.
Voor moeder Maffia: een kind denkt inderdaad nog niet zoals wij of een ouder kind, maar het heeft wel een biologische klok. Voorbeeldje: mijn 8 weken oude dochter slaapt al 2 weken door, ik legde haar pas recht in haar bedje waardoor ik haar wakker maakte. Ik kreeg haar niet zo snel getroost, dus ging haar voeden rond half 4. Volgende dag rond die tijd: weer huilen (deed ze al 2 weken niet). Ze heeft een paar keer haar fopspeen gehad en ging weer verder slapen. Volgende nacht sliep ze weer lekker door.
Dit gaat bij jou niet zo makkelijk meer, je zoontje is al 6 maanden en heeft al een langer uithoudingsvermogen dan mijn dochter. Hier moet je waarschijnlijk wel een paar weken voor uittrekken.
Ik weet dat deze mening niet gewaardeerd wordt, maar doe alsjeblieft jezelf een plezier en je kinderen (ook je oudste gaat er onder lijden als jij moe ben).
Misschien nog eens een idee om net generatie 50-60jarige te gaan praten. Dit kan relativeren. Die lieten namelijk kinderen nog echt huilen, krijsen, en dat zijn niet allemaal vreselijke mensen geworden.
De formulering 'laten huilen' is ook zo vervelend, want een baby mag écht even huilen en je hoeft niet elke kik direct op te lossen. Je 'laat' niets als je niet direct opspringt en paraat staat. En laten huilen is niet hetzelfde als zeggen: nou je zoekt het maar uit en ik trek de deur dicht. Kanttekening wel natuurlijk: altijd zeker zijn dat het huilen niet komt van honger, kou, pijn.
Wij hebben ook wel van die avonden gehad hoor, dat ze bleven huilen. Dan ging ik er om de zoveel minuten heen, troosten, terugleggen, 3 tellen stil, weer huilen en op repeat. En je kindje dan eens bij je nemen of een avond bij je houden is dan natuurlijk prima, maar dan heb je het wel over momenten. Niet over elke avond, elke nacht, terwijl je als ouder gewoon op bent. Dan moet er iets doorbroken worden.
Ik denk wel dat het voor to moeilijk kan zijn omdat ze al op haar tandvlees loopt en het vraagt wel wat van je. Ik zou adviseren: houd de tijd in de gaten, want tijd kruipt echt. En zorg dat je partner je steunt. En langzaam opbouwen.
Mooie toevoeging. Haar kindje gaat over 2 weken naar het kdv. Misschien goed moment om te starten omdat je elke 3 a 4 dagen dan na een dag rust kan toeleven. Of de eerste week eerst even lekker bijslapen 😉
Helemaal mee eens hoor. Ik liet mijn kids ook huilen. Heus geen uren uiteraard en tussendoor aai over de bol. Maar had wel goede slapers. Dochter sliep door met 10 weken werd ziek 4 weken later zo ziek dat we s nachts moesten voeden om uitdroging te voorkomen. Je raadt het al .. ze was beter en wilde die voeding wel graag houden. Nou wij niet .. 3 nachten dat ze gehuild heeft en het was weer over. Ze is 9, ze kan het zich niet herinneren, is een knuffelkont, niet getraumatiseerd ;-)
Dat met dat ziek zijn heb ik bij mijn oudste exact zo gehad met 12 weken. Ja wij hadden ook keelpijn, dus ik kon best snappen dat hij graag wat melk wilde drinken snachts. Haha fijn dat ze niet getraumatiseerd is 😉
Echt prachtig uiteen geschreven. Ik zou dit dus ook zo doen na al die maanden!! Terwijl ik ook geen voorstander ben van laten huilen maar bij zo’n patroon heb je gewoon geen keus meer. Als je zelf doordraait ben je nog verder van huis. Super veel sterkte.
Dankje, ik waardeer je reactie echt, omdat hier tegenwoordig een behoorlijk taboe op ligt. Waardoor moeders ook denken slechte moeders te zijn als ze een kind laten huilen. Maar ik weet hoe ik zelf ben met slaaptekort, daar lijden mijn kinderen veel meer onder. Vooral de peuters. Op het moment dat ik geen puf heb om voor mijn kinderen te zorgen of leuk tegen ze te doen, dan voel ik mij een slechte moeder.
Yes hier idem!! Ik ben ook echt niet leuk meer met slaaptekort. Daarom kon k me zo goed vinden in je verhaal denk ik + dat je het ontzettend helder beschreven hebt en idd starten als baby naar KDV is vond ik ook nog een goede aanvulling.
Heeft hij een speentje? Mss heeft hij enorme zuigbehoefte. Of krampjes door te starten met bijvoeding? Mss is er iets waar hij niet tegen kan van die voeding?
Gewoon bij je houden? Evt. je hand op zijn rug leggen (tussen zijn schouderbladen). Daar word je rustig van.
Onze oudste dochter hebben we tot 6 maanden oud in slaap moeten helpen (lees: wiegen, in bed leggen en uit de kamer sluipen). Uiteindelijk begon ze bij het kdv en wat denk je? Bij het wennen kregen we een berichtje voor we thuis waren dat ze sliep 🤷🏻♀️
Heb je trouwens een co sleeper? Bij me nicht werkte dat wel super omdat de baby dan dichter bij der lig en als me nichtje in slaap viel kon ze het heel gemakkelijk in de co sleeper legge
Nee, geen uren laten huilen, altijd blijven troosten tussendoor. Zeker met 6 maanden niet teveel tijd tussen laten.
Het klinkt alsof jullie nu zo ver zijn, dat de hele situatie zo gespannen is dat je allemaal niet meer kunt ontspannen. Zijn huilen triggert jou, jouw onrust triggert hem. Dat is niemands schuld, er zijn overal redenen voor. Het is wat het is, maar het is wel heel vervelend.
Los van alles wat je met je kind kunt uitproberen, is het ook heel belangrijk dat jij oplaadt. Je moet met voldoende rust en energie die avond in kunnen gaan, anders loop je op je tandvlees en ben je gespannen en dat werkt averechts. Zorg dat je door de week overdag tijd en ruimte krijgt om op te laden. Anders brandt je straks op, en daar heeft niemand iets aan.
Kun je misschien eens een pedagoog of een gezinscoach van het cb mee laten kijken? Een slaapcoach die alleen een schema voorschrijft, daar heb ik niks mee. Elk kind is anders en een schema past niet zomaar, en daarbij zit jouw probleem in het naar bed brengen, niet de tijd waarop maar de manier waarop. Het is lastig tips geven, want je hebt al heel veel tips gekregen en uitgeprobeerd maar we zijn er niet bij, kennen jou en je kindje niet en weten niet hoe het gaat, en iemand die dan echt even meekijkt, kan heel gericht helpen.
Wat gebeurt er na het rood aanlopen en snakken naar adem etc? Onze dochter was ook zo’n driftkikker. Tot spugen aan toe in der bed als ze overstuur was (tot haar of 3,5 gedaan, nog steeds lekker temperamentvol). Dan maakte ik het weer schoon en haar uiteraard. Dikke knuffels geven en toch terug in bedje leggen. Continu weer terug dat bed in. Dat begreep ze wel vanaf paar maanden oud en de strijd duurde steeds minder lang en werd minder vaak. Maar je moet wel ultraconsequent zijn. Tussendoor idd aai over der bol. Doorslapen ging hier prima inslapen was ze drama queen mee (nog steeds is ze met 9 jaar kampioen tijdrekken hier in huis ;-)), daar werkte dit dus voor.
Hopelijk brengt kdv wat verlichting en fijn dat je partner meer gaat doen!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (20) Verversen