Hi, mijn dochtertje is nu vier weken oud en wil letterlijk alleen slapen bij mij. Op m’n borst of in m’n armen. Niet bij papa. Of in haar bedje. Vorige week sliep ze (‘s nachts) nog wel paar uurtjes in haar co sleeper maar sinds vrijdag eigenlijk niet. Het is al snel huilen of wakker worden en huilen. Iemand tips?
Onze dochter had dit ook, zij had verborgen reflux. Als ze bij ons lag, lag ze op haar buikje en rechterop, dus dat was voor haar heel fijn. Maar ze is ook nog zo klein.. krijgt ze het misschien koud als ze van jouw warme lichaam naar een koud(er) bedje gaat? Haar bedje voorverwarmen met een kruik tot je haar overlegt?
Klinkt voor mij heel normaal. Ik had ook van die “plakkinderen”. Pittig. Maar 4 weken is echt nog heel jong. Overdag veel in de draagzak, in de nacht destijds toch vaak tussen ons in. Bij de oudste werd dit beter na een week of 12. De jongste ligt nu nog geregeld tussen ons in (bijna 3). Is je dochtertje als ze wakker is wel tevreden? Als ze zo veel huilt is misschien een bezoek aan de osteopaat nog een idee? Ik heb zelf het idee dat dat mijn zoons veel heeft gebracht. Sterkte!
Mijne hadden dat alle 3 ook, mijn 3e is nu 2 maanden en heeft het nog steeds, ik geef er gewoon aan toe, heb ook een draagzak, sleep hem de hele dag achter me aan in de maxicosi, wipstoel, hij hoort en ziet me dan tenminste nog, tsja voor mij werkt dit want ik heb er nog 2. Mijne wilt ook niet in de co sleeper, dusja ik neem hem ook vaak naast me.. ik slaap wel met een oog open bij wijze van spreken maargoed het is een periode.
Dit is echt een misplaatste opmerking als je nooit een baby hebt gehad met heftige krampen of reflux. Dat kan betekenen uren maar dan ook echt uren achter elkaar met een baby aan je vast geplakt dag in dag uit niet omdat ie dat zo fijn vindt maar omdat ze anders krijsen. Valt bij de meeste mama’s al snel niet meer in de categorie genieten. Als het je 1e is gaat dat nog maar als je zoals deze mama al meerdere kids hebt rondlopen en ook nog herstellende bent valt er niet bijster veel te genieten vermoed ik .. tenminste als ik lees huilen en huilen denk ik niet dat het genieten is ;-)
Sorry niet zo bedoeld. Ik lees kind slaapt niet in bed maar wel op moeder . Kind slaapt dus . Dus zie/zag het probleem niet . Ik heb net zo als bijna alle moeders de eerste maanden ook heel veel met krijsende babies rond gelopen . Die gewoon niet sliepen dus ook niet op mij of iemand anders. Dus ik zou denken kind slaapt dus niets meer aan doen . Ik had ook kunnen adviseren leg kind op buik want kind wil waarschijnlijk gewoon die druk op zijn buikje hebben . Maar dat advies juist niet gegeven omdat ik dan de moedermaffia over me heen krijg ivm wiegendood .
Duimpje omhoog doet ie niet ;-) maar die wilde ik sturen… ze schrijft dat ze eigenlijk non stop wakker wordt en huilt dus ik interpreteer dat als pittig ..
Ach, zeur niet joh! Niks misplaatst aan. Ze bedoelt het goed.
Ik zou ook denken, geniet ervan dat ze lekker bij je wilt slapen. Tis echt maar een relatief korte periode. En schijnbaar heeft ze het nodig. Ik slaap nog steeds samen met onze dreumes van 1,5 jaar.
Het is niet zeuren. Het valt mij hier op dat mensen alleen maar kunnen denken aan wat ze zelf hebben ervaren en dat perspectief aan een ander opleggen. Genoeg vrouwen die 4 weken na een bevalling nog amper kunnen zitten. Lekker ‘genieten’ dan met een baby die de hele dag huilt en alleen op je wil slapen. Vaak als je een bericht goed leest zie je wel of iemand het zwaar heeft. En helpt het om op fora taboes te doorbreken ipv ze verder te voeden dat mensen niet moeten zeuren. Zo was de post dus niet bedoeld lees ik hierboven maar zo kan het in geschreven taal wel overkomen. Zeker bij mama’s vol in (ont)zwanger hormonen. Daar wat begrip voor kan geen kwaad in mijn ogen.
Inbakeren idd. Wij deden dat met zipadee zip slaapzakje. Is absoluut niet strak en kan ook na omrollen, maar het werkte bij ons top! Bij zoon vanaf 4 maanden pas gebruikt, dochter vrijwel meteen vanaf geboorte.
Hier eentje van 3 weken en gaat precies zo. Ik heb haar vanacht in de co sleeper gedaan met een winter slaapzak aan, en haar knuffeltje dichtbij haar, een warme kruik tegen haar aan, en white noise aan en ze heeft 5 uren achter elkaar geslapen. Misschien kun je iets met die tips? En verder, heel veel nachten slaapt ze gewoon bij mij in bed hoor, tegen mij aan. Maar ga vanavond nog eens kijken hoe het gaat, ze vind iniedergeval naar mijn idee de slaapzak heel fijn.
Volgens mij is het heeel normaal dat ze lekker bij mama willen zijn, mijn ba utje van 3 weken ligt ook heel veel in mijn armen, maar gelukkig slaapt ze ook goed in haar wiegje snachts naast mij en in haar baby nestje in de box. Maar daarbuiten ligt ze soms de hele avond lekker bij mij in de armen op de bank, niet omdat ze huilt maar omdat ik dat fijn vindt. Lekker samen ♥️
Volledig normaal, zulke jonge baby's voelen zich één met mama. Je zult dat nog wel heel vaak horen, maar het is een fase. Het gaat over, echt. Enige wat toentertijd hier hielp is loslaten, toegeven en bedenken dat je keihard aan de hechting werkt. Ontzettend gezond voor je baby❤️
Inbakeren! Hielp hier voor nacht en ochtend goed in keampjesfase. Einde middag en avond komen ze er wel doorheen dus dat was altijd papa/mama afwisselen met draagzak, op de arm etc. Wij wisselden wel gewoon af ookal hadden kids een voorkeur. Gewoon om het voor jezelf dragelijk te houden. En voor andere kids ging de persoon met baby uit ruimte waar de andere kids zijn zodat ze daar niet teveel last van hebben. Vroege avond wandelwagen. En we hadden kruik die je elektrisch kan verwarmen. Lekker warm zakje op de buik houden en bedje altijd voorverwarmen. Week 9 is het hier altijd veel minder. O ja en de regelmaat hielden wij wel aan waardoor ze na de 9 weken altijd snel doorsliepen. Wakker, luier, voeding, spelen of door krampjes heen helpen, slapen etc Voor ze zingen hielp vaak ook wat. En als de krampjes even minder waren was het inbakeren en zelf in bed slapen.
Bij beide kinderen gehad hoor en is heel normaal. Hier sliepen ze de eerste 8 tot 10 weken veel bij mij en de momenten dat ik ze wel even weg kon leggen waren op 2 handen te tellen. Maar dat komt echt vanzelf. Ze hebben die geborgenheid echt nodig en heb ze ook veel gedragen op een gegeven moment merk je dat ze er aan toe zijn. Gewoon blijven proberen en zorg dat het bedje lekker warm is. Hier sliepen ze trouwens wel gewoon op hun buik. Dan werden ze veel minder snel wakker en sliepen ze toch een driekwartier even in hun bedje. Nog even doorzetten dus!
Wat hier werkte: overdag veel in een draagzak, in de avond op de zij met een opgerolde doek tegen de buik en rug en tussen de beentjes door, in een voorverwarmd bedje leggen als ze op je arm diep in slaap gevallen is. Dan is de overgang van jou naar bed het kleinste en ligt ze lekker met dat geborgen gevoel. De avonden, tussen avondeten en onze bedtijd waren lang onrustig, dan lagen ze gewoon op ons tot we naar bed gingen.
Gewoon aan toe geven. Hier sliep hij de eerste 8 weken alleen maar op mij. Zelfs klokje rond na een tijdje van 19u tot 7u. Daarna ben ik pas gaan oefenen met starten in het wiegje naast mij en dan proberen sussen met speentje en uiteindelijk bij mij nemen. Dat uur waarop hij onrustig werden, werd dan steeds later tot hij heel de nacht doorsliep in zijn bedje. Is heel natuurlijk gegaan zonder te laten huilen ofzo.
Het uitzitten. Heb maanden lang zo gelegen met beide kinderen, en zelfs op mij/naast mij sliepen ze niet. Vooral de tweede sliep nooit langer dan 15min zelfs snachts niet😭 Vanalles geprobeerd en niks hielp. Heel vermoeiend maar het gaat over. 🙏
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (27) Verversen