Ik weet dat jullie geen artsen zijn maar misschien voor iemand herkenbaar. Ik heb sowieso morgen gesprek bij juf en dinsdag kinderarts. Onze dochter is altijd vrolijk en makkelijk geweest. Ze is erg slim. Sociaal gezien nooit problemen gehad. Nu sinds enkele weken klaagt ze vaak over buikpijn (vooral voordat ze eten op school). Ze ziet bleek en barst voor onbenullige redenen in grote huilbui. Opeens mist ze mij als ik er niet ben, en laatst moest ze (dit is maar 1 x gebeurd) zelfs huilen toen ik haar naar school bracht (waar ze dolgraag al 3 jaar lang naartoe gaat). Gisteren zei ze dat ze zich vreemd voelt en dingen vergeet. Ze is 5 dus waarschijnlijk moeite met verwoorden wat er nou is. Maar ik maak me zorgen... ik weet niet of het iets lichamelijks is wat effect heeft op haar emoties, of andersom. Voor iemand herkenbaar?
Altijd even langs de huisarts om medische dingen uit te sluiten.
Wat soms verder helpt is haar laten tekenen. Pak twee grote vellen waarbij je uitlegt dat ze op het ene blad alles mag tekenen waar ze blij mee is en gelukkig van wordt, of teken het zelf. Het andere blad leg je uit dat ze daar alles mag tekenen (of jij) wat ze vervelend vind, waar ze bang voor is, waar ze zich zorgen om maakt.
Ze is heel jong dus kan ook zijn dat daar verder niet zoveel uitkomt van betekenis maar het kan een steuntje zijn voor een gesprek.
Sowieso even afstemmen met leerkracht en verder in de gaten houden, mocht het niet verbeteren dan een vorm van maatschappelijke of psychologische hulp inschakelen om mee te denken.
Is er misschien iets gebeurd wat zij niet wil vertellen? Bijvoorbeeld pesterij, of nog erger. Heeft ze iets meegemaakt? Scheiding? Ruzie? Is het een fase?
Even een heel andere kant op: kunnen het ook haar longen zijn? Hoest ze veel, of is ze snel buiten adem? Astma bijv. kan soms ook buikpijn en regelmatig ook gedragsverandering geven.
Mijn kind was een enorme buikvoeler en alles veroorzaakte buikpijn. Maar na corona is hij langdurig ziek geweest. Hij maakte te weinig witte bloedplaatjes aan en is uiteindelijk opgenomen in het ziekenhuis. Mijn tip: in gesprek blijven met de leerkracht en niet te lang wachten voor je hulp inschakelt. In 70% van de gevallen wordt er geen oorzaak gevonden voor buikpijn. De andere 30 % is dus wel iets.
Mijn jongste heeft ook lange tijd steeds hoofdpijn gehad. Hij ging de medische molen in. Huisarts, fysiotherapeut, GGD, optometrist etc. Hij gaf zelf aan geen idee te hebben. Op school speelde niets volgens hemzelf en ik hoorde van de docenten ook niets vreemds. Nooit werd een oorzaak gevonden. Volgende stap zou kinderpsycholoog zijn..Aangezien de zomervakantie eraan kwam, afgesproken het over de zomervakantie heen te tillen. Echter, de hoofdpijn kwam niet meer terug. Het blijft een mysterie. Lijkt mij de juiste aanpak om met de juf te praten en de kinderarts te raadplegen. Vanuit daar kan je verder borduren.
Een jongen bij mij op school (ben leerkracht) heeft ook veel buikpijn, huilen en bleek zien (vage klachten) etc gehad. Wij dachten eerst ook niet lekker in zijn vel of er speelt iets etc. Maar bleek toch een parasiet in de darmen, kwamen ze achter na een kweekje van zijn ontlasting. Daarom ook goed dat je naar de huisarts gaat, het kan letterlijk ook iets fysieks zijn.
Hier een soortgelijke ervaring (ook als docent) - een meisje dat voortdurend ziek was, niet fit, vage klachten, moe, etc. Dat bleek een onontdekte blaasontsteking te zijn waar ze al maanden (!) mee liep...
Als er op eens een gedrags verandering plaatst vind is dit in mijn ogen iets wat je serieus moet nemen. Wellicht iets voor gevallen op school, houdt er een paar dagen thuis, probeer spelender wijs dus niet direct er achter te komen
Het klinkt in eerste instantie alsof er iets vervelends gebeurd is, waar ze last van heeft. Ik zou er zelf voor kiezen haar een paar dagen thuis te houden en te kijken of ze dan opknapt, weer gaat ontspannen en of ze dan misschien kan vertellen of er iets gebeurd is... Als daar niets uitkomt, zou ik idd naar de huisarts gaan.
Je zegt dat ze erg slim is. Heeft ze genoeg uitdaging? Onze oudste dochter is in februari gestart op de basisschool en is tot de zomervakantie voornamelijk schoolziek geweest. Nu hb getest en aanpassingen op school en nu gaat ze met plezier naar school. Er is nog genoeg waar we aan moeten werken, maar kinderen kunnen er echt ziek van zijn.
Bedankt voor je reactie! Het zou idd kunnen; ze had al naar de eerste lagere gekund, maar gezien ze in april jarig is vonden we haar erg jong (van kleuterschool naar school blijft een grote verandering). Ze gaan vanaf volgende week beginnen met activiteiten in aparte groep voor de "oudsten" die in september naar school gaan. Maar zou ze hierdoor zo erg van slag kunnen zijn?
Onze zoon is 11 jaar en gaat nu naar de middelbare. Beste keus geweest voor hem om hem een klas te doen overslaan. Ik had ook hetzelfde als wat jij zegt,heel jong naar de middelbare. Maar het is eigenlijk niet zo heel raar meer lijkt het. Er zijn nog een aantal van 11 jaar net als hem. En hij is er ook aan toe en pakt ontzettend goed uit. Hij mopperde behoorlijk in groep 8 en had zelfs geen zin meer in school terwijl dat nooit een probleem was. En nu is alles weer leuk, heb een vrolijk kind die lekker zichzelf is en honderduit praat. Maar ik zou zeker naar de huisarts gaan. Kan ook zijn dat ze wel wat onder de leden heeft. Kan beide. Ik hoop dat je erachter komt zodat je gaar kunt helpen
Onze ervaring is van wel. Toen onze oudste dochter 2,5 was leek ze bijna depressief. Ze liep overduidelijk met haar zieltje onder haar arm. We hebben nu een verzwaringsdeken op proef, want ze moe doordat de kwaliteit van de slaap slecht is (vol hoofd, veel dromen etc.). Ze kan om niets ontploffen. Ze past zich op school de hele dag aan en dan moet thuis alles er even uit.
Gepest niet denk ik, ze is juist een beetje bazig en kan goed van zich afbijten . Maar misschien inderdaad iets gebeurd waardoor ze erg onder de indruk is
Is er mss een strenge juf op school tijdens het eten?
Dat had mijn zoontje hier namelijk. Er was een heel strenge juf tijdens het middageten en daardoor wou hij niet meer naar school. Hij wou gewoon in de ochtend zelfs de poort niet door wandelen. Het brak echt m’n hart. En zijn gevoel was helemaal juist over deze vrouw. Ondertussen is ze buiten gegooid omdat ze kinderen bedreigd heeft en fysiek heeft aangevallen. Echt een zottin. Nu ze weg is, gaat hij weer graag naar school en is er niks meer aan de hand. Probeer er op een rustig moment eens over te praten.
Oh wat vreselijk!! Nee gelukkig ook qua personeel niets veranderd in deze 3 jaar, altijd dezelfde juffrouwen waar ze heel goed mee overweg kan (van 1 is ze ook stiekem het lievelingetje dus ze heeft veel aandacht)
Geen ervaring mee, maar er is zeker iets vervelends aan de hand. Hou haar eens een weekje thuis en kijk wat er dan gebeurt. Kijk of ze weer opbloeit, of ze er makkelijker over gaat praten.. als ik aan buikpijn denk, denk ik bij kinderen snel aan spanning en stress.
Ik had op school een gymleraar. Ik was weer eens aan het klieren, jaartje of 7 a 8.. toen nam hij me apart en zei: "nog één keer en je bent van mij" ik begreep die uitdrukking niet, dus dacht ik dat hij me ging ontvoeren ofzo of dat ik niet meer naar mama mocht. Ik werd er heel bang van, durfde niet meer naar gym een tijdje. Toen ik het vertelde l, zei mijn opa lachend: dat betekent dat je straf zal krijgen, maar je mag wel weer gewoon naar huis hoor.
Het kan iets kleins zijn soms, wat kinderen van streek maakt
Nee, ze eet juist heel goed en op school noch thuis wordt ze gepushed, ze moet proeven maar hoeft haar bord niet leggi als ze een keer minder treek heeft.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (23) Verversen