mijn zoon (12) heeft al sinds zijn ongeveer 9e jaar erge last (best extreem) van andermans geluiden en bewegingen. als ik hier op google kom ik uit op misofonie.
wij lopen al enige jaartjes op ons tandvlees. we worden constant in de gaten gehouden elk geluidje wat we maken is er flink commentaar. het is begonnen met eetgeluiden, (al enkele jaren niet meer samen eten) we mogen nog niet meer aan onze ogen neus gezicht etc zitten, we mogen niet met vingers bewegen, tikken noem maar op. laat staan ademhalen pfffff. we zitten er echt doorheen.. elke keer gejammer, 100000 x stop , hou op niet doen horen. op school heeft hij er zoals de juf zegt geen last van maar ik weet dat hij zich niet uiten kan en dus alles opprop en thuis ontploft. me zoon heet autisme, dit even ter info.
is hier iets aan te doen en waar kan ik hiermee terecht?
Mijn moeder en zusje hebben er last van. Mijn moeder mopperde eigenlijk alleen als we allemaal achter elkaar chips gingen pakken (4 kids) toen we jong waren en lang twijfelde over welke smaak en zakken meermaals in de hand namen bijvoorbeeld. Ook stond de radio vroeger altijd aan. Sommige dingen, zoals kauwen en drinken werd zo'n automatisme dat op een afstandje van iemand te doen, dat het wennen was toen ik uit huis ging. Ik wist dat het vooral iets was waar mijn moeder niet tegen kon, dus langzaam maar zeker aangeleerde dingen afgeleerd. En toen weer eens bij mijn ouders thuis was het dan ontzettend wennen, omdat ik gewend was allerlei geluiden te maken zonder te waarschuwen of te wachten tot iemand verderop stond. Ik probeer er thuis rekening mee te houden, maar mijn moeder geeft ook aan dat het haar probleem is, niet de van ons.
Aan mijn zusje merkte ik niet echt iets aan vroeger, misschien had ze er wel last van, maar omdat we rekening hielden vanwege onze moeder dat het bij haar niet opviel? Of omdat we met z'n zessen thuis woonden sommige geluiden ook gewenning waren? Nu mijn zusje de enige van ons vieren nog bij mijn ouders woont, is ze opeens een stuk erger. Als ik thuis ben en iets eet of iets krakerigers pak kijkt ze me venijnig aan, en zet demonstratief hardere muziek op of doet oordopjes in... Maar ik kan moeilijk niet eten of drinken Ze is een bepaald moment ook echt uit haar slof geschoten en toen heeft mijn moeder even met haar gesproken. Dat het aan haarzelf is om er mee om te gaan, niet aan ons om op onze tenen te gaan lopen. Ik probeer wel aan te geven; "ik ga nu een glas drinken leegklokken", of "ik pak wat chips", en dan stoppen mijn moeder en zusje gewoon neuriënd de oren even dicht met hun vingers. Maar mijn zusje heeft duidelijk minder oefening nog gehad, of gewoon iets teveel gewend om samen te wonen met een andere misofoob, haha!
Mijn moeder doet haar best, maar kan ook niet altijd haar irritatie verbergen. Dus ik snack daarom dan minder, pak geen chipje bij de film, want mijn moeder en zusje verplaatsen dan naar de andere kant van de kamer, of hangen op de bank zo ver mogelijk weg met vinger in de oor, soms neuriënd...
Ik vind het altijd weer fijn om in mijn eigen huis weer te zijn, en te kunnen snoepen, snacken of drinken zonder een diepe zucht of geïrriteerde blik. Lekker uit de zak eten, of bijvullen wanneer ik maar wil, ipv een opmerking als ik 'alweer' een bakje chips pak.
Ik heb eens een op televisie of youtube volgens mij een filmpje gezien, misschien van het Jeugdjournaal? Of misschien was het een Engels filmpje, dat weet ik niet meer. Dat misofonie steeds vaker onder kinderen voorkomt, en dat er (een soort van) therapie voor was. Dat ze geluiden die ze vreselijk vonden moesten gaan associëren met geluiden die ze niet erg vonden, iets in de trant van; het eten van een appel klinkt als lopen in droge herfstblaadjes. Zoiets. Ik heb nu even geen zin om te kijken of ik hem online kan vinden Mocht je hem niet zelf kunnen vinden en het je interessant lijken kan ik kijken of ik het terug kan vinden. Maar mogelijk was het op televisie, en niet meer online terug te vinden.
Ik heb geen ASS en ik heb ook duidelijk misofonie.. Ik heb het vooral als mijn vriend naast me in de zetel iets zit te eten.. Ver-schrik-ke-lijk. Ik kan dan ook extreem boos worden. Ik probeer zoveel mogelijk de focus op iets anders te houden en het vooral in mezelf te houden.. lukt niet altijd.
Ik heb zelf ook ass, en ik herken het wel enigsinds, al zit t bij mij meer in de repeterende geluiden, of gemoffeld geluiden, zoals een tv door een paar deuren heen, of vanuit de buren. Ik ga er gewoon teveel op letten, terwijl ik dat niet wil, en daar wordt ik heel nerveus en gespannen van.
Had een tante (zus van mijn moeder) die had schizofrenie, en die had wel een vorm van misofonie, die kon zich groen en geel ergeren aan kauw geluiden en smakken.
Een oplossing zou ik toch zoeken in vorm van therapie, welke weet ik niet. Koptelefoon helpt mss tijdelijk, maar dan komt er vast iets Iets anders in de plaats waar hij zich aan kan ergeren. :)
Heel veel sterkte iig, ASS kinderen en moeder zijn ervan is niet makkelijk
Ga idd kijken naar therapie, maar voor nu tijdens het eten /situaties waar hij dicht in je buurt is ,zou ik hem echt een koptelefoon op doen . Die van mij heeft er ook 1 op. Hij heeft geen last van misofonie overigens , gewoon teveel prikkels. Hier helpt eentje met eigen gekozen geluid/muziek en noise-canceling wel veel beter als een gewone. We hebben best een stevige Peltor , die zijn goede kwaliteit maar nog helpt de goedkope noise canceling koptelefoon vd action beter. Mijn zusje heeft wel misofonie en zegt dat geluiden van geliefden het irritantst zijn 🤷♀️.
Ach dat is ontzettend vervelend. Ik heb veel met kids met ass gewerkt, mijn ervaring is dat meerdere kinderen met ass last van geluid(sprikkels) hebben en op de een of andere manier proberen om controle hierover te krijgen, om het beter aan te kunnen. Dit neemt toe wanneer ze gestresst zijn of duidelijkheid en structuur missen, die gaan ze dan zelf aanbrengen door dingen proberen te bepalen (misschien zeg ik dingen die je al lang weet hoor, je woont inmiddels al 12 jaar met je zoon samen en zal veel weten van hoe hij in elkaar zit!!).
Ik ben geen arts en kan natuurlijk, zoals niemand hier, niet beoordelen of het wel of niet misofonie is, maar je hebt kans dat het ‘gewoon’ bij zijn autisme hoort en geen andere aandoening is, zoals dus misofonie.
Begeleiding door iemand met ervaring en kennis met ass opzoeken is hier denk ik de eerste stap, voordat je gaat zoeken naar therapieën zoals EMDR of gebruik van koptelefoon etc. Een koptelefoon kan zeker helpend zijn maar moet je goed introduceren anders bestaat de kans dat hij hem bijv nooit op wil doen en negatieve associaties ermee krijgt terwijl het in sommige gevallen best helpend kan zijn.
Het ligt er een beetje aan welke regio je woont maar vaak kan je via de gemeente hulp aanvragen, anders via de huisarts of als je het zelf kan en wil betalen gewoon googelen! Is wel sneller want overal zijn wachtlijsten.
Ik denk dat prof hulp noodzakelijk is. Gedragstherapie of emdr. Het komt vaak voor bij ASS, maar in deze mate vind ik het wel extreem. Jullie hebben hulp nodig. Totdat de hulp er is, kunnen gehoorbescherming mss uitkomst bieden? Zomaar dingen zelf aanpakken lijkt me riskant. Ik hoop dat jullie snel de nodige hulp vinden.
Kan misofonie zijn maar kan ook heel goed zijn dat je kind overprikkeld is door school en het daarom niet trekt. Als ik moe en overprikkeld ben kan ik ook niet tegen getik of getrommel met vingers , krakende chipszakjes, gewiebel met vingers etcetera . Terwijl als ik uitgerust ben ik daar geen problemen mee heb .
Het is bij mij nooit vastgesteld, maar weet vrij zeker dat zowel mijn zus als ik dit hebben, niet zo extreem als jij beschrijft maar genoeg om vroeger regelmatig ruzie te trappen aan tafel.... Voor zover ik weet is er één plek in Nederland waar ze misofonie behandelen: https://www.amc.nl/web/specialismen/psychiatrie/psychiatrie/misofonie.htm Maar ik weet niet hoe het zit in combinatie met autisme, of dat misschien om iets anders vraagt qua behandeling en misschien ook qua diagnose. Misschien eens overleggen met een zorgverlener van je zoon? Sterkte, lijkt me voor iedereen heel vermoeiend, voor je zoon om er zoveel last van te hebben en voor jullie om steeds op eieren te lopen!
Dit hoort vaak bij ASS, ik zou hiermee naar zijn behandelaren gaan of als hij die niet heeft hem aanmelden voor behandeling. Noise cancelling headphones kunnen een uitkomst zijn.... Niet heel gezellig, wel effectief!
Ik vrees dat hij eraan zal moeten wennen dat andere mensen geluid maken... Ik kan me wel voorstellen dat het voor hem fijn zou kunnen zijn om in de klas, tijdens het werken, een gehoorsbeschermer te dragen (gewoon van de Gamma, die werken het beste). Dan raakt hij misschien iets minder overprikkeld, waardoor hij thuis nog iets aankan...
Soms helpt het wanneer een kind na school eerst een kwartier of halfuur op zijn kamer kan "ontprikkelen"...
He wat vervelend, voor jullie maar ook voor je zoontje. Zoals voor nagenoeg alles medisch geldt, je begint bij de huisarts. De huisarts kan je wel doorverwijzen naar specialisten.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (20) Verversen