Als allereerst wil ik even aangeven dat ik weet dat de ontwikkeling van elk kindje natuurlijk anders is, en elk kindje doet alles op zijn eigen tempo. Ik heb daar dan ook geen moeite mee dat mijn dochtertje nog niet alles volgens ‘het boekje’ doet.
Echter kwam er laatst een kennis op bezoek en zij begon mijn dochter zo ontzettend erg te vergelijken met haar kids toen die klein waren. Even voor jullie beeldvorming; mijn dochter is over 3 weken 18 maanden. Ze liep sinds 10 maanden, echter heeft ze wat moeite met woordjes uitspreken omdat ze behoorlijk last had van oorontstekingen. Sinds een maandje heeft ze buisjes waardoor ze ons nu gelukkig goed verstaat en nu probeert ze de klanken na te praten.
De kennis die op bezoek kwam gaf aan dat mijn dochtertje ‘vreemd speelde’. Als ze speelgoed erg leuk vind dan gaat ze het observeren van dichtbij en brengt ze het naar haar gezichtje/hoofdje om mee te knuffelen. Voor de rest speelt ze eigenlijk met van alles, auto’s, blokken, boekjes lezen etc. Ze heeft een set boerderijdieren en die vind ze geweldig om ze naast elkaar neer te zetten.
De kennis gaf gelijk een opmerking dat doordat mijn dochter sommige speeltjes observeert en deze dan naar haar hoofd brengt en de dieren naast elkaar neerzet dat ze echt autistisch is. Ook omdat ze nog geen woordjes kan uitspreken en alleen maar brabbelt.
Ze begrijpt mij overigens wel als ik aangeef; kom we gaan naar buiten, we gaan eten, we doen de jas en schoenen aan etc. De dagelijkse dingen begrijpt ze alleen kan ze nog niet echt woordjes terugzeggen. Verder wijst ze nog niet echt naar objecten maar als ze iets wilt dan loopt ze ernaartoe of pakt me bij me hand en loopt ze erheen.
Begrijp me niet verkeerd, ik zou het niet erg vinden mocht ze iets van autisme hebben maar omdat ik er totaal nooit aan heb gedacht, en ik eigenlijk dacht nou elk kind doet alles op zijn of haar tempo overviel dit mij echt. Ik heb nu na een week nog dat ik echt heel erg naar mijn dochtertje kijk van goh is het zo vreemd hoe je speelt en doet? Ik merk aan mezelf dat het me meer doet dan ik dacht.
Iemand ervaringen met soortgelijke kids die zo spelen en nog geen woorfjes zeggen bij deze leeftijd?
Onze oudste heeft autisme, maar praten kon hij wél redelijk vroeg en spelen was juist alleen maar slopen. Hij kon zich juist ook op geen enkele manier zelf vermaken behalve slopen.
Onze jongste was met alles erg laat. Praten, zindelijk, lopen etc. Maar dan was het wel gelijk klaar en ging het goed zodra hij het deed. Zindelijk worden heeft echt lang geduurd (hij wist t wel maar deed het niet).
Maar ik was vroeger ook laat met praten en lopen. Ik vond het vroeger wel "prima" zoals ik begreep van mijn moeder.
En ook manlief was niet heel vroeg met alles. Dus ik zou mij niet direct zorgen maken.
mijn zoontje is ook 18 maanden en vorige maand buisjes gekregen ivm veel vocht achter de oren. als gevolg hiervan praat hjij ook nog niet, hij loopt overigens ook nog niet ( los) hij zegt al een aantal maanden bal en papa maar verder niet veel. na de buisjes ging hij dezelfde dag nog meer geluiden maken. hij is ook gefixeerd op bepaald speelgoed en kan van kleine dingen extreeem boos worden. het zou vast ook een teken van ASS kunnen zijn, maar ik denk vooral het gevolgen van maanden lang slecht slapen en druk op zijn oortjes. en welk kind heeft nou geen voorkeur voor een bepaald speeltje. bij mij is de alarm bel ASS nog niet afgegaan en ik zou zeggen vertrouw op je moeder instinct.
schrik je ervan, omdat je eerste gevoel zei, hoe heb ik dat kunnen missen , of schrik je er van omdat je absoluut niet geloofd dat het zo is..
ik zou aan het antwoord op de vraag vast houden en kijken wat er de aankomende periode aan ontwikkeling allemaal gaat gebeuren
Oh wow, wat een mens. Zoiets kan je toch niet maken. Als leek op een bezoekje even een kind als autistisch bestempelen. Dat zegt vooral heel veel over haar en heel weinig over jouw kind hoor.
Vertrouw op je gevoel, dat is bijna altijd goed. Elk kind is een mijn vol edelstenen, maar niet iedereen heeft dezelfde stenen. Elk kind ontwikkelt zich anders en ik ben echt van mening dat een diagnose stellen op tweejarige leeftijd (of nog eerder) totaal niet relevant is. Veel mensen lopen vast doordat we een soort ‘universeel normaal’ hebben gecreëerd. Juist de diversiteit en eigenheid maken krachtig. Ik heb jaren in de ggz en jeugdzorg gewerkt en ook zover mis-diagnostiek gezien. (Denken vanuit een stoornis is mijn inziens niet gezond. Iedereen heeft kwaliteiten. Info vanuit de DSM is soms goed bruikbaar om iemand te helpen door situaties te creëren die helpen in bijv de prikkelverwerking), maar wat echt helpt is vertrouwen hebben in iemands kunnen.
Tav jou vraag, lijkt me heel logisch dat de taalontwikkeling wat later is bij veel oorontstekingen. En als jou gevoel geen alarm signalen geeft, hoop ik dat je daarbij mag blijven. Dit vertrouwen voelt je dochter en zal haar helpen in haar ontwikkeling. Echt elk kind is uniek en volgt zijn/haar eigen weg en tempo, wat nog niks hoeft te zeggen over de toekomst. Daarbij kan ze nooit op alle gebieden tegelijkertijd ontwikkelen en met 10 maanden lopen is heel snel en heeft vast ook tijd en ruimte in haar ontwikkeling nodig gehad.
Zowel mijn beste vriendin (inmiddels 36 en al jaren sociaal werker) sprak laat en het zoontje van mijn vriendin ook en is nu een vrolijke, sociale kleuter.
Iedereen heeft zijn eigen normaal. Hoop dat het jou niet teveel bezig blijft houden, klinkt alsof je een prachtige dochter hebt en een goede intuïtie
Ik denk ook niet dat je dochtertje ASS heeft maar ik wil wel even mijn verhaal vertellen. Toen mijn dochtertje 18 maanden was kreeg ik uit het kinderdagverblijf ook opmerkingen te horen die op slecht horen/ ass wezen. Omdat ik zelf ook begon te twijfelen ben ik naar een kinderarts gegaan. Mijn dochtertje had ook gehoorproblemen die verholpen zijn maar de dokter zei me wel dat als ik niet vlug een enorme progressie zag op vlak van taal ik mijn dochtertje voor de zekerheid beter kon testen op ASS. Als ik dit zou doen voordat ze 2 jaar was kon ze direct haar onderzoeken krijgen en als ik liever zou wachten zou het jaren kunnen duren eer ze aan de beurt was. Ik heb die onderzoeken voor haar 2 jaar laten doen en mijn dochtertje heeft de diagnose ASS gekregen. Net weer door haar jonge leeftijd kon ze een maand later al in een revalidatiecentrum werken aan haar taalachterstand. Mijn conclusie is dat ik dus wel blij ben met de eerlijke opmerkingen uit het kinderdagverblijf terwijl dit ook helemaal geen specialisten zijn.
Kindjes met ASS spelen inderdaad vaak anders maar dat betekent niet dat álle kinderen die anders spelen ASS hebben of dat kindjes die 'normaal' spelen géén ASS kunnen hebben. Er zijn echt meer aanwijzingen nodig dan alleen dit. Observeren ipv spelen is ook gewoon een manier van leren. Wat is dit? Wat doet dit? Hoe voelt dit? Net als speelgoed op een rijtje zetten, het ordenen. Bij ASS, zeker het klassiek autisme, zie je een diepe behoefte aan ordenen. Maar niet iedereen die ordent, heeft ASS. Ik neem aan dat vrijwel iedereen in z'n besteklade van die bakjes heeft, waarin lepels-vorken-messen gescheiden liggen. Dat is ook een vorm van ordenen. Gelukkig hebben we niet allemaal ASS. Lang verhaal kort: jouw vriendin ziet bepaalde dingen, heeft ooit de film 'rain man' gezien (of een artikel gelezen) en ziet overeenkomsten, dus jouw dochter heeft het ook. Maar dat is natuurlijk véél te kort door de bocht. Op basis van 1 of 2 kenmerken kun je dit niet zeggen.
Overigens speelde mijn broer ook niet 'normaal'. Hij haalde al z'n speelgoed uit elkaar. Ws hoogbegaafd maar daar deden ze in die tijd niet zoveel onderzoek naar (hij is al 50+). Maar geen autisme dus😉.
Als jouw dochter dieren op een rijtje zet, en daarbij de rest van haar speelgoed niet (dat krijg ik niet helemaal duidelijk), is ze wel heel erg bezig met het maken van onderscheid tussen dieren- en niet dieren. Mijn jongste is alweer ruim 8 dus ik ben er al even uit, maar volgens mij is dat vrij knap op die leeftijd.
Ik ga er verder vanuit dat jouw vriendin geen deskundige is op dit gebied. Anders had ze het niet zo stellig gezegd.
het enige wat me opvalt aan dit verhaal dat op basis van 1 observatie je dochter al de stempel krijgt dat ze echt autistisch is. Ik vind echt niet dat je iets zo kan zeggen, zeker niet na 1 korte observatie. Dat ze met 18 maand nog geen woordjes zegt is wel iets laat maar nog niet zorgelijk. Er is een hele duidelijke reden. Als jij niet kan horen kun je ook niet reproduceren, simpel zat. Het spel herken ik niet maar ik heb 3 kids en alle drie spelen ze heel anders dus ik kijk er echt niet van op als een kind nog weer anders speelt.
Oei ja dat is ook niet niks om te horen. Elk kind is anders en om nou te zeggen die is autistisch. Onze oudste is autistisch en hoogbegaafd. Hij praatte wel wat later maar ineens hele zinnen Maar onze 2de niet en juist nog later met praten en die is niet autistisch. Hij heeft enorm last gehad in groep 1 van zijn achterstand. We dachten het komt wel net als die oudste maar hij had wel hulp nodig en had dat liever eerder gehad. We hebben onze dochter van bijna 3 daarom op een peutergroep en zij praat nog helemaal niet. Daar kijken professionele mee ook ivm haar broers maar denken totaal niet aan autisme omdat ze zo sociaal is en alles begrijpt lijkt juist heel goed in haar motoriek voor haar leeftijd. Daardoor heeft ze er ook nog geen last van dat ze niet kan praten omdat ze zoveel zelf kan maar we hopen wel dat het gaat komen. Cb komt af en toe kijken op de peutergroep en nu komt pento ook meekijken die zijn gespecialiseerd in kinderen die niet willen praten. Eventueel zal ze dan misschien naar een speciale voorschool gaan waar de leidsters ook logopedisten zijn etc. Ik had er nog nooit van gehoord achteraf was dit ook heel erg goed voor onze 2de geweest dan was hij misschien wel goed gestart op school. Wie weet gaat jou kindje wel ineens praten. Het is wel goed dit aan te geven bij het cb mocht het praten dan toch niet komen kan je op tijd hulp krijgen ivm lange wachttijden. Maar het hoeft ook niet altijd een oorzaak te hebben elk kindje ontwikkeld zich anders. Wel is het fijn om hulp erbij te krijgen voor je kindje er last van krijgt☺️
Is je kennis deskundige? Dan zou ik er wat mee doen. Zo nee, niet. Je kunt het wel aan het cb vragen ter check. Als er geen aanleiding voor is, zou ik de volgende keer tegen je kennis zeggen dat je dat soort opmerkingen niet aardig en gepast vind. Sowieso flauw om kinderen zo te gaan vergelijken. Ik ben ook geen deskundige, maar hoor niets vreemds. Mijn zoontje van 14 maanden loopt en praat nog niet. Het zoontje van een vriendin van mij van net 2 praat nog vrijwel niet.
Oh jemig, zulke mensen! Je kind is anderhalf! En serieus, hou je mond gewoon over dat soort dingen als bezoek, tenzij het je expliciet gevraagd wordt (en dan nog). Sowieso is zo’n diagnose nog helemaal niet te stellen op deze leeftijd, en bovendien is dat wel een stukje gecompliceerder dan dit… leg dit alsjeblieft naast je neer. Zo te horen heb jij je helemaal nog niet druk gemaakt over dit soort dingen en ik denk dat dat het belangrijkste is.
Ik zou jouw kennis scharen onder de mensen die heel erg graag stoornissen en problemen opdringen aan anderen en daar zelf helemaal in geloven. Ga er niet in mee, dit is idioot en onzinnig.
Knap om al zo'n diagnose te stellen bij een kind van 18 maanden. Dat zou ik als pedagoge niet kunnen. Benieuwd wat voor opleidingen jouw vriendin heeft gevolgd dat ze dit wel zo snel kan. Leg het naast je neer en houd het ergens in je achterhoofd. Stomme opmerking van vriendin. Vooral heel dom om zo iets zomaar te zeggen.
Ik zie geen ASS in jouw dochter n.a.v. jouw verhaal. Alleen maar normale dingen voor die leeftijd. Dus ene oor in, andere oor uit. En gewoon lekker verder gaan zoals altijd.
Rijtjes maken is heel normaal bij peuters. Dat betekent dat ze al in staat is te ordenen. Juist heel knap! Niks om je zorgen over te maken. Onze zoon zei nog erg weinig met 18 maanden. Pas met 2 jaar- toen hij naar de peuterspeelzaal ging, begon hij ineens te praten. Hij doet nu gymnasium Mask je vooral geen zorgen. Behalve over die kennis: bij haar is wel degelijk een steekje los, aan haar gedrag te zien😉
Haha nou, mijn dochter van net 2 ruimt alleen maar op en sorteert alles op kleur. Beestjes zet ze ook allemaal bij elkaar per soort. Alles moet terug waar het hoort. Zit er iets op een andere plek, ziet ze het meteen en doet het waar het hoort volgens haar 😅 Autistisch dan ook zeker? Volgens mij diagnosticeren ze dat pas vanaf 4 jaar of later met een reden, namelijk dat alle baby’s, peuters en kleuters hun eigen (bizarre/gekke) ontwikkeling volgen.
Mijn zoontje heeft autisme en wordt bijna 4 en als ik jou verhaal zo lees dan heeft jou dochter geen autisme! Maar ik ben natuurlijk geen GZ psycholoog maar die vriendin van je ook niet! Trek er aub niks van aan! En weet je ik vind dat je er best wel wat van mag zeggen tegen haar!
Heel raar dit! Met 18 maanden begon mijn zoontje een beetje woordjes te zeggen, daarvoor niks. Gemiddeld is dat ze er 3 zeggen rond die tijd. Met 2 jaar sprak mijn zoon hele zinnen. Het kan hard gaan!
Nou ja wat een gestoorde kennis. Sorry hoor, maar dat zeg je toch niet??? Mijn zoontje praatte pas toen hij 3 was! En zit nu op het HBO. Het slaat echt nergens op. Is toch schattig hoe je kindje speelt en alles goed bekijkt!
Zolang jouw vriendin/kennis geen psychiater of Gz-psycholoog vind in eerlijk gezegd dat ze haar mond moet houden omdat ze geen kennis van zaken heeft.
Meisjes tonen anders dan jongens met autisme dat ze autisme hebben. En ook ieder kind met autisme is anders. Zolang ze er op het kdv, bij de jeugdarts niets over gezegd hebben zal ik me er zelf niet zo druk over maken.
Iemand had eens het lef om mijn zoontje autistisch te noemen. Ik heb ze zeer vriendelijk maar duidelijk gemaakt dat als het zo mocht zijn we niet minder van hem houden. En het mij verstandig leek om de diagnostiek bij de professionals te houden (mocht ze zich hier niet in kunnen vinden dan was daar het gat van de deur). Sindsdien nooit meer iets van gehoord.
Vervelend dat een kennis jou zo onzeker heeft gemaakt hierin. Niet zo leuk. Ik zou me er lekker niks van aantrekken. Je dochter ontwikkelt zich normaal als ik je verhaal zo lees. Niks mis mee. Mijn kinderen konden vroeg praten en liepen daarna pas. Mensen moesten daar ook wat van vinden. Mooi laten praten denk ik dan maar. Laat het maar langs je heen glijden en geniet van je dochtertje!
Ik lees helemaal niets geks. Speelgoed of wat dan ook observeren betekent echt niet meteen autisme. Nog niet praten met 1,5 jaar is normaal. Mijn oudste zette in zijn peutertijd ook alle autootjes op kleur en heeft echt geen autisme.
Lekker laten kletsen die zogenaamde vriendin van je. Naar mijn optiek mankeert je dochter helemaal niets.
Je kan als "kennis" toch niet zomaar verklaring maken of een kind autisme heeft of niet. Waar slaat dat nou weer op... 🤨İk speelde vroeger altijd met de parfums van mijn moeder alsof het poppen waren 🤷🏻♀️ En ik heb geen autisme.. En over het praten, mijn neefje van 2 kan ook niet hele woorden uitspreken hoor. Meeste wat hij probeert ze zeggen versta ik niet eens..😂 Maar hij heeft ook geen autisme.
Je hoeft je echt geen zorgen te maken, elk kind is anders
Mijn kind is een echte onderzoeker. Zijn eerste loopauto werd vakkundig op de kop gezet, uit elkaar gehaald, in elkaar gezet en daarna begreep hij wat hij er mee kon. Ieder kind zijn eigen proces. Mijn jongste stopt alles in zijn mond (ja hij is 3,5 jaar). Zijn eerste vraag is kun je het eten?
Pfff, wat stom zeg. Mijn kind zei tot zijn 2e geen woord, wordt nu bijna 3 en kletst je de oren vd kop. Hij is alles behalve autistisch. En mij beide kinderen zetten graag dingen op een rijtje (net als mijn man). Nee hoor, geen zorgen maken!
Ik snap best dat je van de wijs laat brengen door zulke opmerkingen. Ik vind het totaal niet relevant of ze wel of geen ervaring met autisme heeft. Het is een kennis die bij jou op bezoek komt en direct een oordeel velt over jou kind. Zij plakt direct een label. Dat vind ik echt niet netjes van haar.De enige die een diagnose kan stellen is een psycholoog of psychiater. Mocht ze 1 van beide zijn, dan mag ze zelf wel gaan werken aan haar sociale vaardigheden 😉
Stel het is een vriendin die jou kindje regelmatig ziet en zij zou er voorzichtig een balletje over opgooien dan vind ik het wat anders.
Ik zet nu nog steeds al mijn huisjes en straatjes van Catan netjes op een rij voor we gaan spelen... Smarties eet ik het liefst op kleur en mijn boeken staan keurig op alfabet en zelfs jaar van uitgave in de kast. Speelgoed op een rijtje zetten en nog weinig praten vind ik beide volstrekt normaal. Je vriendin vind ik echter wel een beetje raar...
Whahaha geweldig ik doe dat met de boodschappen, alles gaat super netjes op de band. Alles moet perfect bij elkaar gesorteerd worden. En alles wat dubbel is moet perse naast elkaar en ga zo maar door 🤣
Precies hahaha! En zo stop ik ook de spullen in de vaatwasser ook altijd op dezelfde manier... soms zijn dat soirt dingen ook gewoon praktischer of mooier.
Haha dat had ik ook erbij gezet,maar weg gehaald omdat dat wel heel autistisch klonk met alle andere dingen die ik doe 🤣🤣 maar ik vind een nette vaatwasser ook heel fijn. Past er ook veel meer in ;-)
Oei.. ik zeg maar niet dan wat ik nog meer doe voordat ik ook zon stempel krijg 🤣🤣🤣 Gewoon doen waar je blij van wordt! Al is dat een net ingeruimde vaatwasser 😉
Hahaha ik moest een beetje gniffelen. Ik zet dus ook altijd alles netjes bij Catan en andere spelletjes en ik vind mijn m&m's het lekkerst als ik ze per kleur eet. begin jij ook met de minst mooie kleur 😉? Mijn boeken staan van groot naar klein 🤣
Wat een uitspraak 😬 Mijn oudste was 15 maanden toen de middelste geboren werd. En hij heeft zich nooit zo gedragen. Maar tegelijkertijd zag ik ook dat hij heel bruut was tegenover zijn broertje. De middelste was ook 15 maanden toen de jongste geboren werd. Hij is nu 19 maanden en hij observeert en knuffelt zijn speelgoed ook. En bij hem merk ik juist dat hij zo liefdevol is tegenover zijn klein broertje en andere kids. Veel knuffelen, troosten...
Ik zie het dus meer als een teken dat ze een emotioneel, liefdevol en zorgzaam kind is.
Wat betreft het praten: op haar leeftijd "moeten" ze enkele woordjes kunnen. Maar je spreekt over verschillende ooronstekingen waardoor ze gehoorverlies had. Logisch dat dit stuk van haar ontwikkeling wat "trager" verloopt dan bij andere kids. Maar nu ze buisjes heeft, kan het evengoed zijn dat ze de achterstand super snel inhaalt. En als dat niet zo is, ook prima. Genoeg kids die helemaal in orde zijn en pas praten na hun 3e verjaardag
Wat een lef van haar zeg. Laat je door haar niets wijsmaken. Als zij geen expert is op dat gebied, probeer het los te laten. En mocht ze er ooit nog een keer over beginnen dan gewoon zeggen dat ze daar mee moet ophouden. Beetje haar eigen kinderen ophemelen ten koste van andere kinderen, bah naar mens.
Mijn dochter wordt in juni 2. Ze begint net pas echt woorden te zeggen, maar brabbelt er nog steeds op los. Ook zij bestudeerd speelgoed en zet ze naast elkaar. Om nou te zeggen dat ze autistisch is vind ik ver gaan. Lijkt mij gewoon bij de ontwikkeling te horen. Ik zou me er niet zo druk om maken en lekker laten gaan.
Ahh ze is zo jong nog. Laat die kennis lekker kletsen en jouw meisje een klein kindje zijn. Ieder kindje speelt op zijn of haar eigen manier dat maakt haar een persoonlijkheidje.
Niet druk maken hoor mama, laat ze lekker kletsen.
Tenslotte zijn we allemaal weleens een beetje autistisch toch? ;)
Laat die kennis lekker kletsen. Bij onze dochter moeten dingen vaak ook op een bepaalde manier. Laat ik dat nou ook hebben 😉 Sommige mensen doen dat nou eenmaal. Ik zou me echt geen zorgen maken voor nu. Je kindje is pas 1,5
Meerdere kindjes, zullen dat hebben in meerdere mate. De ene ontwikkeld zich sneller op het ene vlak en de andere op 't andere vlak. Voorlopig zal ik het nog even aankijken tot ze 2 tot 3 jaar is, en zien of ze op sociaal vlak ook meekomt of niet. Dan kan je altijd straks gericht handvaten zoeken om jou en je kindje te helpen en ondersteunen waar nodig.
Het kindje is niet eens anderhalf…… Die van mij is bijna twee en begint net wat woorden te zeggen.. Vreemd dat je kennis zon uitspraken durft te doen op basis van speelgoed en brabbelen…
Mag ik vragen hoe het consultatiebureau hierop reageerde? Mijn dochter is 19 maanden en zegt buiten mama en papa ook niets. Ze maakt wel een geluid en wijst als ze iets aan wil wijzen /duidelijk wil maken. Ze snapt dingen wel heel goed. Wij hebben nu voor half juni een extra afspraak bij de arts van consultatiebureau gekregen. Ik maak me niet echt zorgen, maar ik hoor in mijn omgeving niet dat mensen ook echt een extra afspraak krijgen en onze afspraak is zelfs omgezet van verpleegkundige naar arts..
Ik ben mama van 6. De ene sprak al snel. De ander veel trager. 3e kindje kreeg als snel het label autisme van anderen. Hij was langzaam met spreken, hield veel van structuur en snel overstuur. Nu een geweldige jongen van 10. En zeker niet minder intelligent dan zijn broers die sneller waren met spreken. Mijn jongste is nu 21 maanden en zegt maar 5 woordjes. Ik maak me er nu echt geen zorgen meer om. Al was dat anders toen ik pas mama was. Maar kinderen groeien echt op hun eigen tempo. ❤️
Zoiemand, zou ik niet meer naartoe gaan... Als ze mensen graag wil diagnosticeren, moet ze maar een opleiding gaan doen... Jouw kindje is gewoon bijna 18 maanden. Elke ontwikkeling is nieuw. En ieder kind is anders. Belachelijk dat zij haar eigen kinderen als "de standaard" neemt... Ik denk echt dat deze kennis een probleem heeft. Niet jouw kindje.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (62) Verversen