Ik ben 35 jaren jong en mijn omgeving hoort me niet over pijntjes.. maar nu .. wil ik toch graag even ventileren.. eind 2016 bleek ik zwanger te zijn .. dat gaat niet makkelijk bij ons dus sprongen we van geluk een gat in de lucht . In week vier begon ik met vloeien en de HCG steeg niet. Ik ging er vanuit dat het de zoveelste miskraam zou worden want tja.. aan teleurstelling ben ik inmiddels gewend.. niets was minder waar .. op mijn werk nam ik van het ene op het andere moment geen informatie meer op waarop ik , met pijn , nog naar huis ben gereden en naar bed ben gegaan. Zes uur later kon ik mijn benen niet meer stil houden en vroeg uit mezelf om een arts. Dat is iets wat mijn wederhelft niet kent .. wat bleek was een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in de linkereileider, vocht in de buikholte , met spoed de ok in. Vruchtje weg .. Eileider weg.. De maanden erna heb ik hard gewerkt om fit te worden om terug te komen op de werkvloer en weer voor mijn partner en manneke van 3 te zorgen. Mijn cyclus kwam met regelmaat terug maar ik kreeg steeds meer last van andere kwaaltjes. Tot op het punt dat ik me alleen in de week direct na de menstruatie optimaal goed voelde en in de drie weken erna last had van : Vermoeidheid voornamelijk overdag Slapeloosheid en krampen s’nachts Pijn in borsten en schouderbladen Pijn in onderbuik en onderrug Emotioneel onstabiel Slecht concentratievermogen
Gek he dat hormonen zoveel met je kunnen doen. Maar aangezien die dus aan het feest vieren waren en ik me daar niet veel beter onder voelde ben ik met mijn huisarts gaan praten, na onderzoek heb ik zelf de spiraal voorgesteld want de symptomen zouden door de Mirena kunnen verminderen. (en dus ook verergeren) 18 dec is de Mirena geplaatst dit verliep vlekkeloos en de huisarts zei al dat ik last kon krijgen van kleine bloedinkjes. Dit was niet direct het geval , buiten wat krampen en onderrugpijn viel het wel mee, daarna begon ik met spottingen met bloed helder en oud en een heeel erg naar geurtje🤮. Dat vind ik nog het aller vervelendst, iemand zal je maar ruiken brrrr.. akelig. Daar wil ik de pijn dan nog om verdragen want die is heftig en ik slik PCM in familieverpakkingen.. een paar dagen geleden moest ik.. gelukkig achterthuis .. spontaan braken en vanmorgen bij het opstaan was ik voor het eerst enorm duizelig. Ik leek zonder gekheid dronken en niet ik maar de rest van de wereld leek te draaien. Ik wil heel graag de pijn(zeurende onderbuik/rugpijn met soms een steek links of rechts) blijven verdragen om te zien of het beter word na de eerste menstruatie, daar moet ik nog 2 dagen op wachten en dus nog even doorbijten. Een afspraak voor een controle echo staat al , zijn er nog meer dames die dit soort vreemde symptomen hebben na het plaatsen van een Mirena en wat was voor jullie het vervolg?? Liefs Didilief!
Helloooow Ladies! Gezien de duizeligheid heb ik ijzertabletjes opgehaald, in combinatie met de afnemende menstruatie week voel ik me daar een stuk minder duizelig op. Het lijkt dus te helpen. Vandaag zal ik proberen om een eind te rijden met mijn wederhelft naast me .. spannend .. ik durf het niet goed aan maar heb hulp. En morgen moet ik weer aan het werk dus zal er gewoon even door moeten. Alles op zijn tijd , langzaam en voorzichtig.. dinsdag is de controle echo in de hoop dat alles nog goed zit. Ik hoop dat dit de laatste stuiptrekkingen van mijn lichaam zijn om te wennen aan het hormoon levogestrel-thingie. Wat zal morgen brengen??.. en de volgende menstruatie week?? Wat is het vreemd en angstig om zo duizelig te zijn en als ik dan niet draaierig ben een min of meer zwevend gevoel te ervaren.. ik kan niet anders dan afwachten maar mocht ik volgende maand weer zo absurd duizelig zijn laat ik de spiraal wel echt verwijderen. Dat staat in ieder geval vast!!!
Nou mensen , de wereld draait nog steeds .. vanmiddag de arts gebeld , er was telefonisch spreekuur maar aangezien ik de derde wachtende was heb ik ook weer opgehangen om later terug te bellen. Bij poging nr 2 kreeg ik via een bandopname te horen dat de praktijk geen middagdienst had, ..😲🤔gemiste kans ..morgen maar weer proberen... to be continued..
Ik heb de kyleena vanaf eind november. De afgelopen 6 weken regelmatig last van roze afscheiding en 1 keer minimaal ongesteld geweest. Ik hoop dat die roze afscheiding binnenkort stopt maar weet dat het er even bij hoort. Ik ben verder erg tevreden!
Nou tot nu toe heb ik er over gedaan om me in de kleren te heisen , terwijl ik vanmorgen om half 9 wakker werd omdat ons mannetje van 3 een boze droom had gehad .. ik ben uit bed gestapt en naar hem toe gelopen , tot ik op zijn bedje bij hem zat ging dat vrij goed. En toen.... begon de hele wereld weer te draaien , de zweefmolen is er niets bij 🤢. Ik ben de hele ochtend al licht misselijk en het trekt vandaag niet echt weg .. ik zit echt te overwegen contact op te nemen met de huisartsenpost , en aan de andere kant .. zijn mijn klachten ernstig genoeg dat ik niet nog nachtje kan wachten tot mijn eigen huisarts er weer is?? Tja .. wikken en wegen , afwachten, als ik echt moet braken dan denk ik dat ik maar eens bel ( nadien dan he, tijdens is een uitdaging🤪) Het is echt geen pretje, alles draait !! Ik lijk echt dronken en ondertussen beangstigd het me wel.. Dit is dag 20 na de plaatsing van de Mirena .. over 2 dagen zou ik normaal gesproken ongi moeten worden, wat een akelig avontuur dit..
Hahaha, tja nee het klinkt niet goed maar ik wacht nog wel even af.. ik leef toch al met het semi Bridget Jones idee dat in mijn leven niets normaal kan gaan. Maar ik ben sterk .. al zeg ik het zelf😏.. en er is maar weinig waarom ik niet doorga met de dingen die ik graag wil doen. Dus schouders er onder én door.. bedankt voor jullie reacties , ik hoor graag meer! Met vervolg .. is het goed gekomen? Of is de spiraal verwijderd, en na hoe veel tijd kies je daarvoor? Welke klachten had je dan?
Ik houd jullie over mijn voortgang op de hoogte☺️ Hoe raar en vuil het verhaal ook nog maar moge worden..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen