Mijn zoontje is een maandje 4 en gaat nu een tijdje naar de basisschool. De juf zegt dat hij met meerdere kindjes speelt maar hij wilt altijd met hetzelfde kindje afspreken.
Dit jongetje woont bij ons in de straat en vanaf ons huis kan je zijn huis zien.
Nou ging dat jongetje vandaag met een ander kindje spelen.
Nou dikke tranen bij mijn zoontje. Hij werd echt hysterisch. Heftige driftbui met o.a. mij slaan. Ik heb hem even apart gezet om af te laten koelen en het daarna proberen uit te leggen.
Is het normaal dat een kind zo teleurgesteld is? Ik vind het zo’n heftige reactie eigenlijk…
Dit jongetje kent hij langer en ik heb het idee dat hij alles zo nieuw en spannend vind dat hij heel erg aan dit jongetje hangt. Ook was hij gelijk bang dat hij zijn vriend niet meer was nu hij met een ander kindje ging spelen.
Ik heb het geprobeerd uit te leggen maar hij blijft echt heel verdrietig.
Iemand misschien tips, hoe ik hiermee het beste om kan gaan en hoe ik hem duidelijk kan maken dat je meerdere vriendjes kan hebben.
Klinkt wel heel normaal, en na school zijn mijn kleuters altijd best moe. Soms niet maar dan wel overprikkelt, dan hoor je dat er nog bij, dat was miss voor hem de druppel die de emmer deed overlopen, veel blijven praten en eigen voorbeelden noemen (soms ga ik met een vriendin weg en blijft papa alleen bv).
Er zijn verschillende redenen voor afspraken, dit is wat hij durft, of dit is ooit geregeld dus hij weet hoe het werkt. Lekker dichtbij. Zijn tranen zijn ook normaal. De eerste keer dat ze dit meemaken is het meest heftig, het is toch een afwijzing. Je kind leren omgaan met deze gevoelens is wel goed. Ik snap dat je verdrietig of boos bent, maar vandaag kan het niet.
Vraag eens aan hem welke kindjes hij nog meer leuk speelt van de klas. En spreek een speel-date voor hem af. Dat doorbreekt misschien de spanning van met andere kindjes spelen.
Maar even voor de beeldvorming.. Mijn zoontje ging pas na enkele maanden met andere kindjes dan die uit de straat spelen. Eerste speeldate met een ander kindje was bij ons thuis, moeder en zusje van kwam ook mee. Dat heeft de spanning zeker doorbroken. Het ging allemaal erg relaxed op die manier.
Heel normaal, misschien was het de druppel na een drukke dag in groep 1. Komt zoveel op hen af. Dat ze met 1 iemand afspreken in het begin is ook niet raar hoor.
Bedankt voor je reactie. Fijn om te lezen dat het normaal gedrag is. Het is ook heel veel voor hem groep 1 en hij is echt extreem moe en huilerig. Ik houd hem morgen lekker een dagje thuis kan hij even bijkomen.
Heel normaal gedrag inderdaad! Je kindje kiest nu nog voor veiligheid en gelijk heeft ie! Misschien kun je vragen of ie een keer een ander leuk kind bij jullie thuis uit wil nodigen? En wil hij dat niet, dan niet 🤷♀️
Klinkt niet gek hoor. Zeker niet als hij dit voor het eerst meemaakt. Dit scenario kende hij nog niet, en is anders dan hij zich had voorgesteld. Tel daar vermoeidheid van de schooldag bij op.
Grote kans dat hij hier volgende x beter op reageert.
Mijn oudste zit nu een maand of 4 op school. Speelt buiten school ook alleen met het kindje dat hij al een beetje kende voordat hij naar school ging. Hier wil hij opzich ook wel met andere kinderen spelen (op school doet hij dit zeker wel), maar ik merk dat hij het nog heel lastig vind om te regelen, waardoor hij altijd met dezelfde aankomt. Wat prima is.
Hier kan ik ook zo'n hysterische bui over mij heen krijgen als hij op donderdag (geen vrije middag) uit school niet mag spelen. Maar dit wordt waarschijnlijk echt getriggert door de vermoeidheid die school met zich meebrengt. Zeker de eerste periode. Hier lopen wel vaker moeders het schoolplein af met een hysterisch schreeuwende kleuter aan de hand die 'wil speeeheeheeluh'.
Ik zal 'm nu gewoon laten. Meer dan uitleggen kan nu ook niet. De volgende keer is vast hij weer aan de beurt 😉
Klinkt meer als vermoeidheid van een lange dag school, en dan is dit de druppel die de emmer doet overlopen. En dan komt op zo’n moment alles er uit.. Klinkt niet gek hoor!
Inderdaad niet gek voor een jongen kleuter hoor! De kleutertijd is er voor om sociaal emotioneel te groeien, daar hoort dit ook bij. En kijk ook niet verbaasd op als hij over een week een nieuwe beste vriend heeft, en volgende maand weer een andere. Vriendschappen kunnen heel vluchtig zijn bij kleuters.
Oh ja hoor heel normaal. Zo leert hij het. Als moeder ben je er niet om teleurstelling bij je kind weg te houden vind ik. Je bent er als moeder om er als dat gebeurt er voor je kind te zijn en hem te laten leren
Als het slaan gebeurt na lange dag en in driftbui wacht ik tot kids rustig zijn. Na het afkoelen moeten ze daar sorry voor zeggen. Gebeurt het vaker dan tekenen we het slaan, rood kruis erdoor en dan gedrag wat wel kan/mag als je boos bent om dat kwijt te raken. Blijft het slaan volgt daar wel straf voor (zodra kleine is afgekoeld). Tenminste vanaf 2,5-3jaar zijn wij dat wel gaan doen als iets herhaaldelijk voor kwam. Hier bijv eentje met autisme. Die kan in zijn meltdowns onhandige dingen doen. Niet zo bedoeld maar ja .. er ging wel een keer een deurklink af. Die mocht ie helpen repareren bijvoorbeeld. Al kunnen ze nog weinig dan sta je er maar naast. Kortom de consequenties bestraffen we wel .. want als volwassene kom je daar ook niet mee weg. Vanuit ouderbegeleiding kregen we te horen dat dat heel goed is. Emoties mogen er zijn, afkoelen ook maar onacceptabel gedrag moet wel een consequentie aan zitten
Bedankt voor je reactie! Hij heeft na de driftbui sorry gezegd. Ik heb hem proberen duidelijk te maken dat je boos mag zijn maar slaan doen we niet. Hopelijk gebeurd het niet nog eens. Fijn om te lezen dat het normaal gedrag is.
Hier ook 1 die in driftbuien door oververmoeidheid ging slaan, speelgoed gooien, Kastdeuren slaan. Op een gegeven moment heb in gezegd: je mag best moe zijn, je mag dan ook even huilen, maar we gaan niet slaan en gooien. Als je nog een keer moe en boos ben kom je gewoon naar mama toe om een dikke knuffel te halen. Hij hangt nu geregeld even aan mij, maar het slaan en gooien is over.
Ja bij dochter werkt dit ook goed. Eerst moest ik zeggen ‘wow jij bent moe (of verdrietig) kom dan knuffelen we even’ toen hoefde ik alleen mijn armen maar open te doen en nu komt ze uit zichzelf. De mannen hebben iets meer begeleiding nodig merk ik ;-)
Kinderen moeten ook leren omgaan met hun emoties zoals teleurstelling en jaloezie. Hoort bij hun ontwikkeling. Dat vergt tijd, heel veel tijd en ook veel geduld.
Al doende leert men.. juist door dingen te ervaren leren kinderen. Je hebt het nu uitgelegd, meer kan je niet doen. Ik zal het ook niet blijven uitleggen om te voorkomen dat het nog groter "probleem" wordt. Het zal vast nog vaker gebeuren, dan leert hij vanzelf dat hij ook met andere kinderen kan afspreken....
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (21) Verversen