Inmiddels is mijn prachtige kindje een week oud, geboren via keizersnede. En ik trek het mentaal steeds slechter. We hebben al een kindje van 3 jaar.
De nachten met de baby doe ik alleen omdat mijn man bij ons kindje van 3 slaapt. We hebben altijd samen geslapen en deden dit eerst met de baby erbij maar dit zorgde voor veel onrust. Daarom zijn we het gaan verdelen. Dit werkt het beste.
Ik geef borstvoeding en het loopt nog niet helemaal zoals zou moeten waardoor het zeer intensief verloopt en veel tijd kost. Hierdoor heb ik amper tijd voor ons kindje van 3 wat ik erg lastig vind en daar bovenop trek ik het mentaal niet goed om daar ook alle aandacht voor te hebben de momenten dat die erbij is. Dit zorgt tevens voor een mega schuld gevoel.
Ik hoop hier misschien wat tips te krijgen die jullie hebben geholpen om het allemaal bol te kunnen werken. Zijn er praktische dingen die het makkelijker maakte?
Ik heb momenteel nog kraamzorg maar kan er nu al tegen op zien dat ze na morgen niet weer terug komt en we het alleen moeten doen.
Ritme en het verdelen van aandacht gaat vanzelf beter!!!
De komende 6 weken zijn gewoon rommelig... Alles wat je op een dag gedaan heb is winst en een leuk extraatje. Voor nu is alleen belangrijk dat iedereen eet, drinkt, slaapt en af en toe ff een douche krijgt ;-)
Vraag gerust hulp aan je omgeving of je oudste even bij iemand mag spelen. Je dochter blij en jij blij!!
En wees gewoon lief voor jezelf. Even alleen maar liggen of zitten is oke!
Oei...wat ben je hard voor jezelf.. Je bent nog 5 weken kraamvrouw, geef je zelf echt de tijd. Tuurlijk heb je veel minder tijd met je dochter, maar dat wordt stapje voor stapje beter. En ze houdt daar echt niets aan over. Alle adrenaline is nu op en de nachten beginnen op te breken. Je lichaam moet herstellen van de keizersnede. Echt, de lat een stuk lager leggen, en lief voor jezelf zijn..
Ik weet niet of een lactatie deskundige zou kunnen helpen voor je borstvoeding . En die eerste weken kan je het beste maar met de flow mee gaan . Af en toe boekje met de oudste als baby slaapt . Of samen met hem filmpje op de bank kijken is ook al gezellig .
Ahh meis, probeer de lat niet zo hoog te leggen voor jezelf al is het makkelijk gezegd achter een scherm. Hormonen kunnen veel doen met een mens en zeker als je alles alleen moet doen. Kan je man niet later weer bij jou in bed komen zodat jullie de baby samen kunnen verzorgen in de nacht?
Misschien krijg ik wel een hoop heisa over mij heen maar hoe vaak ik lees dat vrouwen compleet uitgeput zijn omdat er persé borstvoeding gegeven moet worden of flink down zijn als het niet lukt en het vervolgens voelt als falen.
Het kost zoveel energie en ja er zitten goede voedingsstoffen in maar hoeveel kindjes zijn er niet gezond groot geworden door flesvoeding? Het geeft het lichaam meer energie om te herstellen.
Als ik voor mezelf mag spreken, gaf na de keizersnede geen borstvoeding al heb ik echt getwijfeld. Na 10 dagen voelde ik mezelf enorm goed en vol energie. Daar heeft een kleintje ook baad bij toch? Achteraf en ik weet dat is altijd makkelijk ben ik blij dat ik mezelf de rust heb kunnen geven om te herstellen en daarna volledig voor mijn kindje er kon zijn.
Heel veel sterkte en gefeliciteerd met de geboorte van jullie kindje
Sterkte!! De overgang is heftig, en een nieuw ritme vinden met meerdere kindjes kost tijd. Je bent net bevallen, geef het de tijd. Ik wil je niet aanmoedigen om te stoppen met borstvoeding, maar hier gaf het meer rust omdat mijn man het ook af en toe over kan nemen in de nacht en ik er mentaal doorheen zat. Dus gekozen voor mijn eigen gemoedstoestand om te stoppen. Wij sliepen ook samen met onze bijna 3-jarige dochter en sinds de bevalling van ons derde is ook mijn man bij haar gaan slapen. Toen ik stopte met borstvoeding geven hebben we afgesproken dat ik op de dagen dat hij niet werkt bij haar ga liggen en ga doorslapen, en hij onze baby ‘s nachts een flesje etc geeft. Ik lig dus 2 avonden per week bij haar, en dat doet me zo goed! Niet heel gezellig, maar werkt voor ons heel goed omdat we dan beide aan ons rust komen. Slaap is ontzettend belangrijk heb ik gemerkt.
Leg de lat niet te hoog voor jezelf, je moet eerst herstellen en bonden met je baby, het enige dat je “moet” is voeden, knuffelen en proberen mee te slapen zodra het kan. En neem daar rustig de tijd voor. Zodra je wat meer hersteld bent, kun je weer wat 1 op 1 momentjes doen met je andere kindje, die zijn zo flexibel die redden het echt wel even zonder mama!
Lieve mama, leg de lat maar veeeeel lager voor jezelf. Je moet ontzwangeren en voor jezelf zorgen en voor de pasgeboren baby qua voeding. Dat is wat moet de rest is optioneel en vraag je dus vooral hulp bij. Wie kan er komen helpen als de kraamhulp weg is? Een ritme met de tweede vond ik na een week of 4 en ging mezelf bij 6 maanden weer beter voelen. Bij de 3e (4e in gezin) vond ik pas na week of 8 ritme en wederom pas rond 6 maanden ging ik mij stabieler voelen mentaal. Jouw dochter gaat leren. Leren delen, leren zorgen, leren dat niet alles om haar draait. Dat is supergoed! Dat is helemaal niet negatief. Hier hielp het als kraambezoek eten mee nam. Als partner er was ging ik slapen in de eerste weken. Jongere kind betrekken bij kleine momentjes met baby en 1 op 1 gewoon 1 of 2x per dag. Even alleen een boekje lezen of praatje onder het eten. Dat was het wel de eerste weken. Ik zou het samenslapen heroverwegen. Als jij jouw partner harder nodig hebt dan jouw dochter leert zij dan nu alleen te slapen zodat partner jou kan helpen.
Leer je kind van 3 zelf te slapen zodat je man jou kan helpen. Dat je minder tijd hebt voor je oudste lijkt me niet meer dan logisch nu er een tweede bij is en je ook nog moet herstellen. Als de bv niet loopt geef dan in de nacht n fles kost een stuk minder tijd. Maar t allemaal niet te moeilijk
Ik vond de eerste weken met 2 kinderen chaotisch en had het gevoel achter de feiten aan te lopen. Ik dacht echt: hóe doen mensen dit? Maar geef het even tijd, er komt echt routine in, dat schuldgevoel verdwijnt. Voor nu helemaal normaal dat je geen ritme hebt en dat je allemaal nog moet wennen en zoekende bent. Je oudste kan echt even met wat minder mama. En de baby wil gewoon dicht bij je zijn, de peuter heeft andere aandacht nodig. Leg de baby naast je op bed tegen je aan, en zet je peuter bij je op bed en zing samen, maak een puzzel, lees een boekje voor, etc. Als je de baby voedt, laat de oudste een bakje fruit eten bij jou op bed. Zulke dingen. Zo heb je toch ook je momentjes met de oudste. Als je weer mobiel bent, wordt dat allemaal makkelijker. En vraag ook om hulp. De oudste een middagje in op pad met opa en oma oid, en dan jullie even rust samen. Iemand die een keer voor jullie kookt. Mijn moeder kwam eens per week de was wegvouwen. Zulke dingen helpen echt al veel.
Leg de lat toch niet zo hoog meis. Je bent kraamvrouw, je baby is een week oud! Ritme vinden kost tijd. Gun jezelf de tijd om te herstellen en gun de rest van je gezin ook de tijd om te wennen. Praat jezelf ook geen schuldgevoel aan. Nergens voor nodig en daar schiet niemand iets mee op.
Gun jezelf wat tijd. Je kindje moet ook wennen. Wat betreft samen laten slapen, hou er rekening mee dat je kind er aan zal wennen en mogelijk over een paar nachten helemaal niet alleen wil slapen. Wat betreft borstvoeding, ga voor jezelf na wat je daarmee wilt. Verder laat de boel de boel en vraag desnoods of een familielid of buurman/buurvrouw af en toe een uurtje kan oppassen zo de oudste en de jongste beide aandacht krijgen.
Heeft je 3 jarige geen eigen kamertje om te slapen? Je man kan bij haar blijven tot ze slaapt en dan jou komen helpen. Ik moet zeggen dat ik ook liever apart lag met de baby omdat ik anders bang was dat ons ander kindje wakker wou worden. Maar ik vond dit niet erg. Ik sliep naakt bovenaan en de baby sliep op mij dus als hij dorst had, moest ik aanleggen en sliep ik weer verder. Maar de eerste 1,5-2 weken sliep ik wel samen met mn man, want dan moest hij het luiertje nog doen. Ik had toch ook wel even nodig om te bekomen van de keizersnede. Gun jezelf rust en accepteer dat het niet meer is zoals ervoor. Jou andere kindje moet ook leren om de aandacht te delen nu. Betrek je oudere kindje door haar te laten helpen en veel te praten. Neem even tijd om te bekomen. Komt goed.
Geef het vooral tijd. Je bent nog een kraamvrouw, je hormonen gaan nog door het dak. Het heeft vooral heel veel tijd & geduld nodig. Je vind straks vanzelf een ritme die bij jullie als gezin van 4 hoort ❤️
Neem je gevoelens niet al te serieus meis. Het zijn je hormonen. Het vind zjjn weg wel jo!! Over een week of 2 ziet het er allemaal rooskleuriger uit. Echt het komt goed🙏
Kijken naar wat wel kan en lukt, als je man thuis is tijd nemen met de oudste, als de kleinste slaapt tijd geven aan de oudste. Kinderen hebben geen uren nodig maar 20 min echt volledig de aandacht geven is voor een kind al heel waardevol. Doe samen de vaatwasser en andere taakjes die betrek de oudste meer erbij.
Ik had een enorm schuldgevoel en de oudste hing enorm aan mij, zag er zo tegen op. Maar heb het zo min mogelijk op haar geprojecteerd want is mijn gevoel. Heb haar veel betrokken en met haar gepraat en gelukkig kon en kan ze goed zeggen wat ze nodig heeft. Probeer hulp te vragen en te accepteren als dat er is. Het is even wennen al vond ik twee vele makkelijker dan een, alles ging zo van zelf en liep zoals het liep. De oudste was net 3 geworden toen der zusje geboren werdt, ze kon goed zelf spelen scheelde enorm
Vergeet niet je bent pas bevallen en vol hormonen, het komt echt goed, links of rechts om
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (17) Verversen