Onze middelste heeft een enorm ochtendhumeur (door de weeks, in het weekend geen centje pijn). Ik heb al vanalles geprobeerd: - over leuke dingen kletsen - hem helpen opstarten (kleren aan, bed opmaken) - happy kids timer app - met rust laten - nabijheid - school bespreken maar eigenlijk vindt hij hey daar wel leuk - half uur voor de rest wakker maken - eerder naar bed - daglichtlamp Maar altijd werkt alles maar kort. We lopen smorgen allemaal op eieren omdat hij geen raad weet met zijn emoties, boos is, tegenwerkt. Heeft iemand nog tips?
Dames, echt super bedankt voor het mee denken!! Soms is het zo verhelderend en vooral die eet tip, stom dat ik daar zelf niet aan gedacht had want hij is vaker echt hengry! Bedankt, ik kan weer vooruit!
Leg 's avonds vast al zn spullen samen klaar zodat hij in de ochtend weinig hoedt. Stop er zoals al eerder getipt zsm wat eten in, dat werkt hier ook. Laat hem zelf vertellen en meedenken waar hij in de ochtend behoefte aan heeft/wat helpt. Dat zijn mijn tips, verder herken ik het!
Hoe vind hij het echt op school en hoe gaat het daar met hem? Hoe is zijn gedrag na schooltijd? Hoe gaat hij met de kinderen van zijn klas? Mijn oudste is ook echt het type, moet even wakker worden en er moet wat eten in voordat hij goed te pas is. Maar ik merk wel dat alle driftbuiten, zijn heftige emoties en het extreme gedrag voorbij zijn nu hij op een school zit waar hij beter op zijn plek zit.
En als je me voorheen vroeg of hij het naar zijn zin had op school dan zou ik zeggen dat hij het daar wel leuk had. Want dat was immers wat de juf ook aangaf. Hij speelde ook wel met andere kinderen en hij had vaak ook wel de behoefte om naar school te gaan, daar waren immers zijn sociale contacten. Maar echt op zijn plek zat hij er toch niet. Door zijn HB had hij niet de echte connectie met andere kinderen en was hij zich continu aan het aanpassen. Daarbij verveelde hij zich en duurde de dag enorm lang. En dat is exact mijn persoonlijke ervaring. Mijn moeder vertelde dat ik graag naar school ging, maar de dagen duurde wel eindeloos, ik was altijd moe als ik thuis kwam. En school was inderdaad wel leuk door de sociale contacten en omdat ik dan de deur uit was omdat de sfeer thuis niet altijd fijn was. Daarbij MOEST ik naar school, dus wat had het voor nut om te zeggen dat het niet leuk was, was er een andere optie etc?
Voor mij is het gedrag van mijn kinderen 's ochtends en direct uit school leidend en dat begint al vroeg. Mijn jongste, toen 2 veranderde in een dood vogeltje als hij naar de opvang moest. Treuzelen met eten, niet zelf aankleden etc. Volgens de opvang deed hij zo lekker mee en was het zo'n lief kind. Als ik hem ging ophalen had hij ook even tijd nodig om zichzelf te worden. Toen vertelde hij dat hij niet meer heen wilde zijn we van opvang veranderd. Op een andere opvang ging hij blij lachend naar binnen en kwam hij vol verhalen weer naar buiten.
Mijn dochter heeft dat iedere middag enorm. Ik moet haar ook altijd wakker maken, anders slaapt ze een gat in de dag. Dat op eieren lopen herken ik haha. Hier helpt het meestal om even te knuffelen. Ik benoem dan: jij bent verdrietig of boos hè. Jij wilde nog even slapen. Dat snap ik. Maar anders kan je vannacht niet slapen. Dan gaat ze me altijd terugknuffelen en wordt ze rustiger. En daarna gaat ze soms nog wel door met dingen als wel drinken willen maar dan toch weer niet etc etc of klooien met eten. Daar stel ik dan na 1 of 2x een grens en dan laat ik haar even of stel ik iets leuks in het vooruitzicht ter afleiding (rondje wandelen of spelletje spelen ofzo). Meestal is ze na een half uur weer de vrolijke peuter. Mijn man is meer van de autoritaire aanpak (wel of geen humeur, gewoon luisteren) op zo een moment en dan escaleert het eigenlijk toch altijd wel terwijl contact maken icm liefdevol begrenzen meer helpend is
Als kind had ik vaak dat ik zo diep sliep, dat ik wanneer ik wakker werd, soms wel 15 min amper wat zag. Hele vreemde gewaarwording was dat. Gewoon echt niks eigenlijk kon zien, dat ik mijn ogen dichthield voor de overgang. Als ik wel keek zag ik amper iets. Dit zie ik ook vaak bij mijn dochter. Iemand die dit ook had of je kind nu heeft?
Mijn dochter kan er heel slecht tegen dat ze wakker gemaakt wordt .helaas moet dit doordeweeks wel omdat ze zo vast slaapt. Resultaat: een groot stuk chagrijn. Ik laat haar met rust. Ze weet wat er van haar verwacht wordt en ze doet dat op haar tempo. Als ze wat te traag wordt dan spoor ik haar aan om eventjes door te gaan. Meestal rond de tijd dat we naar school vertrekken heeft ze haar feestmuts weer op en lijkt het niet eens dat ze eerder zo slecht gehumeurd was 🙈 ze heeft eventjes een rustige start nodig. Haar broer daarentegen staat meteen ' aan' vanaf het wakker worden🤣
Ik had zelf als kind ook last van een ochtendhumeur en mij zoveel mogelijk m’n gang laten gaan hielp het beste. Ik kan er nog altijd slecht tegen als ik wakker gemaakt wordt. En je moest/moet mij al helemaal niet extra vroeg wakker maken, zo vreselijk 😅 ik bleef het liefst zo lang mogelijk liggen en dan maar snel gehaast door alle stappen heen daarna. Zoveel beter dan er vroeg uit en dat het dan nog lang duurt voor je de deur uitgaat. En vooral die eerste minuten moet ik echt nog steeds even in m’n bubbel zijn nog, vliegt er dan iemand m’n aura in dan is het meteen mis. Vijf minuten laten kan ik dat al veel beter hebben. Opstartproblemen of een diesel, noemt mijn man het. Ik mocht vroeger best chagrijnig zijn, maar niet onaardig tegen de rest van het gezin. Dus ik mocht lekker mopperen dat het veel te vroeg was en ik echt geen zin had, maar niet uitvallen tegen m’n broer, dat idee. Mijn dochter heeft het ook wel. En ik zeg altijd ‘ik weet dat je moe bent, maar we gaan wel opstaan’. Ik houd de taken behapbaar en help een beetje. Dus: doe je schoenen aan, dan pak ik je tas in. En dat gaat dan zuchtend en steunend, maar dat negeer ik verder gewoon. Tegen de tijd dat we de deur uitgaan is het wel weer voorbij.
Herkenbaar!! Ik doe sochtends als ik opsta zn deur open en de ganglamp aan alshij nog slaapt zodst het licht word. En een stuk eerder als de rest. Hij blijft wel enorm humeurig en ene dag gaat beter als de andere. Als het erg tegenzit zeg ik ik heb een snoepje voor je beneden als je nou goed meewerkt😅
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen