Hoi hoi, mijn oudste (5,5jr) is altijd onrustig geweest. Als baby veel spugen en overstrekken, kon nooit lang rustig bij je zitten. Daarbij is hij best onzeker (maar komt juist heel zelfverzekerd over) en vindt het vreselijk om fouten te maken. Daarom doet meneer iets niet, totdat hij het kan. Oefenen met lopen, hij vertikte het totdat hij 3 stappen in 1x los zette. Fietsen deed hij toen hij direct weg kon fietsen.
Maar goed, hij zit nu in groep 2. We hebben een gesprek gehad met de juffen en zij zien toch ook wel heel veel onrust. Hij kan moeilijk stil zitten, is heel erg beweeglijk, snel afgeleid, korte concentratieboog. Met het oog op groep 3 moet dit wel gaan veranderen. Letters en schrijven vindt hij stom, want hij kan er nog niet genoeg mee overweg (vindt hij zelf).
We proberen uiteraard aan te geven fouten maken hoort erbij, je kan alles niet meteen maar moet dingen leren. De juffen zitten hier ook bovenop, maar het blijft lastig.
Met sporten geeft hij aan ik krijg de bal nooit, dit vindt hij bijv vreselijk. Bij elk kinderfeestje dat hij niet mag komen, dat raakt hem.
Ik vind het zo zielig. Hij is naar mijn idee cognitief juist best wel slim maar dit alles belemmert hem zo...

De juf zegt dat we nog kunnen afwachten en dingetjes kunnen oefenen zoals met de timetimer zoveel minuten aan tafel blijven zitten tijdens bijv avondeten.

Toch zegt mijn gevoel dat we niet moeten afwachten. Ik riep nl in september al dat ik dingen zag en dat het moeilijk zou worden, dat zien de juffen nu pas.
Als het straks helemaal misgaat in groep 3 dan is dat nou ook niet echt fijn voor z'n zelfvertrouwen.
Naar mijn idee vindt hij leren best leuk, maar wel als hij er voor z'n gevoel goed in is. Hij kan juist heel leergierig zijn, dat zeiden de juffen ook..
Het is best een tegenstrijdig beeld.

Zijn er andere moeders met een onrustig snel afgeleid kind? Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Zou bijv een osteopaat hier ook nog wat mee kunnen?
Zouden jullie nu al extra onderzoek laten doen? (de juf liet heel voorzichtig adhd vallen)

Alvast bedankt voor het meedenken!

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (22)    Verversen


  • niobe

    Het lijkt een beetje op mijn zoon van bijna 9 nu. Mijn zoon wacht met alles (praten, lopen, zwemmen, fietsen, schrijven, lezen, rekenen) tot hij zelf zeker weet dat hij het kan. Hij vindt dingen echt "stom", maar dat is niet omdat hij het echt stom vindt, maar het komt voort uit de onzekerheid dat hij het eigenlijk naar eigen gevoel nog niet goed genoeg kan. Zo vond hij fietsen stom, tot opeens de knop om ging en fietsen nu helemaal het einde is. Zelfde als met skien (sorry, we wonen in de bergen). Vond hij echt verschrikkelijk, maar dit jaar heeft hij besloten dat hij het kan en wil alleen nog maar skien. Ik hoop dat van de zomer ook de zwemknop omgaat :-)

    Ook onze zoon heeft wiebels: stil zitten is er niet bij (gelukkig hoeft dat op school ook niet). Hij zit constant te bewegen en schudden. Ik word er helemaal zenuwachtig van, maar ja, voor hem werkt het.

    Maar ja, het is wel lastig dat hij dus pertinent weigert om iets gewoon te oefenen. Hoe vaak we hem ook uitleggen dat oefenen nodig is om iets aan te leren, meneer weigert. Alleen bij volslage vreemden luistert hij wel naar wat hij moet doen (want hij wil alles perfect, dus ook luisteren naar vreemden). Onze zoon heeft hiernaast dyslexie (laat gediagnosticeerd, want door zijn perfectie ging het toch lang redelijk goed op school). Bij de remedial teacher doet hij verschrikkelijk zijn best, maar thuis weigert hij elke oefening. Super onhanding! Vandaag zijn we toevallig bij de orthoptist geweest voor een neurovisuele test. Hieruit blijkt dat zijn ogen niet goed samen werken (hij ziet verder wel heel goed hoor), hij heeft oefeningen voor thuis meegekregen. Bij de mevrouw doet hij super mee, en belooft dat hij echt zijn best gaat doen met de oefeningen thuis, maar ja, ik weet wel beter, dit wordt een drama.

    Anyway, laat je niet overtuigen dat je kindje nog een keer groep 2 moet doen!! Hier doe je hem echt geen plezier mee! Hij wil waarschijnlijk veel meer dan hij durft te laten zien. Hij zit in zijn schulp en het is de taak van de juf om hem uit zijn schulp te krijgen. Waarschijnlijk gaat het jaren duren, maar he, zo erg is dat niet. Gun hem gewoon tijd. Jullie weten toch ook dat hij uiteindelijk een knop omzet en het allemaal gewoon gaat doen. Hij doet de dingen gewoon anders dan anderen. Als hij lekker pienter is, zoals je zelf aangeeft dan komt het op zijn tempo en op zijn manier gewoon goed en moet de juf er gewoon voor open staan dat hij de dingen anders doet dan een "gemiddeld kind" (afschuwelijke term, volgens mij bestaat zoiets helemaal niet).

    Wat echt belangrijk is, is een leerkracht die hem voldoende uitdaging geeft, die niet de nadruk legt op presteren, controleren, toetsen en die begrip heeft voor een kind die niet van de daken schreeuwt wat hij allemaal al kan. Benoem wat goed gaat en benoem ook dat het helemaal ok is als het niet goed gaat om die angst om dingen niet "goed genoeg" te doen. Je zoon is al streng genoeg voor zichzelf, daar moet een ander zeker geen schepje bovenop doen.

  • Kleine-bloem

    Ik zou ook eens googlen op hoogbegaafdheid. En dan verder met een deskundige aan de gang, evt via cjg .

  • Liesjesch

    Ik denk meteen aan nog een extra jaartje groep 2... een jaar extra kan echt een boost zijn voor het zelfvertrouwen en een betere start aan groep 3...

  • Trotsemamavan3kindjes!

    Dat is juist hetgene wat ik wil voorkomen. Een jaar groep 2 over doen zou voor hem het toppunt van falen zijn en daarbij denk ik ook dat hij cognitief juist wel heel erg toe is aan groep 3

  • Liesjesch

    Cognitief misschien wel.. maar als je last van faalangst hebt en daardoor noet mee komt is de ramp nog veel groter..
    Spreek uit ervaring, onze zoon was Cognitief zeker toe aan groep 3, maar op andere vlakken totaal niet. Inderdaad faalangst, weinig zelfvertrouwen, sociaal emotioneel nog echt een kleuter.. tranen met tuiten dat hij niet mee mocht naar groep 3.. de eerste weken ook echt getwijfeld of we er goed aan hebben gedaan.. Met wat extra cognitieve uitdaging groep 2 nogmaals gedaan, beste keus ever. Ging vol zelfvertrouwen starten aan groep 3, ik had een heel ander kind. Rustiger, geconcentreerder, meer zelfvertrouwen..
    Een kind wat Cognitief toe is aan groep 3 maar op andere vlakken nog niet gaat het heel lastig krijgen... ik ben van mening dat juist de andere ontwikkelingen nog belangrijker zijm.Als deze niet op orde zijn kom je ook niet goed tot leren wat terugkeert in negatieve leerervaring (nog meer faalangst en minder zelfvertrouwen).
    Geef hem de kans om nog een jaar te werken aan zijn zelfvertrouwen zonder dat er de druk op zit te moeten presteren zoals in groep 3..

  • Javian

    Precies dit is ook onze ervaring, tot 2x toe op andere vlakken. De oudste voornamelijk op sociaal-emotioneel vlak. Hij is jong en onzeker in zijn gedrag.
    De middelste is vergelijkbaar, wij hebben hem mede vanwege gedrag laten testen en besloten voor zijn rust groep 2 nog een keer. Eind groep 2 was hij echt wel helemaal klaar voor groep 3 en nu in groep 3 gaat het super goed! Veel meer rust.
    Nou moet ik erbij zeggen dat het beide oktober kinderen zijn.

  • Dame68

    Ik denk direct aan hsp (hooggevoeligheid)
    Leergierig, gevoelig?, faalangstig/perfectionistisch,onzeker en tegelijkertijd zelfverzekerd op bepaalde gebieden.
    Het is geen stoornis maar een eigenschap. Er is wel het eea over te vinden online

  • Van-links-naar-rechts

    Wij hebben een ergotherapeut ingeschakeld voor onze zoon. Zij helpt hem onder andere met zijn prikkelverwerking en oefent met zijn motoriek. Ook kijkt ze naar eventuele hulpmiddelen om hem te helpen in de klas, zoals het inzetten van een verzwaringskussen, een wiebelband, koptelefoon, etc. We krijgen dan ook direct instructies hoe we het kunnen inzetten (bepaalde momenten en maximale tijden).

  • Sandujour

    Mag ik even advocaat van de duivel spelen? Ik zie osteopaat, therapeut op prikkelverwerking en haptonoom voorbij komen als optie of advies. Zelf zet ik heel sterk mijn vraagtekens bij deze beroepen.
    Kan het zijn dat er gewoonweg veel gevraagd wordt van een kind op de basisschool of in de thuis situatie in deze tijd?
    Dus absoluut geen verwijten!!

  • Vlindermoeder

    Onze dochter is hoogbegaafd en krijgt veel te weinig uitdaging op school. Ze ziet en hoort werkelijk alles. Door in te zetten op prikkelverwerking hebben wij juist hele fijne adviezen gekregen. Niet alleen voor ons, maar vooral gericht op school. Onze dochter is cognitief onderprikkeld, maar door alle auditieve en visuele prikkels ook constant overprikkeld. Om balans aan te brengen heeft de oefentherapeut adviezen gegeven. Verder dan een onderzoek, observatie en/of uitleg op school en aan ons gaat het niet 😊

  • Trotsemamavan3kindjes!

    Dat klopt zeker. Het hangt nu al van testen aan elkaar en bepaalde doelen moeten halen. Maar ja zo staat school erin, daar kunnen wij niet zoveel aan veranderen behalve hem er zo goed mogelijk bij helpen en kijken wat hij nodig heeft..

  • Dame68

    Ik vind jouw opmerking wel een heel mooie eigenlijk. Wellicht nog een goede om over na te denken voor TS en om te proberen de eventuele druk van de ketel af te halen (als die er al is). Mogelijk heeft jouw kind meer tijd nodig om te wennen aan het schoolse.
    Ik merk het bij mijn eigen peuter, de dagen waarop ze daar speelt moet ze echt bijkomen. En ook afreageren soms. Terwijl ze ook heel graag heengaat en niet kan wachten tot de volgende keer bij wijze van.

    Wat betreft het niet willen doen wat ze nog niet denken te kunnen herken ik ook. Ik zeg dan wel eens, je kan het NOG niet, maar als je gaat oefenen dan kan je het straks wél. (Als mijn kind zegt, ik kan het niet)
    En ik zeg ook wel eens bewust van: dat weet ik niet, dat kan ik nog niet etc., iedereen leert elke dag, ‘kan gebeuren’ als er iets anders gaat dan verwacht.

  • Girlsmom2024

    Onze dochter is in behandeling bij een haptonoom. Dit heeft haar erg geholpen met dezelfde klachten als jouw zoon. Ook heeft zij een wiebel kussen op school.

  • 3kids1dog

    Ik zou eerst zijn prikkelverwerking in kaart laten brengen zoals vlindermoeder ook aangeeft. Hier heeft het voor onze thuiszitter een wereld van verschil gemaakt op school.

  • Vlindermoeder

    Misschien eens raad vragen bij een oefentherapeut gespecialiseerd op het gebied van prikkelverwerking?

  • Paperdoll

    Mss eens raad vragen bij een logopedist. Ze hebben ons hier al heel goed geholpen met ons zoontje. Binnenkort wordt hij getest op een aantal dingen bij de logopedist. Dyslexie, aandachtstoornis, psychomotorisch en zijn IQ. Hij volgt 1 keer per week logo voor zijn lezen en spelling en 1 keer per week doet hij daar ook kinetherapie voor het schrijven. Zij zien ook veel onrust in zijn lijfje. Daarom gaan we ineens testen op zijn concentratie/aandacht. Hier in België kan je gewoon zelf een afspraak maken bij een logopedist. Met een voorschrijft van de kinderarts worden de sessies dan terugbetaald.

  • Dame68

    Hier in Nederland worden de meeste dingen die je noemt niet gediagnosticeerd door een logopedist. Zie ook geen hulpvraag op gebied van communicatie/spraak/taal, wel op gebied van onrust /aandacht/ zelfvertrouwen

  • Paperdoll

    ‘Letters en schrijven vindt hij stom, want hij kan er nog niet genoeg mee overweg (vindt hij zelf).’ Schreef ze. Zo was mijn zoontje ook. Hij wilde niet lezen of schrijven omdat hij het gewoon niet zo goed kon. En als je een taalstoornis hebt, kan dit heel lastig zijn als iets niet meteen lukt. Mijn zoontje is ook iemand die wacht tot hij iets kan voor hij het doet. Zo ook met lopen en fietsen bijvoorbeeld. De concentratie kan ook komen door een taalprobleem omdat het gewoon te moeilijk is. Ik lees veel dingen die ik herken van mijn zoontje dus daarom de tips van de logopedist. Omdat het hier enorm geholpen heeft voor zijn zelfvertrouwen.

  • Dame68

    Maar hij zit nog maar in groep 2?

  • Paperdoll

    Ja het concentratieprobleem komt niet plots op als ze 7 jaar zijn ofzo. Het werd bij mijn zoontje ook al aangehaald in de kleuterklas.

  • Dame68

    Ik doelde op dat citaat dat je aanhaalde mbt letters en schrijven

  • My-two-Pride-and-Joys

    Mijn oudste is ook zo. Nu hebben ze hem gleerd met visueel plaatje van de leerkuil. Zoek het maar eens op. Verder zou ik wel hulp zoeken. Want dit gaat hem belemmeren. Ze moeten succes ervaringen op doen.. mijn zoon is bijna 12 en begint sinds een jaar pas goed te accepteren dat niet alles meteen lukt en dat leerpunten geen faalpunten zijn en niet persoonlijk bedoelt zijn maar dat je er van kunt leren en dat het met oefenen (leerkuil) heus beter zal gaan.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50

jongens en meisjes