OMG 1,5 jaar geleden (op het moment van schrijven van dit bericht) dat je man gesteriliseerd is geworden zwanger 😱. Mijn man is dit jaar in maart, 2 maanden na de geboorte van de tweede, gesteriliseerd. Ik ben nu ook een paar dagen overtijd en ben altijd vrij stipt! Nu maak ik me gelijk zorgen, maar het kan altijd nog komen. Vandaar dat ik bij je bericht terecht ben gekomen. Ik ben nu heel benieuwd hoe dit heeft kunnen gebeuren. Heb je daar ondertussen al een antwoord op? Hebben jullie het kindje gehouden?
Ik ben helaas niet zwanger , mijn vriend heeft al 4 kids van zichzelf met 2 ex vrouwen .Hij is 1 jaar geleden geholpen , wat hij inweze niet echt wilde maar op aanraden van ex heeft gedaan .Nu vind hij het enorm jammer dat hij geen kindje met mij kan krijgen.ik ben inmiddels ook 39 voel mij de laatste weken erg raar , dus het kan een pre overgang zijn bij mij en hij dan geholpen . weet iemand een manier waarop het misschien wel zou kunnen? hersteloperatie zijn wij eigenlijk niet zo erg van overtuigt
Mijn man is 8 maanden geleden geholpen en nu had ik gister mijn menstruatie moeten krijgen ik heb vanmiddag een test gehaald en gedaan en die was negatief
Mijn man is niet gesteriliseerd maar we zijn wel zwanger van de 3e wat ongepland was. De eerste dagen leef je in een roes. Tenminste wij wel.maar wees gerust je went er snel aan. Ben nu 23 weken zwanger en we zien ons meisje echt als een cadeautje! Soms vind ik het zo onwerkelijk. Echt een roze wolk zeg maar. Maar de schrik kan ik me zo voorstellen! Was de eerste dagen kotsmisselijk van de schrik. Want misselijk van de zwangerschap was ik echt niet. Ik wens jullie veel wijsheid en geluk. Want ja het is toch een wondertje!! En nu al een brutale baby haha. Die dacht ik floep er tussendoor.
Ik zelf niet, maar mijn jongste zusje was ook zo'n "foutje" zoals mijn andere zusje en ik haar noemen (als grapje! Ze kan er zelf ook om lachen ze is inmiddels 17) of zo'n "cadeautje" zoals mijn ouders haar noemen... Natuurlijk moesten zij ook wennen aan het idee, het was hun 3e kindje en wij waren inmiddels 11 en 8 toen mijn moeder ontdekte weer zwanger te zijn. Succes de komende tijd met dit een plekje te geven!
Ik was me eens aan het inlezen... Het gebeurt dus inderdaad wel eens... 0.03% van de gevallen... Je hoeft in ieder geval niet meer mee te doen aan de loterij. Zeldzaam gevalletje. Ik lees dat je jongste 13 maanden is... Als je besluit het te houden scheelt het gelukkig wel dat je jongste niet al 10 jaar oud is ofzo... Naja er is niet veel wat ik kan zeggen om de klap te verzachten. Nogmaals, sterkte!
Ik snap dat je schrikt. Hier heb ik jaren op gehoopt, dus dat is anders natuurlijk :) bij mijn man was alles goed gelukt. Ik heb dit eerder gehoord, maar toen waren ze binnen de 3 maanden al zwanger. Dus niet zo goed uitgekeken in de eerste periode... hebben jullie al nagedacht over wat je wilt doen?
Geen excuses joh! Voor iedereen is het anders! Ik word ook echt niet verdrietig van moeders die een zwangerschap afbreken omdat ze daar alle recht en reden toe hebben. Ik hoop voor jou dat je het een plek kunt geven en een beslissing neemt die voor jullie werkt! Als jullie weloverwogen samen de beslissing hebben genomen geen kinderen meer te willen (wat bij ons dus niet zo was ;)) dan begrijp ik heel goed dat je je nu even niet zo goed weet wat te doen! Heel veel sterkte en toch bedankt voor je lieve woorden!
Jeetje, dat verwacht je niet! Kan me voorstellen dat jullie zijn geschrokken! Er zijn hier veel vrouwen die te maken hebben gehad met onverwachte of onbedoelde zwangerschap. Zelf heb ik veel gehad aan Siriz, een organisatie die je kunt helpen de zaken een beetje op een rijtje te krijgen. Misschien is het wat voor je, je kunt met een hulpverlener chatten via de site. Veel succes!
Dat was het bij ons destijds ook niet. Siriz heeft me geholpen om het acceptatieproces op gang te brengen. Vond ik erg fijn. Al met al heeft het bij mij lang geduurd om de zwangerschap en baby ook echt te accepteren. Zeker wel tot een jaar na de bevalling. Later is me verteld dat je in dit soort ingrijpende situaties een veel grotere kans hebt om een pre- en postpartum depressies te ontwikkelen.. Wees daar alert op. Het was voor mij het eerste jaar na haar geboorte moeilijk om van mijn dochter houden, toen bleek ik een PPD te hebben. Inmiddels is alles gelukkig goed gekomen, maar heeft veel energie gekost. Ik vertel je dit vooral om alert te blijven op jezelf. Ik wens jullie veel kracht toe om dit nieuwe leven te accepteren en op te nemen in jullie gezin.
Je bent gewoon vruchtbaar als je BV geeft. Ik ben ook zwanger geworden terwijl ik bv gaf. Alleen bij sommige vrouwen komt de menstruatie pas veel later op gang waardoor ze dus niet gelijk na de bevalling zwanger raken.
Heb je wel laten testen dan of de sterilisatie gelukt was? Als dat ja is en het was gelukt dan ben je echt een bijzonder geval..Ik heb wel eens gehoord dat het soms eens voorkomt dat het lichaam zichzelf weer hersteld, maar goed, harde bewijzen heb ik niet. Ik kan jullie schrik begrijpen!
Oh god! Das idd verschieten dan :) miss is er wel een logische verklaring. Test jij positief of heb je het gevoel dat je zwanger bent. Zou zeggen afspraak maken bij dokter :) s6 allesinds
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (37) Verversen