We zijn nu bijna 2 weken bezig met onze dochter van bijna 3.5 zindelijk te maken. Ze draagt geen luier meer (alleen 's nachts). Ze gaat elke keer na het eten en slapen naar de wc. Maar verder geeft ze het nog steeds niet aan. Na elk ongelukje zetten wij haar op de wc waar ze 'uit kan plassen'. Zijn er anderen waar dit ook lang duurde? Soms neig ik er naar om toch even te stoppen en het later weer te proberen. Maar dat vind ik ook zo zonde! Misschien heeft ze gewoon wat meer tijd nodig.
Ik hoor heel graag vergelijkbare ervaringen en hoe jullie het hebben aangepakt (dus even geen verhalen over kinderen die binnen 3 dagen zindelijk waren :P).
Hier ben ik nu met mijn tweeling een maand bezig. Ik ben begonnen met ze op vaste momenten op het potje te zetten. Na 2 weken ben ik dit meer los gaan laten en ze het zelf meer laten aangeven, hierdoor iets meer ongelukjes maar ging prima. Als het mij te lang duurt (na 3 uur bv zet ik ze weer op het potje). In principe zijn de jongens plas zindelijk en kunnen het ook op de crèche aangeven als ze moeten. En dit terwijl de jongens nog niet echt praten (ze zijn laat daarmee. Maar ze wijzen naar het potje als ze moeten of pakken je hand en nemen je mee). Hier hebben ze alleen nog moeite met poepzindelijk worden. De ene vind het allemaal wel prima om in de boxer te poepen, maakt hem weinig uit. De ander had echt angst om te poepen, maar die angst word nu steeds minder. Dus nu vertel ik ze steeds meer dat ze echt op het potje moeten gaan poepen, maar ik dwing ze nog niet omdat ik eerst die angst bij de ene eruit wil hebben. Ze zijn vorige week 3 jaar geworden dus ze zijn iets jonger dan die van jou. Als ik jouw was zou ik gewoon doorzetten. De signalen en het langer ophouden komt met de tijd echt wel! In mijn ogen is het soms aan je kind zeggen dat hij/zij op het potje moet echt niet zo’n probleem. Deze tijd rek je steeds meer op en dan komt het vanzelf wel, geef het de tijd. Ook al is het soms frustrerend na al die succesverhalen van anderen met binnen een paar dagen dag en nacht zindelijk.
Wij waren er bijna na een week oefenen, nog maar 2 ongelukjes had ze op een dag, maar door ziekenhuisopname in ons gezin nu weer de luier aan. We pakken het straks weer op, zodra de rust er weer is. Ik denk dat het dan nog sneller zal gaan. In jullie geval zou ik doorgaan. Het komt vanzelf.
Wat goed dat het zo snel ging! Jammer dat er iets tussenkwam, maar dat heb je soms. Het klinkt alsof het daarna wel weer goed zal oppakken dan :). Had ze op die 2 ongelukjes na alle plasjes aangegeven en ging ze uit zichzelf naar de wc / het potje? Of zetten jullie haar op bepaalde momenten op de wc?
We hadden een routine bedacht van direct na opstaan naar het potje en na iedere maaltijd. Als ik twijfelde of ze moest dan benoemde ik even dat ze geen luier om had en naar het potje kan gaan. Soms moesten we haar dus eraan herinneren (vaak wanneer ze een poosje aan het spelen was, dan ging het steeds fout) en soms zei ze zelf ‘er komt wat aan mama’ en dan renden we samen naar het potje.
Hier duurde het bij zoon ook wat langer. Na week of 4 kwam opeens ommekeer. Zou gewoon even doorgaan. Ik zette alleen op de wc als het lastig was met in broek plassen (dus voordat we auto in gingen of voor bezoek aan supermarkt) en anders echt gewoon laten … ze moeten het zelf gaan voelen
Dus vergelijkbare situatie als ik het zo hoor. Hoe was jouw aanpak? Dus gewoon luier uit en aangeven dat poep en plas in de wc hoort? Wat was de status na 1 week bv? En hoe hield je het vol? Ik vind het moeilijk voor te stellen dat het na 1 of 2 weken ineens veel beter gaat. In het begin heeft ze progressie gemaakt: van elk half uur een klein plasje naar het ineens toch even kunnen ophouden. Ze komt naar me toe als ze heeft geplast (dat had ze eerst niet eens door) en ze stopt soms met spelen als ze merkt dat ze gaat plassen. Maar verder hebben we nog steeds veel ongelukjes. Wanneer komt de overgang van zomaar moeten plassen naar aangeven dat ze moet plassen en dan naar de wc lopen? :)
Ja dat is dus het stomme .. ‘opeens’ waar ik eerst ook dacht dit komt nooit goed, pakte hij het opeens. Beloningsstickers etc niets hielp. Gewoon consequent blijven in aanpak en opeens lukte het. Nacht duurde wel nog bijna 3 jaar daarna. Bij dochter ging het veel sneller en makkelijker, zelfde aanpak. Dus ligt ook echt aan je kind hoor
Ik zette ze niet op bepaalde tijden op het potje. Het gaat niet om het opvangen van de plas (al is dat wel erg fijn met opruimen) maar om ontdekken dat er plas komt na een bepaald gevoel. Je kunt eigenlijk beter 3 ongelukjes op een dag hebben dan 3 x op het potje wat plassen omdat je er op gezet bent door je ouders.
Maar bij sommigen komt dat herkennen van een plassignaal ook wat later. Het is lastig inschatten op afstand wat ze het beste zou kunnen doen. Maar ik zou het zelf nog even volhouden. Bij de meeste kinderen klikt het echt wel een keer rond deze leeftijd.
Ik denk dat ze het plassignaal herkent. Ze stopt met spelen, kijkt naar beneden en dan komt de plas. Maar ook vaak genoeg heeft ze het niet door (tijdens het eten of spelen bv).
Heeft het bij een van jou kinderen toevallig ook langer geduurd dan een week? Wat was de status na 1 week en hoe lang duurde het erna? en hoe heb je het aangepakt/volgehouden?
Ik hoor van meer mensen dat ik door moet zetten, maar ik merk dat ik het moeilijk vind.
Klinkt alsof je er bijna bent. Ze reageert al voor de plas er is, niet pas bij natte broek/benen. Dat is een goed teken.
Bij mijn oudste weet ik het niet precies meer hoe lang het duurde, maar het was in korte schoolvakantie, dus max 2 weken. Op de kinderopvang kon hij ook zonder luier, dat scheelde ook wel denk ik, die andere kinderen ook zien gaan. En we begonnen omdat hij zelf zei 'plassen' en dan ging plassen. Dus die had het signaal al door. De tweede en derde waren met een paar dagen klaar, maar die hadden natuurlijk al een voorbeeld in huis. Bij hen deed ik ook niet perse iets, maar echt zij zelf. De middelste liep altijd met de oudste mee naar de wc, vond ie gezellig. En die kondigde gewoon aan dat hij ook op de wc wilde. En de jongste kwam op een dag met het potje aanlopen en daar zat al plas in 😅
Mijn zoon heeft ook nog wel 1 of soms 2x in de week nog een ongelukje met de poep in de broek, met 4 jaar. We proberen helpen te herinneren, en herhalen. Voor ons was met stickers van de zindelijkheidsbox bezig zijn. Voor elk goed poepje op het toilet of de pot een sticker, bij volle kaart iets lekkers, of een leuke activiteit zoals naar de bioscoop met papa.
Ook met plas ging t niet altijd super goed, maar gelukkig meestal wel. Blijven oefenen, blijven herhalen, op een gegeven moment gaat t klikken
Dus die ongelukjes kunnen altijd nog af en toe voorkomen dan.. Hoe lang heeft bij jou het zindelijk worden geduurd? (even de sporadische ongelukjes niet meegerekend)
Nou hier heeft het ook wat langer geduurd hoor! Ik hoopte ook dat hij het sneller zou aangeven, maar hij had meer tijd nodig. Ik had kunnen stoppen, maar het leverde ons allemaal geen stress op dat er af en toe ongelukjes waren, dus gingen we door. En na 2 / 3 weken was hij toch helemaal zindelijk en gaf hij het netjes aan!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (15) Verversen