FF nieuw account omdat ik dit alsnog te intiem vind om onder mijn naam te plaatsen.
Ik ben 5 maanden geleden bevallen. Meteen nadat ik groen licht kreeg zijn we weer aan het vrijen gegaan, maar dit was voor mij erg pijnlijk. Ik heb me twee keer over de pijn heengezet om mijn man een plezier te doen, daarna vond ik het welletjes en heb ik het toch maar even besproken met mijn gyn. Ze heeft me nagekeken en alles was prima in orde daar beneden. De boodschap die ze gaf was dat alles wat nieuw aanvoelt na een vaginale geboorte en dat het in het begin weer wat pijn kan doen, dat was allemaal normaal en wel meer vrouwen zouden daar last van hebben. Ik kreeg het advies om glijmiddel te proberen en toch even door de pijn heen te bijten.
Intussen zijn we dus 5 maanden PP en heb ik nog steeds behoorlijk veel pijn, soms staan de tranen me in de ogen. Dus afgelopen vrijdag weer naar de gyn. Na aandringen doorverwijzing gekregen naar een bekkenbodemtherapeut maar de boodschap was nog steeds dat alles er goed uitzag en ik in principe maar moest blijven "oefenen" tot het weer soepeler ging.
Intussen sprak ik op een ander forum ook met andere mama's en pijn bij het vrijen blijkt voor velen toch een serieus probleem te zijn. Wie heeft dit ook en hoe hebben jullie dit aangepakt?.
Hier pas 8 maanden na de bevalling voor het eerst pijnvrij. Ik had echt extréém veel pijn tijdens de daad.. ik dacht echt dat er iets goed mis was; te strak gehecht of littekenweefsel of iets. Ook bij gyn etc. geweest, zag niks bijzonders.. Mijn gyn gaf aan dat het na mijn eerste menstruatie misschien zou gaan. Daarnaast had ik erg veel angst ontwikkelt, bang voor de pijn, wat het allemaal nog erger maakte. Na mijn eerste menstruatie en na gesprekken met een therapeut was het voor het eerst dus pijnvrij na 8 maanden. Sindsdien nooit meer last gehad.
Succes! Weet dat je echt niet de enige bent, en dat het in de meeste gevallen gewoon weer goed komt :)
Ik hoop dat de bekkenbodemfysio je goed gaat kunnen helpen. Meestal kunnen die wel veel doen op dat gebied :) Hebben jullie al verschillende standjes geprobeerd? Of langzaam opgebouwd met eerst vingers bijv?
Zoals hieronder gezegd, er zijn veel manieren om intiem te zijn zonder penetratie. Geniet daar ook lekker van!
Vooral bij nr1 last van gehad. Ik had ook een knip gehad, toen hij 1jr was, was het weer zo goed als vanoudst. Maar ook bij de andere kids herken ik het hoor en ook na mijn ks had ik het. Ligt dus ook aan hormonen etc.
Er zijn ook andere manieren om intiem te zijn zonder penetratie. Bij mij heeft het minstens 8 maanden geduurd voordat het niet meer pijnlijk was (bekkenbodemspieren waren wel ingescheurd tijdens de bevalling). En ik weet niet of je je man er wel een plezier mee doet als jij tijdens het vrijen de tranen in je ogen hebt staan van de pijn. Mijn man was daar zo van geschrokken dat het weken duurde voordat hij het weer wou proberen.
Na een uur persen moest het uiteindelijk een keizersnede bij mij worden, maar toch na de bevalling echt wel pijn bij het vrijen. Het leek allemaal heel gespannen en ruw. Ook was ik vaak minder nat. Bij het kleinste geluidje was ik zo droog als de Sahara 🤭 We hebben het elke keer rustig aan gedaan en inderdaad glijmiddel gebruiken. Heel hard m'n best gedaan om al die spieren te ontspannen, soms echt letterlijk erbij te zuchten. Inmiddels is mijn bevalling 13 maanden terug en gaat het gelukkig weer goed. Het is soms nog wel wat gespannen. Ik zat vaak veel te veel in mijn hoofd en dit kan onbewust echt al je spieren aanspannen en de pijn veroorzaken. Hier hielp langer voorspel ook nog wel en nam ik vaak de touwtjes in handen wanneer hij in mij ging. Zo kan je het zelf bepalen wanneer en hoe langzaam hij naar binnen gaat. Als het niet gaat kan je gelijk stoppen. Ik zou zeker niet over de pijn heen zetten en je man een plezier doen. Je gaat zover als dat het voor jou goed voelt. Zo niet stop je. Je kan ook seks hebben zonder penetratie. Geef het de tijd en probeer die ontspanning en het vertrouwen te vinden. En maak het vooral leuk!
Ik had het ook na de bevalling van mijn eerste. Misschien was het littekenweefsel van de scheur die gehecht was. Het was wel heel apart dat ik bij de bevalling van mijn tweede en derde niet ben uitgescheurd en na de bevalling van de tweede was de pijn helemaal weg. Het zal wel iets met uitrekken te maken hebben?
Zie je er iedere keer tegenop, bang voor de pijn? Dan kun je onbewust je spieren aanspannen en dat kan ook pijn veroorzaken. Ik zou het gewoon eens een tijdje met glijmiddel doen, totdat je denkt dat het wel een keer zonder gaan. Maar ik heb een flink litteken van een rigoreuze knip en die voel ik na 9 jaar nog steeds. Geen pijn maar lekker is ook anders. Als ik echt zin héb, en het niet alleen maar máák 🤣, heb ik er amper last van.
Ik had het ook na de bevalling van de eerste. Ook maandenlang. Wat bij mij idioot genoeg hielp was dat ik op een gegeven moment dacht: er is niks kapot, alles is helemaal stevig en heel, dus het moet kunnen. Van moment 1 op moment 2 was de pijn weg! Héél raar. Blijkbaar heb ik me toch nog teveel gefocust op dat litteken en toen ik dat losliet, ging het goed…
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (12) Verversen