Ik hoop dat ik even mijn verhaal kan doen en dat iemand de tip voor mij heeft. Graag het verzoek niet met oordelen te reageren :).
Mijn dreumes van 20 maanden slaapt al sinds het begin niet makkelijk in en wordt ‘s ochtends erg vroeg wakker. Onze aanpak is wat meer gentle en holistisch aangezien wij zo zelf ook zijn opgevoed en hier achter staan. Alleen begint het nu erg op te breken aangezien ik ook sinds mijn bevalling met oa een hersentumor kamp.
Wij zijn vanaf het begin altijd ontspannen geweest. Nu proberen wij alsnog alles te doen wat we kunnen zodat er geen gespannen sferen ontstaan. Alleen ben ik gewoon lichamelijk op aan het raken. Mijn man en ik hebben geen tijd meer voor elkaar omdat mijn zoontje uren nodig heeft om in slaap te vallen. Overdag wordt hij genoeg uitgedaagd, hij eet goed, medisch is alles uitgesloten, hij slaapt nog steeds bij ons op de kamer (bewuste keuze) maar wel in zijn eigen bedje. Zowel naast elkaar liggen als in zijn eigen bed werken niet met in slaap vallen. We hebben allerlei trucjes en tools al ingezet. Ik ben bang dat als we weglopen na het in bed leggen hij zich niet veilig voelt en in de steek gelaten voelt. Er zijn genoeg onderzoeken door psychologen onderbouwd dat een kind hier op latere leeftijd hechtingsproblemen van kan krijgen. Maar wat doe je dan? Altijd 1,5 tot 2,5 u om in slaap te vallen is toch ook niet fijn voor niemand? Hij is overigens rond zijn bedtijd erg moe. Eerder niet en later al over zijn slaap heen. Dutje schrappen heeft geen zin want hij heeft dit zelf hard nodig. Hij start de dag om 5-6:00 eerste dutje 11:00-13:00 en naar bed rond 19:00 (dit zijn de tijden aan de hand van zijn eigen vermoeidheid, hierin hebben we al ruim geëxperimenteerd maar dan slaapt hij helemaal niet of is te overprikkeld). Medisch is alles uitgesloten.
Ik hoop dat er iemand is die dit herkend en een goede tip heeft die bij ons past <3 dank je wel voor het lezen.
Wij hebben ook van alles geprobeerd, ook wat betreft doorzetten en het huilen, maar het heeft niet geholpen. Bij ons was het met 3,5 jaar van de een op andere dag opeens over.
Een vicieuze cirkel die jullie zelf moeten doorbreken.. en dat vraagt veel doorzettingsvermogen. Onze kinderen konden nooit in slaap vallen zonder hun lievelingsknuffel. Daarmee vergelijk ik het een beetje, jullie zijn in dit geval zijn lievelingsknuffel om mee in slaap te vallen... Misschien samen met hem een mooie knuffel uitzoeken in de winkel en die mee naar bed geven, en dan de 5 minuten "aanpak" toepassen.. "nu ga,je lekker met ....... (naam knuffel) slapen". Ik bleef wel hoorbaar in de buurt, vaak staan strijken of opruimen...
We beginnen vandaag met slaaptrainen en deze keer gaan we echt doorzetten. Ik lees nu pas je tip over het knuffeltje. Misschien kan ik daar morgen even naar kijken.
Onze jongste slaapt minder dan haar broer en zus. Ze hebben alle 3 op eigen kamer geslapen. Dit werkt voor ons heel goed.. onze jongste is nu ruim 2. Iets ouder. Slaapt nog altijd in de middag, heeft super veel energie en moet even een moment van rust. Als ze wel een keer over slaat is ze moe, maar gaat er na het eten niet eerder van slapen. Ik breng haar elke avond met zelfde ritueel naar bed. En een uur later praat ze op haar manier nog steeds gezellig met haar knuffel en doekje. Komt heel vaak een moment van de dag van voorbij. Ze valt daarna zelf in slaap en is weer vroeg wakker. Ze slaapt echt weinig in vergelijking met de anderen. Maar heeft er weinit hinder van. Misschien naar bed brengen en na je vast ritueel toch weg gaan? En dan babyfoon aanzetten met eventueel een spreekfunctie? Geen idee of dit pedagogisch een goed antwoord is maar je zou het wel kunnen proberen
Ook dit hebben we helaas al vaker geprobeerd. Ook met die speakerfunctie maar helaas. Als hij er weinig behoefte aan zou hebben zou het ook niet zo erg zijn (minder slaap) maar dat heeft hij dus wel waardoor de dagen ook gewoon wat pittig verlopen. Ik denk toch dat we die methode weer zullen moeten gaan proberen waar we om de 5 min teruglopen.
Lastig ! Mijn zoontje stukje ouder , en krijgt nog wel borstvoeding waardoor ik ook naast hem slaap. Ben zelf aan het afbouwen nu en ik merk als hij een dutje doet overdag dat het toch tot 2-3u kan duren voordat hij in slaap valt . Hij is rond avondeten ook erg vermoeid en chagrijnig. Maar binnen 5 min slaapt hij dan aan de borst om 18:30-19:00 . Vaste ritme zou ik zeker aanhouden. En wellicht wat kortere dutjes doen . Of als hij al voor 6u wakker is kan je miss hem al rond 9u zijn dutje laten doen
Vermoeiend en sneu voor hen en een beetje voor ons. Als hij borstvoeding gewend is om in te slapen zal dat zeker voor hem ook pittig zijn en even wennen zijn. Misschien iets ervoor in de plaats overdag. Een knuffeltje ofzo of iets met rustgevende geluiden
Zoals ik lees hebben jullie al veel geprobeerd. De tip die wij ouders geven is echt een vast ritme aanhouden, samen een boekje lezen en voor het slapengaan de dag doornemen zodat de hersenen alvast wat informatie kunnen verwerken. Maar zo te lezen hebben jullie al wel voorspelbaarheid.
En we sturen vaak de podcast van: ‘sirene voor kinderen’ door. Aflevering 1 gaat over slaap. Via google te vinden of op Spotify. Misschien komt er nog een fijne tip in voor welke voor jullie gaat werken 🤗
Ik denk heel goed dat jullie hem de nabijheid en veiligheid geven. Wij blijven nog steeds bij haar tot ze slaapt. Maar wat zegt een slaapdeskundige er van? Bij ons werd geadviseerd om juist de middagslaap te stoppen vanaf 1 jaar (dit deden we pas rond 1,5 jaar) maar na doorzetten ging ze beter inslapen en uiteindelijk ook doorslapen. Vandaag viel ze 20 min in slaap in de auto en vanavond was het drama. Slaapdeskundige gaf aan na avondeten cognitief uitdagen, lichamelijk inspannen (trampoline, fietsen oid) daarna vaste ritueel inzetten. Hier is het met geluk 11 uur slaap maar vaak iets korter. Het is een zware zoektocht weet ik uit ervaring maar kan ook zeggen het word echt een keer beter ☺️
Met 1 jaar stoppen met een middagslaapje is extreem vroeg. De meeste kinderen gaan rond die tijd over van 2 slaapjes naar 1 slaapje. Het gebruikelijke advies is om een middagslaapje aan te houden tot 2,5/3 jaar tenzij je kind duidelijk eerder toe is aan stoppen. En natuurlijk is ieder kind anders, maar met 1 jaar stoppen met een middagslaapje zal bij veel kinderen juist zorgen voor oververmoeidheid waardoor het slapen alleen maar slechter wordt. Fijn dat het bij jullie lukte, bij onze kinderen had ik dit niet moeten proberen.
Onze dochter was ook 1 toen ze geen slaapje meer had overdag. Ze bleef spoken tot soms wel 10 uur, terwijl ze na vast ritme en duidelijke structuur om 19 uur naar bed gaat. Haar broertje zou bijna komen, dus lieten we haar wel op haar kamer om te spelen, zodat ze wel aan ritme gewend bleef dat ze na de lunch naar haar kamer ging. Maar ze heeft nooit meer geslapen ook niet na de komst van haar broertje. Het spoken duurde korter, maar altijd vroeg wakker. Ze heeft niet veel slaap nodig. Nu bijna 4 en nog steeds weinig nodig. . . Lijkt op mama 😅
Onze anderen sliep ook langer maar liepen niet voor niets bij slaapcoach en slaapcentrum. Dit kindje is al bijna 2 jaar vandaar dat ik het wel wilde delen. Wie weet is het delen helpend. De vraag is zit het in het inslapen om een reden of heeft het ook weinig slaapbehoefte..
Kinderen hebben een veilige slaap associatie nodig. Dat zijn jullie voor je kindje, maar hij mag ook weten dat zijn bed ook veilig is als hij alleen is. En papa en mama er zijn als het nodig is. Maar het is ook fijn als een kind meer kan gaan vertrouwen op zichzelf en zijn eigen bekende omgeving. Wat betreft hechtingsproblemen, daar werk ik heel veel mee en dat ontwikkel je echt niet zonder en is diepgeworteld. Grenzen stellen is ook heel liefdevol en kinderen hebben het simpelweg ook nodig. Het is natuurlijk het fijnst als jullie bij hem zijn, maar er is ook een tijd van slapen. Je laat je kind niet in de steek. Je leert hem vaardigheden aan. En je mag ook best een beetje op jezelf letten. Ja hij zal gaan huilen. Het is ook wennen voor hem, maar hoe fijn is het als het hem gaat lukken en hij geen slaap te kort meer heeft. Sterkte!
Dank je wel dat vind ik fijn om te horen. Ik hoop dat het gaat helpen. We gaan het proberen met om de 5 min teruglopen en steeds iets later in de hoop dat dat lukt.
Ik denk dat je je echt te druk maakt over hechtingsproblemen. Dat krijgt een kind niet zomaar als hij even alleen is of even moet huilen en al helemaal niet bij twee liefdevolle ouders. Leg jezelf die druk niet op.
Je kindje leren zelf in slaap te vallen, is óók liefdevol. En nodig, voor jullie en voor hem. Dat hoef je echt niet te doen door de deur dicht te trekken en hem maar te laten huilen. Genoeg opties voor een aanpak met aandacht en weinig huilen. Maar welke methode je ook kiest, het zal doorzettingsvermogen vragen. Je kindje weet nu niet beter dan dat ie jullie nodig heeft om in slaap te vallen en dat het lang duurt. Aan jullie de taak om die kaders te veranderen en hem te begeleiden. Dat zal een lange adem vragen, want je gaat een cirkel doorbreken. Hij zal huilen, protesteren. Maar dat mag gebeuren, jullie zijn er om hem te troosten. Maar ook om vol te houden zodat hij de nieuwe kaders kan leren. Heel consequent blijven en volhouden. Al moet je dagenlang elke avond 20x terug of hem 20x neerleggen. Maar elke keer dat ie niet consequent bent, zul je daarna weer op 0 moeten beginnen. Blijf bedenken dat je je kind helpt, en hem iets belangrijks leert. Dat helpt in het volhouden.
Hier was bij 1 kind met verlatingsangst en daarna/daardoor gewend aan op schoot in slaap vallen, de beste weg om in hele kleine stapjes af te bouwen. In slaap wiegen en dan wegleggen. In slaap wiegen en nog nét wakker wegleggen. Wakker wegleggen en er bij blijven. Steeds iets verder weg gaan zitten. Etc. Ging het een paar dagen goed, dan de volgende stap. Ging het dan mis, stapje terug. Hij kon ook in no time tot kokhalzen aan toe overstuur worden. Dan gingen we er dus snel weer heen, maar wel: in het donker stil troosten, neerleggen en weer gaan zitten. Duurde alles bij elkaar zeker een week of 3. Alles zonder interactie. In het donker, geen oogcontact, geklets of zingen, alleen maar eindeloos saai hetzelfde herhalen: kort troosten bij huilen en dan weer neerleggen. Bij de 2e was het echt een kwestie van uittesten en feestvieren elke avond. Huilen zonder tranen als we er niet waren, keihard lachen als we er wel waren. Of knuffel op de grond gooien als ik me ondraaide om weg te lopen, en als ik me dan terugdraaide een brede grijns op zn toet. Daarbij gingen we wel na het neerleggen weg en lieten hem heel even roepen en soms huilen. 1 minuut steeds, want dat opbouwen dat kon ik niet. Dan er heen troosten, terugleggen, weggaan. 1 avond ontelbaar vaak herhaald, 2e avond 1x, 3e avond ging ie vrolijk slapen.
Een eigen kamer kan overigens ook best eens een oplossing zijn. Misschien vinden jullie het belangrijk en fijn, maar is hij er wel aan toe.
Fijn bericht, geeft me toch hoop. Ik denk dat het inderdaad vaak misgegaan is omdat we niet doorzetten. We hebben het altijd met kleine stapjes geprobeerd en soms ging het dan eventjes goed en daarna “werkte” het niet meer.. dus begonnen we weer van voor af aan maar werkte onze hele methode niet meer.
Mag ik vragen wat je dan bij de eerste deed als je hem troostte en teruglegde maar hij dan meteen weer begon te huilen. Liep je dan meteen weer weg? Of gebeurde dat niet.
Ligt een beetje aan de fase. Was het stap 2, dan gingen we dus terug naar in slaap wiegen. Was het al stap 3 ofzo, dan wel heel even weg gaan, toch proberen. Soms is het protest maar niet direct verdriet. Soms wordt het geen doordraaien, zeg maar. Voelt soms oneindig, maar juist dat volhouden helpt.
Fijn bericht, geeft me toch hoop. Ik denk dat het inderdaad vaak misgegaan is omdat we niet doorzetten. We hebben het altijd met kleine stapjes geprobeerd en soms ging het dan eventjes goed en daarna “werkte” het niet meer.. dus begonnen we weer van voor af aan maar werkte onze hele methode niet meer.
Mag ik vragen wat je dan bij de eerste deed als je hem troostte en teruglegde maar hij dan meteen weer begon te huilen. Liep je dan meteen weer weg? Of gebeurde dat niet.
Is van 13:00 tot 19:00 niet een veel te lange wakkertijd? Dan raken ze oververmoeid, en kan in slaap komen ook lastiger gaan en zijn ze ook vroeger wakker. Misschien het dutje van 11:00-13:30 doen, en dan 18:30 weer naar bed? Dan is de wakker tijd max 5 uren, dat is lang zat. 06:00 is overigens geen gekke tijd om wakker te worden voor een kind. Alleen als jouw kind pas 19:00 naar bed gaat en dan 2,5 uur later slaapt, slaapt hij eigenlijk veel te weinig uren.
Hechtingsproblemen krijg je trouwens echt niet zomaar hoor. Dan moet er heel wat mis zijn in de relatie tussen ouder en kind. Je mag op deze leeftijd best even streng zijn, en kiezen voor jezelf als het teveel word. Laten brullen is helemaal niet erg, het is geen pasgeboren baby meer he? Duidelijk zijn, en zeggen dat we het nu anders gaan doen en hem zijn zin niet geven. Dat hebben ze op deze leeftijd snel genoeg door. Het zal even wennen zijn omdat hij gewend is dat het bedritueel altijd gaat zoals hij wil. Maar vergeet niet dat jij de ouder bent en jij uiteindelijk bepaald hoe het gaat gebeuren, daar moet je niet te bang in zijn. Helemaal als je er zelf aan onder door gaat.
Hi, ja. Zoals in het bericht uitgelegd volg ik zijn ritme. Hij wordt om 13:00 max 13:10 wakker en soms eerder. En dan krijg ik het echt niet voor elkaar om hem nog langer te laten slapen. Voorheen sliep hij wel tot 13:30. Soms komt het ineens voor dat hij wel tot 13:30 slaapt maar dan slaapt hij in de avond pas na 21:00. Hij slaapt inderdaad te weinig daarom oa mijn zorgen ook.
Ik wil het juist heel graag proberen (laten huilen of elke 5 min teruglopen). Maar hij raakt zo overstuur. En wil hem niet het gevoel geven dat we hem in de steek laten :( hij heeft enorm veel behoefte aan samen slapen.
Hi, ja. Zoals in het bericht uitgelegd volg ik zijn ritme. Hij wordt om 13:00 max 13:10 wakker en soms eerder. En dan krijg ik het echt niet voor elkaar om hem nog langer te laten slapen. Voorheen sliep hij wel tot 13:30. Soms komt het ineens voor dat hij wel tot 13:30 slaapt maar dan slaapt hij in de avond pas na 21:00. Hij slaapt inderdaad te weinig daarom oa mijn zorgen ook.
Ik wil het juist heel graag proberen (laten huilen of elke 5 min teruglopen). Maar hij raakt zo overstuur. En wil hem niet het gevoel geven dat we hem in de steek laten :( hij heeft enorm veel behoefte aan samen slapen.
Begrijpt hij een beetje wat je zegt? . Dan zeg je oh mama /papa gaat nog even plassen . Na het plassen kom je weer netjes terug maar als het goed is is hij zonder huilen even alleen geweest. Als hij tussendoor gaat roepen zeg je ja ja mama is bijna klaar met plassen . Hoor maar ik trek al door. Nu nog even handen wassen en dan kom ik . En zo bouw je het steeds langer uit. Hier werkte het perfect
Zijn dutje doen we meestal samen, dan slaap ik ook omdat ik het nodig heb ivm mijn medische situatie. Hij valt dan heel snel in slaap. Maar als we buiten de deur zijn slaapt hij in zijn wagen ook vrij snel.
Wat doen jullie dan tijdens die 1,5 tot 2,5 uur? Hier inmiddels vierde kind en de oudere drie lieten we huilen en dan ging ik elke 5 min kijken. Aai over bol en weer weg. Geen van drie heeft hechtingsproblemen hoor ;-) sterker nog ze weten dat ik er ben voor al hun sores maar ‘mam als je ons zelf dingen laat proberen en het soms mis gaat dat doe je zeker om ons te laten leren’ YUP! En als het dan niet lukt vang je ze liefdevol op. En je geeft ze tips. Zo doen we dat met alles. Vandaar het steeds even gaan kijken. Ze weten dat je er bent maar ook dat ze het zelf moeten leren. Is ook periode met angst geweest bij dochter. Uiteindelijk erachter gekomen dat lampje van babyfoon de boosdoener was, dus dat weghalen scheelde weer wat angst.
Bij ons bleek de knuffel met muziekje angst te geven :/. Speciaal gekocht voor babytijd, als onderdeel van slaaproutine en lag altijd vlakbij haar. Toen ze kon praten kwamen we daar dus achter…. Pfff.
Fijn om te lezen. Wij overwegen dit ook om te doen. De chair method hebben we al geprobeerd maar dit werkte niet. In de inslaaptijd moeten wij of samen op bed liggen of naast zijn bedje liggen. Maar hij gaat of huilen dat hij samen wilt liggen en dan gaat hij bij ons gezellig spelen en dat houd hij wel tot 23:00 vol als we hem niet helpen. Of hij speelt in zijn bedje. Hij heeft geen speeltjes in zijn bedje alleen knuffels. Maar hij gaat gewoon dansen zingen klappen onrustig doen met zijn beentjes. Van alles dus. Weglopen hoeven we niet te proberen want dan krijst hij alles bij elkaar en wordt hij flink overstuur (kokhalzen etc.)
Ja toch daar doorheen is mijn advies. Dochter deed dat ook, tot spugen aan toe. En bij heel consequent hetzelfde riedeltje volgen was dat spugen in een week al over! Ze pakte het echt snel op. Wel knuffels erin en een boekje in bed. Wat ze verder deed maakte mij niet uit maar niet gillen ;-)
Maximaal 2,5u, meis dat valt echt mee en als je je aanpak de fijnste vind, dan is de moodset/mindset erin veranderen makkelijker. De oudste had ook 2 a 3 uur nodig, de middelste nog langer..en als ik er aan toegaf was ik relax en ging het vaak beter. De jongste daarintegen met max 30 minuten weg...
Ik ken verder geen enkel kindje die er zo lang over doet en heb voor veel kindjes gezorgd. Moest jij er ook constant bij blijven/helpen? Heb je dan nog wel een persoonlijk leven? Mijn zoontje is 24/7 met mij en ik heb in de avond ook 1 a 2 uurtjes voor mezelf nodig voor oa huishoudelijke taken of gewoon rust. Over het algemeen breng ik mijn zoontje naar bed. Wanneer mijn man het kan doen duurt het dubbel zo lang.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (40) Verversen