Mijn zoontje van bijna 5 scheldt sinds kort best veel als hij met vriendjes is. Vandaag gingen we samen naar de speeltuin met een vriendje aan andere moeder en was hij constant 'grapjes' aan het maken door 'poepkakscheet' te zeggen of tegen mij een de andere moeder 'rotkutsukkel' te zeggen. Voor mij is dit een nieuwe fase en ik vind het lastig hoe ik hierop moet reageren. Het is niet op het moment dat hij boos is, het is echt als 'grapje' met een vriendje. Op dat moment vragen of gebieden te stoppen werkt niet. Hem op een rustig moment uitleggen dat het niet grappig is en dat het schelden is en niet aardig is begrijpt hij op dat moment zegt hij, maar als het moment weer daar is doet hij het toch. Ik begrijp dat het een fase is, maar vind het wel erg onrespectvol. Negeren? Iets anders uitleggen? Boos worden? Is het herkenbaar en hoe pakken jullie dit aan? Zonder vriendjes scheldt hij nauwelijks (alleen als hij heel boos is) en gaat het meestal prima met hem. Thuis schelden we niet.
Gewoon kort zijn ermee. Ik zeg heel duidelijk dat ik dit absoluut niet wil horen. Dat dit geen leuke grapjes zijn. Het stopt ook. Die rotkutsukkel vind ik al knap dat hij dit zo makkelijk kan uitspreken, haha! Ik liet hem ter plekke sorry zeggen tegen deze moeder en dat hij dan niet eerder verder mag spelen. Tot zo lang zou ik hem zeggen dat hij dan bij of naaar je moet zitten. Die grapjes zijn een fase
Wat hieronder gezegd wordt. Als je gaat schelden kun je niet spelen. Mijn dochter vind woorden als plas en poep ook heel komisch. Meestal stopt ze wel als ik haar even aankijk met opgetrokken wenkbrauwen.
Rotkutsukkel vind ik wel echt veel te ver gaan. Dan zou ze echt even niet meer mogen spelen. En als ze daar maling aan zou hebben gingen we linea recta naar huis.
En verder... grapjes zijn alleen leuk als ze leuk zijn voor iedereen. Niemand vind het "grappig" om een rotkutsukkel genoemd te worden dus dat is geen leuk grapje.
En hoe doen jullie dat dan met andere kinderen? Ik ben het met je eens en doe dit ook zo als we met 2 zijn. Echter, we hebben 4 kinderen en de andere 3 hebben er dus ook veel 'last' van als eentje zich misdraagt en zij ook naar huis moeten (want even niet meer spelen maakt hem niets uit, dat hebben we met andere problemen al 1000x gedaan). De rest kan niet alleen blijven. 'straffen' jullie dan de rest mee?
Dan zorg je voor een consequentie ter plekke.. uit de situatie halen, goed aanspreken op zijn gedrag, op voorwaarde dat hij zich gedraagt hij weer gaan spelen met de waarschuwing als hij t nog een keer doet moet hij een x aantal minuten bij jou komen zitten... Dan schreeuwt hij daar de boel maar bij elkaar, hij moet weten welk gedrag acceptabel en wat niet.
Je kan best uitleggen dat als hij zo praat, hij het verpest voor de rest.
En je kan ook best zeggen tegen dat vriendje dat jullie zo niet praten en je dat soort grapjes niet leuk en netjes vindt.
Ben je met mij, dan gaan dingen op mijn manier want ik ben uiteindelijk ook verantwoordelijk voor het kind die met mij mee gaat. En tja heeft dat vriendje daar problemen mee, dan speel je niet meer mee onder mijn verantwoordelijkheid.
Mijn kinderen moeten bepaald gedrag niet als normaal zien of denken dat bepaalde dingen kunnen omdat er vrienden bij zijn.
Als mijn kinderen mondig willen doen omdat er mensen bij zijn, leg ik ze ook uit dat ze straf kunnen krijgen waar deze mensen bij zijn. En dan zijn ze snel klaar 🤣
Hij moet leren wat grapjes zijn en wat niet.. Ingrijpen op t moment zelf werkt het beste. Uit de situatie halen en duidelijk maken dat zijn taalgebruik ongewenst is.. helemaal een andere ouder "rotkutsukkel" noemen kan echt niet. Zoals je hierboven de situatie beschrijft zal ik em uit de situatie halen, streng aanspreken dat dit niet kan, hij mag weer gaan spelen als hij dit niet meer doet. Zodra je het weer merkt weer precies hetzelfde.. des noods wat langer uit de situatie houden als consequentie. Later uitleggen werkt in mijn optiek niet, vaak zijn ze al lang weer vergeten wat ze hebben gezegd...
Heel herkenbaar! Hier zegt heel de klas van mijn oudste (5 jaar) “jij bent een pipikaka” tegen elkaar. Poepkakscheet of pipikaka vind ik nu echt geen scheldwoorden. Dus ook echt geen reden om boos te worden in mijn ogen. Ze weten gewoon dat het “vieze” dingen zijn, dus ze plakken het aan elkaar en maken er een gek woordje van. Laat kinderen toch soms ook gewoon kind zijn!
Wat bij ons thuis niet mag zijn (scheld)woorden om iemand anders te beledigen. Of scheldwoorden die ze niet begrijpen. Die vind ik meestal ook echt niet passen bij zo’n klein kind
Heb de eerste keren een rustig gesprek met ze gehad. Maar dreigen dat ik de volgende keer aan hun tong zou trekken werkte beter 🙈
Bii schelden wordt er eerst gewaarschuwd en daarna zit er een consequentie aan. Tenzii de scheldwoorden zo erg zijn dan is er gelijk consequentie. De consequentie is overigens dat ze in de hoek moeten staan. Maar ze schelden hier zelden.
Een consequentie verbinden aan het gebruiken van zulke woorden. In de speeltuin zou ik zeggen: jij mag even niet spelen. Jij gaat nu op het bankje naast mij zitten. Want wat jij zei mag echt niet. Dat is het niveau van een vijfjarige. Die leert niet door alleen maar tegen hem te praten. Niet alleen woorden, maar ook daden. Wel met uitleg natuurlijk.
En als je kind daar nou niet blijft zitten? Want ik kan me voorstellen dat dit bij mijn 2 andere kinderen fantastisch werkt, maar mijn jongste gaat dit echt niet doen. Gaat heel hard in verzet, dan moet ik m bij kop en kont naar huis brengen, daar gaat hij nog een half uur door met schreeuwen en volgende keer doet hij het evengoed weer. Been there done that, straffen laat deze jongen echt koud.
Ja ken dat heb zo’n dochter hier. En juist op die leeftijd hebben ze die grenzen nodig. Dus net wat de rest zegt ‘of je blijft hier op het bankje nu 5 min zitten en ik loop met je mee naar die mama om sorry te zeggen (maar jij zegt het) of we gaan naar huis’ hier hield ze vaak ook vol. Geen sorry zeggen of geen dank je wel bij worstje van de slager. Nou dan eet mama het worstje dus voor je neus op. Heeft ze 3 maanden volgehouden. Nu zegt ze netjes overal dank je wel. Opvoeden vond ik in de leeftijd 3-6 het meest intens .. en verder voor dit soort kids de tip die ik hieronder al schreef ..
Dan maar naar huis.. ik vind een andere ouder "rotkutsukkel" noemen echt niet kunnen. Als jij niet ingrijpt wordt dit van kwaad tot erger... Ik heb zelfs wel eens een speeldate, groep 3 (vriendje wil ik het niet noemen) eerder op laten halen door zijn scheldgedrag, de nare worden vlogen om je oren (schelden met nare ziektes is echt not done hier). Na 2x waarschuwen moeder gebeld. Volgende speeldate was er niets meer aan de hand... Wat ik hier mee wil zeggen, als jij het nu niet aanpakt wordt het van kwaad tot erger en misschien ook wel bij andere thuis.. Poep en plas grapjes is wat anders dan "rotkutsukkel".
Als jij hem iets wilt leren, zul je niet moeten opgeven.... Dat is je enige optie. Je kunt er niet gemakkelijker onderuitkomen. Hij móet leren luisteren naar jou. Punt.
Heb je enig idee van wie hij die lelijke woorden oppikt?(en dan bedoel ik natuurlijk niet de poep- en plaswoorden)
Volhouden. Dat is het enige wat werkt. Volgende keer houdt hij schreeuwen 29 minuten vol, keer daarna 25. En wordt vanzelf minder dat hij gaat bedenken wat voor gevolg het gedrag heeft. En al die tijd dat hij zit te schreeuwen kan hij geen leuke dingen doen. Als een strafplek niet werkt, werkt dan wel een consequentie als ‘geen iPad, niet buitenspelen, niet afspreken met vriendje’ Ik ben daar hard en volhoudend in. Telkens terug naar de ‘straf plek’. En weer opnieuw beginnen. En opnieuw.
Hier krijgen ze 1 min de tijd zoveel mogelijk scheldwoorden te roepen die ze kennen Dat levert best geinige momenten op. Daarna is het klaar en mogencze niet schelden meer. Het helpt wel wat. Ook mogen ze geen dingen zeggen waarvan ze niet weten wat betekent
Haha nee dat valt echt mee! Ze vloeken wel nog steeds als ze boos zijn of wat dan ook maar echt tussendoor us het stuk minder. We doen ook weleens wie de vieste woorden kan bedenken.
Mijn jongste noemde mij met 3 jaar 'kutmama' als hij boos was het kostte een paar weken/maanden maar gelukkig is dat weer voorbij.Ik denk dat het een kwestie van herhalen is (en soms helpt negeren ook, als ze er daardoor geen reactie op krijgen) en hopen dat het snel voorbij is.
Poepkakscheet deden ze hier ook op die leeftijd, negeerde ik lekker. Anderen aanspreken met respectloze woorden (kanker, kutmoeder, homo etc) worden hier bestraft. Nou moet ik zeggen dat ze dat eigenlijk nooit zeggen alleen mijn puber kan kutmoeder roepen als ie heel boos is. Op die leeftijd gewoon met regelmaat het erover hebben hoe je anderen aanspreekt, op willekeurige momenten, hoe je zelf behandelt wilt worden en wat dat betekent hoe je naar anderen doet. Doe ik vaak in hele korte gesprekjes op de fiets op weg naar school ofzo. Bijv dochter vertelt dat laatst op school die en die zus en zo zei .. dan is dat een mooie aanleiding .. zo leer je ze dingen zonder op dat moment te hoeven straffen en wordt het vanzelf minder (als het goed is ;-))
Herkenbaar, mijn 5 jarige hoor ik regelmatig dezelfde dingen roepen. Absoluut een fase, maar ik spreek hem er wel op aan. Meestal zeg ik iets als: "huh, wat hoor ik jou nou zeggen?". Zijn reactie is vaak dat Pietje en Jantje dat heel vaak roepen. Mijn cliche mama antwoord: "dat kan wel zo zijn, maar ik vind het niet netjes en ik wil het van jou niet horen" 🤪
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (29) Verversen