Ik zo'n 3 jaar in de medische molen. Door de feestdagen kreeg ik een 7de IUI poging aangeboden voor ik IVF zou starten. Mijn familie weet van mijn strijd en zijn bekend met de meeste afspraken die ik heb. Op de 20ste januari had ik intake IVF, maar mijn NOD was niet gepasseerd. Een week later had ik een knaller van een test.
Gisteren heb ik een echo gehad bij de gynaecoloog en we hebben een hartje zien kloppen! Ze zet mij op 7w 3d. Nu is het zo dat mijn familie weleens informeert naar de afspraken en ik hoor via mijn nichtje dat ze erg begaan zijn met alles en het ook wel eens bespreken als ik er niet ben. Nu wil ik niet tegen ze liegen en het dit weekend vertellen als ik daar ben. Ik ben dan 7w 6d.
Ik vertelde het al bij de eerste positieve test. Ik deel alles met mijn schoonfamilie. Heb een hele hechte band met ze. Mocht het mis gaan, wat je natuurlijk nooit hoopt maar dan heb je wel steun.
Wij wouden het niet vertellen, omdat ik, moest het misgaan, zoiets liever alleen verwerk. Daarom hebben wij het pas na 12weken verteld. De kans dat het dan nog misgaat, is al een stuk kleiner. Gewoon doen waar je je zelf het beste bij voelt. Mijn zus heeft het bv wel vroeger verteld. Al op 6weken, omdat ze het toen op dr werk ook moest vertellen.
Ik had het mijn schoonfamilie bij 5 weken al verteld en vooraf hadden we bedacht of we daar spijt van zouden krijgen als het mis zou gaan. Het antwoord was nee. Het werd ook een miskraam en het was fijn dat we dat niet helemaal voor onszelf hoefden te houden. Mijn enige twijfel had nog gezeten in de vraag of het geen verwachtingen zou gaan scheppen voor de toekomst. Of we dan niet steeds vragen zouden krijgen "hoe de vervulling van de kinderwens er nu voor stond". Dat is tot op heden niet gebeurd. En gezien men al weet dat je in een traject zit/zat zal het voor jou geen consequentie zijn Enne, van harte uiteraard!
Mijn mening is nooit te vroeg, voor mijn collega's wilde ik het nog verzwijgen omdat de eerste x misgegaan was maar ik had een abonnement op de wc hahaha En bij de eerste keer vond ik het misschien juist wel fijn omdat dat dus mis ging hoeften ze er niet aan te wennen en leefde erg met mij mee. Wat ik bedoel te zeggen niks is fout of goed. Het is wat jij wilt.
Wij hebben het de naaste familie ook verteld na de echo bij 7 weken. Lijkt me helemaal niet gek 😁 de kans dat er iets mis gaat is klein en lijkt me bovendien wel goed als je dan kan terugvallen op je familie, zou dat dan zeker niet verzwijgen... wij hebben wel pas bij 20 weken een foto met de dikke buik op fb gepost...
Lekker zeggen! Je bent toch super blij! En ja er zijn er altijd die hun mond voorbij praten... tja jammer dan! Dat mag jou pret toch zeker niet drukken! (Mijn vader vertelde het aan mijn beste vriendin was ook erg jammer...)
Geloof me, ik heb op mijn tong moeten bijten de afgelopen weken haha. Ik spreek mijn moeder bijna dagelijks en steeds wil het eruit floepen. Morgen ga ik het vertellen. Ben zo excited!
Wij hebben het nieuws bij onze oudste pas verteld na de 12 weken. Voor ik zwanger raakte van de jongste heb ik een vroege miskraam gehad. Ik werd misselijk, testte positief en diezelfde dag nog ging het mis. Toen ik zwanger raakte van de jongste, heb ik het wél eerder verteld, na de eerste goede echo met 8 weken. Die vroege miskraam had ik met niemand gedeeld, maar als het mis was gelopen na die eerste goede echo, had ik echt wel steun willen hebben. Ik sluit me dus aan bij Slear.
Heel je familie is al zo betrokken met je strijd, zou je een eventuele miskraam ook aan hun willen vertellen? Is het antwoord hierop nee, dan zou ik het nog even voor je houden. Maar wil je niks verbergen en ook open kunnen willen praten als het misgaat, dan lijkt het me juist al leuk om het te vertellen. Iedereen zal zo blij voor jullie zijn!
Ik heb zelf een missed abortion gehad bij 10 weken en een stilgeboorte bij 24 weken, dus voor mij bestaat die “magische” 12 weken grens sowieso niet meer. Ik vond het in beiden gevallen erg fijn dat mijn familieleden en naaste vrienden op de hoogte waren van mijn zwangerschappen en ook dat het mis was gegaan. Ik vind het nog steeds “bijzonder” wanneer vrouwen zoiets heftigs geheim houden en helemaal alleen met hun partner zouden moeten verwerken. Je bent toch familie en goede vrienden in goede, maar ook in slechte tijden 😊
Maar volg vooral je gevoel! Nogmaals een hele dikke proficiat, het is jullie gegund om een gezonde zwamgerschap te hebben!
Ik ben zwanger na 2 jaar, waarvan 1 in behandeling in het ziekenhuis (dmv IUI). Heb net een 7-weken echo gehad en ik ga het dit weekend vertellen aan (schoon)ouders, zij wisten van ons traject.
Als je er zelf vrij open over bent en je het fijn vindt dat familieleden je steunen en je dus zowel slecht als goed nieuws wilt delen dan zou ik het gewoon vertellen. Zelf wachtte ik wel totdat we een goede termijnecho hadden gehad, maar je moet echt doen waar jullie je prettig bij voelen, en zoals hieronder al gezegd, er is geen goed of fout.
Waarom zou je willen wachten met vertellen? Heeft dit te maken met de 12 weken? Ik vertelde het mijn ouders en schoonouders na de eerste echo, als ik zeker weten een kloppend hartje heb gezien. Aan de overige familie zou ik anders vinden. Maar als je anders altijd open en eerlijk bent geweest dan zou ik dat nu ook zijn als dat zo uitkomt. Maar gefeliciteerd! Ik wens je een goede zwangerschap toe!
Ik heb in principe niet echt een sterke band met familie buiten ons gezin. We zijn 4 zussen en 2 broers en superhecht. Aan de rest van de wereld zou ik niet eens per se de moeite doen het te vertellen (behalve werk natuurlijk)
Ik zou het wel doen en genieten van ongetwijfeld een mooi, emotioneel moment. Maar het is echt waar je je zelf goed bij voelt. Een geheimpje hebben is leuk, maar als er zó wordt meegeleefd en je krijgt vragen over je traject, dan is het misschien beter om het blijde nieuws bekend te maken. GEFELICITEERD!!
Als het jullie goed voelt gewoon vertellen. Ze leven erg mee en dan is dit toch erg mooi! Stel dat het alsnog mis gaat kunnen ze ook met je meeleven. Wij hebben niet zo'n traject achter de rug en hebben het met net 6 weken verteld aan onze ouders. Wss dit weekeind aan onze broer/zus. Verder willen we het dan nog niet vertellen pas na echo en goede uitslag nipt
Vertel wanneer jij het wilt vertellen. Er is geen goed of fout of vroeg of laat. Wij hebben destijds na de eerste vroege echo ook familieleden ingelicht (ook traject).
Doen waar jij je goed bij voelt! Wij hebben het destijds na de eerste echo verteld (en wij hadden geen medische molen, dus niemand vroeg). Omdat ik dat graag wilde delen. Ook voor het geval het fout ging.. ik ben een emotioneel persoon en praat veel om met emoties om te gaan. Alleen jullie kunnen hierover beslissen, er is geen goed of fout.😊
Wij hebben direct met de test verteld, bij zowel de miskraam als de goede Zwangerschap.
Wanneer iemand het verteld is echt Persoons gebonden, snap zelf niet zo dat men dit soort vragen stelt. Begrijp mij niet verkeerd als jij het wil vertellen wat doet er dan toe wat wij er van vinden?
Ik kreeg na de miskraam te horen, joh miss bij de volgende niet zo snel delen. Uhm pardon waarom, nou wat als het mis gaat, ja dan gaat het mis. Als ik besloot te wachten tot 12w moet ik als nog vertellen mocht het toen fout gegaan zijn bij bijvoorbeeld 16w.
Wij hebben een traject van 3,7 jaar gehad em Wilde het delen, het verdriet is gedeeld en dan ook het geluk.
Doen wat voor jou goed voelt! Wij hebben het vrij snel na de positieve test verteld aan familie (aan ouders en broers/zussen alleen) omdat wij ook onze harten kunnen luchten als het mis gaat. Ik zou echt een strijd met mezelf aan gaan als ik het niet kan delen met bijvoorbeeld mijn moeder.
Als je al een goede echo hebt gehad is de kans dat het fout gaat sowieso een stuk kleiner. Daarnaast vindt ik het idee dat je het niet zou moeten vertellen tot 12 weken stom en achterhaald. Heb zelf 3 miskramen gehad en dan wil je toch ook gewoon steun en je verdriet kunnen delen. Ik zou zelf dus echt nooit wachten tot de 12 weken, behalve bij verre kennissen e.d. En gefeliciteerd. Wat geweldig dat het nog net gelukt is voor jullie IVF zijn begonnen!
Ja, ik keek zo onwijs op tegen IVF, we hadden al 6 IUI achter rug en nog eens 8 maanden eisprong opwekken met Corona sluiting tussendoor. Dus toen de 7de IUI kans kwam dachten we wie weet is dit het! We hebben idd een mooi hartje zien kloppen en qua meting klopte het met de inschatting die ze maakten. Dus ik wil ook even niet anders denken aan dat het gewoon positief nieuws is.
Wauw gefeliciteerd! Gewoon lekker doen waar je je goed bij voelt. Wij hebben het verteld met 8 weken, ik zat ineens onder de puisten, moest heel veel overgeven etc dus had het ook niet langer geheim kunnen houden.
Ik was altijd van het geheim houden tot de termijnecho. En dat heeft ergens ook zijn voordelen hoor, ik vond het wel heel leuk dat het echt nog even ons geheimpje was.
Maar in oktober een best wel heftige miskraam gehad die we met een groepje vrienden en familie hebben gedeeld. Iedereen was heel erg betrokken en ik raakte weer zwanger toen we nog een beetje in het natraject zaten. Dus ik wilde het gewoon met die mensen delen en niet tegen ze liegen. Dus een klein groepje was al vanaf de positieve test op de hoogte. We wachten nu wel nog even voor we het aan de rest vertellen en het openbaar maken. 😊
In principe zou ik het sowieso met ze delen als het mis gaat, dus waarom zou ik het nu het goed nieuws is niet delen vind ik dan. Dit weekend ga ik het vertellen, heb bonbons in de smaken roze en blauwe muisjes besteld; eens zien hoe lang het duurt voor ze het begrijpt.
En idd de buitenwereld is niet zo heel erg boeiend voor mij, het gaat puur om mijn ouders, broers/zussen en schoonouders-, zusjes en broertje
In principe zou ik het sowieso met ze delen als het mis gaat, dus waarom zou ik het nu het goed nieuws is niet delen vind ik dan. Dit weekend ga ik het vertellen, heb bonbons in de smaken roze en blauwe muisjes besteld; eens zien hoe lang het duurt voor ze het begrijpt.
En idd de buitenwereld is niet zo heel erg boeiend voor mij, het gaat puur om mijn ouders, broers/zussen en schoonouders-, zusjes en broertje
Beide keren wisten mijn ouders het al toen de test amper droog was. De eerste keer kon ik de zwangerschap al snel niet meer verbergen, dus na de eerste echo de rest van de familie verteld dat ik zwanger was. Tweede keer de directe familie ook weer redelijk op tijd ingelicht. De eerste zwangerschap liep spontaan fout met bijna 21 weken, dus 'niet vertellen, omdat het misschien nog fout kan gaan' is in mijn ogen onzin. Dan kun je je zwangerschap beter verzwijgen tot je bevallen bent.
Nabije familie - ouders en zus - heb ik het beide keren heel snel verteld. Ik denk dat het geen probleem is. Idd: je wil het ook kunnen delen als het mis gaat.
Als jullie het graag willen delen moet je het vooral doen. Bij de eerste vertelde we onze ouders het heel snel, na de 1ste echo (6.5 weken). Bij de 2e vertelde we het pas met 15 weken. Bij de 3e en 4e (tweeling) vertelde we het met 12 weken. En deze zwangerschap familie en vrienden met 15 weken en de rest na de 20 weken echo. Doe wat goed voelt!
Hihi nee hoor! Bij ons lag het verhaal wel anders, maar als jij het gewoon wil vertellen dan kan dat toch! Heb wel vaker gehoord dat mensen het eerder vertellen dan voor de 1ste echo, ieder zijn eigen keuze.
Tsja jij bent de enige (samen met je man/vriend) die daar over kan beslissen. Als je niet wilt liegen, kun je het prima vertellen. Wat je voor jezelf moet bedenken is; wat als het mis gaat? Wil ik dat dan ook met hen delen? Overigens is die kans zeer klein aangezien je een kloppend hartje hebt gezien! 💖
Ik zou inderdaad met hen mijn lief en leed delen. Ik heb al eens een miskraam gehad zonder te weten dat ik zwanger was en mijn moeder was de eerste die ik belde vanuit het ziekenhuis
Zo te lezen zijn jullie heel open over het traject waar jullie in zitten.
Persoonlijk zou ik het delen met zo veel oprechte interesse. Klinkt misschien heel negatief maar als het op dit termijn mis gaat zijn dit ook de mensen waarmee je je verdriet wilt delen toch?
Uiteraard wens ik jullie van harte toe dat het goed blijft gaan!!!
Ik ben superslecht in verassingen of iets achterhouden haha, dus het is al een wonder dat ik het nog niet heb gezegd. Zal echt voelen als een last van mijn schouders als ik het vertel...
Gisteren had ik ook een echo en ik ben ook op 7+3 gezet! Heel leuk!
Ook onze ouders wisten van onze zwangerschapswens omdat begin januari nog een grote chocoladecyste op mijn eierstok was vastgesteld. We zitten met dezelfde vragen voor de rest van de familie: wanneer vertellen we het? Onze ouders wisten het vanaf de positieve test, en ik ben geneigd om te wachten tot de 12weken echo om de rest in te lichten. Maar mijn man wilt het nu al vertellen... Mijn leidinggevende weet het wel al omdat ik zoo misselijk ben en van thuis uit werk... Als ik even afwezig ben, dat hij geen vragen hoeft te stellen..
Wat betreft mijn ouders, ik wilde wel idd eerst even de eerste echo afwachten. Nu die goed is, vind ik het stom om nog een paar weken te liegen of te doen alsof.. Wat betreft de buitenwereld, daar ga ik het niet eens mee delen haha, die komen er wel achter als ik met een kinderwagen rondloop. Ik ben niet zo van de social media. Op werk zal ik het na 12 weken vertellen. Die weten van mijn traject dus vrij krijgen voor echo's zullen zij zien als afspraken omtrent mijn traject:P.
Ik ben ook al 3 jaar bezig en heel veel miskramen achter de rug. Je dichtbijzijnde mensen zou ik het vertellen als de situatie zo is. Anders zou ik zelf voorzichtig zijn behalve als je dierbare ook degene zijn die je op zoekt als je verdriet zou hebben
Ja, zij zijn degenen bij wie ik ook zou gaan uithuilen als het misgaat. Zij hebben mij gesteund de afgelopen jaren, zelfs na een klein onderzoek kwamen op ziekenbezoek met hapjes en drankjes. Ik ben heel erg close met mijn moeder en zus (die heeft ook 2 jaar lang in de MMM gezeten).
Ik heb het mijn dichte familie en beste vrienden meteen bij een positieve test verteld. Mijn idee was dat ik het aan iedereen vertelde aan wie ik het ook zou willen zeggen als het niet goed zou aflopen. Dus op mijn werk bv pas gezegd na goede 12 weken echo. Er zijn eigenlijk geen regels, gewoon doen wat goed voelt!
Bij de positieve test vond ik zo lastig door de hele medische molen, mijn beste vriendin heb ik het wel toen al verteld, maar mijn familie vond ik nog te vroeg. Maar na dat kloppend hartje van gisteren wil ik het elke keer zeggen als ik mijn moeder spreek aan de telefoon of op app haha
Ik had het, zonder medische mallemolen, al op de dag vd test bekend gemaakt... Oftewel je bepaald zelf wat en wanneer je het delen wilt. Sommige mensen vinden het fijn het pas later te delen als de kans op miskraam is afgenomen,, andere mensen delen het graag vroeg om evt ook bij een miskraam dit te delen met de familie. Doe waar jij je goed bij voelt en maak je niet druk om 'wat hoort'
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (64) Verversen