Hoi,
Wij hebben precies hetzelfde meegemaakt met onze driejarige dochter. Echt heel naar! Het gaat nu gelukkig heel goed. Dus ik denk ten eerste dat het iets is waar sommige kinderen even doorheen moeten, komt wel goed. Maar vervelend is het zeker, ik weet er alles van!
Ik heb haar destijds veel te drinken gegeven zodat de ontlasting zachter werd, het poepen makkelijker ging en het dus een succeservaring werd. En zodat ze niet te veel zou verstoppen, ze angstig zou worden want dan wordt het helemaal een vicieuze cirkel (zaten wij destijds in). Dat hielp heel erg. Oja en we hebben ook nog tijdelijk, twee weekjes ofzo, van die zakjes van de huisarts gekregen om even uit de ergste verkramping te komen.
Daarnaast ben ik zelf ook heel vrij naar haar als het gaat om pepen, dus als je zelf gaat poepen haar erbij laten.
Ook heb ik haar uitleg gegeven over wat poepen is, wat er precies gebeurt en waarom het belangrijk is dat je poept.
Tot slot heeft het heel erg geholpen om de tijd te nemen. En dan ook standvastig zijn. "Je gaat nu poepen. Mama blijft erbij, we hebben alle tijd, en we gaan pas van de wc/het potje als je hebt gepoept." Ik maakte het vervolgens zo ontspannen mogelijk door haar verhaaltjes te vertellen, een liedje te zingen, of gewoon rustig te zitten in stilte.
Hier heeft ze uiteindelijk niet lang op het potje gepoept maar had ze voorkeur voor de wc met brilverkleiner en krukje.
Uiteindelijk ging het een paar keer goed - ook niet overdreven beloond ofzo want dan wordt het juist "een ding" terwijl ik het wilde normaliseren - en ineens was het over met al het gedoe rondom het poepen.
Hopelijk heb je hier iets aan.
Succes!
Herkenbaar probleem bij 2 v mijn kinderen. Ze konden t wel tot 5 dagen ophouden.
Vast niet geheel pedagogisch, maar wij lieten zetten ze met een filmpje op de wc/pot en beloonden na poepen met een snoepje.
Zet haar op de po, met een bekertje drinken, op een warme plek voor de tv...
Soms helpt het om te ontspannen...
Op deze leeftijd zijn xe vaak nog bang om de poep bewust los te laten. Dat kan voelen alsof ze iets van zichzelf kwijtraken. Ik denk dat de po daarom iets minder heftig kan voelen dan een wc, waarin de poep meteen weg is...
Als je zelf gaat poepen, je kindje erbij laten. Dan ziet ze dat het heel gewoon is en kindjes doen je meestal na.
Een half uurtje na het ontbijt voel je normaal natuurlijke aandrang (leerde ik op de verpleegschool)dus dat is een goed moment om ze op het toilet te zetten
Ik liet mijn jongste altijd nog even plassen voor ik zelf ging slapen (eerst met luierbroekje, maar die kon daardoor ook snel af). Dat was het moment dat hij poepte, al ‘slapend’ en geheel ontspannen. Na een tijdje ging hij ook weer overdag poepen, maar in het begin dus alleen onbewust.
Met onze oudste dochter hebben we filmpjes gekeken over wat poep is, wat er in je buik zit, dat iedereen poept en waarom het belangrijk is te poepen en het niet op te houden. Dat hielp
Een boekje laten lezen op wc. Of samen lezen. En dan tot rust laten komen. Als ze klaar is, samen dag zwaaien naar de poep en door trekken. Laten zien dat er niks ergs aan is.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen