Ik vond van 0 naar 1 heftiger dan van 1 naar 2. Onze oudste was ook een huilbaby met verborgen reflux. Ook echt een heel actief kereltje (nog steeds!). Ons jongste zoontje is een heel rustige makkelijke baby🙈. Wij zijn er nog niet aan uit of we een 3e willen maar ALS dit het geval is dan wel pas ten vroegste binnen 3 jaar. Mijn oudste was 9 maand toen ik zwanger werd van de 2e, en opnieuw zo snel wil ik echt niet meer🙈 (pas op, er zijn wel voordelen hoor en ze zijn gek op elkaar maar voor mij persoonlijk wil ik echt dat onze jongste al op school zit)
Maar het houdt me toch stiekem bezig.. wat zijn jullie ervaringen?
Van 0 naar 1 vond ik de grootste overgang. De jonste wordt in september 4, dus ik denk dat er dan weer meer rust komt binnen het gezin. Met 3 kids kom je soms wel handen tekort vind ik. Er wordt veel van je gevraagd en er is regelmatig ruzie. Ze hebben ook alle 3 een temperamentvol/eigenwijs karakter. Maar los van dat brengt onze 3e ook veel liefde en gezelligheid. En hij en de middelste kunnen heel erg leuk samen spelen. Ik zou het zo overdoen
Ik vond de 3e erbij heel erg pittig, maar dat had denk ik met name te maken met het feit dat het een ‘lastige’ baby was. Ze gaf kma, reflux en was daarnaast heel erg snel overprikkeld. Ik kon haar door de drukte vh gezin niet volledig bieden wat ze nodig had (veel rust en regelmaat).
Toen zij kwam waren de andere 2 5,5 en 3 jaar. Ik vond wel dat het makkelijker ging qua managen etc, omdat je dat al gewend was bij 2, maar dat ik op tijd stond voor school van de oudste en de peuter van 3 ‘s middags niet meer sliep, zorgde er wel voor dat overdag rust pakken (lees: bijslapen) lastig was.
Maar we hebben het gered, hoor :). Het is inmiddels een heerlijke meid van 10 jaar en 7 jaar na de 3e hebben we nog een 4e gekregen.
Mijn oudsten waren 5.5 en bijna 4 toen nummer 3 kwam. We hadden het eigenlijk eerder gewild maarja, je hebt het niet voor het zeggen natuurlijk. We genieten nu enorm en zijn achteraf blij dat de oudste 2 wat ouder zijn. Hierdoor zijn we echt veel meer ontspannn en genieten we volop van onze 3e. Ik vind het wel ingewikkeld met alle speeldates en sporten enzo op woensdag en vrijdag… maar weet ook dat dit makkelijker wordt als de jongste wat ouder wordt en de slaapjes wat minder worden. Wij hebben iig geen spijt en voelen ons nu helemaal compleet!
Hier 3 in 3 jaar. De derde ging echt in 1 moeite door. Van 1 naar 2 vond ik wel pittig. Het wennen aan managen van meerdere kinderen, aandacht verdelen, etc. Toen ik dat kon, was de overgang naar 3 echt peanuts.
Wij vonden/vinden dicht op elkaar juist heel fijn. Je zit al in die (ver)zorgmodus, alles moet nog slapen en geholpen worden enzo. Dan maar in 1x door. Ik zou als de anderen al naar school gaan de moed niet meer hebben voor weer een hele nieuwe babytijd. Wij groeien nu als gezin lekker door zeg maar, ipv steeds een baby er bij te hebben, dat vinden wij fijner.
Grotendeels hiermee eens. Het managen van het gezin lukte wel, maar ik vind dat je met 3 wel altijd druk bent. Je rent de hele dag door als ze alle 3 nog zo klein zijn.
Maar ben het wel met je eens dat ze nu in fases samen groter worden en zelfstandiger. Over 4 jaar is het gezin al totaal anders dan nu met de oudste 4 jaar.
Ja, dat doorgroeien met z'n allen vind ik heel fijn. Eerst allemaal mini's, nu allemaal basisschool, straks allemaal middelbare school, etc. Niet steeds nog een kleintje om rekening mee te houden zeg maar.
Ik vond het met 3 niet gek veel drukker dan met 2, terwijl ik bij de overgang van 1 naar 2 echt handen tekort kwam voor m'n gevoel.
Ach, het is zo ook persoonlijk allemaal. Genoeg mensen die er niet aan moeten denken, zo dicht op elkaar 😅
Ik vond 0 naar 1 ook het heftigst. 1 naar 2 prima en toen kreeg ik hier pluszoon als nummer 3 dus dat telt misschien niet helemaal want die was natuurlijk geen baby. Nu de vierde en die doe ik er echt in een handomdraai bij.. nu zijn de andere kids wat ouder, dat helpt echt denk ik. Kort op elkaar zal een andere beleving zijn. Eerste had verborgen reflux, tweede reflux en koemelkallergie maar toch vond ik een tweede al veel makkelijker. Deze vierde zonder reflux of wat dan ook dus ervaar ik echt als appeltje eitje
Ik had net hetzelfde als jij. Eerste was een huilbaby en tweede heel makkelijk. Ik wilde ook nog een derde, maar hoe meer tijd er over ging hoe minder de wens werd. En uiteindelijk hebben we het niet gedaan. Hoe ouder ze worden, hoe minder zin ik nog had om weer de vrijheid te verliezen en had ik echt geen zin meer in weer die baby en peuter fase. Kindjes zijn nu 8 en 10 jaar en prijs me gelukkig dat we het bij 2 hebben gehouden.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen