Beste forummers, Ik zit inmiddels redelijk met mijn handen in het haar (al is dat misschien niet nodig) en ik wilde het aan jullie ervaringsdeskundigen voorleggen. De situatie is als volgt:
Mijn eerste kind is een zoon die vanaf dat hij vier maanden is at als een bootwerker. Hele bergen eten gingen erin met de kleinste moeite. Het ventje is inmiddels 2,5 en op een weekje na - toen hij ziek was - heeft hij geen dag weinig gegeten. Hij eet twee a drie stuks fruit, vier boterhammen en een flink bord met een warme maaltijd. Tussendoor een koekje, soepstengel of andere snack. Kortom: hij komt niets tekort en daar zorgt hij zelf wel voor.
Mijn dochtertje van inmiddels acht maanden is een heel ander verhaal als het op eten aan komt. We zijn ook begonnen met bijvoeden toen ze 4,5 maand oud was. Mijn kinderen weigeren allebei nogal hardnekkig de fles, dus het leek me fijn om in ieder geval op tijd te beginnen met bijvoeding, zodat ze ook ergens anders hun voeding vandaan konden halen dan alleen bij mij.
Hoe dan ook: mijn meisje heeft nog geen dag 'gewoon' gegeten. Met gewoon tussen aanhalingstekens, want ik heb haar broer als referentiekader en dat is misschien neit helemaal eerlijk.
Ze wil sowieso niet van een lepeltje eten. Dat heeft ze in totaal drie a vier keer wel geaccepteerd, al was er toen ook meer sprake van wat gepureerd fruit er vanaf slurpen in plaats van dat ze echt een goede hap nam. Als ik met een lepel aan kom, doet ze haar mond dicht en draait haar hoofd weg en/of gaat ze huilen. Ik probeer nu een tijdje haar op de rapley-manier wat eten aan te bieden, maar ook daarbij krijgt ze zeer weinig binnen. Ze vindt het leuk om met eten te spelen en knabbelt wel wat, maar ze duwt met haar tong ook regelmatig weer eten naar buiten. Ze gooit het op de grond of rommelt er wat mee. Écht eten doet ze nagenoeg niet.
Ik loop sinds een tijdje met haar bij de pre-logopedist om deze reden, omdat het cb ook had gezegd dat ze 'nu wel al wat moest gaan eten' (thanks voor de geruststellende tip jongens...)
Tot nu toe hebben die bezoekjes aan de logopedist nog geen effect gehad. We zijn er niets mee op geschoten, behalve dat ik weet dat er fysiek niets aan mijn dochter mankeert. Haar mondmotoriek is goed en ze heeft voor zover te beoordelen ook geen autisme ofzo, waardoor eten lastiger voor haar zou zijn.
Mijn vragen aan jullie is als volgt: - Zitten er forummers bij voor wie mijn verhaal enigszins herkenbaar is? Een baby die dus met acht maanden nog nauwelijks bijvoeding binnenkrijgt. - Hebben jullie nog tips over hoe ik mijn dochter aan het eten kan krijgen? - Of anders nog geruststellende woorden? Mijn man maakt zich geen enkele zorgen, maar ik krijg inmiddels wel een beetje de zenuwen. Voor mijn gevoel moet ze gaan eten, en het frustreert/beangstigt me dat ze dat niet doet. Ook dat er nog zo weinig verbetering is met vier (!!!) maanden geleden, terwijl we zoveel hebben geoefend in de tussentijd...
Zo, superlang verhaal. Sorry daarvoor en als je het gelezen hebt: bedankt alvast! Ik hoop op tips!
Laat het los. Echt. Bied het aan en laar haar beslissen wat ze doet. Anders ben je elke dag bezig met wat ze wel of niet eet. Mijn dochter is 2.5 en eet in een week nog niet zoveel als jou zoon op een dag.
6 maanden bijvoeding. Geen enkele hap wilde ze van de lepel. Ze keerde zich af met haar hele lichaam en begon dan te huilen. 8 maanden. Nog steeds geen hap. Ondanks aanbieden. Over op rapley maar zoals jij ook beschrijft werd en een hoop mee geknoeid en kwam er niks in haar buik. Komkommer vond ze wel lekker om op te knabbelen. 8 maanden begonnen met broodkorsten. Knabbelen en weggooien. Nu met 2.5 heeft ze nog nooit een heel broodje gegeten per eetmoment. Ik denk dat ze tot 1.5 jaar aan 1 broodje per week kwam, per eetmoment nam ze dan 1 of 2 hapjes. Dronk wel haar sojamelk helemaal op (koemelkallergie). Warm eten tot 1.5 niet aangeraakt op 1 a 2 hapjes aardappels met jus na. Sinds 1.5 begint ze een beetje wat te eten. Dwz 3 boontjes, een paar doperwten of een plakje tomaat. Tot dusver eet ze nog geen andere groente. Sinds een paar weken lust ze nu ook kale macaroni zonder saus of groente en gisteren heeft ze voor t eerst pannenkoek gegeten (lekker!) eerder weigerde ze het ook naar te proeven. Verder lust ze wek graag vis met een krokant laagje (vissticks of kibbbeling). Qua vlees eet ze knakworst en hamburger. Alles wat vloeibaar is weigert ze ook maar naar te kijken. Als er een minuscuul stukje saus op haar macaroni zit wil ze het al niet meer.
Nee het is niet leuk als je kind niet geniet van eten en enkel eet tot het hongergevoel een beetje weg is. En ja ik zou heeeel graag willen dat ze lekker smult van haar broodje of een stukje fruit maar je kunt er nu eenmaal niet dwingen en als je er elke dag zorgen over maakt wordt het een lange zit. Ze doet het niet expres. Wie weet heeft zij net even wat meer tijd nodig en volgt straks de omslag.
Wij bieden het aan en benoemen dat ze mag proeven als ze wil (bij iets nieuws). Verder hebben wij het niet over het eten of dat ze moet eten ofzo. Wij eten gewoon en zijn wij klaar vragen we of zij dat ook is en dan gaan we van tafel.
Pff, ook zo'n lastige eter. Inderdaad toch wel 'vervelend' om als ouder te zien. Een kindje dat lekker geniet en veel eet is toch een stuk makkelijker. Maar goed, ze eet in ieder geval een klein beetje. Hopelijk gaat jullie meisje ook snel het licht zien en wat beter eten. Als ik de andere reacties zo lees, is er nog hoop! :-)
Ik heb nu 2 goede eters, de oudste is 4, de jongste 2,5. De oudste ging pas iets eten bij 9 maand. Paar hapjes fruit of groente. Daarvoor melk, vanaf 6 maand wel hapjes aangeboden. Ik had mijn zelfgemaakte hapjes toen bij grote twijfel meegenomen op vakantie, dacht 'zonde, want hij eet het toch niet'. En juist daar begon hij haha. De jongste met 5 maanden aangeboden en die begon gelijk te eten. 2 kinderen, de oudste stelt je verwachtingen in. Hij 'zet de norm' zeg maar. Maar 2 kinderen zullen altijd verschillend zijn! Met eten, met groeien, met ontwikkelen, etc. En toch doen ze het beide goed!
Klopt inderdaad, dat de oudste de norm is. Ik snap nu dat dat helemaal niet per se zo hoeft te zijn. Grappig dat jouw kleintjes ook zo verschillend zijn, maar dan omgekeerd. Lijkt me toch makkelijker. Maar goed, ik houd hoop en ik blijf aanbieden! Bedankt voor je reactie!
Mijn dochter had met 9 maanden haar eerste bakje yoghurt op! Met 6 maanden zijn we begonnen met bijvoeden, maar echt drie hapjes, kwatterdekwat, wat sabbelen op een broodkorstje. Verder kwam ze niet. Na de 9 maanden ging het langzaamaan steeds beter en inmiddels is ze 4 en eet ze als een bootwerker. Mijn zoon, heel ander verhaal, die at met 4 maanden al z'n hele bakje groente (gepureerd) leeg. Mijn dochter pas met 11 maanden. Omdat ik mijn dochter eerder kreeg dan mijn zoon heb ik me daar nooit zorgen over gemaakt. Ze deed het nog prima op de melk, ze groeide ook prima.
Met andere woorden, ik zou me er geen zorgen over maken. Gewoon blijven proberen en blijven aanbieden in alle varianten. Komt vast goed!
Er zijn al veel goeie dingen gezegd dus ga niet herhalen dat 8 maanden echt nog jong is en hoeveel tijd ze nog heeft om aan vast voedsel te beginnen. Maar ik even vertellen van mijn jongste zoon: hij eet prima maar heeft echt altijd honger, ik denk te vergelijken met jouw oudste. Maar hij had heel veel moeite met zelf eten. Hij probeerde het echt, maar telkens kwamen de stukjes er gewoon weer uit, heel frustrerend voor hem want hij probeerde het zo hard! Maar voilà, vorige week at bij zo maar ineens een hele soep stengel, geen kruimeltje op de vloer, alles zo maar op. En uur daarvoor bakte hij er echt nog niks van en nu een week later gaat het ene na het andere hapje erin. Hij wordt eind van de maand 1, dus ik vond het zelf wel eens tijd worden dat het zelf eten eens ging lukken. Maar kinderen leren dingen als ze er echt helemaal klaar voor zijn en geen dag eerder. Nochtans was ik er niet bezorgd over omdat het dochtertje van een vriendin ook tot ruim een jaar niet zelf kon eten. Daarna wat hulp van de logopedie gehad en ze is nu een fijne zelfstandige eter. Succes met je meisje!
Heel fijn om te horen dit, bedankt! Mijn gevoel zegt ook dat ik me er geen zorgen over moet maken, want ze groeit en ontwikkelt zich goed en ze is altijd vrolijk. Maar als je dan al die verhalen hoort van alle kinderen in mijn omgeving die supergoed en veel eten en in het achterhoofd de ervaring van ons mannetje... Dan is het toch iets wat blijft 'spoken'. Jullie verhalen helpen me in ieder geval echt heel erg!
laten we beginnen met je kindje is nog maar 8 maand. Bij voeding is goed en zou mooi meegenomen zijn maar melk is en blijft tot 1 jaar de hoofd voeding. Als ze dat nog goed binnen krijgt is er zeker niets aan de hand. (melk kan ook gegeven worden uit een beker of glas, dat vond mijn dochter 100x beter als de fles) Blijf het eten gewoon zo aanbieden en relax!! Dat eten komt echt nog wel en je dochter voelt je spanning en dat ook niet echt bevorderlijk zijn. Zou ze wel iets willen als knijp fruit? Naast in de supermarkt zijn er ook verpakkingen die je zelf kan vullen en hergebruiken.
Dank je voor je fijne reactie! Ze krijgt inderdaad nog genoeg melk en ze ziet er absoluut niet te mager uit ;-) Ik ga eens kijken naar die knijpzakjes die ik zelf kan vullen inderdaad!
en ook gewoon de reapley methode blijven toepassen hoor! Vanzelf komt er wel meer eten binnen! bvmamadaantje had er trouwens een keer een blog over geschreven over verschillende hervulbare zakjes etc.
Mijn jongste nichtje is nu ruim 8 maanden en die at ook bijna niets. Zij wilde, net als jouw dochter, geen gepureerd eten van een lepeltje. Voedsel via Rapley ging hetzelfde als bij jou: veel spelen, soms een klein hapje, maar ook vaak weer uitspugen.
Grote zorgen bij mijn zus... vooral na al die vragen vanuit het cb (ook dat is dus herkenbaar!). Maar... ook mijn zus geeft nog bv, net als jij. En dan is de melk tot 1 jaar écht nog de hoofdmoot. Alles wat ze meer meepakken, is mooi meegenomen.
Ik zou het nog even aankijken. Wat jouw dochter doet, het spelen en knabbelen en uitspugen, hoort allemaal bij het léren eten. Wanneer ze er aan toe is om dat ook écht te doen, is aan haar. Zij bepaalt dat zelf, dat heeft tijd nodig, daar helpt oefenen weinig aan. Een kind ontwikkelt zich nu eenmaal in sprongen. Je kunt haar niet dwingen, en dat hoeft ook niet. Ze heeft echt nog genoeg aan jouw bv. Wat ze op het cb ook zeggen. En mijn nichtje? Die heeft het sinds twee weken ineens door!
Ik ben gezegend met twee goede eters maar met acht maanden ging er ook nog niet heel veel in. Meer overal een hapje/beetje proeven. Halve boterham was wel de max. Ik zou lekker alles blijven aanbieden, wisselend gepureerd/geprakt of heel en laat haar het maar ontdekken. Succes hoor!
Ah, toch wel herkenbaar dus. Gelukkig heb jij ondanks dat ze wat later van start kwamen dus ook goede eters. Ik ken alleen mijn zoon en die was vanaf 4 maanden meteen een super-eter. Dit ken ik dus niet en is zo'n contract. Maar goed, het kan nog dus! :-) Bedankt!!!
sorry, ik herken het niet maar ik denk altijd bij slechte eters: zien eten, doet eten. dus ken je niet iemand met een even oud kindje? zet ze bij elkaar en geef ze te eten. misschien helpt het als ze het van een leeftijdsgenoot 'leert'.
Dat dacht ik ook altijd. Maar mijn dochter heeft dus een broer die niet zo heel veel ouder is dan zij en daar kijkt ze enorm tegenop. We zitten drie keer per dag keurig aan tafel en er hangt altijd een ontspannen sfeer. Dus in dit geval gaat die vlieger niet op... Thanks in ieder geval voor het meedenken! :-)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen