Ha meiden, zomaar uit nieuwsgierigheid; ik ben jarenlang bevriend geweest met een meisje. We leerden elkaar kennen in de 1e klas van onze VMBO. We hadden een klik en werden vriendinnen, piesten in onze broeken van ‘t lachen, lagen we urenlang dubbel om de raarste en simpelste dingen en maakten we de aller sletterigste foto’s die je maar kon bedenken ;) Oftewel, 100% puber. Na de 4e, gingen we allebei de opleinding VZ IG volgen en zaten we niet meer bij elkaar in de klas, ik snap achteraf ook wel waarom, wat waren we snot vervelend. Maar goed.... Onze vriendschap werd wel iets minder, maar spraken we nog genoeg af. Ik kreeg verkering, ging trouwen en na 9 maanden werd ik zwanger.. Zij was nog steeds vrijgezel. Omdat zij dat vrijgezelle leventje nog had en ik moeder was geworden spraken we nog minder af, en ik vond het prima. Had het druk zat. 😉 Toch deden we af en toe eens appen over en weer hoe het ging. Ik denk dat het ‘t laatste jaar was voordat het definitief over ging onze vriendschap, maar het contact van haar kant werd minder, als ik vroeg om af te spreken, kon’t niet of had ze geen tijd, ging ze weg etc. we zijn eens een keer een nachtje weggeweest samen maar toch voelde het niet meer zo ‘vertrouwd’. Ik weet nog goed dat ik toen kon merken dat het steeds van mijn kant moest komen. Op een gegeven moment zaten we een keer in de bios en keken we na het 2e deel van Fifty Shades. En ik zei “joh, als ‘t 3e deel uitkomt, gaan we weer hoor”, maanden verstreken en af en toe kwam ze nog eens langs, en toen het 3e deel van Fifty uit kwam bleef het stil, ik kreeg geen appje van d’r om te vragen of’k met haar mee ging. Hij was in feb. uitgekomen, en ik heb bewust gewacht op dat ene appje. Weken verstreken, tot ik de stoute schoenen aantrok en haar een appje stuurde dat ik het echt ontzettend jammer vind maar dat zo’n vriendschap niet meer hoefde voor mij, ik noemde dit geen vriendschap meer als ‘t altijd van mijn kant moest komen. Zij begreep dit ook en kreeg een best lullig berichtje terug dat we ouder werden en ieder z’n weg ging. Verbluft bleeft ik achter en besloot haar meteen te verwijderen van insta & facebook. Nu zijn we 1.5 jaar later en eerlijk? Ik mis haar.. Liefst zoek ik contact op, maar ik weet niet zo goed of ik er aan goed doet. Hebben jullie tips?
Ik heb nog niet zo lang geleden hetzelfde gehad. Ik kreeg een apje van mijn beste vriendin dat ze geen zin meer had om tijd in mij te steken omdat ze vond dat we uit elkaar groeiende wegens gebrek aan communicatie. Het deed en doet me nog steeds veel pijn. Maar weet niet of ik erop in zou gaan als ze over een aantal jaar ineens een berichtje zou sturen dat ze me mist. Maar je kunt het altijd proberen, waarom niet. Zou alleen niet te veel hopen. Maar wie weet mist ze jou ook wel. Succes ermee
Zo lopen die dingen nou eenmaal meid. Ik ben op die manier meerdere vriendschappen verloren. In de loop van de jaren heb ik nieuwe mensen ontmoet.
Ik had ook een vriendin die ik al 30 jaar ken... Beste vriendinnen waren we vroeger, heb ook oprecht hele leuke herinneringen. We wonen een uur bij elkaar vandaan en hebben inmiddels beide kinderen. Op den duur groei je gewoon uit elkaar. Het laatste wat je moet doen is elkaar dingen verwijten. Wat jij nu omschrijft vind ik eerlijk gezegd zelfs kinderachtig!
Toen ik haar op een dag appte hoe het met haar ging en dat ik weer wilde afspreken kreeg ik dit: Ik hoefde niet meer op kraamvisite te komen, baby was 8 weken oud, want ik had tijd genoeg gehad zei ze. Ze had niet verwacht dat, de vriendin die ze al het langst kent, als laatste op bezoek zou komen. Toen brak mn klomp. Ik heb haar heel duidelijk terug gestuurd hoe ik in onze vriendschap stond en dat ik er vrede mee had hoe het liep. Geen verwachtingen, geen verwijten, leuk als we elkaar af en toe spreken. Punt. Later draaide ze bij en vroeg ze of ik alsnog op kraamvisite wilde komen. Ik heb vriendelijk bedankt en zei dat ik daar geen behoefte meer aan had. Ik wilde kijken hoe het verder zou lopen maar zij heeft hiernaa de vriendschap beëindigd! Prima, no problem! Ik mis haar niet, heb geen haat, wens haar alle geluk.
En één keer raden wie mij na 2 jaar weer een bericht stuurde... Ik heb ook dit keer vriendelijk bedankt en haar het beste gewenst!
Besteed je liefde en aandacht aan mensen. Sta open voor nieuwe contacten. Lekker laten gaan!
Ik hwb met 2 vriendinnen jaren geen contact gehad na een ruzie. Na 4 jaar voorzichtig weer contact. Klik van vanouds was er nog.. vriendschap is weer volledig hersteld! Enorm blij mee!
Later nog een vriendinnetje die compleet opging in dr relatie.. jaar amper contact. Zag dr alleen op verjaardagen en dan ook geen behoefte om elkaar te spreken. Verkering uit, ze toonde weer interesse en na een aantal maanden haar vaker zien kom je toch weer aan t ouwehoeren. Ook daarmee is contact bijna hersteld
Als je iemand mist zoek je contact. Als het niet gewenst is merk je het vanzelf wel. maar voor hetzelfde geld is ze nu zelf zwanger.Je weet het niet want je hebt haar ook op social media ontvolgd...
Wel een belangrijke vraag,mis je haarvan vroeger,mis je jullie leuke tijd samen,of mis je echt haar zelf...? de tijd van vroeger komt niet meer terug namelijk. (maar samen herinneringen ophalen is een goed begin voor een nieuwe vriendschap.)
Je zult haar blijven missen denk ik, ook al heb je weer contact. Het wordt nooit weer zoals het was, en denk dat je het zo moet laten, hoe jammer ook... Xx
ik dnek niet dat je er po moet rekenen dat het weer goed komt. Zeker omdat ze zelf heel duidelijk ook aan gaf het niet meer te willen. Ik snap dat je het mist. Dat herken ik zelf ook enorm. Je kan weer contact zoeken maar verwacht echt niets.
Misschien 2 eigen ervaringen; Ik had ook een tienervriendin, echt BFF's (avant la lettre, zogezegd), maar zij trouwde ook eerder, had vrij snel kinderen, we zijn elkaar een aantal jaar uit het oog verloren. Daarna redelijk draad weer opgepakt, maar ik kwam meer bij hen thuis dan dat we nog buitenshuis afspraken, vond ik helemaal niet erg. Toen ik trouwde, klikte het niet heel erg met mijn man, dus spraken we stuk minder af. En nu, jaren later, hebben we het weer hartstikke leuk als we elkaar zien, maar het is niet meer zo close als vroeger.
Andere situatie, ook met tienervriendinnen, is op een weekend weg wat voorgevallen dat ik niet zo leuk vond, en dat is toen alleen maar over de app 'uitgesproken', maar dus niet echt. Heb ik later ook weer contcat mee gezocht, maar die leken niet open te staan voor contact. Dat heb ik heel lang rot gevonden, totdat ik me realiseerde dat ik het vooral rot vond hoe het gelopen was. Maar waarschijnlijk was ik hun anderzijds ook ontgroeid geraakt. Toen ik dat besef kreeg, had ik er meer vrede mee.
Dus, denk er goed over na wat je mist. En, doordat je dat appje gestuurd hebt, heb je de weg terug wel een beetje afgesloten. Als je haar echt mist, en het zou werken, zou je misschien kunnen afspreken en dan een goed gesprek aangaan, en dan kijken of je het weer op kan bouwen, maar het zal nooit meer worden hoe je herinnering was. Wat logisch is, jullie zijn ook geen giegelende tieners meer.
Laat haar gaan...wat jij mist, bestaat niet meer.... Zij heeft duidelijk aangegeven dat zij er geen zin meer in heeft. Respecteer dat. Er is niks zo vervelend als iemand die tegen je wil achter je aan blijft lopen omdat ze denkt dat ze je nodig heeft.... Ze zal dan hooguit uit beleefdheid met jou afspreken, maar dat is geen vriendschap. Accepteer dat mensen veranderen na hun puberteit. Je bent niet met haar getrouwd. Zij heeft geen verplichtingen naar jou. Laat haar vrij.
Wat al eerder genoemd werd, misschien mis je de band die jullie vroeger hadden, de leuke momenten die er waren. Dat zijn nu kostbare mooie herinneringen, die komen niet meer terug.
Je kan een vriendschap nieuw leven inblazen, maar wat was zal niet meer terugkomen, daarvoor is teveel tijd verstreken, zijn jullie levens te verschillend.
Is een vriendschap op dit moment wel realistisch? Als het van 1 kant komt, jij er zo hard aan trekken moet, jullie niks meer gemeen met elkaar hebben.. Denk daar over na :). Ik heb het zelfde gehad,, en met de meeste vriendschappen is het ook met de tijd niet meer goedgekomen, heel jammer, maar 1 vriendschap heeft het wel gered en we staan nu dag en nacht voor elkaar klaar en steunen elkaar door dik en dun, 1x per maand, want we hebben nog steeds weinig contact, dat zal niet meer veranderen, daarvoor is zij te druk met haar gezin en alles er omheen, dat heb ik te accepteren.
Ik heb geleerd blij te zijn met wat was, die herinneringen te koesteren, en vooruit te kijken naar de toekomst. Blijven hangen in het verleden brengt je niet verder.
Tja t is op een lullige manier gegaan maar inderdaad. Ieder gaat zn eigen weg. Jullie levens matchen als het ware niet meer.
Zo ben ik ook al mn vriendschappen, voor wat die waard waren, kwijtgeraakt.
Had ik toen de oudste naar de basisschool 2 leuke vrouwen ontmoet. Werd ik na een tijdje ook afgescheept. Zij worstelen beide met overgewicht. Ik wilde ook graag naar de sportschool voor mn conditie maar niet alleen. Ik stelde voor om samen met een van de 2 te gaan. Kreeg ik als reactie: met jou wil ik niet gezien worden hoor in de sportschool dan voel ik me nog dikker... euhhh ik ben totaal niet dun ofzo maar dat was wel hun excuus. nu gaan ze ineens samen en kan dr smorgens nog net goedemorgen af op t schoolplein maar thats it. Blijkbaar ben ik niet meer interessant genoeg?!
Waar woon je? Wie weet kunnen wij samen een vriendschap opbouwen 😄
Mis je haar, of mis je de lol die jullie samen hadden? Die lol komt niet meer terug. Jullie zijn geen pubers meer, allerlei doorgegroeid en allebei waarschijnlijk een andere kant opgegroeid. Ik heb ook vriendschappen die wat opgebloeid zijn, ondanks dat we op redelijk dezelfde periodes gingen trouwen en kinderen kregen. We gingen een andere vertroetelen carrière-kant op, onze echtgenoten klikken niet goed met elkaar en andersom klikken we wel goed met de vrouwen van onze vrienden van onze echtgenoten (snap je m?) waardoor we beide meer op gingen trekken met de vriendengroep van onze echtgenoot en zo minder close werden. Zo werkt het. Onthoud de mooie herinneringen die je hebt, en richt je op nieuwe mensen in je omgeving.
Misschien heel vervelend en niet Leuk, maar ik zou proberen om het los te laten. Zoals je zelf ook al aangeeft moet het van 2 kanten komen. Zij moet ook graag met jou om willen gaan. Misschien ook makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer een andere vriendin te zoeken. Iemand die ook kinderen heeft. Dan zal je al snel merken dat je samen ook meer hebt om te bespreken.
En als je er echt heel erg mee zit. Dan gewoon een berichtje sturen en eerlijk zeggen hoe je je voelt. Niet geschoten is altijd mis.
Ik snap dat je haar mist, maar ik denk vooral dat je band die jullie vroeger hadden mist. En die krijg je waarschijnlijk niet meer. Gezien ze zelf zegt dat met het ouder worden ieder zijn eigen weg gaat geeft mij toch wel aan dat zij op dat moment niet zo'n behoefte had aan de vriendschap. Voor nu zou ik anders eens een berichtje sturen met hoe gaat het met je, hoe gaat het met je baan en zo en vertel kort wat jou nu bezig houdt. Verder niets en kijk of ze terug reageert. Mocht ze een aardig berichtje terugsturen kun je vragen of ze nog een keer wil afspreken en kijken wat dat brengt.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (20) Verversen