Deze vraag werd mij gesteld vandaag en ik stond even met mijn mond vol tanden.. De vraagstelster doelde op mijn buik, niet mijn gewicht, maar ik wist niet hoe ik moest reageren.. Iemand anders zag mijn vertwijfelde gezicht en zei van “nou dat is gewoon een mooi buikje toch?” en zei dat zij zelf altijd flinke buiken had gehad. “Nou,.. voor 24 weken?!” voegde mevrouw toe. En ik stond daar van 🤐.
Alsof je er iets aan kan doen ook.. en nee zo groot is mijn buik niet, ja hij groeit en is al goed te zien, lijkt me vrij normaal. Zeker bij een tweede.
Echt, als ik ergens een hekel aan heb zijn het wel zulke opmerkingen. Nog zoiets (ook gehoord, niet vandaag) “weet je zeker dat het er geen twee zijn?” Uhhhhh ja dat weet ik zeker, en bedankt ook.
Zo onbeschoft! Opmerkingen over de grootte van de buik zijn gewoon off limits wat mij betreft. Of in ieder geval in dit soort bewoordingen..
Herkennen jullie dit? Pfff echt een irritatiemomentje 😓
Ik was een walvis, dik 30 kilo extra op kont en buik. Toen was ik veeeeel te dik volgens de meesten. Nu, zoveel jaar later is iedereen van mening dat ik bijna geen buik had. Ben zo hard teruggeveerd dat niemand die buik meer herinnerd. Kut opmerkingen over een buik krijg je hoe dan ook. Te klein. Te groot. Lekker laten lullen.
Jup herkenbaar! Ik kwam tijdens de zwangerschappen extreem aan (lang leve stoppen met roken en vreetbuien, haha). Iedere keer die opmerkingen, zo je word aardig dik, zijn t er geen twee, wat kom je telkens toch veel aan... Sommige mensen....
Ik herken t en t zijn ook altijd niet-leuke mensen die dat soort opmerkingen maken, vaak zijn ze sowieso al irritant en dan hebben ze een reden om extra irritant te doen, gewoon jaloers denk ik. Hier nog zo’n mooie;,,Nounou, als je nu pas 19 weken bent, dan kan je straks amper meer lopen.” En ik ben maar 3 kilo aangekomen tot nu toe, t zit alleen allemaal in mn buik. Jaloers, dat is t, kan er niks anders van maken 😋😉
Ik heb een heel klein buikje blijkbaar want daar janken mensen nu ook al om, alsof zij nu denken dat mijn zwangerschap een reden is om extra arrogant te doen... Heel erg irritant he?
Ohh heel herkenbaar! Ik had een heel klein buikje maar wel een schoonmoeder die (zonder ook maar een woord kwaad te bedoelen hoor!) elke keer (letterlijk!) een rondje om me heen liep en me ging vertellen waar ik allemaal aan kwam en dan tot conclusie kwam 'dat ik heel rond droeg, het zal wel een meisje worden'! (werd een jongen, wisten wij niet tot geboorte ;-))
ik zie (en zag) zelf nooit een probleem in die vragen. 'was je vorige keer ook zo zwaar' zegt niet eens of je nu dik bent of niet maar of je op diezelfde termijn ongeveer dezelfde omvang had. en ik vind het net altijd heel mooi als je al snel een mooie toeter hebt. voor die korte tijd dat je er maar mee kan pronken dan toch liever al vanaf 15 weken dan pas op 35weken toch?
dus nee ik zie geen problemen, als het toch onbeschoft overkomt trek het je dan niet aan en breng het 'netjes' onder woorden dat dat bij jou over enkele maanden terug verdwenen is en bij (de onbeschofterik) nog wel wat langer blijft plakken
Ik kon het later ook wel relativeren dat ze doelde op mijn omvang en niet gewicht, en ben ook onwijs trots op mijn mooie buikie, maar met een verleden van heftige eetstoornis (weet zij ook niet) is dit wel een heel ongelukkige woordkeuze 🤭 En zeker met die toevoeging later; alsof ik echt kolossaal ben 🤨
Ik werk met mannen die denken dat het oke is om grapjes te maken over m'n gewicht/omvang. Ik heb al een paar keer met tranen in m'n ogen gestaan (klote hormonen). Echt not done... Mijn antwoord is iedere keer dat mijn buik straks weg is... en die van jou (vrager)??
Ik ben zwanger geweest en was 8 kilo aangekomen in totaal... 2 zwangerschap 23. En nu zit ik op 7 . Dusss laat ze maar lekker praten.. is toch elke keer anders
Ohwww jaaa heel herkenbaar!! Bij de eerste had ik best een mooi buikje, maarja sportte daarvoor ook veel. Bij de 2de had ik niet meer gesport en ging het allemaal sneller. Heb ook de vraag regelmatig gehad of ik wel zeker wist dat het er maar 1 was.
Maar ook de gynaecoloog maakte een opmerking dat je nou eenmaal vrouwen hebt die grote kinderen maken... 1ste 4010 met 41 weken, 2de 3995 met 38,6 weken
De 1 zegt wow wat groei je hard. terwijl de ander zegt klein beschaafd buikje. Eh ja mensen zal allemaal wel .. voel me goed. Controle’s van mij en de baby zijn goed dusss buik groeit hoe die groeien wilt.
Hier altijd slank geweest, tussen de 52 en 55kg. Nu met 24 weken 8,5 kg aangekomen. Ondanks dat ik schrik van de weegschaal heb ik een mooie strakke bolle buik al zeg ik het zelf. Mijn schoonmoeder presteerde het om te zeggen dat ik dik was geworden. Mijn tante zei laat maar lullen want jij bent zo weer van die buik af na je zwangerschap en zij niet. Als blikken konden doden ahahaha. Maar herkenbaar. Irritatie alom. Vooral als het op die manier gezegd word zo negatief.
Het ligt denk helemaal aan hoe je deze opmerkingen zelf ontvangt. Ik krijg dit soort vragen dagelijks, hoor vaak als ik langs loop zeker zwanger van een tweeling, loopt vast op klappen etc. Mij doet het werkelijk helemaal niks en ik moet er vaak juist om lachen. Ja ik groei altijd groot bij iedere zwangerschap, en nee het is er één. Ik vind mijn grote buik prachtig en ben er super trots op 😊
Mijn moeder vertelde trots dat zij niet zoveel wat aangekomen tijdens de zwangerschap en mijn oma noemde mij elke keer weer dik "oh, ben je nog meer aangekomen?!" "Niet te veel snoepen hè", inmiddels ben ik 2 maanden geleden bevallen en nu vragen ze elke keer dat ze mij zien hoeveel ik ben afgevallen. Vreselijk!
Oja inderdaad; mijn moeder was “maar 5 kilo aangekomen bij de eerste, zelfs mijn motorjack ging nog dicht” okee.. applaus.. ? En dit dan ook niet 1 keer, nee hoeveel ik dat al gehoord heb
Ja erg hè! Mijn moeder was helemaal aan het vertellen, wel 5 keer, dat zij nooit boven de 90 heeft gewogen tijdens een zwangerschap. Ik was bij mijn eerste 24 kilo aangekomen en nu ook weer 20 kilo. Maar dat MOEST liggen aan dat ik teveel snoepte volgens haar... dikke onzin, maargoed.
Ik herken het vooral van mijn eerste zwangerschap. Ik leek met 30 weken wel 42 weken zwanger, dus ik keek niet op van de reacties. Ik ergerde me er ook niet aan, ik was trots! Al snap ik dat sommige vrouwen het negatief op kunnen vatten. Mensen moeten tegenwoordig overal wat van vinden en ongevraagd met je delen..
Oh ja, herkenbaar. Vorige week nog iemand: "zooo, hoeveel ben je al aangekomen?" Eh, nog geen 2 kilo met 28 weken. Eigenlijk best weinig dus. "Maar bij je vorige zwangerschap was je echt heel veel aangekomen toch?" Again: ehm. 10 kilo totaal, met een baby van alleen al 4105 gram, placenta, vruchtwater, extra bloed, vocht vasthouden. Maar ach, ik kan er wel om lachen en post dit soort situaties dan ook met de nodige zelfspot op social media.
Ik had eerst een grote buik en nu weer een kleine buik volgens de meninghebbers🥴 en als t je eerste is maakt dat je best onzeker.. ik zeg nu gewoon als iemand t groot vind dat zeg ik over jou toch ook niet met een glimlach en een kleine ondertoon 😂 dan kijken ze ff raar op maar misschien leren ze t dan af 👋🏻 #dommeopmerkingendommeantwoorden. Trek je er niks van aan is makkelijk want doe t zelf ook.. dus vind best dat je er wat van mag zeggen zij doen dat tenslotte ook ! 😘
Hier ook.. ben nu 13 weken en ja het is echt al goed te zien.. als je dan vertelt hoever je bent; wow zijn het er dan twee ofzo?? Ik was niet super slank van mezelf en had wel mini beetje buik maar ja idd nu zie je het echt.. Maar elke keer die opmerkingen...
Mensen denken blijkbaar dat je zwangere vrouwen gewoon mag fat-shamen. Ik vind het ook mega onbeschoft. ‘Tegen iemand die niet zwanger is zou je zoiets toch ook niet zeggen’? denk ik dan. Ik denk dat mensen denken dat ze je een compliment geven ofzo, dat het er naar uit ziet dat de baby het wel goed zal doen omdat je zo’n grote buik hebt of weet ik veel wat?
Bij mij was het juist andersom; oh al 30 weken ? Is ze niet te klein ? Ze woog met 38 weken 3450 dus super mooi gewicht. Ik droeg dr gewoon diep. Buik groeide ook pas vanaf 25 weken ongeveer. Droeg tot dan nog mn normale kleding. Heb mezelf ook zorgen gemaakt vooral omdat mn buik met mn zwangerschap van mn zoon wel groot was.
Oh zoooo irritant dit soort onbeschofte opmerkingen! Bij mij kwam laatst iemand op (late) kraamvisite en toen iemand anders bij het weggaan zei dat ze vond dat ik er erg goed uitzag zei de dame in kwestie: “Ja inderdaad! Je lijkt wel minder opgeblazen ofzo”. Ik was echt ff van slag toen ze weg waren. Bedoelde ze tijdens mijn zwangerschap (ze had me maar 1 keer gezien tussendoor)? Ervoor? Zoiets zeg je toch niet tegen iemand die net bevallen is en nog lekker vol bv hormonen zit pfff.
Hier ook. Ik was echt tonnetje rond.. Mensen zeiden constant, hoe groot ik wel niet was en wat voor gigantische baby er wel niet uit moest komen, hoe ik ontzettend zou gaan uitscheuren, of het er geen twee of drie waren, hoe mijn huid een tijgervel zou worden en ga zo maar door. Er had niemand gelijk. Uiteindelijk een te kleine placenta en een te kleine baby. Ondanks dat ik zonder vreetbuien en gewoon gezond eten wel 22,5 kilo was aangekomen. Dit was 45% van mijn startgewicht. De ene zwangerschap is gewoon de andere niet.
Zeer herkenbaar, mijn reactie was 'ach ja, ik weet tenminste waar het vandaan komt...' . Ik ben dus nogal adrem, zeker met hormonen... is niet altijd goed voor de persoonlijke verhoudingen maar die opmerkingen houden ze voor zich
Dat mensen een grote buik gelijk linken aan een tweeling.... Ik was zwanger van een tweeling maar had een kleine buik. Iedereen zei ook van maar je buik is zo klein... Ja kan ik ook niks aan doen. Iedereen dacht ook dat de baby's klein zouden worden geboren en nee hoor het bleek bovengemiddeld zelfs.. xD
Ja daar kun je niks van zeggen inderdaad. Ligt ook erg aan je bouw (lang lijf, of juist kort, smal of juist breed) aan je dracht (meer naar voren of naar achteren) en je genen. Ook heel irritant; “bij tante die en die zag je tot op het einde nauwelijks dat ze zwanger was” en dit wordt dan verteld alsof dat een hele prestatie is 😅 Euh ja ik kon mijn tenen niet meer zien en amper nog autorijden op het laatst,.. sorry?!
Ik liep bij mijn eerste kind echt als een pinguin. Ik moest van iedereen maar eten eten eten. Er werd zelfs lekker voor me gekookt, kreeg toetjes en gebak want ik zou de lekkere trek hebben. Bij de 2e zwangerschap zei ik gelijk Nee ik heb nergens trek in en zal het ook niet krijgen. Wortels dat is het enige waar ik nog op wil kauwen. Ik wilde echt geen 30 kilo aankomen. Uiteindelijk maar 10 kilo aangekomen. :)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (40) Verversen