Mijn zoontje zit al sinds dat hij 6 maanden is op de kinderopvang en wordt volgende week 4 jaar. Hij zal daarna natuurlijk naar de basisschool gaan. Hij is ontzettend lief, en als die je kent heel spontaan en praat de oren van je kop. Hij kan lekker wild spelen maar ook heel lang geconcenteerd apelen met dingen die hem interesseren.
Verder vind hij buitenspelen helemaal geweldig en is het geen kindje wat terughoudend is wat betreft spelen. Hij durft eigenlijk alles, klimmen/glijden/etc. Behalve als het aankomt op voor zichzelf opkomen; als iemand hem een duw geeft komt die eigenlink altijd huilend naar mij toe vertellen wat er is gebeurd. Vervolgens weet die heel goed dat die eigenlijk een duw terug zou mogen geven maar om het uit te voeren? Ho maar.
Dat vind ik voor nu nog niet het ‘ergste’. Hij is verbaal heel sterk maar zodra een kindje iets tegen hem zegt of schreeuwt dan klapy hij volledig dicht en wordt die ‘verdrietig’ of loopt die weg. Het lijkt alsof die in zulke situaties dan zo overweldigd is dat die niet weet wat die moet zeggen terwijl hij zich zó goed kan uitdrukken. Dit heeft die overigens bij kindjes van alle leeftijden. Aangezien hij bijna met de basisschool begint begin ik mij echt behoorlijk zorgen te maken of die daar van zich af kan bijten.
Ik wil hem op kickboks zetten volgend jaar maar voor nu wil ik het nog niet aangezien die net is begonnen op (peuter)voetbal. Het fysieke vind ik nog het minst erge maar ik zou zo graag willen zien dat hij ook een keer ‘nee stop’ tegen een kindje zou zeggen
Gewoon normaal gedrag. Mijn zoon was ook wel een beetje zo. Niet bang en ging gewoon zijn eigen gang. Kwam helemaal goed. Nu is hij 11 en gaat naar het voortgezet onderwijs. Als hij het niet leuk vind zegt hij er gerust wat van. Hij heeft zichzelf prima ontwikkeld hierin. Was geen kickboksen voor nodig.
Dat is heel normaal gedrag voor een kleuter. Nog niet eens een kleuter. Laat hem lekker zijn zoals hij is, hij mag toch ook groeien in weerbaarder worden. Om dan direct maar op een vechtsport te doen, lijkt mij niet nodig hoor op deze leeftijd. Daarmee kan je ook onbedoeld je kind het idee geven dat het anders moet zijn dan dat het is. Sommige kinderen zijn introvert, anderen extravert, sommige zijn haaibaaien en anderen verlegen.
Je kind is nog niet eens een kleuter. Je vindt dat hij echt te veel moet kunnen. Daarnaast val ik echt over ‘als hij een duw krijgt komt hij naar mij toe in plaats van een duw terug te geven’. Ik vind dat je zoontje dit eigenlijk heel verstandig oplost 😬 Ik ben zwaar tegen fysiek ingrijpen. Ik snap dat geheel als iemand langdurig en meermaals het bloed onder je nagels vandaan haalt. Maar leer hem liever verbaal sterker te worden, stop hou op, ik wil niet dat je dit doet. Want na 1 mep of duw verlangen dat je kind meteen terug mept of duwt gaat er bij mij niet in.. weglopen is nog een betere oplossing!
Ik vraag me vooral af, zou je dit ook zo doen als het om een meisje zou gaan? Zou ze dan ook op kickboksen ‘gezet worden’? Je kind is nog geen 4. Er zijn zat verlegen en zachtaardige jongens. Laat hem lekker zo zijn. Leer hem rustig aan weerbaarder te zijn, maar dat dat op kleuterleeftijd nog moeilijk is is niet zo gek. Maar vooral (mocht dat spelen, ik ben vooral getriggerd op het kickboksen voor een verlegen kleuter) probeer je zachte jongen geen harde man te maken. Laat hem zichzelf zijn.
Helemaal mee eens!! Zo belangrijk om je kind te zien zoals het is. (En niet dingen doen uit angst voor..) Weerbaar maken leer je op een verbale manier en een beetje non-verbaal (houding etc) 👍
Mijn oudste was/is precies zo. Toen hij vroeger op de opvang zat zeiden de leidsters : van hem willen we er wel 10 hebben ! Het enige is wel dat hij nog het kaas van z'n brood af laat eten zo lief is hij. En eenmaal op school ook. Kinderen konden hem slaan en schoppen, uitschelden. Hij huilde niet niks, hij liep er gewoon van weg. Ik heb zelfs toen ie 5 jaar was met hem bij ballorig gespeeld, met een vriendengroepje die ook kinderen hadden. Hem zagen we niet want hij speelde constant. Uiteindelijk riepen we hem om te komen eten. Komt ie op z'n dooie gemak aanlopen.met een compleet bebloed gezicht .gat in z'n hoofd.had een jochie hem uit zo'n autootje gegooid en hij was op de punt terecht gekomen. Hij is mij niks komen vertellen want hij wilde niet dat dat jongetje op z'n donder zou krijgen. Toen ie 9 jaar was is ie in elkaar geslagen door een 15jarige onbekende jongen. Kwam voorbij Toen hij met vriendjes aan het spelen was en sloeg hem zomaar van z'n fiets af en trapte hem in elkaar. Was heel akelig.politie alles erbij geweest. En wat deed m'n zoon? Die gaf die jongen een hand . Mijn zoon is echt een Softy. Inmiddels is hij bijna 15 jaar & ik moet zeggen dat hij wel meer voor zichzelf op komt. Hij is nog steeds geen vechter , loopt het ook liever uit de weg , maar staat wel z'n mannetje als het nodig is. Komt denk ik door z'n zelfvertrouwen .
Bij kickboxen (en andere vechtsporten) leren ze (als het goed is overal) dat ze het kickboxen niet buiten de ring mogen gebruiken. Als je hem op kickboxen wilt zetten om een hoek terug te kunnen geven is dat echt de verkeerde reden. Als je het wilt doen om hem weerbaarder te maken, klinkt dat al beter al lijkt mij dan judo beter.
Ik heb als kind judo en karate gehad. Het kan aan mij liggen, maar ik vind dat er tegenwoordig veel agressie komt kijken bij het kickboxen, inclusief het schelden wat je bij bekende kickboxers ziet. Dat domme gedrag wordt vervolgens gekopieerd door kinderen.
Ik ben zelf dus meer voor de meer timide Aziatische vechtkunst. Een proefles kan altijd, ff kijken wat ie ervan vind. Al weet ik niet of dat zo jong al kan. Ik was 7
Hu jij wil dat als een kind jou kind pijn doet, dat hij dat kindje terug pijn doet? Dat vind ik echt heel erg gek. Ik vermoed dat je maar 1 kindje hebt, want als je er meerdere zou hebben zou je inzien dat het nogal een gevecht zou worden thuis tussen broertjes en zusjes. Ik leer mijn kinderen juist dat ze nooooit iemand mogen pijn doen. Ik vind dit not done. Je wil graag een gewelddadig jongetje creëren in mijn ogen. Met 4 jaar al denken aan je kind op kickboksen te doen zodat hij andere kan gaan boksen. Sorry maar ik vind dit heel vreemd. Ik zou eerder denken aan een sociale vaardigheid cursus als hij dit binnen een jaar of 4 nog heeft.
Ik vind dat helemaal niet gek. Ik heb ook welleens een corrigerende tik uitgedeeld aan een pestkop. Het werd van kwaad tot erger, geen gesprek hielp. De bom barstte toen hij mijn borst pakte. Toen brak ik zijn neus. Het was toen meteen afgelopen.
Niet dat de kinderen van TO dat ook meteen moeten doen, want je probeert het eerst op te lossen met praten. Maar soms luisteren pestkoppen niet en dan is het ook gewoon eens klaar. Zeker als ze je pijn gaan doen, is het tijd om in te grijpen, dat is zelfverdediging, want aanraken gaat te ver. Ik ben heel geduldig, maar als iemand mij slaat of pijn doet, dan doe ik dat terug. Anders zal diegene het blijven doen. Mijn kinderen worden niet gepest, maar als het gebeurt en ze worden geslagen, dan mogen ze terugbetalen met gelijke munt.
Ook mogen ze voor anderen opkomen die dat niet zelf durven.
Hier mogen mijn dochters ook terug duwen. Eerst duidelijk met woorden aangeven dat je het niet wilt, gaan ze door dan duw je terug. Heb eens in ballorig gezeten met onze dochters, de oudste was heerlijk aan het spelen, en elke keer kwam een jongetje haar gebouwde toren omgooien. Toen mijn dochter vroeg of hij daar mee wilde stoppen kreeg ze ook een duw. Toen duwde ze terug en zei STOP. Toen was de boodschap duidelijk. Hier mag ze nooit de eerste klap of duw geven, maar zolang iemand niet stopt wanneer zij haar grenzen aangeeft, mag ze van mij terug duwen of slaan.
Er is een verschil tussen iemand die je constant pest en je viseert dan een ruzietje tussen 4 jarige kleuters. Sorry maar dan vind ik geweld niet het antwoord. Je moet je niet laten doen uiteraard, maar je kind aanmoedigen om op anderen te gaan boksen lijkt mij niet de oplossing.
Nooit de eerste klap uitdelen, maar je hoeft je niet te laten slaan. Ook niet als je vier bent. Aan het slaan vooraf heeft ie vast al laten weten dat ie het niet leuk vind
Op die leeftijd is het denk ik beter om je kind te leren verdedigen door hulp te vragen van een volwassen persoon of door verbaal zijn grens aan te geven of door weglopen. Zo weet je ook beter als volwassene wat er gebeurd is en krijgt niet de verkeerde straf. Terugslaan durven overigens veel (introverte) kinderen niet eens, dus je vraagt ook behoorlijk wat van een kind. Mijn moeder zei ook altijd, sla maar terug; maar als dat niet in je aard zit, dan doet een kind dat echt niet. Tenzij het kookpunt bereikt is, maarja, dat moet je niet willen.
Dus bij onbekenden is het direct pesten na 1 duw. En bij broertjes die elkaar de hersenen inslaan is het klieren ‘omdat het broertjes zijn en van elkaar houden’. Jij hebt bijzondere definities.. (O en trouwens, pesten is per definitie langdurig. Dus een eenmalige mep of duw is dus geen pesten. En behoeft dus ook geen fysieke actie terug.. want het gaat hier om iets eenmaligs in het verhaal van TO want dit zoontje is zo wijs om dan bij de situatie weg te lopen!)
De hersenen inslaan? Dat mogen ze uiteraard niet. Ik haal ze direct uit elkaar als eentje begint met slaan, ook omdat ik weet dat de ander terug gaat willen slaan. Dat is logisch. Dit komt ook bijna niet voor onder mijn dak, want ik zorg dat het niet zover komt. Als de sfeer vervelend wordt, moet je al opletten als moeder en zorgen dat het stopt.
Dat lijkt me dan snel escaleren en niet echt iets wat goed is om je kind te leren. Is je kind straks groot, zal het mogelijk ook sneller dit gedrag inzetten als iets hem niet zint.
Als iets niet zint is het het geduld hebben, eens. Dan los je dat anders op. Maar als iemand geweld tegen je gebruikt, is het normaal om jezelf te verdedigen. En menselijk. Online zijn we geen mensen, in het echte leven wel :)
er staat nergens dat dit kind gepest wordt. Dit gaat over een jongetje die niet van zich afbijt als iemand in de speeltuin hem duwt. Dat iemand eens iets tegen hem zegt, of eens schreeuwt. Jij hebt het hele verhaal ingevuld dat dit kind gepest wordt. Daar is toch nergens een woord over geschreven?
Dus als jouw ene kind je andere kind mept, mag hij lekker terug rammen? Nee toch? Die leer je toch ook om er iets van te zeggen, naar jou toe te komen? Hoop ik althans…
Dat is een ander verhaal, dat is wat geklier tussen broertjes, want die houden ook van elkaar. Echt pesten is wat anders en dat gebeurt vaak onder klasgenootjes en kinderen in de speeltuin. Totaal geen goede vergelijking. Twee klierende broers geef je allebei straf, dit ligt anders als het geen broertjes zijn.
Geen zorgen, dit is echt niks geks. Dit komt allemaal vanzelf. Helemaal op de basisschool straks maken ze zo’n enorme ontwikkeling wat betreft gedrag. Echt… vertrouw er op dat het goed komt. Op kickbox klinkt wel heel overdreven haha. Als hij voetbal nu leuk vind, lekker daar op laten. Een teamsport is juist hartstikke goed dan!
Meid, ik lees niks geks! Denk eerder dat op een klas van 20 er een stuk of 6 zijn die terugduwen maar de meesten hetzelfde gedrag vertonen als jouw zoontje. Zeker met deze leeftijd!
Niet te hard van stapel lopen. En kickboksen is ook lang niet geschikt voor ieder kind, dat is ook een bepaald wereldje waar je niet in terecht wil komen en de vraag is natuurlijk of dat wel past bij het krakater van je kind.
Ik lees een beetje tussen de regels door dat jij wilt dat je kind geweld leert gebruiken op het moment dat er geduwd of geslagen moet worden, en dat boksen daar dan bij helpt. Dat moet nooit de reden zijn waarom je je kind op (kck)boksen zet. Geweld is nooit de oplossing. Wat hij nu doet is de juiste reactie. Je zult het eerst verbaal moeten aangaan, ook als je als eerste een duw krijgt, en ik leer mijn kinderen pas iets terug doen als de ander na een waarschuwing niet luistert. Bovendien zullen de bokstrainers de kinderen ook ten strengste verbieden geweld buiten de ring te gebruiken. Waar boksen wel aan kan bijdragen is zelfvertrouwen. En als je kind zelfvertrouwen uitstraalt zullen anderen veel minder snel een loopje met je nemen. En zal hij niet zo snel uit balans worden gebracht als een ander een keer iets vervelends doet of schreeuwt.
Verder moet je het ook tijd geven. Heel veel kinderen kunnen dat niet op die leeftijd. Dat komt echt nog wel en dat leren ze op school ook wel. Niet meteen van het ergste uitgaan. Er zijn zoveel manieren om een kind wat meer zelfvertrouwen te laten krijgen. Begin daar mee bij je zelf. Dus niet hem constant aanspreken dat hij iets had moeten doen, maar geef hem een compliment dat hij naar jou toe is gekomen en het niet heeft laten escaleren door terug te duwen of te slaan. Daar help je hem echt het beste mee.
Op school gaan ze hier ook mee aan de slag. Tenminste, op de school van onze dochter wel. Lentekriebels ging bijvoorbeeld over aan elkaar zitten. Dat een knuffel leuk kan zijn en dat iemand dan blij kijkt, maar als iemand niet blij kijkt of het zegt niet te willen, dan moet je luisteren. Ook starten zijn de eerste weken na de zomervakantie met Kanjertraining.
Dat wat je schrijft over je zoontje lijkt me heel normaal gedrag voor een bijna kleuter.
Lijkt mij een vaardigheid dat ieder kind moet leren. Niet ieder kind is daarin een natuurtalent. Genoeg mensen die pas op volwassen leeftijd voor zichzelf op durven komen of zelfs dan nog niet eens. Ik denk niet dat Kickbokslessen de oplossing daarvoor is. Lijkt mij dat hij juist in een teamsport meer van dit soort vaardigheden leert. Ik zou er niet te zwaar aan tillen. Ieder kind ontwikkelt zich immers anders.
Herkenbaar. Mijn oudste was altijd zo passief. Iedereen stak hem voor, hij mocht niet op de schommel of glijbaan spelen. Hij werd geduwd. Ze riepen dat hij niet met hun speelgoed mocht spelen. Etc… Vaak ook door kinderen die kleiner/jonger waren dan hem. Hij huilde nooit, maar liep wel verdrietig weg of stond verdrietig te wachten. Als de andere kinderen echt onbeleefd deden, ging ik wel zelf even met ze praten. Maar anders heb ik eigenlijk 2 jaar lang telkens vanuit de verte duidelijk gemaakt dat hij iets moet zeggen, mag terug duwen, o.i.d. Nu is hij 5 en kan heel goed communiceren als hij iets niet leuk vindt, laat zich niet meer doen, en als je het niet begrijpt na dat hij het 5x heeft herhaald, dan zal je het voelen 😂
Joh, hij is daar echt nog erg jong voor. Natuurlijk bestaan er haaibaaien. Maar dat is niet de norm. Het voor zichzelf opkomen groeit over het algemeen vooral in groep 2 enorm. Stel je verwachtingen niet te hoog en accepteerdat hij nog jong is.
Helemaal niet gek voor deze leeftijd hoor! Kickboksen kan, maar judo is misschien wat toegankelijker. Judo heeft onze zoon erg geholpen. Hij was snel van slag en als iemand in de gang tegen hem aan botste in het voorbijgaan, voelde hij dat hij werd aangevallen. Dat idee. Judo maakte hem vertrouwd met lichamelijk contact, met stoeien, met vallen. Deed echt veel bij hem. We zijn gestart met 7 jaar. Zowel judo als kickboksen hebben zeker niet tot doel terug te vechten. En zelfs als je kind die tools leert, en de regels wil negeren, wil dat nog niet zeggen dat hij ze inzet.
Op kleuterleeftijd hebben we vooral met de juf contact gehad en hem geholpen situaties uit te leggen. Het ging namelijk niet perse of alleen maar over van zich afbijten. Dus niet: sla maar terug, maar wel: was het wel slaan, waarom gebeurde dit, wat kun jij doen, etc.
Hij begreep anderen vaak minder goed, hij lette niet zo op (veel in zijn eigen hoofd/spel) en miste daardoor signalen waardoor reacties hem compleet verraste. Ook kon hij erg van slag zijn als iemand niet wilde spelen, of als 2 vriendjes al samen speelden dan voelde hij dat hij er niet meer bij kon. Echt typisch dingen die een kleuter nog moet leren hoor. De kleutergroepen zijn echt bedoeld voor die sociaal emotionele ontwikkeling.
Ik lees echt niks zorgelijks. Dit is het karakter van jouw kind. De een slaat terug, de ander vraagt om hulp. Die mengeling zie je ook terug op school hoor. Daar gaan ze hem ook bij helpen op school als het goed is. Verder altijd prima om naar een sport te kijken maar zou dat wel alleen doen als ie het ook leuk vindt
(Kick)boksen is pas vanaf 6 jaar, maar zal zeker bijdragen aan zijn zelfvertrouwen (zag ik hier ook), maar verder doen de meeste scholen wel kijken hoe het persoontje is en in de klas zich profileert, overleg je zorgen vooral met de leerkracht die hij krijgt
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (35) Verversen