Na de bevaling wacht je vol spanning op het allereerste geluidjes van je baby. Als de baby huilt haal je opgelucht adem. Als na zes weken de baby nog steeds huilt, komt de twijfel, de spanning, die knoop in je maag... de roze wolk blijkt ineens verdwenen te zijn. Je gaat steeds meer op je tenen lopen en het is een uitputtingsslag voor jou en je kind. Het enige wat lijkt te helpen is op en neerlopen met je kind.
Wanneer wordt een baby een huilbaby genoemd? Als een baby minimaal drie uur per dag, drie dagen per week, drie weken lang huilt. Ook ander huilgedrag dat nog niet hieraan voldoet, kan voor ouders heel zwaar zijn.
Alle baby's huilen. Het huilen neemt meestal na de geboorte toe en op 3 weken bereikt het zijn hoogtepunt (1,5 tot 2 uur per dag) en dan neemt het weer af. Er is geen oorzaak gevonden waarom sommige baby's meer huilen. Veel mensen wijten het aan darmkrampen. Het huilgedrag, dat ouders tot wanhoop kan drijven, gaat in het algemeen voor de vierde maand spontaan over maar het komt ook voor dat het langer aanhoudt en er nooit een lichamelijke oorzaak gevonden wordt.
Darmkrampen (onrijpe darmen)
Huilen door darmkrampen kun je herkenen door het rood aanlopen van het gezicht, het voorhoofd gefronst en opgetrokken beentjes. De baby begint dan te krijsen. Zo'n aanval duurt enkele minuten en herhaalt zich. Tijdens zo'n aanval is de baby ontroostbaar. Je hoort dan ook luide darmgeluiden en dan weet je dat het krampen zijn. Ontlasting en/of winden helpt meestal; de klachten worden dan vaak tijdelijk minder.
Andere mogelijke oorzaken
De baby is al een heel eigen persoontje met een eigen temperament, karakter en het vermogen om al dan niet informatie te verwerken. Prikkels als geluid, licht, felle kleuren, complexevisuele patronen, het aanraken of verplaatsen van de baby of alleen al oogcontact kan al teveel zijn. Indien je dit herkent, eventueel voorafgaande aan een huilbui, kan het zijn dat de baby overgestimuleerd is en is het zaak om dit te verminderen door bijvoorbeeld de tv/radio niet continu aan te hebben.
Zorg ook dat alle lichamelijke oorzaken (voedselallergie, honger, oorontsteking, gastro-oesofagale reflux, neurologische problemen,drugsgebruik van de moeder tijdens de zwangerschap, etc.) uitgesloten worden.
Je hebt waarschijnlijk alles al geprobeerd: wiegen, sussen, kangoeroën, zingen, laten huilen, weglopen, bij je nemen... niets helpt. De radeloosheid slaat toe en voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel: je kind huilt onophoudelijk, jij raakt gestresst, je kind huilt nog meer... Vaak wordt dan geadviseerd om het aloude principe van 'rust, regelmaat en reinheid' in te voeren. Als dit niet lukt of ook geen effect heeft, zoek dan hulp. Ga praten met je huisarts of bij het consultatieburo. Probeer moed te houden en bedenk dat je baby er ook niets aan kan doen.
Geschreven voor Babybytes door L. Ward, werkzaam als gecertificeerd intensive care neonataal verpleegkundige.
Gerelateerde topics