Het is grappig hoe je van tevoren een beeld hebt van iets en het dan in werkelijkheid totaal anders kan zijn. Terwijl je denk dat je toch aardig wat inlevingsvermogen in je donder hebt. Deze dingen dacht ik bijvoorbeeld over baby’s, voordat ik er een kreeg.
Zwangerschapsverlof = heerlijke vakantie Dit dacht ik dus echt. En volgens mij denken de mannen op kantoor dit ook, of ze nu vader zijn of niet. Tuurlijk, het is heerlijk om even niet strak in pak om 9 uur in de ochtend aan de vergadertafel te hoeven zitten, maar een vakantie stel ik me toch anders voor kan ik je vertellen. De eerste keer dat je zwanger bent en nog geen gillend kind in huis hebt is de maand voordat je gaat bevallen nog wel lekker relaxed. Maar die drie maanden na je bevalling? Slapeloze nachten, de hele dag voeden en kots opruimen = geen vakantie.
Baby’s slapen de hele dag door, supermakkelijk Ja supermakkelijk, echt. Op het moment dat m’n baby sliep, propte ik alle taken in dat tijdsbestek die ik niet kon doen als-ie wakker is. En dan hebben we het niet over alleen even de vaatwasser uitruimen. Terwijl er eigenlijk maar één ding was wat ik écht wilde doen: slapen. Je hele ritme moet je aan je baby aanpassen en dat is iets wat ik me totáál niet realiseerde van tevoren.
Op stap met de baby is leuk en makkelijk Voordat ik ging bevallen leek het me zo leuk: lekker met m’n baby de hort op, wandelen in het park, shoppen in de HEMA en langs vriendinnen. De realiteit? Ik ben nog nooit zo’n kluizenaar geweest als tijdens de eerste maanden na de bevalling. Alles wat je mee moet nemen, het ritme van m’n baby waar geen peil op te trekken is: bedankt en tot ziens dacht ik. Ik blijf wel thuis.
Postnatale depressie is maar wat je jezelf aanpraat Ik heb geen postnatale depressie gehad, maar sinds ik bevallen ben kan ik me eerlijk gezegd wel echt goed voorstellen dat vrouwen hiermee te maken krijgen. Een kind krijgen is gewoon zó ontzettend heftig, vooral de eerste keer. Je leven staat op z’n kop, zoals het nog nooit op z’n kop heeft gestaan. Roze wolk? M’n reet.
Ik laat me niet beïnvloeden door de moedermaffia What the hell is de moedermaffia?, dacht ik toen ik er voor het eerst over hoorde. Dat werd na m’n bevalling al vrij snel duidelijk. Ik dacht écht dat ik me niet zou laten beïnvloeden, maar geloof me: als 378 betweterige moeders het beter weten dan jij, ga je toch nadenken. En je dus ook laten beïnvloeden.
Ik ben direct verliefd op mijn baby Gelukkig was ik vrij snel verliefd op mijn kleine uk. Maar ik heb ook vaak genoeg gehoord dat moeders (en vaders) gewoon heel erg moesten wennen aan een nieuwe inwoner in huis. Niet zo gek natuurlijk. Maar als je overal leest dat je direct verliefd bent op je kleine, denk je dus dat je knettergek bent als je dat niet zo voelt.
Zodra je moeder bent, weet je precies wanneer je wat moet doen: het moederinstinct Dit had ik heel erg gehoopt, maar in de praktijk lag dit toch anders. Doodnerveus was ik toen we eenmaal naar huis reden met een baby in de Maxi-Cosi. We hadden geen idee wat we nu moesten doen, vreselijk. Thank God voor kraamhulp!
Zodra ik bevallen ben kan ik tijdens m’n zwangerschapsverlof lekker vaak sporten Eén woord: HAHAHAHAHAHAHAHA!
Borstvoeding geven is makkelijk en een magisch moment Jeetje, wat duurde het lang voordat de borstvoeding bij mij een beetje goed liep. Het deed in het begin sodeknetterveel pijn, er kwam niks uit, kortom: horror. Wat nou magisch moment?!, dacht ik. Maar ook toen het goed ging kon ik er niet zo intens van genieten als sommige tijdschriften me beloofden. Ik vond het vooral zwaar en tijdrovend. Sorry.
Dat slaapgebrek is heus niet zo’n horror als iedereen zegt Nee, het is nog véél erger. Als ik één ding over mezelf te weten ben gekomen is het wel dat ik er geen leuker mens van word als ik een slaaptekort heb. En tuurlijk, zodra je dat lachje van je baby ziet maakt dat een hele hoop goed. Maar een soort natuurlijke adrenaline? Nee, die had ik niet.
Vaker artikelen lezen op Babybytes? Like ons op Facebook en volg ons op Twitter.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)