Toen ik zwanger was van mijn eerste kind, was ik vastbesloten de allerbeste moeder te worden die ik kon zijn. Ik las zo goed als elk zwangerschapsboek dat ik kon vinden, verslond mommyblogs, vrat moeder-tijdschriften nog net niet op en dompelde mezelf onder in de wondere wereld der babyproducten. Ik zou goed beslagen ten ijs komen, als mijn baby geboren zou worden.
Je voelt hem vast al aankomen… Er waren nog aardig wat momenten waarop ik verontwaardigd dacht: ‘waarom heeft niemand me dit verteld?’ Want op het moment dat de hechtingen nog op plaatsen zaten waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden, mijn borsten bijna ontploften en de zwangerschapshormonen door mijn lichaam gierden, vroeg ik me af waarom hier geen hoofdstuk over geschreven was:
Geen zangkoortje
Je leest overal over de overweldigende liefde die je meteen voelt voor je kind, zodra die ter wereld komt. Veel moeders ervaren dit - gelukkig - ook zo, maar er zijn ook een hoop moeders die niet meteen overvallen worden door een golf liefde voor dat glibberige hompje mens op hun borst. Die niet meteen vuurwerk, steigerende eenhoorns en een Disneyland-parade zien op dat moment in de kraamkamer. Geeft niks, dat kan. Bij sommige vrouwen duurt het gewoon even voordat ze dat overweldigende gevoel ervaren. Wees dus niet bang dat je de enige bent, het komt goed!
Toiletbezoek
Er is down under een flinke baby doorheen gekropen, dus naar het toilet gaan is best wel even slikken. Plassen in de douche is sowieso de eerste periode aan te raden, maar number two is ook een obstakel waar je even rustig voor moet gaan zitten. Letterlijk.
Borstvoeding
Ik wilde dolgraag borstvoeding geven, maar dat bleek niet zo makkelijk. Ik had verwacht dat ik mijn shirt omhoog kon doen en dat de baby er als een magneet naar toe getrokken zou worden. Jammer, maar zo was het niet helemaal. Ik heb kloofjes gehad, bloedende tepels, stuwing en een baby die moeite had met aanhappen. Uiteindelijk is het met liters lanoline creme, een kolfapparaat, een lactatiekundige en een aantal tepelhoedjes alsnog goed gekomen, maar oh wat was dat een gedoe. Borstvoeding gaat dus niet altijd automatisch goed! Soms zelfs niet, ondanks alle goede bedoelingen.
Kraamtranen
Zo rond de vierde dag na de bevalling, crashen je hormonen en komen de kraamtranen. Je huilt overal om. Je leven is over, je partner begrijpt je niet, je hebt pijn en niks gaat goed. Lekker huilen, het kraambezoek afbellen en heel veel knuffelen met je kleintje. Dan komt het vanzelf weer goed. Kraamtranen zijn héél normaal en iedereen heeft ze. Mocht je echter langere tijd huilen en het gevoel hebben dat je echt heel erg in de put zit: trek dan aan de bel! Er is altijd hulp.
Pyjama’s
Je wilt waarschijnlijk zo snel mogelijk dat je leven weer ‘normaal’ wordt. Die zwangere buik is weg, dus je kunt niet wachten tot je weer in je oude spijkerbroek past. Er zijn twee redenen waarom je toch beter kunt wachten tot je jezelf in je oude kleding hijst: meestal pas je nog niet meteen in je oude kleding én mensen verwachten meer van je, als je in vol ornaat op de bank zit. Doe dus lekker rustig aan en laat even heel goed voor je zorgen! Koop een aantal leuke pyjama’s en geniet van je babybubbel. De realiteit van het gewone leven slaat je snel genoeg in je gezicht, dus geniet nog even zo lang het kan ;-)
Doorslapen
Toen iemand op dag vijf aan mij vroeg of mijn baby al doorsliep, wist ik niet of ik moest lachen of huilen. Want weet je: pasgeboren baby’s slapen niet door. En dat is ook helemaal niet de bedoeling. Baby’s hebben nog geen dag- en nachtritme en hebben - vooral - in de eerste periode hun nachtelijke voedings- en knuffelmomentjes heel hard nodig. Het kan trouwens best lang duren, voordat je kind echt hele nachten door slaapt en daar kan je niet heel veel aan doen. Wat helpt? Weten dat de meeste ouders hiermee te maken hebben. En koffie. En TelSell, of een ander nachtelijk televisieprogramma.
Zoek lotgenoten
Het valt niet mee om voor het eerst moeder te worden. De ene dag hoefde je alleen maar voor jezelf te zorgen en het volgende moment staat je leven in het teken van dat kleine mensje dat bovendien nog niet heel goed kan aangeven wat hij of zij wil. Contact met andere moeders is dus een hele belangrijke. Zij zijn er voor advies, oppeppende woorden of om als luisterend oor. Iedereen zit namelijk in hetzelfde schuitje. Waar je mede-moeders vindt? Overal! In de supermarkt, via babyzwemmen of via ons forum, bijvoorbeeld!
Klagen mag!
Om even door te gaan op het vorige punt: er is niets mis met realistisch zijn. Het moederschap is prachtig en je bent ongetwijfeld dolgelukkig met je schitterende kind. Maar het is ook heel zwaar en het zorgt voor een enorme omschakeling in je leven. Je mag soms dus best even klagen over je slaapgebrek en het feit dat je wel eens zo lang wilt douchen tot je shampoo fatsoenlijk is uitgespoeld. Dat je daar heel soms naar verlangt, maakt je geen slechtere moeder. Want dat je van je kind houdt, staat als een paal boven water!
Hulp
Wees dus ook niet bang om hulp aan te nemen. Sterker nog: geniet ervan als het wordt aangeboden! Neem een lekkere, lange douche als een vriendin even langs komt. Accepteer het als je moeder voorstelt een nachtje te blijven slapen, om de nachtvoedingen op zich te nemen en grijp het met beide handen aan als een vriend voorstelt een pan soep langs te brengen. Yes please!
Beeldmateriaal
Je beseft het niet als je midden in de slapeloze nachten zit, maar echt: je kind groeit als kool! Maak dus zoveel foto’s (en filmpjes!) als je kunt, die eerste periode. Je vergeet namelijk heel snel hoe aandoenlijk die mini-nageltjes zijn, hoe die pasgeboren haartjes over het oortje vielen en hoe het huiltje de eerste weken klonk. Echt, echt, echt: schiet de gehele beschikbare ruimte op je telefoon of camera vol! Je gaat er geen spijt van krijgen. Hoewel: geniet tussendoor ook even van je kind op zich, zonder hem door het schermpje te bewonderen!
Zo, nu ben jij weer op de hoogte en kun je een heel arsenaal aan zwangerschapsboeken van je nog-te-lezen-lijst schrappen ;-)
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)