Waar vroeger vrijwel elke moeder thuis bleef bij de kinderen, is dat inmiddels anders. Tegenwoordig zijn vooral deeltijdwerkende moeders het meest sociaal geaccepteerd. Thuisblijfmoeders krijgen daarom vaak te maken met vooroordelen en verwijten vanuit hun omgeving (net als fulltime werkende moeders overigens). Welke vooroordelen dan? Deze dus.
Thuisblijfmoeders zijn lui.
Thuisblijfmoeders hebben geen ambities.
Ze zitten de hele dag op Facebook en kijken The Bold & The Beautiful.
Ze vinden een kind krijgen het ideale excuus om te stoppen met werken.
Ze kunnen overdag lekker dutjes doen.
Thuisblijfmoeders veroordelen altijd andere moeders die (fulltime) werken.
Ze hebben een rijke man, anders hadden ze dit niet kunnen veroorloven.
Ze drinken heel de dag koffie met de buurvrouw.
Ze hebben een brandschoon huis; immers genoeg tijd om op te ruimen en schoon te maken.
Thuisblijfmoeders zijn laagopgeleid.
Thuisblijfmoeders hebben geen eigen leven meer en hebben alleen sociale contacten via het schoolplein.
Ze teren op de zak van hun man.
Of ze beginnen allemaal een webshop.
Thuisblijfmoeders maken hun kind verwend, omdat ze alles voor hem/haar doen.
Thuisblijfmoeder zijn is supermakkelijk en eigenlijk gewoon fulltime vakantie hebben.
En vooral: thuisblijfmoeders hebben het gewoon héél erg makkelijk omdat ze ’s ochtends niet naar werk hoeven en zich fulltime op de kinderen kunnen richten.
Wat is het raarste vooroordeel dat jij weleens naar je hoofd hebt gekregen? Of heb jij hier eigenlijk geen last van?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik heb vooral in het begin wel het gevoel gehad dat ik mij moest verantwoorden waarom wij ervoor kozen dat ik thuis bleef. Dat was toch zonde van mijn hbo-opleiding? Vonden anderen. Men trok vervolgens zelf de conclusie dat ik dan wel weer aan het werk zou zodra de kinderen wat ouder zijn. Nu zitten beide kinderen op school en ik zoek nog steeds niet een baan. Wederom het gevoel dit te moeten verantwoorden. Maar mijn man verdient inmiddels stuk beter en hij vindt het ook fijn dat het thuis goed geregeld is. Onze oudste zoon is prikkelgevoelig en voor hem is het ook fijn dat hij niet naar een bso of iets dergelijks hoeft. Zodra ik echt tijd over heb, wil ik me concentreren op het schrijven van een boek. Maar buitenshuis werken...? Nee, voorlopig hoeft dat voor ons niet. De rust thuis behouden is ook best belangrijk. Ik zie om me heen moeders die proberen alle ballen in de lucht te houden en dat slaagt lang niet altijd. En als het wel slaagt is het vaak zo stressen.
Dit wordt nu voor ongeveer de 10e keer geplaatst, maar serieus, ik heb nog nooit zulke opmerkingen gehoord. Altijd alleen maar hoe fijn mensen het vinden dat we het zo kunnen doen....
Reageer op dit artikel
reacties (5) Stuur een bedankje