Als je als vrouw een bepaalde leeftijd bereikt ga je nadenken over de toekomst. En dus ook over kinderen. Een van die vragen die je jezelf ongetwijfeld (weleens) hebt gesteld is: ben ik al toe aan kinderen? Kun je onderstaande tekenen afvinken? Dan is het een volmondige JA.
Je kirt harder bij een aanblik van een baby in een kinderwagen dan bij een handtas van Chanel.
Je hebt inmiddels al een halve kinderboerderij geadopteerd aan konijnen, vogels en poezen om je moedergevoelens op uit te leven.
Als je in de HEMA loopt moet je altijd even per ongeluk langs de kinderkleertjes lopen. Vooral als je samen met je vriend of man aan het shoppen bent.
Je noemt je geliefde altijd ‘papa’ als je tegen je konijn praat, en als Snuffie bij je ouders gaat logeren omdat jullie op vakantie zijn, zeg je dat hij ‘naar opa en oma’ gaat.
Je weet al precies welke kamer de kinderkamer wordt. (En je weet al stiekem welk behang er moet komen als het een meisje wordt.)
Je wilt eigenlijk alleen nog met die vriendin van vroeger afspreken om haar schattige kindje te zien.
Je volgt alle mamablogs op het internet.
Je hebt laatst per ongeluk een rompertje gekocht.
En je stond op het punt die schattige baby-Nikes aan te schaffen, tot je je bedacht dat dat eigenlijk best achterlijk is.
Je geliefde heeft je uit frustratie gewaarschuwd dat het onderwerp ‘baby’s’ komende maanden verboden terrein is.
Zodra je vriendin vertelt dat ze zwanger is merk je dat je naast heel blij, ook stiekem fuckin’ jaloers bent.
Af en toe kijk je op zaterdagochtend tekenfilms. Om je alvast in te leven.
Je hebt alvast een spaarrekening geopend voor de toekomstige baby. Moet je op tijd mee beginnen toch?
En hem/haar vast ingeschreven bij Woningnet.
Je kunt in één adem opdreunen wat listeriose is, wat je tegen bandenpijn moet doen en waar ze de leukste positiekleding verkopen.
Je hebt inmiddels al 53 keer gedroomd dat je zwanger was.
En je beste vriendin al minimaal 36 keer aangeboden om op te passen op kleine Teun.
Als je de IKEA-catalogus binnenkrijgt, kijk je altijd eerst bij de babykamers. Je kan toch wel vast inspiratie opdoen?!
Je hebt al een rijtje met favoriete babynamen in je telefoon gezet. En op je laptop. En in the cloud. Ja euh… je kunt belangrijke zaken maar beter even back-uppen.
Als je op vakantie gaat heb je een document van 938 pagina’s achtergelaten voor je kattenoppas.
Als je een baby ziet begin je spontaan vijf octaven hoger te praten.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Hahaha! Veel van deze punten waren al op mij van toepassing toen ik 15 was. Eh... geloof niet dat ik toen al toe was aan kinderen. Maar het verlangen was er zeker!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje