Soms, als het allemaal veel te lang duurt of als ik ze wel achter het behang kan plakken, dan flap ik er soms dingen uit waar ik meteen spijt van krijg. Dat kan een vloekwoord zijn (moeten ze meestal wel om lachen om het daarna zelf tien keer te herhalen), maar er kunnen ook dingen ook tussen zitten die ik eigenlijk niet moet doen. En dat kan heel simpel zijn als ‘niet huilen, hoor’. Want ja, dit blijkt dus niet zo goed te zijn om ze te leren dat ze hun emoties mogen uiten…
Onlangs las ik een artikel over dingen die je beter niet kunt zeggen tegen je kind, omdat het niet goed kan zijn voor het vertrouwen van je kind of die zelfs van invloed zijn op de relatie met je kind. En misschien verbazen sommige dingen je, omdat je die zelf wel eens zegt. Misschien de volgende keer toch nog extra je best om het ‘anders’ te verwoorden;-)
Je kind wil zijn veter strikken, maar het duurt eeuwen voordat er een goede strik in zit, of hij zit maar te teuten in de badkamer terwijl hij zichzelf moet afdrogen. En jij? Jij zit je helemaal te verkneukelen, want je hebt HAAST! Dus hoe makkelijk is het dan om te zeggen ‘ik doe het wel’. Niet doen, of sta eerder op, want als hij het telkens overneemt leert je kind het nooit.
2. ‘Niet huilen, hoor’
Het is een zinnetje dat je misschien wel onbewust tegen je kind zegt als hij bijvoorbeeld is gevallen en je hem wilt troosten. Maar je kunt het beter niet zeggen, want terwijl jij het misschien anders bedoelt, denkt je kind misschien wel letterlijk dat hij niet mag huilen. Terwijl het juist goed is voor een kind om het gevoel te hebben dat hij zijn emoties mag laten zien.
3. ‘Waarom kun je niet net als … doen’
Vergelijken met een broertje of zusje… Héél frustrerend voor een kind! Je kunt beter benadrukken waarom het zo leuk is dat ze met elkaar verschillen.
4. ‘Wacht maar totdat … thuiskomt’
Deze uitspraak kan twee dingen betekenen: dat je kind dus later wordt gestraft en dat hij dus nog even lekker door kan gaan. Maar het kan ook benadrukken dat jij de situatie niet onder controle hebt.
5. ‘Ik beloof je dat…’
Als jij je niet aan een belofte houdt bij een kind dan kan dat meer schade aanbrengen in het vertrouwen bij je kind in jou dan je denkt. Beter is om te zeggen ‘ik zal proberen om…’.
6. ‘Niet bang zijn’
Door dit te zeggen neem je de angst van je kind niet weg. Praat liever over zijn angst en probeer je kind er doorheen te helpen.
7. ‘Ik haat je’
Mijn dochter heeft er soms een handje van als we een discussie hebben: stampvoetend naar boven lopen en roepen ‘ik haat je’ (waar ze het vandaan haalt?) Ik zeg het in ieder geval nooit terug (ben geen puber meer). Ik zeg liever iets als ‘en ik houd nog steeds van jou’. Kan ze me helemaal schieten, maar zie ik ook wel een lachje om haar lippen verschijnen.
8. ‘Omdat ik het zeg’
Negen van de tien keer dat je kind er niets van begrijpt als je dit zegt. Want waarom mag je iets niet doen als je geen goede reden krijgt? Zou jij dat zelf pikken? Dus waarom je kind wel? Dan blijf je toch ook doorvragen of doorgaan. En dat is dus ook precies wat jouw kind doet. Héél vervelend ja...
Zeg jij wel eens dingen tegen je kind die je liever voor je had gehouden?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Aan "omdat ik het zeg!" maak ik me wel eens schuldig. Natuurlijk is het niet de beste communucatie, maar na de zoveelste "maar waaroooommmm??!" is mijn geduld ook wel eens op.
Als een kindje iets nieuws aan heeft "wat ben je mooi" in plaats van "wat een mooie bril/jurk/schoenen" vind ik eigenlijk ook wel in dit rijtje passen. En goed zo/goed gedaan proberen we ook niet te zeggen.
Wij kiezen er niet voor oa omdat het een waarde oordeel is, als er een "goed gedaan" is, is er ook een "slecht gedaan" terwijl we het vaak bij dingen gebruiken waarbij dit gewoon een normale ontwikkeling/gedrag is zoals bijvoorbeeld kruipen of eten. Maar ik denk vooral dat het de intrinsieke motivatie kan verminderen omdat ze juist zo graag onze bevestiging willen. En dan is "goed gedaan" gewoon een makkelijke dopamine shot, waarbij ze uiteindelijk sneller de "goed gedaan" nodig hebben om zichzelf goed te voelen over wat ze hebben gedaan. Als ik echt graag iets wil zeggen wat er op lijkt, en ze is opzoek naar bevestiging, zeg ik meestal: "wat doe je hard je best" of "wat moet jij trots zijn op jezelf." Of ik benoem wat ik zie "je doet de bal in de doos" of "hoe heb je die boom zo getekend?" Of ze doet bijvoorbeeld herrie maken en dan duidelijk opzoek naar een reactie dus dan zeg ik vaak "Wow! Herrie!" En soms floept "goed zo!" er ook uit, maar ik probeer er gewoon op te letten. Het is zo een fijn simpel woordje, maar ik denk dat een kind er ook op lange termijn meer aan heeft als je uitlegt wat je ziet in plaats van alleen een super snelle beloning.
En ach, er zijn een miljoen ergere dingen om te zeggen dan goed zo hoor!! 馃槄 Maar dit is iniedergeval hoe wij er in staan. Ik zou me er niet te druk om maken, zelfs gewoon niets zeggen als een kind er even niet naar opzoek is, is al een groot verschil met alles continue maar moeten benoemen en belonen.
Reageer op dit artikel
reacties (4) Stuur een bedankje