Tijl wordt in maart vier jaar. Dat betekent dat we afscheid gaan nemen van het kinderdagverblijf en dat hij naar school gaat. Naar school! Het lekker lang lummelen in pyjama op doordeweekse dagen is voorbij. Het serieuze werk begint.
‘Wat vind jij leuk om mee te spelen?’, vraagt Tijls gloednieuwe juf in de lege kleuterklas. We zijn met het hele gezin aan het kennismaken met de kleuterklas waar Tijl binnenkort naartoe gaat. ‘Auto’s’, fluistert hij. Van dat fluisteren is weinig meer over als hij met zijn broertje de autohoek in duikt. Alle geluiden die ik thuis hoor, schallen nu ook door het klaslokaal. Een goed teken. En andere auto’s zijn sowieso altijd interessanter dan zijn eigen speelgoed thuis. De juf en ik zitten op een piepklein stoeltje met elkaar te praten.
‘Ik begrijp niet hoe je vijfentwintig kleuters in de gaten kunt houden’, biechtte ik op. ‘Ik vind het soms thuis met twee al druk’. ‘Het is hier inderdaad anders dan thuis’, vertelde de kleuterjuf. ‘En kinderen zijn al heel zelfstandig. Ze kleden zichzelf aan en uit en gaan zelf naar de wc’. Tijl wil inderdaad ook het liefst alles zelf doen. Maar zelf veters strikken? Naar de wc gaan? Ik nam me ter plekke voor om hem beter te begeleiden in het ‘zelf doen’. En hem geen dingen meer uit handen te nemen die hij prima zelf kan.
Klaar voor de kleuterschool
Thuis gekomen nam ik me meteen voor schoenen voor hem te kopen die hij makkelijk zelf aan en uit kon trekken. Ik zou hem niet meer helpen met de knoopjes en nog meer geduld te hebben met het zindelijkheidstraject. Maar eigenlijk was het niet nodig. Vanaf dat moment ging er een knop om bij mijn zoon. Hij was dolblij met de laarsjes met rits die ik voor hem gekocht had en deed ze continu aan en uit. Verder poepte hij ineens op de wc alsof hij nooit anders gedaan had. De luiers waren verleden tijd. Met het puntje van zijn tong uit de mond priegelde hij al zijn knoopjes open en dicht. Als ik hem nog eens per ongeluk te snel wil helpen, corrigeert hij mij. ‘Nee mama! Zelf doen!’ Mijn zoon is helemaal klaar voor de kleuterschool. Binnenkort gaat hij al wennen in de nieuwe kleuterklas. Ik denk dat Tijl zo gewend is. Nu mama nog.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Aefke (40) is getrouwd met Tijmen en heeft twee zoontjes (Tijl van 3 en Bo van 1). In het dagelijks leven is zij online communicatieadviseur en schrijft zij aan haar derde roman Lievelingskind. Het boek gaat over de zussen Karin en Renske. Renske leidt een losbandig leven en raakt zwanger van een tweeling, terwijl Karin (verpleegkundige) al jaren zwanger probeert te raken. Op het moment dat Karin’s laatste IVF-poging mislukt, knapt er iets in haar. Intussen vermijdt ze waar ze het eigenlijk over moet hebben: haar diepgewortelde kinderwens.
Reageer op dit artikel
reacties (0)