Eén van de eerste tekenen van een groeiend hompje cellen in je baarmoeder kan zijn dat je last krijgt van zwangerschapsmisselijkheid. Sommige vrouwen hebben hier de hele dag van, sommigen zijn alleen in de ochtend de klos. Er zijn vrouwen die er – helaas – de hele zwangerschap last van hebben en er zijn ook vrouwen die amper iets merken van het misselijk zijn. Maar waarom worden zwangere vrouwen nu precies misselijk? Wat kan je er tegen doen en wat doe je als het écht niet meer grappig is?
Biologielesje
Zoals voor zo ongeveer ieder ongemak is ook voor zwangerschapsmisselijkheid de oorzaak te vinden in de hormoonhuishouding. Bij een vrouw die net zwanger is, stijgt het hormoon hCG enorm snel. Als een bevruchte eicel zich in de wand van de baarmoeder heeft genesteld, wordt er door het hormoon hCG een signaal naar de eileiders gestuurd om het produceren van nieuwe eicellen te stoppen. hCG zorgt er bovendien voor dat het gele lichaam (lege follikel na de eisprong) in stand wordt gehouden. Als dit gele lichaam namelijk niet in stand wordt gehouden – wat gebeurt als er geen bevruchting heeft plaatsgevonden – wordt er geen progesteron geproduceerd en wordt het baarmoederslijmvlies afgebroken: je wordt ongesteld. Dankzij hCG gebeurt dit dus niet. Daarnaast zorgt hCG er bovendien voor dat de embryo groeit. Vet wordt omgezet in energie en dat wordt gebruikt om de embryo te laten groeien. Ook wordt dankzij hCG de embryo beschermd tegen het afweersysteem van de moeder. Zonder hCG zou het worden afgestoten. Al met al is hCG dus tamelijk onmisbaar bij een beginnende zwangerschap!
Bijwerkingen
Als een speer groeit het hCG-gehalte in het bloed de eerste weken van de zwangerschap. Van minder dan 5 International Units per Liter – IU/l in niet-zwangere toestand naar soms wel 288.000 IU/l rond de tien weken zwangerschap. Je kunt je voorstellen dat je daar iets van merkt. Eén van de meest bekende bijwerkingen van dit extreme hCG-gehalte is de zwangerschapsmisselijkheid. Vermoeidheid, gevoelige borsten, hoofdpijn, duizeligheid, stemmingswisselingen en al die ellende is overigens ook toe te schrijven aan hCG. Voor wat, hoort wat, geloof ik…
Misselijkheid in de zwangerschap is niet alleen te wijten aan de hCG-invasie. Ook het hormoon Oestrogeen (dat ook in het begin van de zwangerschap een vlucht neemt) is voor een deel verantwoordelijk voor het feit dat zwangere vrouwen zich in het begin tamelijk rot kunnen voelen.
Ook kunnen zwangere vrouwen wonderlijk genoeg soms beter ruiken. Dit zorgt ervoor dat ze ook gevoeliger worden voor nare geurtjes, wat natuurlijk voor misselijkheid kan zorgen. Ik weet nog dat ik in mijn zwangerschap opeens heel erg misselijk werd van de geur van gebakken vlees. Waar ik voorheen best blij werd van een gebakken karbonaadje, wilde ik er toen het liefst zo ver mogelijk bij uit de buurt blijven.
In de zwangerschap verandert ook de spijsvertering. De klep tussen de slokdarm en de maag sluit iets minder goed, én je maag werkt iets trager, waardoor je last kan krijgen van brandend maagzuur en dus ook misselijkheid. Bovendien komt je maag, aan het einde van de zwangerschap, flink in de verdrukking door de groeiende baby en gigantische baarmoeder. Om het feestje even compleet te maken.
Hoe lang nog?
De grooste boosdoener in het misselijkheids-verhaal is de hCG. Die piekt tussen de zes en elf weken, daarna wordt hij langzaam minder. De meeste zwangere vrouwen merken dan ook dat ze na de elf weken steeds iets minder misselijk zijn, wat uiteraard een grote opluchting is.
Hyperemesis gravidarium
Helaas is de ellende van een beginnende zwangerschap volgens Moeder Natuur voor sommigen nog niet zwaar genoeg. Ze doet er gezellig een schepje bovenop en deelt soms HG (hyperemesis gravidarium) uit. Van HG is sprake als je tijdens je zwangerschap zoveel moet overgeven dat je zelfs afvalt. Vrouwen met HG kunnen zelfs geen water binnenhouden en lopen dus het risico uit te drogen. Omdat dat voor zowel moeder als kind op z’n zachtst gezegd niet wenselijk is, wordt aangeraden dan absoluut aan de bel te trekken bij de huisarts ofwel de verloskundige. Er kunnen eventueel medicijnen worden voorgeschreven en in sommige gevallen is zelfs een tijdelijke ziekenhuisopname niet uitgesloten.
In de jaren ’50 werd het kalmerings- en slaapmiddel Softenon met daarin de werkzame stof Thalidomide voorgeschreven aan vrouwen die zwanger waren en erg last hadden van misselijkheid. Het bleek lekker effectief: de misselijkheid werd te behappen en al snel werd het door meer vrouwen gebruikt. Rond 1960 werd echter duidelijk dat door het gebruik van Softenon kinderen geboren werden die allerlei afwijkingen hadden. Een verschrikkelijk drama waar veel gezinnen onder te lijden hebben gehad.
Tegenwoordig worden medicijnen beter en langduriger getest, waardoor een soortgelijk drama hopelijk niet meer zou kunnen gebeuren. Toch rust er een soort stigma op het gebruik van medicijnen tegen zwangerschapsmisselijkheid. Je huisarts kan je iets voorschrijven, als de misselijkheid niet draagbaar meer is. Hier is een lijst met veelgebruikte medicijnen.
Mocht je liever nog niet naar de huisarts willen, dan zijn hier wat huis-tuin-en-keukenmiddeltjes tegen zwangerschapsmisselijkheid:
Zorg dat je meteen na het wakkerworden iets eet. Zet een door crackers naast je bed en eet er direct één of twee. Dit kan helpen om je maag ‘gerust te stellen’.
Gemberthee kan ook een positief effect hebben op zwangerschapsmisselijkheid. Je mag hier tijdens je zwangerschap helaas niet teveel van (grrr), maar een kopje moet kunnen. Snijd een centimetertje gember in plakjes en giet hier kokend water overheen.
Waarom het precies is, is nog niet ontdekt, maar voor sommige vrouwen helpt het enorm om vitamine B6 te slikken. Dit is een in water oplosbare vitamine, wat betekent dat je een overschot uitplast. Je kunt dit dus (eventueel in overleg met de verloskundige) slikken om het uit te proberen.
Een wandeling of fietstocht in de frisse lucht kan helpen.
Soms kan het ook helpen om op iets hards/zoets te zuigen. Een lolly, zuurstok of waterijsje bijvoorbeeld.
Ben je toe aan iets grover geschut? Je kunt acupunctuur proberen. Er zijn genoeg vrouwen die hier positieve ervaringen mee hebben!
De cijfers over zwangerschapsmisselijkheid varieren flink. Het kan zijn dat je geluk hebt en het hCG-circus allemaal ongemerkt aan je voorbij trekt. Zo niet, dan wensen we je heel veel sterkte de eerste weken en onthoud als je het echt niet meer ziet zitten: het wordt beter.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje