Op de een of andere manier gaan bij mij sinds ik moeder ben de dingen soms anders dan ik vind dat ze zouden moeten gaan. Nou ja vaak, eigenlijk bijna altijd. En ik kan me niet voorstellen dat er een moeder is die dit niet herkent. Zelf heb ik dan een idee in mijn hoofd hoe dingen zouden moeten gaan. Of ik kom op het consultatiebureau en die vertellen me hoe de dingen idealistisch zouden moeten gaan. Maar kinderen hebben daar natuurlijk bijzonder weinig boodschap aan.
Wat ik wel heel mooi vind, is dat mijn kinderen mij geleerd hebben om veel van die ideeën los te laten. Dat begon bij mij al toen mijn oudste nog heel klein was. Het theoretische ritme van een baby is slapen, drinken, knuffelen/spelen en dan weer slapen. Maar ik kan me niet één dag herinneren waarop ik deze volgorde zonder haperingen ben doorgekomen. Soms lijkt het ook alsof baby’s er een neus voor hebben. Als ik dan dacht dat mijn baby nog wel even een tijdje zou gaan slapen en ik eindelijk even met een tijdschrift en wat lekkers op de bank kon ploffen, hoorde ik de babyfoon weer aanslaan. Terwijl als ik ergens heen moest hij lekker bleef slapen en ik met een knoop in mijn maag mijn baby wakker moest maken.
En als je dacht dat baby’s kampioen zijn in dingen anders doen dan dat jij in je hoofd hebt, probeer een peuters eens. Net als je er zeker van bent dat je klaar bent om ergens naar toe te gaan, en je ook onder tijdsdruk staat, komt er uit een totaal onverwachtse hoek een driftbui langsdrijven. Dat vergt enig schakelvermogen.
Slapen
Inmiddels kruipt bij ons thuis de derde baby rond. En ik kan nu wel de conclusie trekken dat onze kinderen stuk voor stuk een aantal kwaliteiten hebben, maar alle drie niet de kwaliteit van goed slapen. Mijn dochtertje is nu negen maanden, en net als haar broers slaapt ze niet door. Nachten met acht keer speen in doen en drie keer voeden zijn meer regel dan uitzondering.
Nou ben ik niet vies van een beetje slaaptraining op deze leeftijd. Mijn oudste zoontje sliep na twee nachten slaaptraining keurig door. Bij mijn tweede zoontje was het een ander verhaal. Die bleek een overgevoelig buikje te hebben dus die werd meerdere malen wakker van de buikpijn. En ook mijn dochtertje lijk de kant van de overgevoeligheid op te gaan.
Frustratie
Bij mijn oudste twee voelde ik me op een gegeven moment behoorlijk gefrustreerd. Ik hoorde vriendinnen over hun baby’tjes die met drie maanden al braaf doorsliepen. Ik zag wat ze op een dag allemaal voor elkaar kregen, terwijl ik met de wallen tot onder mijn oksels al lang blij was dat de was gedaan was en dat er gekookt was. En dan zat ik midden in de nacht weer met een huilende baby en dan voelde ik me zo boos worden. Boos op de situatie: het ging gewoon niet zoals het moet gaan, ik wil ook gewoon kunnen slapen! Vervolgens lag mijn baby weer te slapen en kon ik zelf niet slapen van de frustratie, waardoor ik alleen maar meer moe was de volgende ochtend.
Energie
Gelukkig heb ik daar wel van geleerd. De gedachten van dat mijn dochtertje moet doorslapen, is wat naar de achtergrond. En ook als ze op het consultatiebureau erover beginnen dat ze de voeding echt niet meer nodig heeft ’s nachts dan knik ik braaf en denk dan: ‘dat kan wel kloppen, maar ze heeft de troost wel nodig'. Ik ben op zoek gegaan naar de manier waarop deze situatie het minste energie kost, bijvoorbeeld geen lampen aan, liggend voeden en meer van dat soort dingen. En ik probeer het echt even te accepteren dat het zo is. Frustratie kost immers ook energie en dat is jammer. Ik merk dat ik me op deze manier beter voel dan bij de oudste twee. Want ja, als het niet gaat zoals het moet, dan moet het zoals het gaat.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Geke is getrouwd en een vrolijke moeder van twee zoons (2012 en 2014) en een dochter (2018). Door haar beroep als medisch analist bekijkt ze haar rol als moeder ook door een analytische bril. In haar vrije tijd schrijft ze graag over de alledaagse (on)geregeldheden die ze als moeder tegenkomt. Neem ook eens een kijkje op haar eigen site Nietvolgensboekje.nl.
Reageer op dit artikel
reacties (0)