Een miskraam kan veel gevolgen hebben voor je emoties bij een volgende zwangerschap. Je kunt je vooral erg onzeker voelen. Want gaat alles nu wél goed? Deze BabyBytes-lezeres vertelt over haar onzekerheid bij een nieuwe zwangerschap na een miskraam.
Op dit moment heb ik het geluk dat ik 17 weken zwanger mag zijn van een klein meisje. We hebben al een jongen van 4 jaar, dus een meisje erbij is als een droom die uitkomt!
Onzeker
Alleen... ik ben behoorlijk onzeker, de zwangerschap is totaal anders als bij de eerste, waar ik alleen de eerste 3 maanden misselijk was en er daarna fluitend en lachend doorheen fietste, ben ik nu op een punt dat het huilen me nader staat dan het lachen.
We weten dat het voor ons wat langer duurt voordat we zwanger raken. De eerste keer liet het twee jaar op zich wachten. Onze zoon werd vier weken te vroeg geboren. Toen hij twee jaar was, wilden we graag nog een kindje. Na een jaar proberen, was ik zwanger, maar helaas verloren we het kindje al vrij snel.
Die miskraam maakte mij toen al heel onzeker, want wat was er toch mis met mij? Maar goed, We gaven niet op en anderhalf jaar na de miskraam bleek ik wederom zwanger en deze keer ziet het er beter uit, denk ik...
Psychisch zwaar
Ik ben nu 17 weken zwanger en sinds een week weten we dat het een meisje wordt. Super leuk! Maar de zwangerschap vind ik heel erg zwaar, vooral psychisch... Ik ben constant bang dat het misgaat, ik heb steeds pijntjes in mijn buik, ik kan mijn werk in de zorg nu al niet meer uitvoeren. Maar het ergste is: Ik heb met vlagen het gevoel dat ik ongesteld moet worden... En dat maakt me zo vreselijk bang! Iedere dag ben ik bang dit kindje ook te verliezen en dat is frustrerend.
Meer gaan genieten
Soms word ik boos op mezelf, omdat ik vind dat ik er van moet gaan genieten en dan gaat het ook wel weer even goed. Vervolgens voel ik weer iets in mijn lichaam wat in mijn ogen negatief is en dan zak ik weer in elkaar! Ik zou zo graag echt willen gaan genieten van deze zwangerschap, ik weet alleen niet hoe... Bij ieder pijntje de verloskundige bellen, heeft denk ik ook niet zo’n zin, die zijn ook druk met andere zwangere vrouwen.
Ik heb mijn hoop nu maar gezet op de 20-weken echo. Als hier geen bijzonderheden uitkomen dan moet ik echt die onzekerheid van me afzetten en gaan genieten van het wondertje in mijn buik!
Vertel jouw verhaal
Heb jij ook iets heftigs of iets moois meegemaakt? Vertel ons (eventueel anoniem) jouw verhaal via dit formulier.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)