Vanaf het moment waarop het eerste tandje van je kind door z'n tandvlees heen geprikt is, heb je er als ouder een nieuwe taak bij: dagelijks moet dit hele kleine stukje tand met de grootste zorgvuldigheid schoongeboend worden.
Bij mijn zoontje deed ik dit dan ook trouw. Toen hij negen maanden oud was en zijn eerste tandje kreeg, werd het poetsen een vast onderdeel van ons avondritueel. We zongen liedjes, ik mocht eerst poetsen, daarna hij zelf. Het was niet mijn lievelingsklus, maar we deden het iedere dag en dat ging altijd goed.
WEG!
Mijn dreumes-dochter is echter van een heel ander kaliber. Ze HAAT alles wat plastic is en ook maar in de búúrt komt van haar mond. Lepeltjes, flesjes en dus ook tandenborstels: ze moet er niets van weten! Helaas voor het arme kind was ze nog geen zes maanden toen haar eerste tandjes (direct vier!) door kwamen en ze dus al volledig moest toegeven aan het dagelijkse tandenpoets-ritueel.
Verschrikkelijk vindt ze het! Ze schopt, duwt mijn handen weg, perst haar kaken op elkaar en gilt - met dichte mond, dus - de tent bij elkaar. Alsof ik haar iets heel ernstigs aan doe, probeer ik vervolgens toch echt de borstel in haar mond te krijgen om haar tandjes even van een schrob-beurt te voorzien. Of ze nu wil of niet, het móet gewoon. Maar leuk is het niet, om iedere avond het gevoel te krijgen dat je je kind iets aandoet.
Tips
Ik heb allerlei verschillende dingen geprobeerd en ook online gezocht naar verhalen van ervaringsdeskundigen. Die waren er overigens heel veel. Uiteindelijk heb ik van de beste tips een lijstje gemaakt. Dit doe je dus als je kind een HEKEL heeft aan tandenpoetsen:
- Geef eventueel iets ter afleiding. - Poets eerst zelf je tanden, zodat je kleintje kan zien waar je mee bezig bent. Of laat hem of haar jouw tanden 'poetsen'. - Zing een herkenbaar liedje. - Zorg voor een tandpasta die in ieder geval een klein beetje lekker smaakt. - Maak er een gewoonte van dat je kindje na het poetsen ook even zelf mag rommelen met de tandenborstel. Dit is vaak een beloning.
Moet je een kind nu echt verplichten?
Ik vroeg het voor de zekerheid aan mijn tandarts, omdat het me alles behalve handig leek als mijn dochter een trauma over zou houden aan onze dagelijkse gevechten tandenpoets-avonturen. Hij vertelde echter dat dit toch belangrijk is om te doen. Juist als een kindergebit zo nieuw is, is het goed onderhouden ervan erg belangrijk. Iedere dag poetsen (tweemaal daags bij kinderen vanaf twee jaar) móet gewoon. Dan maar even in de houtgreep!
Dus ook ik ga iedere avond maar weer met frisse tegenzin en een borstel vol mierzoet ruikende pasta het gevecht aan. Ondertussen bedenk ik maar dat ze over een paar jaar vast niet meer zo ligt te spartelen, maar dan heeft ze in ieder geval wel - waarschijnlijk - een stralend wit gebit.
Hebben jullie nog tips?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
馃槀 Zoon (9) maakt er nog steeds een strijd van. Hij kan het overigens ook nog niet goed zelf, ondanks vele herhalingen/lessen, voor doen etc.... Maar hij is over gevoelig van de prikkels die hij daarvan krijgt (adhd + kenmerken ass)
Goh, mijn tandarts vond het inderdaad belangrijker dat er geen trauma overgehouden werd. Gelukkig duurde het hier maar 2 maanden dat er strijd was. Een strijd die ik echt niet aanging als het tot krijsen en spartelen overging. En hij heeft al z'n tanden nog, en ze zijn nog wit ook
Reageer op dit artikel
reacties (4) Stuur een bedankje