Na een miskraam kon Angelique (24) haar geluk niet op toen ze weer zwanger was. Helaas bleek het niet de makkelijkste zwangerschap. Ze kreeg te maken met de aandoening PUPPP, een hevig jeukende huidaandoening die uitsluitend tijdens de zwangerschap voorkomt. Alsof dat niet alles was, verliep haar bevalling ook niet vlekkeloos...
Zwanger
“Twee jaar geleden kwamen we erachter dat ik zwanger was. Zo ongepland, maar wat gewenst! Na de eerste echo bleek het helaas te gaan om een miskraam en niet van één, maar twee prachtige sterretjes. Nadat mijn lichaam hersteld was van de prille zwangerschap, de miskraam en we het zelf verwerkt ook hadden, besloten we er vol voor te gaan! Een jaar later in januari zou ik stoppen met de pil en zonder al te veel moeite bleek ik in juli zwanger te zijn van ons wondertje”.
Ergste gehad
“Tijdens de gender reveal party kwamen we erachter dat we een dochtertje zouden krijgen. Precies wat we dachten! Ook de 20 weken echo en de NIPT bleken goed te zijn. Na veel misselijkheid tijdens het eerste/tweede trimester, dacht ik het ergste wel gehad te hebben, maar niks bleek minder waar”.
PUPPP
Toen Angelique 34 weken zwanger was, kreeg ze opeens overal vlekjes op haar lichaam: “Ik zei nog lachend dat dit vast de hormonen waren, maar de vlekjes werden bultjes... En de bultjes gingen jeuken en open. Wat een pijn deed dat! Mijn verloskundige raadde mij aan om koelgel te gebruiken. Zo naïef als ik ben, gebruikte dit ook... Met alle gevolgen van dien. Ik kreeg tweedegraads brandwonden op mijn lichaam en ben huilend naar de huisarts gegaan…”
Dermatoloog
“Gelukkig werd ik meteen doorverwezen naar de dermatoloog... Na veel onderzoek bleek ik PUPPP te hebben. Ik bleek allergisch voor de eiwitten in de placenta. De kans is 0.03% dat dit voorkomt bij een eenling-zwangerschap. Ik heb gehuild van blijdschap. Ik wist eindelijk wat er was! Totdat ze met het nieuws kwamen dat er niks aan te doen is. Het is wachten tot na de bevalling, en dan moet het vanzelf overgaan... Dus nog zes weken met deze verschrikkelijke pijn doorlopen?!”
Inleiden
“Ik had na de miskraam er alles voor over om deze zwangerschap goed te laten verlopen. Ik at niets wat niet mocht, deed niks wat niet kon, maar nu was ik ten einde raad. Laat dit kleintje alsjeblieft komen, dacht ik! Met veel pijn en moeite kreeg ik het voor elkaar om met 38 weken een gesprek te krijgen voor het inleiden van de bevalling. Gelukkig heeft mijn kleine meisje het nooit zover laten komen”.
Bevalling
“Met 37 weken en 4 dagen zijn mijn vliezen gebroken om 11 uur ‘s ochtends. Om 9 uur ‘s avonds begonnen de weeën. Man.. wat was dit heftig! Ik had mezelf voorgenomen om in het ziekenhuis te bevallen met een ruggenprik, dit omdat ik al zo moe was van alles wat er lichamelijk aan de hand was. Zo gezegd, zo gedaan. Om half 2 kwamen we aan in het ziekenhuis, en om kwart over 3 ging dan eindelijk de ruggenprik er in. Eindelijk eventjes rust voordat ik moest persen. Tijdens de rustperiode ging het minder goed met de kleine meid. Haar hartslag ging steeds boven de 200 en we merkten dat ze de bevalling steeds minder leuk begon te vinden. Om 5 uur ‘s ochtends stonden we dan ook niet verbaasd te kijken toen de gynaecoloog zei dat het misschien een spoedkeizersnede ging worden. Ik vond het allemaal prima! Ik ging er al vanuit dat ook dit niet soepel ging lopen”.
Zuurstofmasker en vacuümpomp
“Na extra weeënopwekkers bleek ik opeens 10 cm ontsluiting te hebben. Dus… ruggenprik uitgezet, mamamodus aan en persen maar. Ik had er het volste vertrouwen in dat dit mij zou gaan lukken, maar de baby begon het nu echt niet meer leuk te vinden. Haar hartslag daalde onder de 60, de alarmbellen gingen af, en voor ik het wist stonden er 9 mensen in de kamer. Ik kreeg een zuurstofmasker op en er werd mij verteld dat ik door de pijn heen moest gaan. Dit heb ik gedaan. Met een vacuümpomp en knip is daar dan eindelijk onze kleine meid geboren!”
Lieve Quinn
“Na twee nachtjes op de neonatologie, omdat je zo klein was en je glucose te laag was (44 centimeter en 2538 gram) mocht je dan eindelijk met ons mee naar huis. Lieve Quinn, wat ben je het allemaal waard”.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
 haar geluk niet op toen ze weer zwanger was. Lees het hele artikel op Babybytes.){kind=link}
Reageer op dit artikel
reacties (0)